Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 8: Van op de hoogste bergen

	Download PDF Hoofdstuk 8: Van op de hoogste bergen Na Italië waren er in Frankrijk ook bovennatuurlijke gebeurtenissen die, zoals Guadaloupe, een rol zouden spelen in de toekomst van Europa. Sinds de tijd van Le Puy droegen de Fransen La Vièrge Marie een warm hart toe en die liefde, dat respect, en vooral de erkenning van haar kuisheid had tot nog meer mirakels geleid. Tijdens het bewind van Koning Dagobert I voer naar verluidt een soort spookschip, een schip zonder zeilen, roeiriemen of bemanning de monding van de rivier Liane aan de noordkust binnen. Toen de nieuwsgierige dorpelingen aan boord gingen vonden ze een beeldje van de Maagd van een meter groot dat een rare uitstraling leek te bevatten. De archieven geven niet veel details vrij maar tonen dat de mensen massaal bijeen kwamen aan de oever van de rivier en met het beeld in processie naar het hogere gedeelte van Boulogne stapten, waar het in een kapel geplaatst werd waar later mirakels gebeurden. In Ierland, waar men tegen deze tijd het spirituele gezag van Rome aanvaard had, was er naar verluidt een engel die Maria vertegenwoordigde en die een boodschap gaf aan een groep van wetgevers. De boodschap bevatte de vraag om een wet gekend als Cain Adamnain aan te nemen, die de lasten van vrouwen wou verlichten en hen ontslaan van plichten die aan mannen toekwamen. Ooit zou de dag komen dat spiritualiteit en politiek van mekaar zouden gescheiden worden, maar in het Europa van de zevende eeuw maakte religie niet alleen deel uit van de regering maar was het vaak ook haar meest vruchtbare taak. We hadden het al over de verschijning aan Bonitus van Clermont maar wat we nog niet vermeldden was dat hij de voormalige gouverneur van Marseille en kanselier van Koning Sigebert III was. Die verschijning had plaats gehad in de kerk terwijl de invloedrijke Bonitus op Kerstmis van 694 aan het bidden was. Door de erkenning van Maria, doordat méér en méér Christenen haar kuisheid bespraken en het concept dat ze vrij was geweest van de erfzonde, doordat men van haar Hemelvaart sprak en haar krachten van haar tussenkomst aanvaardde, werd Maria gemachtigd om meer tekenen te geven zodat ze beter kon helpen. In 714 verscheen ze in Constantinopel aan de moeder van de Heilige Stefanus de Jongere en voorspelde Zij de geboorte van die heilige martelaar. Ze toonde zichzelf een halve eeuw later ook aan de abdis van een klooster in Montreuil, Frankrijk. Het meest ontzagwekkend was haar plaats bovenop de Montserrat, de ongelooflijke berg ten noorden van Barcelona met zuilen die een hoogte bereikten van zo’n 120.000 meter. Er stond een kluizenaarshut en tijdens de Arabische invasies was het een belangrijk toevluchtsoord toen Moslims de Iberische Peninsula terroriseerden .. doorheen het oude gebied van Jakobus ... en alles wat Christelijk was vernietigden waardoor de bange Katholieken veel van hun kostbaarste relikwieën verstopten. Onder die relikwieën bevond zich ook het beeld dat Bisschop Eterius had ontvangen (dat op 22 april 718 naar Montserrat werd gebracht en net zoals het beeldje van Guadaloupe en vele andere in een hol of grot verborgen werd). Montserrat Daarboven, samen met de arenden, transformeerde het beeld de berg Montserrat in een enorm altaar dat over het hele continent leek uit te kijken. Beneden, doorheen Europa, werd het spirituele landschap in grote mate beïnvloed door de Heilige Moeder die haar zuiverheid bleef verspreiden in gebieden die lange tijd door de Druïden besmet waren geweest. Het was een heel ernstige vorm van afgoderij en de menselijke offers die door occultisten in lange gewaden in beboste gebieden uitgevoerd werden hadden zelfs de Romeinen ongerust gemaakt. De Druïden hadden iets spookachtigs (misschien doordat ze in het donker werkten of door de legenden dat ze merkwaardige magie konden oproepen waarbij echte mist werd gemaakt). Zoals andere heidenen aanbaden de Druïden de maan en de zon of natuurgeesten waarvan men dacht dat ze in eikenbomen of andere bomen van het bos woonden. Basiliek van Montserrat Zo’n occultisme was sinds het begin het doelwit geweest van de Christenen en was gevaarlijk omdat het de schepping vereerde in plaats van de Schepper. Het verspreidde het valse idee dat utopia - de hemel - op aarde kon bereikt worden. Paulus had al te kennen gegeven dat de aanbidding van natuurgeesten duivelsaanbidding was. En net zoals Maria zeven eeuwen eerder stil en in het geheim Jezus in de wereld der heidenen had binnengeleid, zo drong ze nu stil maar krachtig binnen in het West Europa van de Druïden: zo versloeg ze nu ook occultisten, niet met oorlog, niet met een inquisitie, maar met de eenvoudige zoete genade die de Heilige Geest in haar gevormd had. Ze had sinds het begin een intieme relatie met de Kerk, en nu, zonder haar gelijk te stellen met Jezus (zie 1 Timotheüs 2:5), kende de Kerk in het Westen, Oosten, Rome en Byzantium haar als de meest uitzonderlijke bemiddelaarster, een ambassadrice, een exorciste. Haar gebeden werden op een speciale manier verhoord omwille van haar zuiverheid en gehoorzaamheid. Wanneer mensen haar vroegen om voor hen te bidden, wanneer ze haar zochten in de naam van Christus, dan antwoordde ze. Op één of andere manier antwoordde ze. Ze bekwam genade van Christus. Ze had het in voorraad. En ze deelde. Ze deelde met hen die haar hulp afsmeekten en plaatste hen onder haar mantel der bescherming. Hoewel de Antichrist tegen het jaar 500 niet gekomen was zoals velen voorspeld hadden, was er een overvloed van kwaad. Maria werd gezonden omdat niemand die kwaad deed, niemand die door een demon bezeten was, in haar buurt kon blijven. Ze moesten zich bekeren of vertrekken. Ze was sterker dan de zwarte engel. Als ze op zijn terrein kwam moest ze vechten, maar het stond reeds geschreven dat ze zou overwinnen, dat Christus zou triomferen, zelfs als de duivel, in al zijn hoogmoed het onvermijdelijke weigerde te aanvaarden. De overwinning te Calvarië had Satan doen panikeren en nu hij was vastberaden er alles aan te doen om die overwinning ongedaan te maken en tegen het einde der tijden de wereld op te eisen. Ik noem het, het "eindspel." Hoe zou hij prins van de wereld kunnen zijn als de mensen zich tot Jezus wenden? Hij wou wanhopig de nietige, nederige Christenen die zijn afgoden verwierpen tegenhouden. Nu werd de afgrijselijke aanval op Christenen ontketent door Moslims die zuid-Frankrijk verwoestten en die gebieden van Azië tot Spanje in handen hadden. In 718 sloegen ze toe nabij de bergen in de buurt van de Golf van Biskaje, waar een bende Christen patriotten gelegerd waren. Het was bij een kleine grot gekend als Covadonga op de berg Auseva waar nog een beeldje verborgen was, één van de honderden die voor de indringers verborgen werden. Toen zestigduizend Moslims toesloegen zocht een man, Don Pelayo genaamd, hulp in de gezegende grot. Hij was de leider van de bende en kort ervoor terwijl hij in de grot een misdadiger achtervolgde, had hij een kluizenaar ontmoet die in naam van de voortvluchtige smeekte "Als u deze dader vergiffenis schenkt en hem tijd geeft om boete te doen voor zijn zonden, dan zal ook u op een dag kunnen schuilen in deze heilige grot. En door u zal hier een nieuw en krachtig keizerrijk geboren worden, dat uw naam bij uw volk tot eer zal maken." Basiliek van Covadonga Pelayo willigde het verzoek van de oude man in en in plaats van de misdadiger te vatten knielde hij neer en bewees hulde aan de Moeder van God bij het verborgen altaar. Hij bad om bevrijding uit de handen van de Moslims en niet lang erna toen de Moren arriveerden, bracht Pelayo z’n mannen naar de grot. Van daaruit zagen ze de moslimleider, Alcamah, het gebied van de Covadonga binnendringen en een afgezante sturen die de overgave eiste van de patriotten. Toen Pelayo weigerde werden de voorbereidingen gemaakt voor de aanval. De Moren gingen hen vernietigen. Ze waren overal. Ondanks de dreigende ravijnen drongen de Moren de vallei binnen en toen ze dicht genoeg waren lanceerden ze een angstaanjagende reeks van pijlen en stenen. Maar ze konden Pelayo niet overwinnen. Slechts weinig van hun pijlen troffen doel en toen de Arabieren de vlakte aan de voet van de berg Auseva probeerden te bereiken stak er een hevige storm op met gordijnen van regen die de rivier Deva, die in de heilige grot ontsprong, uit haar oevers deed treden en de bange Moren overspoelde. Er was ook zo’n grote aardverschuiving dat het leek dat de berg zich verplaatste en die Alcamah’s mannen op de vlucht joeg waardoor Pelayo, net zoals Constantijn, een onwaarschijnlijke overwinning behaalde die de geschiedenis veranderde. Pelayo werd tot koning van Asturië gekroond en vormde een alliantie die op een dag een natie met de naam Spanje zou vormen. Bron: Michael Brown Vertaling: Mario Lossie