Het Laatste Geheim. Hoofdstuk 5: Boven de Zon

	Download PDF Hoofdstuk 5: Boven de Zon Maar de barbaren bleven het Romeinse Rijk bestoken, net zoals hongersnood en plagen. De kastijding ging door. In één enkele dag stierven er vijfduizend mensen in Rome en in Alexandrië was het geweld zo groot dat de bewoners hun buurt niet durfden te verlaten. Het keizerrijk werd beoordeeld, had wee na wee geleden gedurende meer dan twee eeuwen, had twintig keizers gehad die, tussen 211 en 284 n.C. alleen al, een gewelddadige dood gestorven waren, maar toch bleef het heidendom voortbestaan. De vervolgingen bleven doorgaan. Men probeerde nog altijd het Katholicisme te vernietigen met onder diens helden een ziener met de naam Nicolaas van Myra (die later bekend werd in de mythe van Sinterklaas) en Catharina van Alexandrië, een jong heidens meisje dat door een visioen van Maria bekeerd werd. Er waren ook twee Egyptische martelaren, Julianus en Basilissa, die op de dag van hun executie in 312 Jezus en Maria zagen, omringd door engelen. "U is de zege, Julianus," zeiden ze, "U is de zege, Basilissa!" Het was een tijd dat altaren toegewijd werden aan afgoden zoals Dionysius, en zij die weigerden de heidense goden te aanbidden, de goden van de aarde en de zon en liefde en oorlog, werden op de pijnbank uitgerekt of werden leven gevild of werden de ledematen afgehakt die rond hun kronkelende rompen uitgespreid werden. Deze martelaren leden op de vreselijkste manieren omdat ze een geheim kenden: ze wisten dat de godinnen die nu in Rome vereeuwigd werden dezelfde waren als de godinnen die aanbeden werden door de farao’s en de Babyloniërs, door de oude Grieken en Spaanse volksstammen, door de heidenen van Efeze, en dat ze allemaal in feite vermomde duivels waren [1 Corinthiërs 10:20], dat ze allemaal in strijd waren met Jezus en op een dag door de Moeder van God overwonnen zouden worden. In een typisch geval werd een Katholiek voor een keizer zoals Diocletianus of één van zijn handlangers geleid en bevolen om de "Nazarener" te verloochenen. Hij werd dan opgesloten en tot de verschrikkelijkste dood veroordeeld als hij weigerde een afgod te aanbidden of zelfs maar een beetje de keizers beledigde, die zich bij gelegenheden als Jupiter kleedden. Volgens de legende was één van de martelaren een jonge vrouw, Philomena van Macedonië, die rond 312 opgesloten werd omdat ze opkwam tegen de keizer. Haar van ondier krioelende cel werd op een nacht verlicht met een licht waar de Heilige Maagd uit tevoorschijn kwam: "Wees niet bang, Ik ben Zij die nooit voor niets geroepen wordt. Ik ben Maria, je Moeder, en Ik ben gekomen om je blijde berichten te geven. Binnen drie dagen zal je gevangenschap voorbij zijn. Maar eerst moet je een grote beproeving doorstaan. Wees moedig, want Mijn Zoon zal je helpen. En Ik heb de grote engel Gabriël opgedragen om over je te waken en aan je zijde te blijven. Zijn macht zal grootse dingen voor je doen, Mijn geliefde dochter. Mijn Zoon heeft voor jou eeuwigdurend geluk voorbereid, dus wees vreugdevol. De engelen wachten je komst af." Dan plaatste Maria het Kindje Jezus in Philomena’s armen. Volgens de vermeende voorspelling ontsnapte Philomena verscheidene keren aan haar executie maar op de derde dag werd ze uiteindelijk onthoofd. Hoewel het verhaal van Philomena een mythe bleef was er geen twijfel dat er grote wonderen geschiedden die de geschiedenis veranderden. Rond dezelfde periode gebeurde er iets uitzonderlijks met Constantijn De Grote die op weg was om te strijden tegen de macht van de rivaliserende keizer Maxentius. Half overtuigd dat Christenen het bij het recht einde hadden met hun idee over God, was Constantijn aan het bidden voor de overwinning en vroeg aan de Heer om Zichzelf te tonen toen hij en z’n mannen op een late namiddag boven de ondergaande zon de schitterende vorm van een kruisachtig symbool zagen. Het was zoals de letter X met een loodrechte lijn erdoor met een kromming aan de bovenkant, het symbool dat ooit door heidense zonaanbidders gebruikt werd. Recentelijk was het door Christenen overgenomen geweest die het als het teken voor Christus gebruikten. Het was omgeven door de woorden In dit Teken, Verover. Daar was het in het daglicht, boven de zon, gezien door een troepenmacht van minstens vijfentwintigduizend soldaten waarvan de meeste heiden waren. Het Teken van Christus. De soldaten beweerden ook dat engelen hen ter hulp kwamen toen ze zich voorbereidden om een troepenmacht aan te vallen die waarschijnlijk twee of meerdere keren groter in aantal was dan hen. Zelfs geleerden van onze tijd zijn het eens dat er iets gebeurde met Constantijn, iets dat moeilijk te verklaren is, iets dat niet normaal is en dat door eerdere en meer gelovige historici beschreven werd als een gebeurtenis divino monitus instinctua [geadviseerd door het goddelijke instinct]. Constantijn zweerde dat het visioen echt was en zei dat het gevolgd werd door een droom waarin Christus hem zei om het symbool ter bescherming te gebruiken. Constantijn volgde dat advies op en beval onmiddellijk het symbool op de schilden van de soldaten te zetten. Hij versloeg Maxentius op miraculeuze wijze in de Slag bij de Milvische Brug, waardoor hij de enige keizer werd. Hij begon dan het Katholicisme te legaliseren, gaf gronden aan de Kerk en bouwde een basiliek rond het graf van Petrus. Zo snel kon God te werk gaan. Dat was de vrucht van een echte verschijning. Overal hielden Christus en Maria hun kudde in de gaten. Ze keken naar de worstelende Kerk en hoewel de Maagd niet veel van zich liet horen tijdens deze eerste paar eeuwen, hoewel ze voor het grootste deel van het eerste millennium en een deel van het volgende subtiel aanwezig zou zijn, hoewel haar voornaamste missie stil gebed zou zijn, deed ze elk bezoek tellen, ze bleef de heidense heiligdommen vervangen, en ze verscheen niet alleen aan mensen als Nicolaas van Myra (die haar zag tijdens het Concilie van Nicaea), maar ook aan devote vrouwen als de H. Monica van Thagaste. Monica’s echtgenoot was recentelijk gestorven en ze was niet alleen verontrust door haar weduwschap maar ook omdat haar zoon, een briljant geleerde, baadde in immoraliteit en zich bezig hield met ketterij, Manicheïsme genaamd. Volgens de legende was Monica in gebed verzonken toen ze Maria zag met een koord of cingel rond haar middel. De koord gloeide. "Dochter van Mij, in de toekomst moet je je kleden zoals Ik gekleed ben", zei de Maagd. "Laat deze cingel een belofte zijn van Mijn liefde voor jou, deze cingel die de schoot omringd waarin het Woord vleesgeworden is. Laat ze vanaf nu de jouwe zijn, en dat je ze voortdurend moge dragen. Neem ze nooit af. Verspreid de toewijding eraan zo ver en zo wijd je kan. Zij die een cingel als deze dragen zal Ik beschouwen als Mijn speciale kinderen. Deze cingel zal in een komende tijd het wonder van het universum worden." Monica deed wat haar gezegd werd en kort daarna werd haar zoon bekeerd. Dit had grote gevolgen, want haar zoon zou spoedig een groot bisschop en Kerkvader worden wiens vele volgelingen de cingel eeuwenlang zouden dragen en wiens naam Augustinus was. Augustinus van Hippo Vertaling: Mario Lossie Bron: Michael Brown