Tien beroemdheden die hun ziel verkochten aan de duivel
De opsomming is voornamelijk gebaseerd op legenden en is ludiek bedoeld
Tien: Paus Sylvester II
Paus Sylvester II was één van de geleerdste mannen uit zijn tijd. Hij was bedreven in wiskunde, astronomie en mechanica. De uitvinding van het waterorgel, van de slingerklok en het invoeren van de Arabische cijfers in West Europa worden aan hem toegewezen. Hij schreef ook boeken over wiskunde, natuurwetenschappen, muziek, theologie en filosofie. Paus Sylvester II was de eerste Franse paus en vast en zeker de meest betekenisvolle in de tiende eeuw.
Bij zijn dood begonnen de geruchten de ronde te doen dat zijn grote intelligentie [en bijgevolg z’n vindingrijke geest] het resultaat was van een pact met de duivel. Dit was waarschijnlijk te wijten aan zijn regelmatig contact met grote wetenschappelijke breinen in de Arabische wereld en zijn moedige pogingen om simonie of het verhandelen van geestelijke zaken door middel van koop, verkoop of ruilhandel in de Kerk uit te roeien.
Gerbert had magische kunsten en astrologie gestudeerd in Sevilla. Dit leidde tot legenden waarin hij als tovenaar in een pact met de duivel werd afgebeeld.
Paus Sylvester II in een pact met de duivel
Er werd verondersteld dat Gerbert in het bezit was van een boek dat in Spanje van een Arabische filosoof was gestolen. Gerbert werd volgens de legende achtervolgd door het slachtoffer, die de dief via de sterren konden vinden. Gerbert was zich echter bewust van de achtervolging, en verborg het werk onder een houten brug, waar het voor de tovenaar onzichtbaar was.
Van Gerbert werd ook gezegd dat hij een bronzen hoofd gebeeldhouwd had, dat alle vragen met "ja" of "nee" kon beantwoorden. Er werd gezegd dat hij een verhouding had met een vrouwelijke demon genaamd Meridiana met wier hulp hij erin slaagde de pauselijke troon te bestijgen.
Negen: Nicolo Paganini [27/10/1782 - 27/05/1840]
Nicolo Paganini is een van de grootste vioolvirtuozen die ooit leefden. Toen hij 5 jaar oud was leerde hij de mandoline spelen en hij componeerde al toen hij 7 jaar was. Op twaalfjarige leeftijd begon hij in het openbaar te spelen en tegen z’n zestiende kreeg hij een inzinking en vluchtte hij in het alcoholisme. Hij werd weer nuchter en tegen z’n tweeëntwintigste was hij de eerste muzieksuperster.
Paganini kon met één hand drie octaven over vier snaren spelen, iets dat vandaag de dag zelfs bijna onmogelijk is. Op z’n drieëntwintigste componeerde hij 24 "A Capriccio’s" en jarenlang was er geen andere vioolspeler in staat om zijn muziek te spelen. Toen hij gevoelige passages speelde kreeg z’n publiek naar verluidt de tranen in de ogen. Eén van z’n beroemdste stukken was ‘Le Streghe’, of ‘De Heksendans’.
Het publiek geloofde dat Paganini een pact met de duivel had gesloten om bovennatuurlijke technieken te kunnen gebruiken. Sommigen beweerden zelfs dat ze de duivel hem zagen helpen tijdens zijn opvoeringen. Omdat men hem de Laatste Sacramenten weigerde, en omwille van de wijdverspreide geruchten over z’n betrokkenheid met de duivel, kreeg hij geen Katholieke begrafenis in Genua. Het duurde vier jaar en een verzoek aan de Paus, voordat zijn lichaam naar Genua mocht overgebracht worden. Maar hij werd nog steeds niet begraven. Uiteindelijk werden zijn overblijfselen in 1876 op een kerkhof in Parma begraven.
Acht: Gilles de Rais [1404 - 1440]
Gilles de Rais werd beschouwd als een intelligent, moedig en zeer aantrekkelijk man met een blauwachtige zwarte baard. Hij werd geboren in één van de meest vooraanstaande families in Bretagne, en erfde het familiefortuin op twintigjarige leeftijd toen z’n vader stierf. Opeens had hij een ongetelde rijkdom en macht, die uiteindelijk tot zijn ondergang zouden leiden. Gilles wilde wat rijkdom betreft niet onderdoen voor iemand anders, en dat leidde tot het verlies van veel van z’n rijkdom.
Gilles de Rais
Wanhopig begon hij te experimenteren met het occulte, onder leiding van een zekere Francesco Prelati, die beloofde dat Gilles hem kon helpen om zijn fortuin terug te krijgen door het offeren van kinderen aan een demon met de naam ‘Baron’. Tijdens zijn moordtocht verkrachtte, martelde, en vermoorde Gilles tussen 80 en 200 kinderen. Hij stond terecht, werd schuldig bevonden en werd opgehangen en verbrand.
Zeven: Generaal Jonathan Moulton [21/07/1726 - 18/09/1787]
Jonathan Moulton begon als leerling bij een kastenmaker, maar in 1745 vertrok hij en begon z’n carrière in het leger van New England. Hij vocht in de Oorlog van Koning George, en de Franse en Indische Oorlog. Hij huwde in 1749 en kreeg 11 kinderen. Hij werd één van de rijkste mannen in New Hampshire, en dat leidde later tot verhalen over zijn pact met de duivel.
In die tijd deed het de ronde dat Moulton een pact met de duivel had gesloten, waarbij die Moulton’s laarzen eens per maand zou vullen in ruil voor z’n ziel. Er werd gezegd dat Moulton een slimme list bedacht en zijn laarzen [met afgesneden zolen] boven een grote put in de grond plaatste. De duivel, die zich afvroeg waarom het zolang duurde om de laarzen te vullen, ontdekte de list en nam wraak. In 1769 liet satan zijn landhuis, dat hij in een arm, puriteins stadje bouwde, afbranden. Hij bouwde het echter daarna terug op.
Het heropgebouwde landhuis
Men denkt dat wanneer Moulton stierf, zijn lichaam uit de kist verdween en vervangen werd door een doos geldstukken met de beeltenis van de duivel op. Moulton’s kist werd zonder grafsteen begraven op een onbekende plaats.
Zes: Pater Urbain Grandier [1590 - 16/08/1634]
Pater Urbain Grandier
Pater Urbain Grandier was een Frans Katholiek priester die op de brandstapel werd verbrand nadat hij beschuldigd werd van hekserij. Hij was priester in de kerk van Sainte Croix in Loudun, in het Rooms-Katholieke Bisdom van Poitiers. Hij negeerde zijn gelofte van het celibaat, had seksuele betrekkingen met meerdere vrouwen en kreeg de reputatie van vrouwenversierder. In 1632 beschuldigde een groep nonnen uit het plaatselijke Ursulinenklooster hem ervan dat hij hen behekst had. Hij zou de demon Asmodai [en anderen] gezonden hebben om kwaadaardige en schaamteloze handelingen met hen te doen.
Tijdens zijn proces werd de priester gemarteld, en de rechters toonden documenten, getekend door Grandier en een aantal demonen, als bewijs dat hij een duivels pact had gesloten. Ze waren achterstevoren in het Latijn geschreven, en bevatten zelfs de handtekening van Satan zelf. De tekst van het pact gaat als volgt:
"Wij, de invloedrijke Lucifer, de jonge Satan, Beëlzebub, Leviathan, Elimi, en Astaroth, en anderen, hebben vandaag het verdrag aanvaard van Urbain Grandier, die ons toebehoort. We beloven hem de liefde van vrouwen, de bloem van maagden, het respect van koningen, eerbetuigingen, lusten en krachten.
Hij zal zich drie dagen lang te buiten gaan aan hoerderij en drinkgelag. Eens per jaar biedt hij ons een bezegeling met bloed. Onder zijn voeten zal hij de heilige zaken van de kerk vertrappelen en hij zal ons veel vragen stellen. Met dit pact zal hij twintig jaar lang gelukkig leven op de wereld van de mensen, en zal ons nadien vervoegen in zonde tegen God."
De zegels werden geplaatst door de Duivel, de meester, en de demonen, prinsen van de heer.
Baalberith, schrijver.
Het pact, afgesloten tussen de duivels en Grandier
Vijf: Guiseppi Tartini [08/04/1692 - 26/02/1770]
Tartini was een Italiaans componist en vioolspeler. Hij was één van de grootste muziekcomponisten met meer dan 400 stukken. In tegenstelling tot de meeste van z’n tijdsgenoten schreef hij geen kerkmuziek of opera’s. Hij concentreerde het meeste van z’n werk op vioolconcerten en sonates. Zijn meest beruchte stuk is de ‘Devil’s Trill Sonata’ [Duivelstriller La Sonata del Diabolo]. Het verhaal achter de ‘Duivelstriller’ begint met een droom.
Naar verluidt vertelde Tartini aan de Franse astronoom Jérôme Lalande, dat hij droomde dat de duivel aan hem verscheen en vroeg hij om zijn dienaar te mogen zijn. Aan het einde van hun lessen gaf Tartini z’n viool aan de duivel om zijn vaardigheid te testen. De duivel begon onmiddellijk met zo’n virtuositeit te spelen dat Tartini er ademloos van werd. Toen de componist wakker werd schreef hij onmiddellijk de sonate neer, en probeerde koortsachtig te reproduceren wat hij in de droom had gehoord.
Ondanks dat de sonate veel succes had bij zijn publiek, klaagde Tartini dat het stuk nog bijlange niet was zoals hij in de droom had gehoord. Wat hij geschreven had was, met z’n eigen woorden: "zo inferieur in vergelijking met wat ik gehoord had dat, als ik andere middelen had gehad om van te leven, ik mijn viool zou gebroken hebben en de muziek voor altijd zou opgegeven hebben."
Hier kan u luisteren naar de Duivelsthriller
Vier: Cornelius Agrippa [14/09/1486 - 18/02/1535]
Cornelius Agrippa was de meest invloedrijke schrijver van occulte werken uit de renaissance. Hij studeerde rechten en geneeskunde maar behaalde nooit een diploma. Men beschreef hem als magiër, occult schrijver, theoloog, astroloog en alchemist. Hij was een voortrekker van vrouwenrechten en verdedigde vaak vrouwen die beschuldigd werden van hekserij. Hij schreef drie boeken over het occulte die heden nog steeds gebruikt worden.
In 1535 kreeg hij het etiket van ketter opgeplakt en werd hij ter dood veroordeeld. Hij ontsnapte, maar op weg naar huis werd hij ziek en hij overleed. Na z’n dood deden geruchten de ronde dat hij demonen had opgeroepen. In de bekendste verhalen liet Agrippa op z’n sterfbed een zwarte hond vrij. Deze zwarte hond dook in allerlei legendes op zoals in Faust en in Goethe’s versie werd hij de "zwarte poedel" Mephisto.
Drie: Robert Johnson [08/05/1911 - 16/09/1938]
Robert Johnson
Robert Johnson was een groot Amerikaans bluesmuzikant. Hij staat vijfde in de lijst van Rolling Stone’s 100 grootste gitaristen aller tijden. Volgens de legende wilde hij uitmuntend gitaar leren spelen en men zei hem naar een kruispunt te gaan. Daar ontmoette hij de duivel die z’n gitaar stemde en hem het instrument perfect liet beheersen. Johnson deed niet veel moeite om de geruchten een halt toe te roepen. Hij moedigde ze zelfs aan door te zeggen dat hij inderdaad een pact met de duivel had gesloten.
Hij maakte zes platen voordat hij op 27-jarige leeftijd overleed. Er bestaat veel controverse rond de dood van Johnson. Er wordt gezegd dat hij betrapt werd tijdens het flirten met een getrouwde vrouw, en zij bood hem een glas whisky aan dat vergiftigd zou geweest zijn door haar echtgenoot. Hij werd begraven in een anoniem graf, en men kent nog steeds de locatie niet.
Twee: Johann Georg Faust [1480 - 1540]
Dr. Johan Georg Faust was een rondreizend alchemist, astroloog en magiër uit de Duitse Renaissance. Zijn leven werd de kern van het populaire verhaal van Dokter Faust uit de jaren 1580, dat het toppunt bereikte in Marlowe’s ‘The Tragical History of Doctor Faustus’ [1604] en Goethe’s ‘Faust’ [1808].
Volgens de legende wou Faust een leven vol plezier, en omdat hij het occulte kende leerde hij de duivel oproepen. Toen hij dat gedaan had sloot hij een pact met hem voor z’n ziel, in ruil voor 24 jaar lang gunsten van satan. Maar na 16 jaar kreeg hij spijt van zijn overeenkomst en wilde ze beëindigen. De gevolgen van zijn poging om de overeenkomst te beëindigen zijn welbekend bij iedereen die de verschillende fictieverhalen over Fausts leven gelezen heeft: de duivel heeft hem op beestachtige wijze vermoord.
Eén: H. Theofilus van Adana [gestorven rond 538]
De H. Theofilus de Boetvaardige, of Theofilus van Adana, was een geestelijke in de Kerk van de zesde eeuw. Men zegt dat hij een pact sloot met de duivel om een hoge kerkelijke positie te bereiken. Zijn verhaal is belangrijk, want het is het oudste verhaal over een pact met de duivel. Theofilus was de aartsdeken van Adana, dat deel uitmaakt van het moderne Turkije. Hij werd unaniem verkozen tot bisschop, maar uit nederigheid wees hij de positie af. Er werd een andere man in zijn plaats aangesteld. Toen de nieuwe bisschop Theofilus onterecht de positie van aartsdeken ontzegde, kreeg Theofilus spijt van z’n nederigheid en ging hij op zoek naar een tovenaar die hem kon helpen contact leggen met Satan. In ruil voor z’n hulp eiste satan van Theofilus dat hij Christus en de Maagd Maria zou verloochenen, in een contract getekend met z’n eigen bloed. Theofilus ging akkoord, en de duivel gaf hem de positie van bisschop.
H. Theofilus van Adana en de duivel
Jaren later, vrezend voor z’n ziel, had Theofilus berouw en hij bad tot de Maagd om vergeving. Na veertig dagen vasten verscheen de Maagd aan hem en kastijdde hem verbaal. Theofilus smeekte om vergeving en Maria beloofde om God te laten tussenkomen. Hij vastte nog dertig dagen en toen verscheen Maria opnieuw en vertelde hem dat Jezus hem genade had verleend. Maar satan was niet bereid om zijn greep op Theofilus los te laten, en drie dagen later werd Theofilus wakker met een bezwarend contract op z’n borst. Hij ging met het contract naar de wettige bisschop en biechtte alles op wat hij gedaan had. De bisschop verbrandde het document en Theofilus blies z’n laatste adem uit, uit pure vreugde van bevrijd te zijn van de last van zijn contract.
