Interview van Jelena en Mariana Vasilj [de waarnemers van stemmen] door Janice T. Connell

Naast de zes zien[st]ers zijn er 2 waarnemers van stemmen [locutionisten: mensen waartegen God innerlijk spreekt] die bijzondere gaven ontvingen in Medjugorje. In december 1982 begon de kleine Jelena Vasilj met Onze Lieve Vrouw te horen spreken tegen haar. Dit fenomeen is bekend als een “innerlijke locutie]. Dezelfde gave viel te beurt aan Marijana Vasilj [geen familieband met Jelena] in maart 1983. Deze jonge mensen hebben een andere vorm van verschijning, een “innerlijke” waarin ze zien met het hart.” Onze Lieve Vrouw, leert hen op deze manier de schatten van het spirituele leven zodat hun leven een middel en een voorbeeld mag zijn tot bekering van anderen.

In mei 1983 vroeg Onze Lieve Vrouw aan Jelena om een priester, waarnaar haar voorkeur uitging, aan te raden een gebedsgroep voor de jeugd op te richten in de parochie van Sint-Jacobus. Ongeveer 56 jongens en meisjes beantwoordden aan de uitnodiging van de Gezegende Moeder. Onze Lieve Vrouw vroeg dat zij dagelijks drie uur zouden bidden. Ze zei:” Wees niet verrast dat Ik dit vraag. Jullie zijn niet bekwaam om jullie plicht te vervullen omdat jullie te weinig bidden.”

De locutionisten zien zowel Jezus als de engelen als de Gezegende Maagd Maria inwendig. Het dient gezegd dat ontelbare anderen die van over de ganse wereld naar Medjugorje kwamen of die beantwoord hebben aan de boodschappen van Medjugorje ook gelijkaardige genaden hebben ontvangen.

De Gezegende Maagd zei: “Ik wens hier een gebedsgroep. Ik zal de groep leiden en de regels tot heiliging geven. Door deze regels kan iedereen van over de gehele wereld zich daaraan wijden. Ik zal jullie een maand geven om de leden van de groep te kiezen, maar vertel hen de voorwaarden die Ik zal opleggen. Vooreerst moeten zij zich alles ontzeggen en zich volledig ter beschikking stellen van God. Alle angst opzij zetten omdat, als ze overgegeven zijn aan God, er geen plaats is voor angst. Alle moeilijkheden die zij zullen tegenkomen, zal voor hun geestelijke groei en tot glorie van God zijn.”

Jelena, die de eerste van deze locutionisten was, is slank, sterk, intelligent en gevat. Ze heeft een natuurlijke zin voor humor. Ze werd geboren op 14 mei 1972 als de tweede van zes kinderen. Ze groeide met haar familie op in een huis dat zich op de weg bevond tussen de berg Krizevac en de St-Jacobskerk. Haar familie werd beschouwd als godsdienstig. Haar vader bouwde een kapel achteraan in de hof vooraleer de verschijningen begonnen. Er zijn twee houten banken in deze kapel, een standbeeld van de Gezegende Maagd, een groot afbeelding van het Heilig Hart van Jezus, en enkele kleine kandelaars die daarrond zijn verspreid. Hier verzamelde de familie dagelijks voor het familiegebed, geleid door Jelena’s vader. Bovendien vergadert Jelena’s gebedsgroep hier twee maal per week, op verzoek van de Gezegende Maagd. Verscheidene mirakels hebben zich in deze kapel voorgedaan.

Experten, die Jelena hebben geinterviewd en met haar hebben gebeden en haar zodus kennen, verwijzen naar haar als “een profetes in lijn van de profeten en profetessen van het Nieuwe Testament.”

Tijdens de samenkomsten van haar gebedsgroep heeft ze van tijd tot tijd visioenen van Jezus en Maria en ook op andere momenten. Zij “hoort” Jezus en Maria, die via haar boodschappen geven aan de gebedsgroep. Zij heeft ook de stem van satan gehoord. Haar voormalige geestelijke begeleider, de overleden pater Slavko Barbaric, die ook de spirituele begeleider was van de zes zien(st)ers, vroeg haar of ze een onderscheid kon maken tussen de stemmen. Ze antwoordde: "Zeer gemakkelijk. Als de Gezegende Moeder van de Heer Jezus spreekt, is er een verademing in, geen druk van de tijd. Ik ben vrij en volledig in vrede. Als satan echter spreekt, word ik nerveus, gejaagd en opgewonden. Ik voel druk en dringendheid. Ik voel alsof ik geen tijd heb en onmiddellijk moet reageren.”

Op een dag vroeg Jelena de Gezegende Moeder of ook zij de tien geheimen mocht weten. De Gezegende Moeder antwoordde: "Ik verscheen niet aan jou zoals aan de andere zes zien(st)ers omdat mijn plan verschillend is. Aan hen vertrouwde ik boodschappen en geheimen toe. Vergeef me als ik jou de geheimen niet kan vertellen die ik aan hen toevertrouwde. Het betreft een genade die voor hen bestemd is maar niet voor jou. Ik verscheen aan jou met de bedoeling om jou te helpen om vooruitgang te boeken in jouw geestelijk leven en door jouw tussenkomst wil Ik mensen leiden naar de heiligheid."

Experten kwamen tot het besluit dat Jelena’s geestelijke reis de geestelijke mogelijkheden van alle mensen op aarde belichaamt in hun zoektocht naar God. Zij hoorde van de verschijningen in haar dorp en ze reageerde royaal op de verzoeken van de Gezegende Moeder. Ze is één jaar jonger dan de ziener Jacov, en gedurende de vroegere jaren van haar merkwaardige spirituele gave, liep ze dezelfde school als Jacov, alhoewel ze in verschillende delen van het dorp leefden en verschillende vrienden hadden en een totaal verschillend familieleven leidden. Jelena hoorde uit de eigen mond van de zien(st)ers wat de Gezegende Moeder had verteld. Ze reageerde met een ijverig hart van een liefhebbend verlangend kind.

Jelena studeerde af aan de Franciscaanse universiteit van Steubenville, Ohio. Dan studeerde ze theologie in een post-universitair programma in Rome. Ze huwde op 26 april 2002 met één van haar klasgenoten die ook doctoreerde, Massimiliano Valente. Foto’s van Jelena en haar echtgenoot kan men vinden op www.childrenofmedjugorje.com.

Jelena’s verbazingwekkende geschiedenis wordt in het volgende interview ontvouwd, bewerkt uit een reeks van interviews gedaan in de maand augustus 1990 in Medjugorje.

Janice: Jelena, hoe oud bent u?
Jelena: Achttien.

Janice: Spreekt u Engels?
Jelena: Een beetje.

Janice: Hebt u dat op school geleerd?
Jelena: Neen.

Janice: Hebt u uw school al afgemaakt?
Jelena: Ongelukkiglijk nog niet.

Janice: Hoelang moet u nog naar school?
Jelena: Als alles volgens plan verloopt, nog een jaar.

Janice: Als u afgestudeerd bent, wat zult u dan doen?
Jelena: Daar heb ik momenteel nog geen gedacht van.

Janice: Bent u en Marijana de enigen uit Medjugorje die deze ongewone verhouding met Onze Lieve Vrouw hebben?
Jelena: Voor zover ik weet, ja. Op deze manier.

Janice: Eerwaarde Heer Slavko is uw speciale begeleider, nietwaar?
Jelena: Ja, samen met Eerwaarde Heer Tomislav Vlasic.

Janice: In 1985 deed hij een analyse van de ervaringen die u en Marijana delen. Wat zijn de boodschappen die de Gezegende Moeder aan u en de gebedsgroep geeft?
Jelena: Dat zijn er verschillende. Ze gaan over het gebed, vasten en bekering. Onze Lieve Vrouw wil dat we Mattheüs 6:24-34 elke donderdag voor het Heilig Sacrament lezen.

Mattheus 6:24-34

Niemand kan twee heren dienen. Want hij zal de een verfoeien en van de ander houden, of zich hechten aan de eerste en de ander verachten. Je kunt God en de geldduivel niet tegelijk dienen. Daarom zeg Ik jullie: maak je niet bezorgd over wat je zult eten of drinken om in leven te blijven, en ook niet over de kleding voor je lichaam. Is het leven niet meer dan het eten, en het lichaam niet meer dan de kleding? Kijk naar de vogels van de hemel: ze zaaien niet en maaien niet en oogsten niet, je hemelse Vader voedt ze. Zijn jullie niet meer waard dan vogels? Wie van jullie kan met al zijn zorgen een el toevoegen aan zijn leven? En wat maak je je bezorgd over je kleren? Leer van de lelies op het veld hoe ze groeien. Ze werken niet, ze spinnen niet. Maar ik zeg jullie: zelfs Salomo met al zijn pracht en praal ging niet gekleed als een van hen. Als God nu het gras op het veld, dat er vandaag staat en morgen in de oven wordt gegooid, zo kleedt, hoeveel te meer kleedt Hij dan jullie, kleingelovigen? Vraag je dus niet bezorgd af: Wat zullen we eten? Wat zullen we drinken? Wat zullen we aantrekken? Want naar dat alles zijn de heidenen op zoek. Jullie hemelseVader weet wel dat je dat allemaal nodig hebt. Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan krijg je dat alles erbij. Maak je dus niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal zich wel bezorgd maken over zichzelf. Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

Janice: Leest u altijd Mattheüs 6:24-34 op donderdag voor het Heilig Sacrament zoals de Gezegende Moeder u heeft gevraagd?
Jelena: Als we niet naar de kerk kunnen gaan lezen we de passage op donderdag thuis in familiekring.

Janice: Spreekt de Gezegende Moeder u over de kerk?
Jelena: Ze wil dat de H. Mis het belangrijkste geschenk is van onze dag. Ze heeft ons geleerd dat Jezus Zichzelf aan ons geeft gedurende de eucharistieviering. Ze zegt dat als we naar de H. Mis gaan met lauwheid, we terug keren met een leeg hart.

Janice: Hoe ontvangt u Jezus?
Jelena: Door diep gebed dat een immens verlangen naar Zijn aanwezigheid opwekt.

Janice: Als uw gebedsleven verslapt, verhindert uw verlangen naar God?
Jelena: Ja.

Janice: Waarom wil de Gezegende Moeder dat het leren van haar Zoon, Jezus, zo veel van u in beslag neemt?
Jelena: Het helpt om één van de grootste leugens van satan te ontmaskeren.

Janice: Welke leugen, Jelena?
Jelena: Morgen.

Janice: Sinds het begin is het altijd geweest dat door het geloof in Gods woord het mensdom bevrijd is van de tirannie van het kwade.
Jelana: Ja. Het geloof is een deel van het leven hier in Medjugorje. Wat een pijn die mensen moeten doorstaan die zonder geloof leven!

Janice: Jelena, zonder het geloof in Gods woord heeft het grootste deel van het leven geen zin. Wat gebeurt er met mensen die het te druk hebben in uw familie om te bidden?
Jelana: We ondervonden dat de dingen niet goed voor ons gingen. We werden moe of geïrriteerd. We verloren onze energie. We verknoeiden onze tijd. Als deze dingen gebeurden, wisten we dat we niet genoeg baden.

Janice: Slorpt het gebed veel tijd op?
Jelana: Het is enkel als we niet bidden dat we geen tijd hebben.

Janice: Betekent dat als u als een familie bidt uw activiteiten beschermd zijn door Gods genade en dat het daarom is dat de dingen zo gemakkelijk verlopen?
Jelana: Dat zou kunnen. Ik weet dat niet.

Janice: Jelena, vandaag (5 augustus) is het de verjaardag van Onze Lieve Vrouw. Doet u daar iets speciaals voor?
Jelana: Onze Lieve Vrouw heeft ons gevraagd om haar drie feestdagen te geven. Ze vroeg ons om op deze dagen niet te werken maar te bidden en te vasten als een geschenk voor haar.

Geloof

Janice: Doet u dat?
Jelena: Natuurlijk. Het is een grote vreugde om zo iets kleins te doen voor onze Gezegende Moeder, iets waarvan we weten dat ze dat wil.

Janice: U houdt heel veel van haar, nietwaar?
Jelena: Oh, ja! (Jelena heeft een twinkel in haar ogen. Vreugde welt uit haar op).

Janice: Onze Lieve Vrouw zei: ”Als u uzelf zou overgeven aan mij, dan zou u de overgang van dit leven naar het volgend leven zelfs niet voelen. U zult het leven beginnen te leiden dat een hemels leven op aarde is.” Ervaart u ooit de hemel op aarde, Jelena?
Jelena: (Kijkt verrassend op) Ik ben niet bekwaam om daarop te antwoorden, maar ik ben gelukkig. Ik voel grote vreugde. Hoe meer ik mijn eigen doelstellingen en verlangens voor Gods verlaat, hoe meer ik vervuld word van vrede.

Janice: Hoe houdt u deze gemoedstoestand?
Jelena: Ik denk niet dat dit een gemoedstoestand is.

Janice: Wat is het dan wel?
Jelena: Het is de vrucht van het gebed. Het belangt mijn volledige persoon aan. Als ik door het gebed naar God gekeerd ben, vergeet ik alles rondom mij heen. Ik focus mij op Gods immense liefde in de onmiddellijke nabijheid.

Janice: Hebt u uw leven veranderd?
Jelena: Elke dag. Ik tracht mijn hart te veranderen zodat ik niets doe dat tegen de wil van God in gaat.

Janice: Hoe doet u dat?
Jelena: Ik denk veel na over Jezus. Ik vraag Hem om mij te helpen.

Janice: Hoe kent u Jezus?
Jelena: Door Zijn woorden. Hij is mijn schaapherder.

Janice: Hoe kunt u de parabel van de Goede Herder toepassen in deze moderne wereld?
Jelena: Ik tracht om een goed schaap te zijn dat mijn herder volgt. Onze Lieve Vrouw heeft gezegd dat we onophoudelijk tot Jezus moeten bidden om onze harten met liefde te vullen.

Janice: U hebt verschillende schapen hier in het dorp, dus u verstaat deze parabel van de Goede Herder?
Jelena: [Glimlacht] Als een schaap probeert de herder te zijn, zou het niet ver geraken.

Janice: Zou het een avondmaal worden?
Jelena: [Lachend] Misschien.

De eerste dagen van de locuties

Janice: Jelena, kunt u zich de eerste tijd herinneren toen u een inwendige stem hoorde?
Jelena: Ja. Ik kan deze eerste dag nooit vergeten. Het was op 15 december 1982.

Janice: Waar was u?
Jelena: Ik was op school. Ik verveelde me en vroeg me af hoe laat het was. Ik hoorde iemand zeggen “twintig minuten over tien.”

Janice: Waarom was deze stem ongewoon?
Jelena: Omdat het van vanbinnen kwam. Het beantwoordde een vraag die ik mezelf stelde en niemand wist iets van die vraag af tenzij ikzelf.

Janice: Was dit vroeger nog gebeurd?
Jelena: Neen. Maar ik realiseerde mij op dat moment niet dat het iets bovennatuurlijks was.

Janice: Was u verward?
Jelena: Ik ben niet zeker van het woord verward. Ik hoorde de stem terug. Deze keer, als ik mijn hand opstak om een vraag van de leraar te beantwoorden, zegde dezelfde stem: “Steek uw hand niet op. Je zult niet worden aangeduid.” Dan begon ik te lachen. Het was toen dat ik me realiseerde dat er iets speciaals of uitzonderlijks gebeurde. Ik vertelde ervan tegen een aantal van mijn vrienden.

Janice: Wat was hun reactie?
Jelena: Ze dachten dat ik geschift was.

Janice: Had u schrik?
Jelena: Misschien.

Janice: Wat deed u?
Jelena: Ik vertelde erover aan mijn vader. Hij zei dat God soms een genade schenkt aan mensen om stemmen te horen. Dat maakte me gelukkig en dankbaar.

Janice: Hoorde u de stem terug?
Jelena: Ja. Ik werkte op het veld om tabak te plukken. Ik bad in mijn hart toen ik hoorde van Marija (de zienster). Hoe dieper ik bad, des te meer ik een echt gevoel van vreugde over mij kreeg. Daar zei dezelfde stem tot mij: “Bent u gelukkig?” Deze keer was mijn hart gevuld van zo ’n vreugde dat ik zei, “Oh, ja!” En ik bedankte God heel veel.

Janice: Vastte u op dat moment?
Jelena: Ja. Ik was echt bezig met te doen wat de Gezegende Moeder van ons vroeg. Mijn volledige familie deed dat ook.

Janice: Hoe vastte u?
Jelena: Op enkel water en brood ’s woensdag en ’s vrijdags.

Janice: Hebt u ooit de stem terug gehoord?
Jelena:Ja. Gedurende dagen luisterde ik naar de stem.Ze trok mij altijd dieper in gebed.

Janice: Kon u toen met uw familie goed communiceren?
Jelena: Ja, zeker. En ik vertelde dat ook aan mijn vrienden. We deelden wat ik hoorde. We leerden allemaal hoe we God moesten vinden door het gebed.

Janice: Wat deed u?
Jelena: We gingen te biechten.

Janice: Waarom?
Jelena: Mijn vader telefoneerde naar E.H. Slavko. Hij praatte met ons. Hij legde ons uit wat er met mij gebeurde. Hij stelde verschillende dingen voor, de biecht inbegrepen.

Janice: Hoe oud was u toen?
Jelena: Tien.

Janice: Gebeurde er anders nog iets dat u zich kunt herinneren?
Jelena: Ja. Ik zal de datum nooit vergeten. Het was 13 december 1982. Het was toen de advent. Mijn moeder en ik baden. We overwogen hoe Maria en Jozef naar Bethlehem reisden om zich te registreren voor de volkstelling. We dachten aan de Gezegende Moeder, die het kindje Jezus in haar baarmoeder droeg, die in realiteit God is, die echt de Tweede Persoon van de Heilige Drievuldigheid is. De engelen wisten wie Maria droeg en opeens zag ik een engel!

Janice: Sprak de engel?
Jelena: Ja. Hij vertelde mij dat God hem gezonden had om tot mij te spreken. Hij vroeg ons om frequenter te bidden. Hij vroeg ons om royaler te vasten. Hij zegde ons om nooit angstig te zijn.

Janice: Hoe reageerde u daarop?
Jelena: Ik was in heel mijn leven nog nooit zo gelukkig geweest. Het geluk was zeer diep, doordringend.

Janice: Waarop geleek de engel?
Jelena: Hij was kleiner dan mij. Hij zag eruit alsof hij zes jaar oud was. Hij had kort, gekruld, goud gekleurd haar. Hij had reusachtige vleugels. Hij was blootsvoets en zijn handen waren in gebed gevouwd. Hij was volledig omringd van een intens gouden licht.

Janice: Hoe lang zag u de engel?
Jelena: Verscheidene minuten.

Janice: Zag uw moeder ook de engel?
Jelena: Neen, alleen ik. Maar ze wist dat iets van God aan het gebeuren was.

Janice: Hoe weet u dat?
Jelena: Ze zegde mij dat. Ze zegde dat terwijl ik de engel zag, zij Gods nabijheid ervaarde.

Janice: Hebt u ooit die engel nog terug gezien?
Jelena: Ja, op 29 december (1982). Ik was de rozenkrans aan het bidden. Ik voelde zijn aanwezigheid. Toen sprak ik met hem en zei,”Kan ik ooit de Gezegende Moeder zien?” Hij communieerde met mij dat ik dicht bij de Gezegende Moeder zou zijn. Op dat moment begreep ik niet dat ik echt in contact zou komen met haar, maar opeens was zij waarachtig bij mij. Zij is zo mooi dat je alle andere dingen vergeet en je blijft staren.

Janice: Sprak je met haar?
Jelena: Stomverbaasd en verwonderd keek ik naar haar. Ik was te gelukkig. Ik kon nauwelijks geloven dat ze daar was, maar ik kon niet nadenken. Ik staarde haar alleen maar aan en staarde en staarde en staarde.

Janice: Waarop gelijkt de Gezegende Moeder?
Jelena: Haar gezicht schittert van liefde. Haar glimlach is liefde. Haar ogen zijn vervuld van liefde. Ze is volledig gekleed in het wit. Haar handen zijn gevouwd in gebed. Ze draagt een bruine rozenkrans.

Janice: U spreekt in de tegenwoordige tijd. Ziet u haar altijd op deze manier?
Jelena: De herinnering aan deze dag staat in mijn hart gegrift. Ik vergeet dat nooit. Dat is altijd aanwezig.

Bijgewerkt tot 2 april 2012

Vertaling: Henk