De vijf pijlers van het geloof

In de ruim 27 jaar dat Maria aan de kinderen van Medjugorje verschijnt, heeft ze het in Haar gesprekken steeds gehad over de vijf pijlers van het geloof. Zoals de kleine David de reus Goliath overwon met een slinger en 5 stenen, zo kunnen we op dezelfde manier de vijand overwinnen door de 5 hoofdboodschappen van Maria.

1. Gebed

Reeds van bij de tweede verschijning heeft de Heilige Maagd aangespoord om de gebeden van de kinderen, zeven keer het Onze Vader, het Weesgegroet en het Eer aan de Vader, te bidden. Zij vroeg hen kort daarop hierna de Geloofsbelijdenis of het Credo, het beste gebed van allemaal, aan toe te voegen. Bij deze gelegenheid leerde Zij hen samen twee rozenhoedjes te bidden als voorbereiding op de Eucharistie, en als dankzegging ook nog eentje na de Heilige Mis. Herhaaldelijk heeft Zij de kinderen verteld dat de mensen dikwijls vergeten te danken.

Zij legde uit dat zonder gebed het geloof niet levendig kan blijven en omdat vele gelovigen niet bidden, vroeg Zij de zieners om iedereen tot gebed uit te nodigen. De Heilige Maagd zegt dat Ze onze gebeden nodig heeft, omdat Zij zonder deze gebeden het plan niet kan verwezenlijken, waarvoor God Haar heeft gezonden. Onze-Lieve-Vrouw spoort iedereen aan om tijdig te stoppen met het gebed, om niet te laat te komen voor de Heilige Eucharistie.

Vader Jozo vertelde aan een groep pelgrims: "Uw familie is als een woestijn zonder enig water. Jullie hebben mensenrechten, werk, velen van u hebben geld, maar de Zegen van God hebt u niet. Waarom is er zoveel pijn in uw familie? Waarom heerst er geen vreugde? Wanneer ontstond deze woestijn? Toen u het besluit nam dat er geen tijd is om te bidden, ging het licht uit in uw familie."

Als een moeder houdt Onze-Lieve-Vrouw nooit op om Haar kinderen de dingen te vertellen die ze nodig hebben voor de rest van hun leven. Zijn vraagt ons te bidden met het hart, omdat God de harten ziet.

2. Vasten

Het werd voor de eerste keer vernoemd toen de zieners voor de genezing van de kleine Danijel Setka baden. Onze-Lieve-Vrouw heeft eerst met droefheid toegegeven dat de praktijk van het vasten bijna volkomen uit de Kerk verdwenen was en vervolgens heeft Zij uitgelegd dat men iedere vrijdag, en kort daarna voegde Zij hier iedere woensdag aan toe, op water en brood zou moeten vasten. De jongeren hebben begrepen dat het vasten, samen met het gebed, absoluut noodzakelijk is voor de bekering en dat het eveneens het sterkste wapen is in de strijd tegen satan. Onder vasten wordt ook verstaan het afstand doen van verschillende slechte gewoonten, zoals het overmatig drinken van alcohol, het bekijken van nutteloze televisieprogramma's of het leiden van een losbandig leven, om vervolgens meer tijd voor God te reserveren. Tijdens een verschijning heeft Maria gezegd dat in het algemeen het vasten niet met liefdadigheid verward mag worden.

In elk openbaar gebouw vinden we brandblussers en in elk huis zijn er aspirientjes tegen de hoofdpijn. Vasten is zoals een brandblusser of een aspirine. We kunnen het gebruiken om de vijand binnen ons, binnen de familie, de gemeenschap of de Kerk te bestrijden. Maria zegt: "Door gebed en vasten kan je oorlogen stoppen en kan je zelfs de wetten van de natuur doen stoppen." Wij schenken niet voldoende aandacht aan deze boodschap! Dit betekent dat rampen zoals aardverschuivingen en aardbevingen kunnen vermeden worden indien er iemand in een bedreigd dorp enkel zou vasten.

Deze boodschap is eveneens van toepassing op de natuurwetten van ons lichaam. Zo is er het verhaal van een verpleegster die erg in zonde leefde. Met elke man die haar pad kruiste had ze te doen. Ook al was ze als kind gedoopt, ze had geen geloof. Ze ging als kind naar de catechese, maar was alles vergeten. Er was geen God in haar leven. In het hospitaal waar ze werkte, was er een dokter die Medjugorje had bezocht en zich radicaal had bekeerd. Toen hij terug thuis was, besloot hij met het hart naar de boodschappen te leven. Hij zag dat de arme verpleegster hulp nodig had en hij besloot om te vasten voor haar bekering. Dit duurde vier jaar lang.

Op een dag, in diepe wanhoop, besloot ze om zelfmoord te plegen. Als verpleegster kende ze de juiste hoeveelheid medicatie die ze hoefde te nemen om haar dood te veroorzaken. Ze nam de pillen en ging naar bed, wachtend op haar dood. Maar de morgen daarop werd ze perfect gezond wakker. Ze voelde zelfs geen negatieve effecten. Het was alsof ze melk gedronken had voor het slapengaan. Zij was zo geschrokken van het feit dat ze nog leefde dat de volgende gedachte onmiddellijk bij haar opkwam: "Iemand wil dat ik blijf leven." Ze dacht verder na: "Misschien is het God die wil dat ik blijf leven" en ze begint zich verder vragen te stellen: "Waarom wil God dat ik blijf leven?" en daarop kwam ze tot de kern van alles: "Misschien houdt God van mij."

Ze ging opnieuw naar het werk en voelde dat ze dit verhaal moest vertellen aan haar dokter. Pas dan herkende de dokter het effect van zijn vasten. Door zijn vasten stond God toe om mirakels te verwezenlijken in het leven van de verpleegster. En zo sprak de dokter tot haar over God. Hiervoor zou ze alles met betrekking tot God verworpen hebben, maar na dit incident stond haar hart open voor Gods barmhartigheid. Ze verstond onmiddellijk dat door het vasten van haar dokter, de natuurlijke chemische wetten die normaal zouden hebben plaatsgehad binnen haar lichaam, werden opgeheven. De dokter vertelde haar: "Ga naar Medjugorje." en ze ging naar Medjugorje en Onze-Lieve-Vrouw toonde Haar enorme liefde voor haar en verscheen zelfs aan haar. Ze kon maar niet geloven dat de Moeder van God zich aan haar, zo’n onzuiver iemand, zou manifesteren. De verpleegster voelde een diepe liefde voor Maria en ging te biecht. Ze biechtte al haar zonden en vanaf die dag veranderde haar leven. Nu draagt ze Haar boodschappen uit en herhaalt ze: "Ik ben geboren in Medjugorje."

Vasten herinnert er ons steeds aan om ons voor God in te zetten en Zijn wil te volbrengen. Denk aan Jezus in de Bijbel. Elke episode in Zijn leven toont ons Zijn Vaders voorzichtige voorbereiding van Zijn Zoon voor het Kruis. Zijn doopsel in de Jordaan is het begin van Jezus’ openbare leven. In plaats van recht naar het volk toe te gaan, werd Hij door de Heilige Geest naar de woestijn geleid waar Hij gedurende veertig dagen vastend verbleef. Op het einde van deze periode probeerde satan om Jezus drie maal te verleiden en zijn gehoorzaamheid tot de Vader uit de dagen. Door zijn vasten werd Christus voorbereid op dit openbare leven om zo het plan van Zijn Vader te verwezenlijken. En zo krijgt iedereen een speciale opdracht door het vasten, zelfs priesters.

3. De Bijbel

In het land Herzegovina was het communistische regime absoluut geen voorstander van het promoten van de Bijbel binnen de families. Voor de gelovigen was het dus een bezit van een onschatbare waarde, maar een "verborgen" bezit. Eigenlijk was de vervolging zo erg dat de meeste families hun Bijbel gewoon verbrandden. In het grootste geheim, op één of meerdere tijdstippen van het jaar, namen ze het risico om de Bijbel uit de verborgen plaats te halen en met diepe eerbied sommige gedeelten te lezen. Sommige mensen die konden lezen en schrijven, zetten vlug enkele verzen op papier voor later.

Op een dag vroeg de overheid aan de bezitters van een Bijbel om deze binnen te brengen. Zij die weigerden liepen het risico op vervolging indien hun bezit zou ontdekt worden. De overigen, die hun Bijbel zagen verbranden op openbare plaatsen, weenden. Deze verbrandingen gingen gepaard met hevige godslasteringen vanwege de Militia. Voor de kleine schare gelovigen die nog naar de Heilige Mis durfde te gaan, was dit nog het enige alternatief om passages uit de Heilige Schrift te horen. Het regime liet enkel het bijwonen van de Heilige Mis op zondag toe. Voor de overigen die de moed hadden de Bijbel te behouden, werd deze schat het heiligste van hun bezit. Het verschafte hen een persoonlijke band tussen hun familie en God, een hemelse erfenis die hen hoop gaf.

Toen de verschijningen in 1981 begonnen, lanceerde Onze-Lieve-Vrouw een figuurlijke bom die als een druppel op een hete plaat insloeg bij het regime: "Lieve kinderen, jullie hebben de Bijbel vergeten! Plaats de Bijbel op een zichtbare plaats in jullie woning. Lees elke dag enkele verzen en zet deze in de praktijk om in jullie dagelijkse leven. Laat de mensen die in jullie huizen komen toe om de Bijbel te zien en samen met jullie enkele verzen te lezen. Op deze wijze kunnen jullie tot een gesprek komen met God."

Weinigen onder ons begrepen toen de belangrijke omwenteling die deze boodschap zou teweegbrengen. Vader Jozo Zovko, die zelf verscheidene ontmoetingen had met Onze-Lieve-Vrouw, bleef Haar boodschap steeds herhalen. Hij zei: "Ik heb vele moeders zien wenen over de dood van hun kind, maar ik heb nooit een verdriet gezien zoals bij de Gospa, toen Ze zei: "Jullie hebben de Bijbel vergeten! ". Hij voegde hier aan toe: "Laat het hoofd van de familie elke dag, vóór het eten, een gedeelte van de Bijbel voorlezen aan de kinderen. Kus de Bijbel bij het sluiten, want zo geef je een kus aan Jezus."

Jezus is het Levende Woord. Hij is het Woord door het welke alles is geschapen. Gods Moeder maakt geen onderscheid tussen Jezus en de Bijbel. De Bijbel vergeten is Jezus aan de kant laten en Hem minachten. Het maakt ons wakker voor wat hierna komt en wat van ons wordt verwacht, iets wat anderen, die ons op een dwaalspoor pogen te brengen, ons niet kunnen beloven. De mensen die dit Levenswoord aanvaarden maken antilichamen aan tegen andere door de pers gedreven woorden, die dit Woord verwerpen. Geld, macht, perversie, media, misbruik van wetenschap en geweld dringen vandaag maar al te dikwijls in ons binnen. We hebben Jezus vergeten, wij hebben de Bijbel vergeten.

Elk van ons heeft een lichaam, ziet het, voelt het, ruikt het, dit is een onmiskenbaar gegeven. Men draagt er zorgt voor en onderhoudt het, ieder volgens zijn of haar principes. Iedereen heeft een hart, een gevoelig hart, vooral wanneer iemand lijdt. Dit is, alhoewel onzichtbaar, echt. Iedereen probeert dit gevoelige hart tevreden te stellen. Ieder van ons heeft een geheugen en komt in contact met andere geheugens en poogt dit geheugen tevreden te stellen met persoonlijke verlangens. Maar de ziel, wie van ons beseft dat het lichaam een ziel bevat en voelt dit ook? Wie voedt de honger, de dorst, de noden en de verlangens van deze ziel? Wie van ons beseft dat dit laatste zo vele malen belangrijker is?

Zet u vijf minuutjes neer, nadenkend en met het hoofd in de handen. Wees moedig en stelt u zelf eens de vraag: "Wat wil ik van mijn leven?". De beslissingen die u neemt, kunnen uw gehele verdere leven, en ook het leven hierna, bepalen. Bij uw keuze bepaalt u zelf door wie u zich wil laten beïnvloeden: door al het nutteloze dat de media u proberen door het strot te duwen of voor de verrijking van het onderricht van God en Jezus, de Bijbel. Als u voor dit laatste kiest, dan zult u ook nieuwe en mooie dingen ontdekken, de belangrijke dingen die uw ziel zullen voeden. Wat een ontdekking!

4. Biecht

Uit Maria's boodschap van 25 november 1998: "...dat de Heilige Biecht voor jullie de eerste daad van bekering mag zijn om daarna, lieve kinderen, te beslissen voor het Heilige. Dat uw Heilige Biecht en uw keuze voor het Heilige vandaag en niet morgen zou mogen beginnen. Kleine kinderen, Ik roep jullie allen op voor de redding en Ik wens jullie de weg naar de Hemel te tonen."

De Heilige Moeder vervangt hierbij niet de priester, maar Zij handelt als raadgeefster. Zij maakt de harten van Haar kinderen klaar voor een goede biecht. Er bestaan priesters die naar Medjugorje komen die er niet echt van overtuigd zijn dat de Heilige Maagd hier werkelijk verschijnt, maar wanneer ze de biecht afnemen en geconfronteerd worden met het diepste geweten van de mensen, zijn ze allen verbaasd getuige te zijn van de genade die hen is gegeven. Zij voelen het werk van Maria en velen van hen zeggen dat ze zich hernieuwd voelen in de genade van hun priesterschap.

Ontelbare gelovigen getuigen van hun spirituele én lichamelijke genezing na een goede biecht: kanker, depressies, verslavingen, angsten en dwanggedachten. Het zijn maar enkele voorbeelden. Als een moeder leert de Gospa hoe de Sacramenten te beleven door echte en treffende voorbeelden.

Marija Pavlovic-Lunetti houdt er steeds van om volgend verhaal te vertellen omdat het zo'n treffend voorbeeld is van hoe het volledige dorp Medjugorje totaal veranderde. Het was augustus 1981 en een "hete" zomer in alle betekenissen van het woord. Niet enkel de wind was zwoel, maar ook de Militia kreeg het benauwd. Op geen enkele manier konden de kinderen tot zwijgen worden gebracht ondanks de instructies van de Militia "dat ze niets hadden gezien, dat hun verhalen leugens waren en dat ze de lippen op elkaar moesten houden". Maar de kinderen konden niet zwijgen met Vicka voorop. Ook al had ze het bevel gekregen om thuis en uit ieders zicht te blijven, toch ging ze dikwijls op het dak van hun huis staan om de laatste boodschappen van de Gospa uit te schreeuwen, met zo'n decibels dat ze geen luidsprekers nodig had. Niets in wereld kon Vicka ervan weerhouden om de boodschappen uit te dragen die Maria haar en de overige kinderen toevertrouwde: "...vertel het aan de mensen...".

Dit bracht de Militia die hun huis bewaakte tot wanhoop. Er waren zelfs enkelen onder hen die zich bekeerden toen de stem van hun Moeder hun zwakke hart raakte, maar deze kregen vlug een andere opdracht in Zagreb of Sarajevo of moesten soms naar de gevangenis. Omdat ze de kinderen het zwijgen niet konden opleggen, besloten ze dan maar de heuvel af te sluiten. Aan de voet van de Podbrdo werd een afsluiting aangebracht zodat de mensen niet langer de heuvel opkonden om de verschijningen bij te wonen. Maar de Gospa was veel slimmer. Zij was reeds op voorhand op de hoogte van hun plannen en dan regelde Zij Haar plan. "Morgen", vertelde ze de kinderen, "zal ik in Gumno's veld verschijnen. Vraag aan de bewoners om jullie te vergezellen. Dan kunnen al diegenen die het wensen, Mij aanraken." De kinderen vroegen: "Hoe, lieve Moeder, hoe kunnen ze U aanraken wanneer ze U zelfs niet kunnen zien? Wij zijn de enigen die U kunnen zien."

"Breng ze allen tot Mij, één voor één, en op deze wijze zullen ze Mij kunnen aanraken." De kinderen konden hun oren niet geloven, maar ze deden wat Maria hen had gevraagd. De dorpelingen waren stomverbaasd maar vol van vreugde en, geleid door de kinderen, raakten ze Onze Moeder aan, Haar schouder, arm, gelaat, hoofddoek. Elkeen voelde Haar aanwezigheid. Sommigen voelden warmte, bij anderen was het als een soort elektriciteit dat ze aanraakten. Het gehalte van hun emoties was groot, onvergetelijk!

Tijdens dit ongelofelijke voorval zagen de kinderen dat er donkere vlekken op Maria's kleed begonnen te verschijnen. Deze vlekken werden groter en groter en spoedig was het kleed van de Gospa erg bevuild. Maria's gelaat werd bedroefd. Er ging iets verkeerd. Het was niet normaal dat Haar kleed zo vuil werd. Spoedig werden de kinderen hierover ongerust: "Gospa, uw kleed is volledig bevlekt." "Deze vlekken zijn de zonden van de mensen die Mij aanraken", antwoordde Zij nederig. De kinderen konden hun emoties niet langer weerhouden. Ze konden niet langer aanschouwen dat hun Koningin zo bevuild werd. "Hou op met de Gospa aan te raken, gilden ze naar de inwoners. Stop dit!"

Hierop vertelde de Gezegende Moeder hen over de noodzaak van de Biecht. "Er is niemand op deze aarde die niet minstens maandelijks zou moeten te biecht gaan", legde Ze uit. Hierop riep iemand het uit: "Laten we allen te biecht gaan om onszelf te zuiveren!" En die avond was de parochie te klein, het werd een invasie van zondaars, een ongelofelijke massa stond te wachten voor de biecht. De arme Vader Jozo werd bij het zien hiervan zo bewogen, dat hij zijn priesters uit de nabije parochies als versterking diende op te roepen om de biecht van al deze mensen te aanhoren. Die avond stroomde de barmhartigheid van de Hemel als een rivier door de gemeente. Deze betekenisvolle daad van Maria, verrassend simpel en eenvoudig, had de harten van Haar kinderen meer bewogen dan alle preken in de wereld. Van dan af werd Medjugorje onophoudelijk bezocht door zondaars die om vergeving verzochten.

5. Eucharistie

Maria’s boodschap van 3 april 1986: "Lieve kinderen! Ik wens jullie op te roepen om de Heilige Mis te beleven. Velen onder jullie hebben reeds de schoonheid van de Heilige Mis gevoeld, maar er zijn steeds mensen die met tegenzin gaan. Ik heb jullie gekozen, lieve kinderen, maar Jezus schenkt u Zijn barmhartigheid tijdens de Mis. Beleef daarom bewust de Heilige Eucharistie en laat uw komst er een van vreugde zijn. Kom er heen met liefde en maak van de Heilige Mis uw Heilige Mis. Dank om aan mijn oproep gehoor te hebben gegeven."

In 1983 vertelde Maria aan de kinderen: "Indien jullie moeten kiezen tussen Mijn verschijning en het bijwonen van een Heilige Mis, dan moeten jullie onmiddellijk voor dit laatste kiezen, omdat daar Mijn Zoon aanwezig is."

Onze-Lieve-Vrouw komt niet naar Medjugorje voor Haarzelf, maar om Haar Zoon te openbaren. "Mijn kinderen", zegt Zij, "Ik wens dat de Heilige Mis voor jullie de gave van de dag wordt. Wacht er op en verlang naar het begin ervan. Kijk uit naar het moment dat jullie worden gereinigd." [30 maart 1984]. Op 8 januari 1984 zegt Zij "Bid, Mijn kinderen! Ik zeg het opnieuw: Bid. Denk niet dat Jezus zich opnieuw zal openbaren in een kribbe, vrienden, Hij is herboren in jullie harten."

"Plaats de Heilige Eucharistie in het middelpunt van je leven. Deze kan niet worden vervangen, ook niet door daden van goede wil. Als je een zieke bezoekt of een oudere persoon helpt, ga dan tevens naar de Mis om liefdadigheid van de Heilige Geest te ontvangen, en zo help je deze liefdadigheid ook door te geven aan de armen." [Marija Pavlovic in haar gesprekken tot de pelgrims].

"Jullie vieren de Mis niet zoals jullie horen te doen. Indien jullie zouden weten welke genaden en giften jullie ontvangen, dan zouden jullie alle dagen gaan en jullie minstens één uur op voorhand voorbereiden. Maar, lieve kinderen, wanneer jullie de Mis bijwonen, zijn jullie zich hiervan niet bewust." [Mirjana, 1985]

"Indien de omstandigheden dit toelaten, wens Ik dat jullie elke dag de Mis zouden bijwonen!" [tot een gebedsgroep]

"De Heilige Mis is het grootste voorrecht dat aan de mensen hier op aarde is verleend. Het is het grootste gebed en de meest gezegende tijd van je leven" [tot een gebedsgroep]

"Ga naar de kerk om een persoonlijke ontmoeting te hebben met God. Zij die enkel uit gewoonte gaan of om hun vrienden te zien, zijn ongelovigen." [tot Mirjana, 1982]

Het is ook Haar wens dat de elke parochie ter wereld haar deuren openstelt om de gelovigen toe te laten Jezus in het tabernakel te vereren. Zij zegt: "Word verliefd op het meest Heilige Sacrament van het altaar! Aanbid Hem in jullie parochies, kleine kinderen. Op deze wijze worden jullie verenigd met de gehele wereld." [25 september 1995]

"Aanbid Mijn Zoon! Ik ben steeds aanwezig als de gelovigen Hem aanbidden. Speciale genaden worden dan aan hen verleend."

Maria vraagt ook aan de gelovigen om minstens tien minuten na de ontvangst van de Heilige Communie te blijven bidden. Dat is waarom de Franciscanen in de parochiekerk van Medjugorje vóór de zegen op het einde van de Mis, steeds het traditionele Franciscaner gebed van de "zeven Onze Vaders, zeven Weesgegroetjes, en zeven maal het Glorie zij de Vader" bidden.

Onze-Lieve-Vrouw is ook bedroefd als we de laatste minuut aankomen en op het einde van de Mis zo spoedig mogelijk de kerk willen verlaten. Zij zegt: "Lieve kinderen, als je in de kerk een beetje eerder zou aankomen om jullie harten voor te bereiden op Jezus en ook wat langer zouden blijven om Hem te bedanken, dan zouden jullie God toelaten om meer mirakels in uw leven te verwezenlijken en zouden er minder zieken onder jullie zijn."

De Gospa beveelt ook aan dat elke Mis zou gevolgd worden met gebeden voor de zieken en dat er één keer per maand een speciale Mis zou worden opgedragen voor de zieken. Zij vroeg ook dat er in Medjugorje, op elke donderdag na de avondmis, vers 6,18 uit het Evangelie van Mattheus zou worden voorgelezen: "U kunt geen twee meesters tegelijk bedienen." dat de gelovigen aan de toenemende macht van het geld binnen Medjugorje herinnert. Vele priesters volgen binnen hun eigen parochie het programma van de parochie van Medjugorje. Velen onder hen ondervinden speciale genaden en het levert ook vruchten af, want waar het programma nageleefd wordt is er tevens een toenemend aantal priesterroepingen.