Aurora Borealis in Noorwegen

Niemand had van deze Auroro Borealis [noorderlicht] gehoord, ook ik niet. Tot de afbeelding verscheen op Spirit Daily. Als Wereldoorlog II, zoals voorspeld door Maria in de verschijningen van Fatima, voorafgegaan werd door een Aurora Borealis die op 25 januari 1938 tot ver binnen Europa reikte, wat moeten we dan van dit noorderlicht denken?

Onderstaande foto van een aurora borealis met de figuur van Maria werd op 16 november 2010 genomen door de Noorse fotograaf OIe Christian Salomonsen, nabij Skittenelv in het Tromsogebied. Het noorderlicht vormt niet alleen een volmaakt mooie figuur van Maria, maar wat eveneens opvalt is dat Maria met Haar linkerhand de tranen van haar gelaat veegt. Onmiskenbaar een hemelse waarschuwing voor vele gelovigen. De foto onmiddellijk daaronder toont een halfverborgen Jezusfiguur met uitgestrekte handen. Deze foto werd een aantal dagen eerder genomen door Thilo Bubek, eveneens in het Noorse Tromsogebied.

Op Spirit Daily stond echter geen enkele verwijzing naar de oorsprong van de foto. Onze medewerker Mario Lossie ging op zoek op het internet en vond op de volgende site alle uitleg: http://bowshooter.blogspot.com/2010/09/aurora-borealis-over-norway.html

Poollicht

Het poollicht is een lichtverschijnsel in de aardatmosfeer dat bij duisternis kan worden waargenomen. Men ziet het vooral op hoge geografische breedtes en dat betekent dat het verschijnsel vooral 's winters zichtbaar is. Andere namen zijn noorderlicht [aurora borealis] en zuiderlicht [aurora australis]. Als het poollicht zich voordoet zien we vaak een lichte gloed of is het licht zichtbaar als bewegende bogen, stralenbundels of gordijnen van licht en heel zelden is het zelfs vlammend. Soms staat aan de noordelijke horizon een boog waaruit de lichtstralen als zoeklichten omhoog schieten.

Het poollicht hangt samen met uitbarstingen [plasmawolken] op de zon, waarbij grote hoeveelheden geladen deeltjes het heelal ingeslingerd worden. Het aardmagnetisch veld zorgt ervoor dat de deeltjesstroom in de omgeving van de aarde wordt afgebogen en in de buurt van de Noord- en Zuidpool met verhoogde snelheid de atmosfeer binnendringt. De van de zon afkomstige deeltjes bevatten veel energie, die in de bovenste kilometers van de atmosfeer door botsingen wordt overgedragen op zuurstof- en stikstofatomen. Die energie komt uiteindelijk weer vrij en wordt op 80 tot 1000 kilometer hoogte uitgestraald in de vorm van het kleurrijke poollicht. Dit werd pas in 1957 ontdekt, tijdens het Internationaal Geofysisch Jaar.

Rond 1840 ontdekte de Ierse sterrenkundige en militair Sir Edward Sabine [1788 - 1883] dat er een relatie bestaat tussen de activiteit van zonnevlekken en het magnetische veld van de aarde. Sabine onderzocht magnetische stormen, die naalden van kompassen deden afwijken. De wisselingen in het aardmagnetisme traden tegelijkertijd op met noorder- en zuiderlicht. Om dit fenomeen verder te onderzoeken kreeg hij de Engelse regering zover dat zij in 1840 een netwerk van meetstations bouwde. Na analyse van zeer veel meetgegevens ontdekte Sabine dat de magnetische stormen een cyclus hadden van tien tot elf jaar.

De Duitse apotheker en sterrenkundige Samuel Schwabe had sinds 1826 dagelijks het aantal zonnevlekken geregistreerd. Ook hij nam een cyclus waar van tien à elf jaar. Sabine legde hun gegevens naast elkaar en kwam tot de conclusie dat er een verband bestaat tussen zonnevlekken en storingen in het aardmagnetisme.

De kans op poollicht is het grootst in jaren met grote activiteit op het oppervlak van de zon. Om de elf jaar maakt de zon zo'n actieve periode door [het laatst in 2011], wat zich uit in een groter aantal zonnevlekken. Wanneer zo'n zonnevlek naar de aarde is gericht kunnen de geladen deeltjes die bij de uitbarsting vrijkomen de aardse atmosfeer bereiken en poollicht veroorzaken. Radiozenders op de kortegolf worden enige uren tevoren ernstig gestoord. In Nederland wordt jaarlijks gemiddeld ongeveer zeven dagen poollicht waargenomen, het vaakst in jaren met veel zonneactiviteit.

De laatste weken van december 2012 werden er nog twee merkwaardige astromische verschijnselen opgemerkt. Hierover meer in de berichtgeving van morgen en overmorgen.

Chris De Bodt