 |
|
 |
| |
Download PDF
De dood van Sint Jozef
Volgens diverse mystici was de Heilige Jozef niet erg oud toen hij stierf. Na twintig jaar hard werken voor zijn gezin was de Heilige Jozef volledig uitgeput in kracht en gezondheid en de Heer had hem nu voorbestemd om de laatste jaren van zijn leven in ziekte en lijden door te brengen om zo, door geduld en berusting, zijn Heiligheid te doen toenemen. Maria haalde hem liefdevol over om zijn werk, waarin hij door Jezus werd bijgestaan, op te geven. Jezus maakte het werk dikwijls, op een miraculeuze wijze, gemakkelijker voor hem.
Maria bood zich nu vrijwillig aan op het gezin bij te staan, zoals Zij gedaan had in Egypte, door het spinnen en weven van linnen en wol, hierbij geholpen door een goede en trouwe vriendin. Hierdoor moest ze dikwijls tot lang in de nacht blijven doorwerken, hoewel Jezus haar soms hielp met een groot deel van haar werk in een korte tijdspanne te volbrengen.
Sint-Jozef en Jezus
Tijdens zijn laatste jaren had Sint Jozef veel last van koortsaanvallen, hevige hoofdpijnen en een heel pijnlijke reuma. Dit alles maakte hem zwak en hulpeloos. Terwijl Maria toekeek hoe hij al zijn lijden met nederig geduld en bovennatuurlijke liefde droeg, nam haar genegenheid en bewondering voor hem elke dag toe en ondersteunde en troostte zij hem vreugdevol. Zijn grootste troost was dat ze zijn maaltijden zelf voorbereidde en opdiende en ze spande zich dikwijls in om zijn lievelingseten klaar te maken. Ze deed dikwijls zijn schoenen uit voor hem en ondersteunde hem met haar armen en troostte hem met vriendelijke en bezielende woorden.
De laatste drie jaren werd Jozefs ziekte alsmaar erger en Maria verzorgde hem elke dag en nacht. Dikwijls smeekte zij de Heer om zijn lijden te mogen overnemen en toen zijn pijnen zo hard waren kreeg zij dikwijls de toestemming van Haar zoon om deze voor een tijd te verlichten. Zij beval ook haar engelen om Sint Jozef te troosten, wat ze ook deden door aan hem te verschijnen in de mooiste beelden en met hem te spreken over God, of door het zingen van hemelse liederen voor hem. Al deze tijd stond Jezus zijn geliefde pleegvader bij en moedigde hem aan en dit op elk moment dat Hij zich niet inliet met de intense voorbereiding van Zijn openbaar leven.
Op een dag zagen ze dat het uur van Jozef bijna was aangebroken. Maria ging naar haar Zoon en zei tot Hem: "Mijn Heer, Ik smeek U, laat de dood van Jozef, uw dienaar, zo edel zijn in Uw zicht zijn, zoals de rechtschapenheid van zijn leven U heeft behaagd." En Jezus antwoordde: "Mijn Moeder, uw verzoek is ingewilligd, want de verdiensten van Jozef zijn groot. Ik zal hem nu begeleiden en hem een zo hoge plaats onder Mijn volk toekennen, dat hij zowel door de engelen als door de mensen zal vereerd worden. Met geen enkel menselijk wezen zal ik doen als met uw echtegenoot."
Daarop genoot Sint Jozef voor negen dagen, zonder onderbreking, het gezelschap van Maria en Jezus en drie keer elke dag troostten de engelen hem met hemelse muziek en versterkende aroma. Op de achtste dag viel hij in een extase, die vierentwintig uur aanhield en tijdens dewelke aan hem vele goddelijke Mysteries omtrent de Belichaming en de Verlossing, waarin hij oprecht geloofde, duidelijk werden getoond en waarin hij plechtig werd aangesteld als de boodschapper van de Redder tot de patriarchen en profeten in de limbo.
Toen Jozef uit deze extase komen, schitterde zijn aangezicht als een hemels licht en vroeg hij aan Maria om hem haar zegen te geven. Maar in de plaats daarvan duidde zij Jezus aan om hem te zegenen. Toen viel Maria op haar knieën en, na Jezus’ zegening, kuste zij zijn hand zo zacht en vol van genegenheid. Jozef smeekte haar om vergeving voor alle tekortkomingen in zijn bediening voor haar en vroeg om gebeden in dit uur van zijn dood.
Toen sprak hij zijn laatste woorden tot haar: "Gezegend zijt gij onder alle vrouwen, Maria! Dat de engelen en de mensen u mogen prijzen! En dat de Naam van de Heer moge gekend, aanbeden en verheerlijkt zijn in al de jaren die nog moeten komen. Ik hoop u te mogen zien in ons hemelse huis..."
Sint Jozef op zijn sterfbed
Daarna draaide Jozef zich naar Jezus toe met een diepe eerbied. Tevergeefs probeerde hij te knielen, maar de Redder nam hem zachtjes in Zijn armen, terwijl Jozef zei: "Mijn Heer en mijn God, geef Uw zegen aan Uw dienaar en vergeef mij de fouten die ik begaan heb als Uw die"aar. Ik geef U mijn innigste dankbaarheid omdat ik ben uitgekozen om de echtgenoot te mogen zijn van Uw Moeder! Uw glorie is mijn dankbetuiging voor de eeuwigheid..."
Daarop zegende Jezus liefdevol Sint Jozef en zei: "Mijn vader, rust in vrede en in de barmhartigheid van Mijn eeuwige Vader en breng aan de Heiligen in het Vagevuur het vreugdevolle nieuws van het naderen van hun verlossing."
Na deze woorden, in Jezus’ armen, met Maria geknield en wenend aan zijn voeten en in een kamer, helder verlicht door de verschijning van engelen, stierf Sint Jozef een gelukkige en vredevolle dood. Nadat Jezus zijn vaders ogen had gesloten, bereidde Maria zijn lichaam voor om te begraven, met de hulp van de engelen. En het geschiedde zo dat God het omhulde met een wonderlijk licht, zodat Maria enkel Jozefs levensechte aangezicht kon zien. Het lichaam werd gewikkeld in een witte lijkwade en in een lijkbaar geplaatst, dat daarna werd overgebracht naar een mooie graftombe, dat door een rijk man aan Sint Jozef werd geschonken. Enkel Jezus en een paar vrienden vormden de begrafenisstoet, samen met een groot aantal van schitterende engelen.
Bron: Raphael Brown
Vertaling: Chris De Bodt
|
|
 |
|
 |
