 |
|
 |
| |
Download PDF
Vr. Jozo Zovko
Pater Jozo, O.F.M., is de priester die het meest bekend is door de verschijningen en geestelijk fenomeen van Medjugorje. Hij wordt dikwijls de ‘eucharistische priester’ genoemd. Deze term zou eigenlijk moeten van toepassing zijn op alle priesters omwille van het immense privilege en recht dat hen is geschonken door het Sacrament van de priesterwijding. Pater Jozo houdt constant de Eucharistie omhoog als antwoord op al onze vragen.
Hoe passend is het dat hij Jozo genoemd werd, het betekent in het Kroatisch: Jozef en hij werd ook geboren op de feestdag van deze grote heilige, 19 maart 1941 in het dorpje Uzari in de parochie van Siroki Brijeg, waar hij vandaag toegewezen is aan het Franciscaanse klooster.
Vr. Jozo Zovko
Hij is het achtste van tien kinderen, geboren bij Mate en Milka Zovko. Het was een moeilijke tijd tijdens WO II die in volle gang was, maar de familie overleefde en kleine Jozo beëindigde zijn lagere school eerst in Uzari, dan Siroki Brijeg de tijd voor hij besefte dat hij een priesterroeping had. Hij ging het seminarie binnen in Bol op he eiland Brac ten zuiden van Split in de Adriatische Zee. Hij veranderde naar het groten seminarie in Sarajevo na het noviciaat en op de 26-jarige leeftijd kreeg hij aan de Ljubljana universiteit zijn diploma theologie. Hij werd tot priester gewijd op 6 augustus 1967. Hij zette zijn studie verder aan de universiteit van Gratz in Oostenrijk. Nadat hij afgestudeerd was, keerde hij terug naar Joegoslavië waar het communisme hoogtij vierde. Hoewel het communistische regime het geloof toeliet, hielden ze diegenen die te trouw waren in het oog. Eén van dezen was pater Jozo. Doordat hij zo gelovig was, zijn trouw aan God en vanwege zijn grote invloed op de parochies waar hij benoemd was, werd hij vaak overgeplaatst door de bisschop die door de communisten daartoe aangezet werd.
Het moet gezegd zijn dat tijdens het communistische regime de bisschoppen alleen mochten verkozen en benoemd worden met de goedkeuring in Belgrado. Dit was zo tot aan de val van het regime in de vroege jaren negentig. Ook bisschop Zanic en de huidige bisschop Peric werden op die manier benoemd. Het was vaak een harde keuze voor het Vaticaan maar de heilige Stoel realiseerde zich dat dit de enige manier was om geen totale vervolging van de Kerk te moeten ondergaan. Ook interessant om weten is dat de twee vernoemde bisschoppen die tegen Medjugorje zijn, de bevoegdheid over Medjugorje uit handen is genomen. Dat en de lange geschiedenis van de franciscaanse trouw ten opzichte van het volk en de Kerk moet enig licht werpen op de voortdurende wrijving tussen de bisschoppen en de franciscanen wat betreft Medjugorje. De zaak wordt overdreven en opgeblazen en de franciscanen worden door hen ten onrechte beschuldigd van ongehoorzaamheid. Niets kan verder van de waarheid zijn en de franciscanen blijven in Medjugorje in de Jacobusparochie en omliggende parochies in Bosnië in het bisdom Mostar door het ingrijpen van het vaticaan. De heilige Stoel is zich bewust van de politiek en de corruptie tijdens voormalige bisschopsbenoemingen door de communistische invloed.
Het was in die sfeer dat pater Jozo overgeplaatst werd naar de parochie in Medjugorje, in het Kroatisch betekent dit ‘tussen twee bergen’. Deze landelijke vallei was een klein dorpje waar het geloof werd gepraktiseerd maar niet met de verwachte devotie. Hij begon te prediken en aan te dringen bij de mensen om terug te keren naar de sacramenten en hun geloof terug te beleven.
Hij was zoals Johannes de Doper als je wil, zonder dat hij zich dit realiseerde bereidde hij de parochie voor op wat acht maanden na zijn benoeming aldaar zou gebeurend.
Op 24 juni 1981, terwijl hij op retraite was in Kroatië, verscheen de gezegende moeder op de Podprdo, ook de verschijningsheuvel genoemd.
Medjugorje zou nooit meer hetzelfde zijn, ook pater Jozo niet.
Toen hij voor het eerst hoorde van de verschijningen, dacht hij dat de kinderen komedie speelden. Hij berispte hen voor de verhalen en wilde hen doen inzien dat je niet lacht met zulke serieuze zaken. Tot zijn verbazing bleven ze voet bij stuk houden dat de Gospa aan hen was verschenen ipv te bekennnen dat het allemaal maar verzonnen was.
Nochtans geloofde hij het nog niet tot hij in St-Jacobs op een morgen neerknielde na de mis en een hemelse stem hoorde: "Bescherm de kinderen." Haast onmiddellijk vloog de deur open en kwamen de kinderen buiten adem binnengevlogen, op de vlucht voor de soldaten. Hij wist onmiddellijk dat dit geen komedie was en gaf de zes bescherming. Daarvoor betaalde hij de prijs. Hij werd opgeroepen om naar het communistische hoofdkwartier in Mostar te komen, waar hij beschuldigd werd van het veroorzaken van opstand door de kinderen de verschijningen te laten verzinnen en zo de parochianen tot verzet aan te zetten tegen de communisten. Ze bevalen hem dit de onderdrukken in Medjugorje daar er al maar meer mensen toestroomden naarmate het nieuws zich verspreidde. Maar hij kon niet tegen God ingaan. Dus weigerde hij en na een kortgeding werd hij veroordeeld tot drie jaar gevangennisstraf. Deze straf werd gehalveerd door de druk die werd uitgeoefend door de gelovigen in Medjugorje en omliggende streek en ook vanuit het buitenland.
In de lente van 1983 werd Pater Jozo vrijgelaten en overgeplaatst naar St-Eilija in Tihaljina. Het was daar dat we voor het eerst in contact kwamen met deze heilige priester. Het was mei van het jaar 1990 tijdens onze eerste bedevaart naar Medjugorje, één die voor altijd ons leven zou veranderen.
We knielden neer op de communiebank na zijn geïnspireerde twee uur durende toespraak na dewelke hij iedereen achteraf zegende. Het was een teruggaan in de tijd toen men op die manier Onze Heer ontving in de communie, alleen was het nu de Heilige Geest die door het charisma van Pater Jozo kwam. Toen we knielden voor het beeld van O.-L.-Vrouw van Tihaljina, konden we onmiddellijk de kracht voelen van de Advocate. Toen hij zijn handen op ons hoofd legde, vervulde ons een warmte die we nog nooit eerder voelden en vulde ons de H. Geest voor de eerste keer op een ontspannende en een vredegevende manier zoals we nog nooit meemaakten.
Dit charisma werd ervaren door de miljoenen die Medjugorje overstroomden en een trip maakten naar Tihaljina en nu Siroki Brijeg om te luisteren en door deze heilige priester aangeraakt te worden.
Hij bleef pelgrims ontvangen, predikend en hen aanrakend tot 1992 toen de oorlog in Kroatië en daarna Bosnië-Herzegovina dit verhinderde. Hij boog zijn aandacht af naar zijn volk om hen te helpen. Hij maakte reizen naar Londen, Washington, New York, Parijs, Brussel, Straatsburg en Rome op een vredesmissie om de politieke leiders aan te zetten om het doden en lijden van zoveel onschuldige mensen te stoppen.
Zoals hij eerst geroepen werd door de hemel om te kinderen te beschermen zo werd hij nu ook geroepen om de kinderen die bedreigd werden door oorlog en haat, te beschermen. Hij hielp het internationale peterschap van zovele kinderen die wees werden tijdens de oorlog, oprichten.
280;000 mensen werden er afgeslacht op vier jaar tijd en ontelbaar veel huizen en kerken in Kroatië en Bosnië-Herzegovina werden verwoest. De oprichting gebeurde op 20 december 1992 met Pater Jozo als president van de organisatie. Meer dan 4000 kinderen werden er reeds verzorgd, geestelijk en financieel.
Dan is er ook nog het instituut van de Heilige Familie waar hij bij betrokken is, dat een kindertehuis sponsort in Siroki Brijeg dat dient voor het herstel van de oorlog van mensen van allerlei geloof. Het centrum voorziet in voedsel, onderdak, kleding en tot herstel van de menselijke waardigheid van iedereen.
Opvangtehuis voor wezen te Siroki Brieg
Het centrum is, zoals pater Jozo uitlegt, een monument van liefde, het monument dat spreekt tot alle generaties door wat liefde gedaan heeft en zo mensen, hersteld terug in de maatschappij heeft gebracht.
Spijtig genoeg werd zijn naam niet alleen ten goede gebruikt voor sponsoring van vele organisaties, hij werd ook misbruikt o.a. door "Nine novenas of prayer," die zijn naam ten onrechte vermeldden.
Hij nam aanstoot aan de oproep met een zeer apocalyptische vorm vol van angst en bedreigingen. Pater Jozo verwierp dat toen hij schreef: "De fatalistische en dreigende teksten zijn het tegenovergestelde van de boodschappen van de Koningin van de Vrede die sinds achttien jaar als een moeder miljoenen pelgrims oproept, onderwijzend en inspirerend, tot een apostolaat van bidden en vasten."
Nog een project dat zijn zegen niet kreeg en waar hij niet over geconsulteerd was, was de film "Gospa," waar hij een triestig portret kreeg opgeplakt gespeeld door Martin Sheen. De feiten werden verkeerd voorgesteld en hij werd afgebeeld als een priester die meer om zijn imago gaf dan om de zielen. Het zou niet verder van de waarheid kunnen zijn, want hij spreekt vanuit het hart, een hart dat een onzelfzuchtigheid en een overgave aan Gods wil blootgeeft. Ondanks het feit dat "Gospa" diende om de vluchtelingen te helpen, stierf het een vlugge dood omdat het niet beantwoordde aan het leven van pater Jozo en zijn zus Fabiana, een nederige en gehoorzame zuster, die geenszins kon vergeleken worden met het portret dat van haar werd afgeschilderd in de Hollywoodfilm door Morgan Fairchild. In 1995 nam pater Jozo afstand van het meeste wat zich in de film afspeelde.
Sinds 1992 is hij gestationeerd in het franciscaanse klooster te Siroki Brijeg, niet ver van de plaats waar hij werd geboren. Hij heeft ook heel de wereld rondgereisd, van het Verre Oosten, het Midden-Oosten, Amerika en door gans Europa en Afrika, waar hij de boodschap verspreidde van Medjugorje en het vitale belang van de Eucharistie die daaraan duidelijk gelinkt is. De pater zegt: "Plaats je leven op het altaar. Je zal getuige zijn van de druppel water die de priester in de kelk met wijn doet. Die druppel water vermengt zich met de wijn en vertegenwoordigt u in de mis. Je kan één worden, verenigd en vermengd met Jezus. Dat is waarom de Heilige Mis communie genoemd wordt [vereniging met God of jij en je God tezamen] dat is de Heilige Eucharistie."
Hij verduidelijkte volgende link voor de mis in Portland, Oregon enkele jaren geleden: "Waarom is het dat kerken en sekten die de H. Mis niet verdragen, Onze Lieve Vrouw niet respecteren? Omdat ze hand in hand gaan. Ja, ze gaan samen. Onze Lieve Vrouw leert ons om Jezus lief te hebben, om verliefd te worden op Hem en dat is waarom ze ons voor de Heilige Eucharistie plaatst en ons smeekt om te bidden voor het Heilig Sacrament. Omdat we van Jezus zouden leren hoe we brood kunnen worden voor anderen, zodanig dat ik geen angst zou hebben om te zeggen: "Neem Mij, gij allen, en eet van Mij."
Onze Lieve Vrouw werkt op een wonderlijke wijze. Zij was altijd het teken, het teken van een betere wereld, het teken van vrede en eenheid in de Kerk, het teken van onze redding."
Pater Jozo is vervolgd geweest, in de gevangenis, vernederd en beschuldigd van onuitspreekbare zonden, van gekonkel tot kindermisbruik. Wat is zijn verdediging tegenover dit alles? "Vader, vergeeft het hen want ze weten niet wat ze doen."
Hij kan ontelbaar veel uren teruggevonden worden, biddend voor het tabernakel, niet pleitend voor zichzelf en zijn reputatie, maar dat Gods wil zou mogen geschieden, niettegenstaande de gevolgen. Hij is een toonbeeld voor de priesters die dag in dag uit belachelijk gemaakt worden en onder een vergrootglas geplaatst worden.
Wanneer hem gevraagd wordt en er kritiek komt op Medjugorje dat zeer commercieel geworden is, zegt hij: "Onze Lieve Vrouw is zo zuiver dat ik zou wensen dat de ingang naar haar heiligdom gezuiverd zou zijn. Maar ik begrijp ook dat mensen iets mee naar huis willen nemen, als aandenken. Dat is wat er gebeurt in bekende plaatsen." Dit is inderdaad correct, kijk maar naar plaatsen zoals Guadeloupe, Lourdes of Fatima.
Wanneer ter sprake komt dat de verschijningen al heel lang duren zegt hij: "Een verzonnen verhaal zou nooit zo lang stand houden. En het kan satans werk niet zijn. satan roept niet op tot gebed en bekering. En dat is wat pater Jozo blijft doen met iedere ademtocht: oproepen tot gebed en bekering. In deze nederige, charismatische franciscaan hebben de boodschappen gestalte gekregen."
Vertaling: Anne Van Der Sloten
|
|
 |
|
 |
