Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2006 [januari-juni]

	Download PDF Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2006 [januari-juni] Januari 2006 Medjugorje, 15 januari 2006 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! We zijn begonnen aan het jaar 2006, dat van de 25e verjaardag van de verschijningen. Aan u allen die deze nieuwsbrieven leest, wens ik een zeer goed jaar, een jaar waarin u God toelaat zijn mooi liefdesplan in uw leven volledig uit te voeren! Ik beveel me aan in uw gebeden opdat het ook voor mij zo zou mogen zijn en dank u! Onze mooie traditie een heilige te ontvangen voor het jaar heeft ons nog eens verrast toen we op 1 januari aan God vroegen ons mee te delen welke heilige gekozen heeft om de "Kinderen van Medjugorje" te helpen. In de fax van 1 januari hebben we het getuigenis gebracht van Caroline, die haar baby had kunnen houden ondanks de druk, die haar aanzette tot abortus. Bovendien hebben velen de noveen gebeden tot het Kindje Jezus voor de verworpen en op duizenden manieren gekwetste kinderen. Wel, de prachtige verrassing van de Hemel was ons de H. Jeanne Beratta Mollate te zenden, een Italiaanse, patrones van de moeders in moeilijkheden. Ze wist dat ze zou sterven bij de geboorte van haar kind. De enige manier om in leven te blijven was een abortus laten doen. Ze was dokter en wist heel goed waarover het ging. Ze heeft er de voorkeur aan gegeven haar eigen leven te verliezen dan het kind, dat ze droeg, te doden. Ze werd op 16 mei 2004 heilig verklaard en is dus een van de laatste geestelijke dochters van onze dierbare Johannes-Paulus II. Die dag waren haar man en haar vier kinderen, waaronder het wonderbaar geredde, aanwezig. We vieren haar op 28 april. Voor ons is het een teken van de Voorzienigheid, een oproep om op alle mogelijke manieren het leven te beschermen, ten beste te spreken voor de moeders in moeilijkheden en ze door gebed en daad te helpen. De heiligen zijn voor ons een verrassende hulp als we beslissen ze ernstig te nemen. Een van onze zusters kreeg dit jaar Pater Pio als beschermer. Om haar gelukkig te maken vertelde een andere zuster haar volgend verhaal. Haar moeder, Anne had een zeer pijnlijke spierziekte, die haar voortdurend deed lijden. Haar lichaam misvormde geleidelijk aan en ze was niet meer in staat om iets te doen. Het feit van ten laste te zijn tastte ook haar moreel aan. Ze leek op een levende gekruisigde en niets hielp om haar pijnen te verzachten. Op een dag was ze alleen en werd ze overvallen met zwarte gedachten. Overmand door de pijn, begaven haar zenuwen het en ze besloot een eind te maken aan haar leven. Er werd toen veel over Pater Pio gesproken en Anne had een prentje van hem.Ze begon te roepen: "Pater Pio, help mij!"Op hetzelfde ogenblik zag ze de deurklink bewegen en de buitendeur langzaam open gaan. Eerst had ze schrik, want er was niemand achter die deur. De deur ging open door een onzichtbare hand! Maar heel vlug voelde ze een vloedgolf van vrede de kamer binnen stromen. In haar hart wist ze dat daar iemand was. De vrede was zo intens dat ze er gans van werd overstroomd, doordrongen! Op enkele minuten schoot haar moreel weer de hoogte in als een pijl en Anne zegt dat ze sindsdien haar pijn op een gans andere manier kan dragen, zonder wrok, noch wanhoop, maar in vrede, in offer. Nooit kreeg ze nog het idee een eind te maken aan haar leven. Ik geloof dat heel veel zelfmoorden zouden kunnen vermeden worden als we het goede gedacht zouden hebben de machtige heiligen ter hulp te roepen. Met nieuwjaar werd hier een mooie genade gegeven langs de H. Theresia van Lisieux. Er was een groep bedevaarders per autocar uit Hongarije gekomen met 2 chauffeurs. Een Italiaanse priester werd bij hen uitgenodigd om hen te groeten en om hen de gelegenheid te geven "een heilige te trekken"voor 2006. Hij had immers een mandje mee met namen van heiligen. Een van de chauffeurs, die zich altijd afzijdig hield bij de godsdienstige activiteiten van de groep voelde zich plots tegen de priester aan geworpen en viel op de knieën. Ondanks zijn indrukwekkende gestalte, begon hij te wenen als een kind. De priester droeg een heel bijzondere relikwie van de H. Theresa onder zijn vest, een relikwie, die uit Rusland kwam en al heel wat mirakels had bewerkt. Het leek of deze man aangetrokken was door deze relikwie, die nochtans verborgen bleef. Hij kon er zich niet van los maken en begon zijn leven aan de priester te vertellen, iets wat hij nog nooit gedaan had.[Dat gebeurde met de hulp van een tolk, want de priester verstond geen Hongaars]. Hij vertelde dat hij voortdurend in angst leefde en wilde genezen. Hij werd achtervolgd door de herinnering aan zijn misdaden uit het verleden. Zijn geweten knaagde, dag en nacht zag hij immers de mensen voor zijn ogen defileren, die hij onder het communisme gedood had, toen hij bepaalde bevelen moest uitvoeren. Hij sliep niet meer en leefde al lang in een voortdurende wanhoop. Hij dacht dat hij door God verworpen was en wilde zelfmoord plegen. De uitstekende priester luisterde naar hem, stelde hem gerust en zegende hem. Hij wilde hem voorstellen te gaan biechten, maar de man was protestant. Dit eenvoudig vertrouwelijk gesprek, gevolgd door een zegen, veranderde het hart van deze man. Hij werd bevrijd van zijn angsten en kon met gans zijn hart naar God terugkeren. De priester verzekerde ons dat het de H. Theresa was, die hem naar deze bekering getrokken had. Zij is de specialiste van de grote zondaars. In de groep werd hij "de gelukkigste van alle mensen". Nu wil hij katholiek worden en gaf de toestemming om dit verhaal te publiceren. De genade is aanstekelijk en heeft gans de groep aangetast. De Hongaarse priester, die de groep vergezelde, vol bewondering door het werk van deze genade, bekende schoorvoetend dat hij een doctoraatsthesis aan het voorbereiden was "De H. Theresia en de barmhartigheid" en dat hij meer gekregen had dan hij had verwacht... In de nacht tussen de eerste en de tweede januari konden we met Marija naar de heuvel van de verschijningen gaan, op uitnodiging van de H. Maagd. De genaden waren nog overvloediger dan de regen. Na de verschijning deelde Marija met ons volgende boodschap: "Vergeet niet dat ik uw moeder ben, en dat ik u met een tedere liefde bemin!" Marija wenste ons een zalig en een gelukkig nieuw jaar en sprak ons over een andere boodschap van in het begin van de verschijningen, en die we ons best eens herinneren: "Lieve kinderen, ik verlang dat ge gelukkig zijt hier op aarde, en met mij in de Hemel." Op 2 januari had Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Er waren veel bedevaarders voor nieuwjaar. We hebben met vreugde uw brieven en emails aan de voeten van Maria kunnen leggen. Aan het einde van de verschijning deelde Mirjana met de aanwezigen deze boodschap die we ernstig moeten nemen: "Lieve kinderen! Mijn Zoon is geboren. Uw redder is hier bij u. Wat belet er uw hart om Hem te ontvangen? Wat is er vals in? Zuivert uw harten met vasten en gebed. Herken en ontvangt mijn Zoon. De echte vrede en de ware liefde, Hij alléén geeft ze u! De weg naar het eeuwig leven, dat is Hij, mijn Zoon! Ik dank u!" Het geschenk van Medjugorje, dat God aan de wereld gegeven heeft is immens, we hebben het nog niet begrepen, zoals Gospa het ons reeds dikwijls herhaald heeft. Eén van de gaven die gegeven wordt aan hen die ze willen ontvangen is deze van haar moederlijke zegen die ze elke dag geeft aan hen die hun hart op een bijzondere manier open stellen, op het moment dat ze komt. De zieners zeggen het duidelijk, de oneindige genade, die ze krijgen als ze samen met de H. Maagd bidden, deze genade is feitelijk voor ieder van ons. Vicka legt het zo uit: "Als ge uw hart opent op het moment van de verschijning, om de H. Maagd te ontvangen, zelfs als ge ze niet ziet, zult ge dezelfde genaden krijgen als wij, de zieners! Wij zijn niet buitengewoon, Gospa wil aan al haar kinderen geven, wat ze aan ons geeft. Maar daarvoor moet ge uw hart open stellen!" Sommigen hebben een uurwerk, dat belt op het moment van de verschijning [17.40 u. in de winter en 18.40 u. in de zomer] en bezinnen enkele minuten om hun Hemelse Moeder de gelegenheid te geven hen te komen zegenen, te bemoedigen, te troosten, te sterken, te verlichten, in één woord: haar werk van moeder te doen volgens wat ze meest dringend nodig vindt bij ons. Sommigen nemen er genoegen mee haar enkel liefdevol te omhelzen. Waarom zouden we als nieuwjaarsgeschenk deze uitstekende gewoonte niet nemen of hernemen in ons leven, om een wijl te bezinnen op dit bepaalde moment van de dag? We doen het wel om een dringend telefoongesprek te voeren. Welk een geluk voor haar, ons dan te kunnen komen bezoeken en onze aandacht te hebben! Haar eenvoudige groet kan ons leven veranderen, zoals hij ook het leven van Johannes de Doper heeft veranderd. Wie kan er beter dan zij, het valse in ons hart wegnemen, vooral als deze valsheid onbewust is? Eenvoudig door de aanwezigheid van haar Onbevlekt Hart, vernietigt ze wat ons hart verhardt, de angst, de haat, de onzuiverheid en alles wat ons belet haar Zoon te ontvangen. Lieve Gospa, we wensen u een vreugdevol jaar met ons, uw kinderen! We willen gans dit jaar leven, luisterend naar uw moederhart! Kom Gij zelf uw Zoon verwelkomen in ons leven , belet ons Hem te beledigen! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2006 Februari 2006 Medjugorje, 15 februari 2006 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! In Medjugorje verdwijnen geleidelijk de eerste getuigen van de verschijningen. De moeder van Marija overleed op 15 januari na een pijnlijke ziekte. In minder dan 10 jaar verloor Marija haar vader, haar broer Andrija en haar moeder. Laten we voor en met hen bidden! "Ge zijt de Bijbel vergeten" In haar laatste boodschap herinnerde de H. Maagd ons aan een essentieel punt uit haar onderrichtingen in Medjugorje: de Bijbel op een zichtbare plaats zetten in ons huis, er elke dag enkele zinnen uit lezen en deze dan in de loop van de dag in praktijk brengen. Pater Jozo zegt dat de H. Maagd hem tot vijf maal toe in tranen verschenen is: "Ge zijt de Bijbel vergeten!" zei ze. Pater Jozo zegt dat hij al dikwijls moeders ontmoet heeft, die een kind verloren hebben en die lijden onder een onnoemelijk verdriet. Nog nooit echter heeft hij een moeder zo bedroefd gezien als de moeder van God als ze zei: "Ge zijt de Bijbel vergeten.!" De Christelijke Kroaten hebben veel geleden onder het communisme. De Bijbel was immers verboden in de huizen. [Dat legt uit waarom de Franciscanen zulke lange preken houden, dat was de enige mogelijkheid om het geloof te verkondigen] Het gebeurde dat de militairen in de dorpen van de families eisten dat ze hun Bijbels zouden verzamelen om ze in het openbaar te verbranden, met de nodige heiligschennende commentaar. De gelovigen die niet bezweken onder de dreiging met gevangenis of andere straffen, als ze hun Bijbels niet inleverden, moesten ze, met alle gevaren er aan verbonden, verbergen, soms zelfs begraven. Ze hadden deze moed! Bij sommige feestdagen, haalden ze hen in het geheim te voorschijn, en iemand van de familie, die kon lezen, las er ganse bladzijden uit voor ten behoeve van gans het huisgezin, dat ingetogen luisterde. De Bijbel werd vereerd als de enige echte schat van de familie. Gods Woord was hun licht, hun hoop, hun rijkdom! Iedereen trachtte er het maximum uit te halen, wel bewust dat het zeldzame gelegenheden waren en hoezeer ze dit goddelijk licht nodig hadden om het alom heersend atheïsme en de leugens van het communisme te overleven. Elk vers was voor hen een vreugde en als een inspuiting van moed om de moeilijkheden van het leven te kunnen verdragen. Toen Gospa in 1981 verscheen, woedde het communisme nog volop en toch vroeg ze om de Bijbel een zichtbare plaats te geven in het huis! Enkel de gelovigen van Medjugorje en van de omgeving konden de moed inschatten van hun Hemelse Moeder met deze ongelofelijke boodschap. Een echte bom! Wat doen wij hiermee? Wij, die op heden nog zonder risico over een Bijbel kunnen beschikken? De plaats, waar wij de Bijbel zetten, toont het belang dat we er aan hechten ... Zijn we er fier op? Een getuigenis dat we vorig jaar beleefd hebben, is kenschetsend voor de invloed die de media hebben op de geest van de mensen en voor het heidendom dat ze meedragen, heel dikwijls zonder dat we het beseffen. Een jonge katholieke Amerikaanse, Eleonora, kwam naar Medjugorje. Tijdens een onderhoud met haar zegt ze me dat haar nichtje gaat huwen met een vrouw en dat ze deze beslissing aanvaardt. Ik vroeg haar hoe het mogelijk was dat ze zulke beslissing, niet verenigbaar met wat de Bijbel leert en dus door God niet kan gewaardeerd worden, toch aanvaardt. Ze antwoordt me dat, voor haar, de Bijbel ... "men moet er van kunnen nemen of laten!" Beseffend dat meer woorden ons niet verder zouden brengen, stelde ik haar voor het advies te vragen van Gospa. Diezelfde morgen zou Mirjana immers haar verschijning hebben. Eleonora stemt in, ze zal de "vraag aan Maria stellen en haar hart open houden". Kort na de verschijning verandert haar houding. Ze vertelt dat ze niets gevoeld heeft, niets gehoord noch gezien, maar dat in haar hart er iets vanzelfsprekend opgekomen is: een homoseksueel "huwelijk" is tegennatuurlijk, een dergelijk "huwelijk" is niet in orde. We herkennen hierin het werk van de Moeder Gods in Medjugorje: Ze vindt geen nieuw Evangelie uit, ze schrijft geen nieuwe catechismus, ze oordeelt niet over de bedoelingen van het hart, noch lanceert ze een campagne voor dit of voor dat ... maar, met geduld en barmhartigheid, met eerbied voor ieders ritme, helpt ze ons deze weg van licht te volgen die ons door de Openbaring gegeven wordt. Openbaart de Bijbel ons inderdaad niet wat het plan van de Schepper is met de menselijke familie? " De heer God maakte een vrouw en bracht haar bij de mens ... Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, zij zullen één zijn" [Gn. 2, 22-24] Er zijn nog talrijke passages, die we hierover zouden kunnen citeren. Het antwoord is gegeven door Hemzelf die ons lichaam en gans ons wezen geschapen heeft. Maar, als men nooit de Bijbel leest, hoe zou men dit licht kunnen kennen en aanvaarden? Hoe zouden we het kunnen beleven en aan onze kinderen leren? We lopen het gevaar geparasiteerd te worden, zelfs geperverteerd door de zo talrijke geestelijke virussen in de media, virussen waarvan men dagelijks onmerkbaar een nieuwe dosis absorbeert. De Moeder Gods ziet de schade die deze vergiftiging in ons teweeg brengt en ze weent, zoals een moeder die haar kind verliest. Zij, die haar vandaag volgen, kunnen, zoals onze Kroatische vrienden van toen, vervolgd worden door de wetgeving van sommige westerse landen. Zo is er, bij voorbeeld, een Noord-Amerikaanse priester, die voor het gerecht gedaagd werd en een fikse boete en zelfs gevangenis riskeert enkel omdat hij deze eenvoudige waarheid verkondigt heeft, die zoveel ouders veel meer zouden willen horen: "Het is niet goed voor de kinderen om op school te horen dat het homoseksueel huwelijk en het klassieke huwelijk evenwaardig zijn." Deze wetgevingen die de "10 geboden", aan Mozes gegeven op de berg en door Jezus hernomen, met de voeten treden verspreiden zich vlug. Het totalitarisme is niet ver meer! Zullen ook wij de Bijbel vergeten? Zullen we, onder onze ogen, onze kinderen laten vergaan in "geestelijke tsunami’s"? In de Bijbel toont God ons de weg om het leven te bezitten, het leven dat niet voorbij gaat. Maar, we moeten het vaststellen, de machten van de wereld verzetten zich hiertegen, ze gebruiken het lijden van de mensen en de kwetsuren, die we allemaal min of meer dragen, om wegen te tonen die, op het eerste gezicht, gerechtvaardigd lijken maar die in werkelijkheid niets anders doen dan het lijden vermeerderen en zelfs de waarden van het menselijk geslacht vernietigen. Hun doel is dikwijls geld, macht en ijdele roem! De waarheid achter de schermen. Samen met een priester en een dokter van onze gemeenschap mocht ik in 1989 deelnemen aan een zeer gevolgde uitzending op de Franse TV [Antenne 2]. Het thema was homoseksualiteit. We kwamen getuigen over het Woord Gods en één van de deelnemers, de Franse "ster" van de homoseksualiteit en stichter van een enorme onderneming, antwoordde heftig en met striemende ironie. Toen alles voorbij was en we onze mantels namen om te vertrekken, zag ik hem op me toekomen met een brede lach. Het was diezelfde man niet meer! Tot mijn grote verbazing, zei hij me: "Ik feliciteer u, gij waart de enigen die de waarheid gezegd hebben!" Later ontmoette ik hem opnieuw en we hebben lang gepraat. Ik heb hem natuurlijk gevraagd waarom hij ons zo hevig had aangevallen tijdens de uitzending als we toch "de waarheid zegden". Hij antwoordde: "Ik was wel verplicht, dat maakt deel uit van het toneel! Ik moest wel tegemoet komen aan de verwachtingen van mijn "fans"! Ik deed mijn werk! Maar van in het begin van de uitzending had ik voor u drie veel sympathie. Ik walg van deze rotte wereld!" Die dag ben ik, wat het doel betreft van dergelijke uitzendingen, een groot deel van mijn naïviteit verloren. Officieel was de bedoeling immers "de rechten van de homo’s te verdedigen", onder de mom van medelijden en rechtvaardigheid. Feit is, dat na een basisevangelisatie te hebben gekregen, deze man 2 jaar later aan aids gestorven is. Op zijn sterfbed had hij zich voor Jezus uitgesproken. Maar dat is een ander verhaal ... De Bijbel: tegengif voor New Age. Hier in Medjugorje komen veel jongeren ons vertellen over hun verwarring. In de school van Maria zijn ze zo gelukkig de Bijbel te kunnen aanvaarden als hun stevige rots en hun dagelijkse favoriet. Ze vinden er de antwoorden op hun vragen en het voedsel om stand te houden in hun geloof tegenover hun ongelovige vrienden. Voorbeelden:   Abortus, men zegt: "vrijheid"? Het volstaat om, onder andere, het Evangelie van de boodschap te lezen! [Lc. 1.43] Elisabeth kon een foetus van enkele dagen oud haar "Heer" noemen. Hoe zou ik dan kunnen beweren dat dit in dit stadium geen kind is? Occulte praktijken, spiritisme of oproepen van doden: men zegt "gezelschapspel"? God heeft zijn volk gewaarschuwd voor deze praktijken en hen "gruwels" genoemd. [Deut. 18, 11-14] Hoe kan ik dan zulke dingen aanvaarden die me de dood van mijn ziel bezorgen? Magische praktijken, zozeer door New Age" aangemoedigd en die men soms "geneeskunde van de hemel" noemt? In Handelingen 8, 9-25 vraagt de tovenaar Simon aan Petrus hem zijn "macht" te geven om handen op te leggen ... Hoe zou ik nog mijn gezondheid aan zulke mensen kunnen toevertrouwen? Echtscheiding, "normaal" genoemd? Zie wat Jezus er van zegt! [Mt. 19, 1-10] De zondagsrust, ontkend of als verouderd verklaard? Hoor wat God aan Mozes zegt! [Ex. 20, 8-11] De H. Elisabeth van de Drieëenheid [Karmel van Dijon, gestorven in 1906] heeft dit mooie gebed nagelaten: "O Woord van mijn God, eeuwig uitgesproken, mijn leven wil ik doorbrengen al luisterend naar U, één en al ontvankelijkheid om alles van U te leren... Door alle nachten heen, in elke leegte, in iedere onmacht: mijn blik vast op U! Blijvend in uw grote Licht! Gij zijt de Zon, die mij aantrekt. Boei mij zozeer dat ik uw lichtkrans nooit meer kan verlaten." Op 2 februari had Mirjana haar maandelijkse verschijning, privaat, alléén in haar kamer. Dit gebeurt maar één maal in het jaar: in februari, als er weinig bedevaarders zijn. Ze waardeert dan de rust van haar intimiteit met de H. Maagd, na de overrompelingen bij andere publieke verschijningen. Er was geen boodschap. Lieve Gospa, Moeder van het Woord, in de familiale intimiteit van Nazareth hebt U dikwijls Jezus de Schriften horen verklaren met de H. Jozef, en later tegenover de mensenmassa’s. Help ons zijn stem te horen in ieder vers van de Bijbel en maak dat onze harten branden! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2006 Maart 2006 Medjugorje, 15 maart 2006 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zij Jezus en Maria! Een vasten met Gospa Gisteren [14 Maart] toen Vicka een moment vrij was tussen twee golven bedevaarders, kon ik haar enkele vragen stellen hoe wij het best de Vasten kunnen beleven. Ziehier wat zij antwoordde: "Wij moeten goed begrijpen wat de waarde uitmaakt van de Vasten. Het is niet zomaar het volbrengen van vele offertjes of het aan zich zelf opleggen van duizenden ontzeggingen. Neen dat is niet wat Vasten betekent. Het is eerder een navolgen van Christus in nederigheid en eenvoud. Het gaat er om alles te doen overeenkomstig met ons hart. Welke opofferingen ik mijzelf ook opleg, de waarde ervan ligt verscholen in de liefde waarmede ik dit volbreng. Tevens moet niemand weten wat ik gedurende de Vasten opoffer. De Gospa vraagt ook: "Kniel neer in uw huizen en bid de Droevige Mysteries voor Mijn intenties." Maar bovenal is het belangrijk dat men zich zelf bevrijdt van al wat het hart in de war brengt. Dit behaagt het meest aan God en aan de Gospa. Al het andere, onze verstervingen en onze offers, hebben hun nut voor de zuivering van onze ziel. De Heer verwacht van ons niet dat we grootse dingen zouden doen, Hij kijkt naar ons hart en naar de vurigheid van de liefde die wij leggen in al onze daden. Hij verwacht ook onze vreugde. Als Hij onze vreugde vindt is ook Hij gelukkig, veel gelukkiger dan wanneer Hij ‘geforceerde’ offers moet aanvaarden. Al hetgeen gedwongen is, heeft niet veel waarde. Een andere mooie zaak is het om Jezus te volgen in Zijn Passie en samen met Hem alle ogenblikken van Zijn lijden, die Hij voor ons heeft ondergaan, te beleven. Op die manier komen wij Hem langzaam maar zeker, steeds meer nabij. Gedurende deze Vasten kunnen wij aan de Heer vragen om ons te hernieuwen en ons een nieuw leven te geven, zodat wij bij het eind van de Vasten een nieuwe persoon zijn. Het heeft geen zin dat wij op het eind van de Vasten nog steeds dezelfde zijn... Ik moet de genade vragen aan het eind van de Vasten beter te zijn dan voorheen.. Dit is de mooiste vrucht van het Vasten!" Zij was de Bijbel vergeten! Sinds wij in onze laatste brief over de Bijbel hebben geschreven, mochten wij vele positieve reacties ontvangen. Een Amerikaanse vriendin, Colette stuurde mij een getuigenis die zeker waard is om te vertellen: "In Juli 2004, één maand voor mijn gepland huwelijk in de kerk, woonde ik, na een 35 jarige onderbreking, weer regelmatig de heilige Mis bij. De voorbereiding tot het Doopsel van mijn twee kinderen [10 en 14 jaar] verliep rustig en ikzelf begon meer en meer geestelijke lezingen te ontdekken. Ik had reeds over de Boodschappen van de Gospa gehoord en ik had een oude Bijbel die nog aan mijn vader had toebehoord, opgediept. Ik zette het Boek op mijn nachtkastje met het voornemen om te beginnen erin te lezen. Die nacht had ik een ongelooflijke droom. "Mijn echtgenoot en ik [al 12 jaar burgerlijk gehuwd] bevonden ons op een cruise-zeilboot. Wij voeren op de automatische piloot, terwijl wij beiden in de woonruimte bezig waren met allerlei dringende dagelijkse dingen. Beneden in het kleine ruim is altijd van alles te doen en geen van ons beiden wilde uren na mekaar aan het roer staan. Van tijd tot tijd kwamen we even boven kijken of er geen onmiddellijk gevaar dreigde. En plots werden wij door slecht weder overvallen, dat ons werkelijk bij verrassing overdonderde. De boot werd heen en weer en op en neer geslingerd. Wij waren beiden verstijfd van schrik. Een grote golf tilde de boot om en wij maakte gevaarlijk slagzij, hetgeen ons nog meer beangstigde. De boot zonk niet, maar stuurloos werden wij door de stroming meegenomen tot we op een prachtig zandig strand landden. Wij klommen uit de boot nog steeds onder de indruk van wat ons overkomen was. Daar op dat eiland zagen we een mooie dame die ons opwachtte. Met een uiterst lieftallige wijze droeg zij zorg voor ons. Zij herstelde de boot en nadat ze alles weer in orde gebracht had, zei Ze: " U kunt niet verder varen zonder dat iemand het roer bedient. Ik zal iemand aanduiden als roerganger voor jullie. En bovendien is het niet raadzaam om zo een reis te ondernemen zonder een goede zeekaart. Dan gaf Zij ons een zeer groot boek en wenste ons goede reis. Wij zeilden weg van het eiland en toen ik het boek opende ... Het was de Bijbel." Een jaar later stond de Bijbel nog steeds op mijn nachtkastje, bijna niet geopend. Die zomer ontving ik een uitnodiging om aan te sluiten bij een Bijbel studiegroep. Sinds die dag lees ik steeds meer in de Bijbel, bij iedere gelegenheid neem ik het Boek ter hand. Mijn voortdurend lezen in het Boek maakt dat ik de dagelijkse lezingen gedurende de heilige Mis beter begrijp. Met mijn kinderen deel ik al mijn nieuwe ontdekkingen van zodra ik ertoe de gelegenheid krijg. [Ik heb een wit bord opgehangen in de badkamer waar ik datgene opschrijf wat mij die dag heeft geraakt. Ze houden er van de nieuwe verzen te ontdekken die ik regelmatig opschrijf]. Ik geloof dat de Gospa mij tweemaal heeft gered. De eerste keer toen Zij mij in april 2003 naar Medjugorje riep en de tweede maal toen Zij die droom gegeven heeft die mij geleid heeft naar de ontdekking van het Woord van Haar Zoon Jezus. Liefste Gospa, mijn Moeder uit de Hemel, ik dank U." Op 19 Maart vieren wij de heilige Jozef. Dus hebben wij nog maar een paar dagen om ons door vurige gebeden voor te bereiden op dit feest. In ons klein ‘Bethlehem huis’ zingen wij een hymne te zijner ere en iedere morgen bij de ‘Lauden’ vertellen wij Hem onze noden. Zijn daadwerkelijke hulp is wonderbaar en ik zou echt willen dat iedereen deze wonderlijke heilige beter zouden leren kennen. Het is een heilige die wacht op onze smeekbeden om ons zijn tederheid te kunnen tonen. Voor hen die nog geen ervaring hebben met zijn uitzonderlijke vriendschap, is zijn feest op 19 Maart een gelegenheid om aan zijn verering te beginnen. Ziehier wat een zuster van mijn gemeenschap hier in Medjugorje overkomen is deze winter: "Verantwoordelijk voor de financiële afhandelingen, moest zij een bestelling doen van stookolie voor de verwarming van het huis. Op het eind van de maand oktober, toen zij de kostprijs zag stijgen [66%], was zij erg zenuwachtig over het feit dat zij wellicht de kosten niet zou kunnen dekken. In November toen zij de bestelling niet langer kon uitstellen, bestelde zij 500 liter in plaats van de voorziene 1.000 liter. Zij deed dit in de hoop dat de prijs zou zakken tegen dat de eerste 500 liter zouden verbruikt zijn. Zij had uitgerekend dat zij met de 500 liter bijna één maand zou toekomen. Op het eind van de maand november verwachtte zij ieder ogenblik dat de verwarmingsketel het zou laten afweten wegens gebrek aan stookolie. Maar toen zij naar het niveau van de tank ging kijken stelde zij vast dat sinds de laatste levering het niveau nog geen centimeter gezakt was. Dan kwam haar een gebed voor de geest dat zij staande vóór iedereen had voorgebeden: "Lieve Heilige Jozef, U hebt de prijs van de olie gezien zodat ook U weet dat wij niet kunnen verder gaan met verwarmen. Alstubblieft doe iets! U kan bijvoorbeeld de olie in de tank vermenigvuldigen. Bij voorbaat dank ik U reeds." Wel... Hij heeft wel degelijk geantwoord. Vandaag na vier en een half maand of stoken... is het niveau van de tank nog steeds niet gezakt. De 500 liter zijn er nog steeds. En of dit nog niet genoeg is... de slaapkamers aan de noordzijde van het huis blijven lauw zelfs wanneer de ketel niet brandt. Dit maakt deze kamers, alhoewel ze tot de koudste van het huis behoren, meer dan gezellig. 4. Op 2 Maart ontving de zienster Mirjana Soldo in het "Cenacolo" haar maandelijkse Verschijning. Na de Verschijning zei Mirjana dat de Gospa zeer bedroefd was. Zij sprak erg zorgelijk met Mirjana over de toestand in de wereld. De Gospa gaf geen boodschap, maar tot driemaal toe herhaalde Zij: "God is Liefde, God is Liefde, God is Liefde" Ondertussen weten wij dat Paus Benedictus XVI onlangs zijn eerste Apostolische Brief heeft gepubliceerd, die zeer toepasselijk als onderwerp heeft: "God is Liefde" Persoonlijk denk ik dat dit geen toeval is. Waarom zouden wij deze Brief nu niet lezen, vóór de Goede Week om tegemoet te komen aan onze Lieve Vrouw en de heilige Vader. Bij de zonsondergang van ons leven, als deze wereld voor onze ogen verdwijnt, zullen wij geoordeeld worden over de liefde. Waarom zouden wij ons dan nu niet over het meest essentiële buigen? Liefste Gospa, met U willen wij de mooiste vasten van ons leven beleven. Moge de liefde steeds onze enige drijfveer zijn! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2006 April 2006 Medjugorje, 15 april 2006 Dierbare kinderen van Medjugorje, Geloofd zij Jezus, onze Redder, Overwinnaar van de dood! Op deze Goede Vrijdag begint de noveen, die door Jezus gedicteerd werd aan Zuster Faustina en die eindigt op het Feest van de Barmhartigheid, op zondag na Pasen, 22 april. Het zou mooi zijn moesten we ons allen verenigen om deze eensgezind te bidden! Deze woorden van Jezus zijn zeker voor de hele wereld! "Ik verlang dat ge gedurende 9 dagen de zielen leidt naar de bron van mijn Barmhartigheid opdat ze er kracht en verfrissing zouden vinden en alle genaden die ze nodig hebben in de moeilijkheden van het leven en vooral in het uur van de dood. Breng elke dag een andere groep zielen en dompel ze in de oceaan van mijn barmhartigheid. Ik, ik zal al deze zielen binnenleiden in het huis van mijn Vader. Ge zult dit doen in dit leven en ook in het andere. Ik zal niets weigeren aan de zielen die ge naar de bron van mijn barmhartigheid zult leiden. Elke dag zult ge, door mijn bitter lijden , genaden afsmeken voor deze zielen." De schoonheid. Tijdens een ontmoeting met de bedevaarders en mijn vrienden uit Indië, maakte Vicka een bemerking over de schoonheid. Ze deelde natuurlijk de woorden die ze van de H. Maagd de laatste jaren ontvangen heeft: "De mensen zijn teveel bezig met uiterlijke schoonheid en niet genoeg met innerlijke schoonheid. Werk aan uw innerlijke schoonheid en de uiterlijke schoonheid zal vanzelf komen, zonder dat ge er u om moet bekommeren." Gezanten uit Kerala! Vorige maand hadden we het voorrecht bedevaarders te ontvangen uit de staat Karala, in het zuiden van Indië, Manoj Sunny en Georges Ettiyil. Ze hebben onze zending in Indië georganiseerd in 1998. Paus Johannes-Paulus II zei dat Karala de beste Christelijke gemeenschap van de wereld is, en deze getuigen van Christus hebben ons niet ontgoocheld. Aan het einde van zijn verblijf in Medjugorje heb ik Manoj ondervraagd en zijn antwoorden tonen ons, Westerlingen, een prachtig voorbeeld van waarachtig Christelijk leven. De Christenen van Kerala beleefden reeds de boodschappen van Gospa, lang voor deze in Medjugorje verscheen. Zr. Emmanuel: Manoj, na enkele dagen in Medjugorje, hoe ziet ge de invloed er van in uw leven en in dat van de uwen? Manoj: Ik meen dat Medjugorje een oord van vrede is waar men een diepe vrede met Jezus ervaart door onze Moeder. Het is een plaats waar ik me herbron. Het is als een benzinestation waar ik terug voltank en olie ververs. Het accent op de heiligheid en het feit van werkelijk in heiligheid te leven is hetgeen in Medjugorje het meest aantrekt. Dat trekt meer aan dan de verschijningen en de buitengewone dingen die hier gebeuren. In Medjugorje is alles gericht op de uitdaging een leven van heiligheid te leven. Wat u daar gezegd hebt, heeft me ontroerd: "Het mooiste geschenk dat men aan Jezus zal kunnen aanbieden, als Hij ons terugroept, zal zijn dat men zich aan Hem gegeven heeft op aarde." Zr. Emmanuel: Denkt ge dat uw landgenoten in Indië klaar zijn om dit te horen en het te beleven? Manoj: Natuurlijk! Er zijn twee soorten: de niet-christenen en zij die in Jezus geloven. Onze cultuur verandert veel door de modernisering en al wat er zich in de wereld ontwikkelt. Alles verandert vlug. We moeten terug naar het begin, naar de basis die we als kind geleerd hebben, naar de boodschap van heiligheid en eenvoudig leven. Iedereen in Indië heeft voordeel aan deze boodschap. Zr.Emmanuel: Gaat ge de boodschappen van Gospa in Indië verspreiden? Kunnen ze deel worden van uw evangelisatie? Manoj: Natuurlijk! We hebben steeds een grote devotie gehad voor de H. Maagd Maria. Wel, deze boodschappen zijn de eigen woorden van Maria! Ze maken zeker deel uit van ons apostolaat. Zr. Emmanuel: Kan u ons uitleggen hoe de liefde van Maria aan uw volk verkondigd werd? Manoj: Dat is zonder twijfel verankerd in onze cultuur en onze tradities. We hebben steeds een zeer sterke relatie gehad met onze moeder aarde. Daarom hebben we dezelfde verhouding met de H. Maagd. Telkens we reizen of ons ontmoedigd voelen, richten we eerst onze ogen naar de H. Maagd. Dat zit in ons bloed, dat was er van in het begin. Ik weet niet hoe dat gekomen is. Ik denk dat ik zo geboren ben! Zr.Emmanuel: Zoals ikzelf heb kunnen zien in Indië, is uw cultuur totaal verschillend van de onze in het Westen. Hoe ziet u dat? Hoe ziet u onze jongeren? Wat denkt u van onze manier van leven en gedragen? Manoj: Ik zie twee uitersten. Er zijn veel jongeren die heel wat dienstvaardigheid tonen, met heel veel geloof en heiligheid. Ik zie ook het ander uiterste, en het is bedroevend dat deze de meerderheid vertegenwoordigen. Ik meen dat men het Evangelie niet kan afzwakken. Men kan evenmin afzwakken wat Jezus en Maria aan de wereld zeggen. Al wat wij kunnen doen is zeggen: "Ziehier, dit is de waarheid". Ik geloof vast dat met gebed en vasten, de twee sleutels van de heiligheid en van de eeuwigheid, de dingen kunnen veranderen, meer dan met onze woorden en onze daden. Gebed en vasten kunnen de harten veranderen, dat is alles wat wij nu kunnen doen. We zijn soms bedroefd, want, wat we ook willen meedelen, we voelen dat het niet ontvangen wordt, dat we op twee verschillende planeten wonen, zonder gemeenschappelijke regels of waarden. En die tegenstelling in opvattingen groeit nog elke dag. Zr.Emnanuel: Moest ge een boodschap willen geven aan de jongeren in het westen, ten minste voor hen die zonder God leven, wat zou u zeggen? Manoj: Ik zou de woorden willen aanhalen van Johannes-Paulus II. in zijn Apostolische Brief voor Azië. Hij zei dat er in de culturen, de volkeren en de naties een zoeken is naar "levend water". Ge weet het misschien niet, maar er is een groeiend zoeken. Dit zoeken is niet door mensen in het leven geroepen, het is niet de vrucht van mensen noch de vrucht van inspanningen hier beneden, neen, dit zoeken is in het leven geroepen door de H. Geest zelf. En de enige, die het antwoord kan geven op zit zoeken is Jezus en niemand anders. Daarom, naar mijn ervaring: ge kunt alles bezitten in het leven wat nodig is, eens komt er zeker een uur dat al deze dingen nutteloos zullen blijken. Feitelijk, het enige dat altijd bij u zal zijn, heel stevig, dat is de hand van Jezus. Hoe vlugger ge dus de ervaring zult kennen zijn hand vast te houden, des te vlugger zal uw leven vol zijn en des te vlugger zult ge ten volle leven. Jezus heeft het u beloofd! Op 18 maart had Mirjana haar jaarlijkse verschijning. Er waren heel wat bedevaarders, vooral Italianen. Er was intens gebed. Mirjana deelde de volgende boodschap mee, die, zoals deze van 2 april ons doet nadenken over de tekenen van de tijd, zoals Jezus aan de zijnen vroeg in het Evangelie. We moeten dus veel bidden tot de H. Geest. Hij alleen kan onze ogen openen voor wat God in de wereld aan goddelijks doet. Hij alleen zal ons helpen ons niet blind te staren op de holle woorden van de media, maar de liefdevolle hand van onze Redder te ontdekken doorheen de doolhof van de gebeurtenissen. 25 Jaar verschijningen in Medjugorje hebben prachtige tekenen voortgebracht en zij, die er de getuigen van zijn, zijn vernieuwd en gelukkig. Ze zijn echter nog niet talrijk genoeg! Hun getuigenis moet nog velen raken van onze broeders, die, ook vandaag, in de mist wandelen en geen enkel idee hebben van Gods liefde voor hen! "Lieve kinderen, ik nodig u in deze vastentijd uit tot inwendige onthechting. Daarvoor leidt de weg u langs de liefde, de vasten en goede werken. Alleen door inwendige onthechting zult ge Gods liefde en de tekenen van de tijd, waarin ge leeft, herkennen. Ge zult getuigen zijn van deze tekenen en zult er over beginnen praten. Daarheen wil ik u leiden. Dank dat ge aan mijn oproep gehoor gegeven hebt." Op 25 maart begon Gospa haar maandelijkse boodschap met: "Moed, kindertjes!" Dat is zeer ongewoon. Het is dan ook goed wat dieper in te gaan op de reden hiervan. Voor mij: het treft me dat we in de Bijbel deze oproep soms terugvinden. Bij voorbeeld in het boek Baruch [Hoofdsuk 4, verzen 5, 21, 27]. Daar worden deze bemoedigingen aan het volk van Israël gegeven in heel bijzondere omstandigheden, die we kunnen vergelijken met deze van onze huidige wereld ... Bij het lezen van deze passages zal iedereen dan ook iets begrijpen van wat de Moeder van Jezus ons wil zeggen, zij die ons voortdurend aanspoort de Bijbel te lezen om licht te krijgen [zelfs over haar boodschappen en haar komsten!] Op 2 april kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Daarna gaf ze de volgende boodschap door: "Lieve kinderen, ik kom naar u omdat ik door mijn voorbeeld het belang wil tonen van het gebed voor hen die de liefde van God niet gekend hebben! En gij, vraag u af: volgt ge mij? Mijn kinderen, herkent ge dan de tekenen van de tijd niet? Spreekt ge er met mekaar niet over? Kom, volgt mij! Als moeder, roep ik u op! Dank dat ge aan mijn oproep gehoor gegeven hebt!" Lieve Gospa, in deze dagen, nu Jezus zijn onmetelijke en ondoorgrondelijke liefde voor ons toont, geef ons uw ogen om Hem te zien en uw hart om hem te beminnen! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2006 Mei 2006 Medjugorje, 15 mei 2006 Dierbare kinderen van Medjugorje, Geloofd zijn Jezus en Maria! De verjaardag nadert snel. Welk een mooie gelegenheid om de H. Maagd te danken voor haar 25 jaar verschijningen en haar onvermoeibare zorg voor ons! Maar hoe? Hoe kunnen we dit prachtig jubileum niet missen, enig in de geschiedenis van de verschijningen? Hoe kunnen we Onze Moeder haar grootste vreugde bezorgen? De spitsvondigheid van de liefde, gedragen in gebed, zal het antwoord bezorgen ... Ik zou hier echter enkele boodschappen willen aanhalen waarin de H. Maagd duidelijk haar wensen laat kennen, onder meer aan de gebedsgroep voor de jongeren, die haar vertrouwelingen en haar "aanvalscommando" waren:  "Mijn grootste vreugde is u hier verzameld te zien om te bidden tot mijn Zoon Jezus, uw harten verenigd in één hart." Natuurlijk is het belangrijkste gebed dat we samen kunnen beleven de H. Mis. Zo kunnen we tijdens deze maand van voorbereiding als dankzegging ten minste één Mis opdragen in onze parochie voor de intenties van O. L. Vrouw. [ of 3 Missen, of 9 of 30!] Als we door omstandigheden zelf niet bij deze Missen kunnen aanwezig zijn, kunnen we ons er mee verenigen en die dagen een geestelijke communie doen, speciaal voor haar intenties. Haar vreugde zal evenredig zijn met de intensiteit van onze liefde en tederheid , waarmee we deze Missen zullen opdragen. Welk een buitengewone ruiker genaden maakt ze voor ons niet klaar voor dit jubileum! Het is het uitgelezen moment om onze harten te openen en onze Moeder en Koningin van de Vrede op een mooie manier te huldigen. Met de dagelijkse bezoeken van de H. Maagd, heeft Medjugorje het leven van zo velen onder ons gered! Een grote vreugde is het ook voor haar, als ze ons ziet "de zonde verlaten" en alles wat ons geestelijk leven schaadt. Een goede biecht vóór 25 juni , een werkelijke bekering met betrekking tot slechte gewoonten of verslavingen ...: Alcohol, dwaze lectuur of uitzendingen, slechte relaties ... Ze houdt er zo van om "grote schoonmaak" te houden ... een echte Moeder! De laatste tijd heeft ze heel veel nadruk gelegd op de noodzakelijkheid onze harten te "zuiveren" om haar Zoon en haarzelf te kunnen ontvangen ... "Wat is er in uw harten dat belet mijn Zoon de eerste plaats te geven?" Er zijn veel bedevaarten aangekondigd. Voor 25 juni is er geen enkel bed meer vrij in het dorp. Er blijven er echter voor na de verjaardag! Ge zijt dus dit jaar welkom om de genaden van het Jubileum te krijgen. Tenslotte, we weten dat de H. Maagd graag brieven krijgt. Laten we haar eens schrijven vóór 25 juni om haar te danken. [U mag deze brieven aan ons bezorgen]. Ze zal er op antwoorden rechtstreeks in uw hart! Een brief schrijven biedt dikwijls de gelegenheid om onze verhouding met haar duidelijk uit te drukken en te verdiepen. Al schrijvend worden we ons dikwijls de concrete stappen bewust die we moeten zetten om onze liefde voor haar te tonen. Moesten we [naar het zeggen van de zieners] de vreugde en de erkentelijkheid kunnen zien van de H. Maagd voor het minste van onze geschenkjes dan zouden we er wel 100 op een dag geven! En die vreugde willen we geven, niet? Haar oproepen van de tweede ... Het lijkt er op of de H. Maagd meer de nadruk legt op het dringende van haar boodschappen. Inderdaad, wat nieuw is, is dat ze nu bijna telkens een boodschap geeft als ze de tweede aan Mirjana verschijnt om te bidden voor de ongelovigen. En, zoals Jezus in het Evangelie, legt ze de nadruk op de tekenen van onze tijd en vraagt ze ons deze te herkennen. Over welke tekenen zou het gaan? Ziehier de boodschappen: "Lieve kinderen, laat de liefde en de genade van mijn Zoon gedurende deze genadevolle tijd op u neerdalen. Alléén zuivere en barmhartige harten kunnen de liefde van mijn Zoon voelen. Bidt voor hen, die de genade niet kennen de liefde van mijn Zoon te voelen. Mijn kinderen, help me! Ik dank u." [2 dec.2005] "Lieve kinderen, mijn Zoon is geboren! Uw Redder is hier bij u! Wat belet er uw hart om Hem te ontvangen? Wat is er vals in uw harten? Zuivert uw harten met vasten en gebed. Erken en ontvang mijn Zoon. Hij alléén geeft de ware vrede en de ware liefde. De weg naar het eeuwig leven is Hij, mijn Zoon! Ik dank u." [2 jan.2006] Na de verschijning van 2 maart zei Mirjana dat Gospa heel droevig was en met droefheid tot Mirjana gesproken had over de toestand in de wereld. Er was toen geen boodschap, maar tot driemaal toe riep de H. Maagd: "God is liefde! God is liefde! God is liefde!" "Lieve kinderen, ik kom bij u omdat ik, door mijn voorbeeld, u het belang wil tonen van het gebed voor hen die de liefde van God nog niet gekend hebben. Vraag uzelf af of ge me volgt. Mijn kinderen, herkent ge de tekenen van de tijd niet? Spreekt ge er onder u niet over? Kom, volg me! Ik roep u op als moeder! Dank dat ge aan mijn oproep gehoor gegeven hebt!" [2 apr.2006] "Lieve kinderen, als moeder kom ik naar u toe. Ik kom met een open hart, vol liefde voor u, mijn kinderen. Zuivert uw harten van alles wat u belet me te ontvangen en de liefde van mijn Zoon te kennen. Mijn hart wil overwinnen door u, het wil triomferen. Opent uw harten. Ik wil u daarnaar leiden. Ik dank u." [2 mei 2006] De inwoners van Ninive kregen het teken van Jonas en hebben zich op zijn prediking bekeerd. [Mt. 12, 41] De stad werd niet verwoest. De Joden in het jaar 30 hadden al Johannes de Voorloper gehad en daarna Jezus Christus, de Zoon van God. Een deel heeft zich bekeerd maar het grootste deel heeft de tijd niet erkent waarin ze werden bezocht. [Lc. 11, 32] En nu, wie hebben we? Wie komt ons als 25 jaar dagelijks bezoeken? Ook daar is het in de Bijbel dat we de zin van de tekenen kunnen vinden, die ons in deze tijd in overvloed gegeven worden. "Medjugorje is een teken voor u allen, een uitnoding om te bidden en de genadedagen te beleven die God u geeft .." zei de Gospa [25.04.92] en nog: "Lieve kinderen, ik verlang dat ge de ernst van de toestand zoudt inzien. En dat veel van wat er te gebeuren staat, afhangt van uw gebed. Welnu, ge bidt weinig ..." [25.07.91] Na 25 jaar kunnen we met bewondering kijken naar de vruchten van Medjugorje: miljoenen bekeringen, veranderde harten, families, in liefde verbonden, jongeren, die de zin van het leven teruggevonden hebben, duizenden roepingen, ontelbare genezingen, enz ... En nochtans moeten we vaststellen dat er een deel van het plan van Gospa mislukt is. Dit plan was "de ganse wereld verzoenen en bekeren" [juni 81] We zijn er ver van verwijderd! Laten we dan ook in deze tijd van de verjaardag eens de tijd nemen om over deze realiteit na te denken. Zo zullen we kunnen zien hoe we de H. Maagd kunnen helpen om vlugger te triomferen. Haar Onbevlekt Hart zal uiteindelijk triomferen, dat is zeker, ze heeft het gezegd in Fatima. Maar het hangt van ons af om deze triomf te bespoedigen. Waarom zouden we nog zoveel kwalen over de wereld laten neerkomen, als we van haar de wapenen gekregen hebben ... de enige doeltreffende- om satan te verslaan? Er zijn niet zoveel echte getuigen van de eerste jaren van de verschijningen in Medjugorje. Zeldzaam waren zij die Kroatisch spraken en zo konden doordringen tot de geest van Gospa door kontakten met de families en de kinderen, die ze gekozen had om haar boodschappen naar de wereld te brengen! Wel, er is een mooi geschenk gekomen uit Canada:"Inwendige stem uit Medjugorje". De auteur beschrijft het heel bijzonder charisma van Jelena en Marijaja Vasilj, met wie ze lange jaren contact gehad heeft. Het boek brengt feiten uit het leven gegrepen van het "Medjugorje van de jaren 80" en verrijkende bezinningen voor hen, die willen leven met de H. Maagd en haar plan ontdekken. "Langs u wil ik de mensen naar de heiligheid leiden" zei Gospa aan Jelena bij haar 1ste "inwendige ontmoeting" in dec. 82. Jelena was toen 11 jaar! Jelena Vasilj-Valente en Massimiliano kregen hun derde kindje: Francesca Romana. Ze werd geboren op 20 april in Rome en er gedoopt op 9 mei, in aanwezigheid van haar ouders, die uit Medjugorje gekomen waren. De ziener Ivan is enkele weken geleden in Medjugorje aangekomen. Door hem heeft Gospa ons meerdere keren uitgenodigd naar de gebedsgroep aan het Blauwe Kruis om er samen te bidden. Bij deze nachtverschijningen, waarbij telkens een grote menigte aanwezig is, vraagt Gospa ons voortdurend om te bidden in de families, haar oproepen ernstig te nemen en haar boodschappen te beleven! Ze bidt steeds bij voorrang voor de zieken, voor deze die aanwezig zijn en ook voor hen die we in ons hart dragen. Men ziet dat de H. Maagd bekommerd is om de toestand van de families, de plaats waar de heiligheid moet geboren worden! Zonder gebed is er echter geen heiligheid en geen vrede. De vrede en de vreugde zullen in de families terugkeren als het gebed er terugkeert! Lieve Gospa, zoals Gij de zending van uw Zoon door gans uw leven gedragen hebt, zo willen ook wij, van harte, uw zending in Medjugorje dragen, niet met woorden maar met gans ons leven! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2006 Juni 2006 Medjugorje, 15 juni 2006 Dierbare kinderen van Medjugorje, Geloofd zijn Jezus en Maria! Don Calloway in Medjugorje! Pater Donald Calloway is begin juni teruggekomen naar Medjugorje. In de Engelssprekende wereld weten velen van zijn wonderbare bekering. Hij werkt tegenwoordig in Stubenville in de USA. Hij beantwoordde vele van mijn vragen en wond er geen doekjes om! Zr. Emmanuel: Wat ervaart ge bij het Godsvolk als ge op zending gaat? Vr. Donald: Ik zie overal hoe de familie aangevallen wordt en vele mensen onverschillig zijn voor het geloof. Ik kan me amper voorstellen wat er in het hart van de H. Maagd moet omgaan als ze ziet hoe de jonge generatie opgroeit, zonder iets van het geloof te weten, of tenminste bijna niets. Op mijn reizen ga ik er van uit dat de mensen niets van het geloof afweten. Ik begin met de basis, leg de fundamenten en bouw daarop dan verder. Heel veel mensen krijgen zelfs dat niet in hun parochies. Vele kloosters waar ik was zijn zo "New-Age", feminist, ecologist, bezorgd om de bomen en allerhande andere dingen ... Ik ben in een Katholieke middelbare school in de Caraïben aan de deur gezet omdat ze contraceptie propageren bij de leerlingen, en ik er tegen gepreekt had. In menig opzicht meen ik dat de mensen, die het meest de boodschap nodig hebben, de priesters zijn. Omdat heel vaak hun prediking niet gaat over de werkelijk belangrijke zaken. De mensen zijn als schapen zonder herders. Ze weten niet waarheen en zo volgen ze de eerste de beste die hen roept. Het gaat slecht met de parochies, de scholen, de universiteiten en de Katholieke colleges, de bisdommen, enz... De rook van de Satan is echt geruisloos binnengedrongen in veel sectoren. Zuster Emmanuel: Wil u zeggen dat O.L.Vrouw gefaald heeft in Medjugorje? Na 25 jaar verschijningen zouden we een wereld moeten zien die bekeerd is en verzoend. Dat was haar plan van in het begin. Is dit plan mislukt? Vr. Donald: Ik meen dat we haar verzoeken niet gerespecteerd hebben. Ze zegt: "Ik heb uw gebeden nodig, ik heb uw offers nodig." Het vasten, bij voorbeeld! Zeker, het is moeilijk, maar het lijkt er op dat men dit punt van de boodschappen gewoon verwerpt. We hebben nochtans oorlogen, allerhande problemen in de families, in de bisdommen, de kloosters, de parochies, en desondanks vast er niemand, of maar heel weinig! Ik meen dat de invloed van de wereld zo groot is dat het deel offer, noodzakelijk voor hen die het Evangelie willen beleven, te moeilijk is voor vele mensen. We willen alles, onmiddellijk. Alles moet ogenblikkelijk gebeuren. We geven, in zekere zin, geen gehoor aan de oproepen van O.L.vrouw en willen de zaken verbeteren met onze eigen menselijke middelen. En deze middelen zijn niet die van het offer. Men houdt geen rekening met wat de Moeder van de Profeten zegt. De wereld haat profeten. Men tracht ze het zwijgen op te leggen. Kunt ge u de H.Maagd inbeelden, die weent, Zij, de Koningin van de Profeten? Hetzelfde geldt voor de priesters. Als ze het Evangelie met kracht willen verkondigen, worden ze uit hun parochies ontslagen en ergens naar het platteland gezonden, in een parochie met tien zielen. De vervolging is groot, het kwaad is sterk. Ik denk dat Jezus en Maria offerzielen zoeken. Ze willen offerzielen, mensen, die het lijden van Christus verder zetten voor de wereld. Er zijn zo weinig mensen, die zich daarvoor aanbieden! Zr.Emmanuel: Hebt ge plaatsen gevonden, die een echte hoop zijn voor de toekomst? Vr. Donald: Feitelijk ja! En wel binnen "het beest", om zo te zeggen. In de Verenigde Staten ziet men een nieuwe generatie priesters opkomen. Ze zijn vol ijver, vol vuur. Velen van hen hebben een sterke bekeringservaring meegemaakt. De meeste hebben een hevige strijd moeten leveren tegen iets, maar daarna, langs Johannes-Paulus II en de Wereld Jongerendagen, of door verschijning van Maria, zijn ze naar het geloof teruggekeerd en beleven een innige relatie met Jezus en Maria. Op dit moment vullen de seminaries in de USA zich met deze begeesterde mensen. Een gans nieuwe generatie is op komst. Men zou ze kunnen noemen: de generatie van Johannes-Paulus II. Ze zijn gevormd door deze heilige man en voortaan zullen zij de teugels in handen nemen ... Ik meen dat de H.Maagd in het geheim dit leger, onzichtbaar voor de wereld, aan het vormen is. Moest de wereld dit zien, zou ze het haten! Op een bepaald ogenblik zullen zij de strijd aanvoeren! Zr. Emmanuel: Pater, uw gemeenschap is erg verbonden met de "Goddelijke Barmhartigheid, geopenbaard aan Zr. Faustina. Kan u de band uitleggen tussen Medjugorje en de Goddelijke Barmhartigheid? Vr. Donald: De Goddelijke Barmhartigheid en Medjugorje zijn beiden op hetzelfde ogenblik op het wereldtoneel verschenen ... Denk aan het geval Faustina: toen het te voorschijn kwam in de jaren 30, werd het lange jaren verboden. Het is maar met de komst van Johannes-Paulus II dat het zijn vlucht genomen heeft, goedgekeurd werd en overal verspreid. Zo is het ook onder het Pontificaat van Johannes-Paulus II, dat Medjugorje begonnen is. Deze feiten zijn, naar mijn oordeel, de twee cruciale elementen van de Nieuwe Evangelisatie. De mensen hebben er nood aan dat men hen dingen zegt die hen schudden. Dat vraagt een openbaring, iets buitengewoons. Medjugorje en de Goddelijke Barmhartigheid zijn het dubbel-ticket voor het geestelijk leven van deze tijd. Dat is wat wij verkondigen: De Rozenkrans en de Rozenkrans van de Barmhartigheid. Het is God, die deze dingen aanbiedt, van uit de Hemel. Zuster Emmanuel: De Barmhartige Jezus spreekt van de "Tijd van de Barmhartigheid" en de Koningin van de Vrede spreekt van een "Tijd van Genade". Beiden hebben dezelfde wortel in het Kroatisch! Vr. Donald: De H. Geest doet zeker veel langs de Nieuwe Evangelisatie. De ganse wereld is klaar om terug geëvangeliseerd te worden. Als men iets wil laten groeien op het veld, brengt men meststoffen aan. Dat is wat er de laatste vijftig jaar gebeurd is in de Kerk: dat ruikt niet goed, dat was de wanorde. Maar als de Lente komt, zal het prachtig zijn! Zuster Emmanuel: De H.Maagd verzamelt mensen, die haar willen toegewijd zijn. Zoals de Heer, die de wereld veranderd heeft met 12 mannen. En dat kan Hij opnieuw doen! De vruchtbaarheid hangt niet af van het getal, maar van de heiligheid. Er is dus hoop ... Vr. Donald: Heel juist! Als verantwoordelijke voor de roepingen in onze gemeenschap [De Maristen van de Onbevlekte Ontvangenis] zie ik dat we goede roepingen hebben. Ze behoren tot de nieuwe generatie. Ze willen orthodoxie, ze willen trouw ... Ze staan open voor Medjugorje, omdat ze de vruchten er van zien. God werkt, het volstaat te wachten en te vertrouwen! Alle gaven zijn er! Het is waar dat onze tijd smacht naar vrede, maar niet weet waar vrede te vinden! Wel, de Goddelijke vrede, de "shaloom", dat is vol zijn, vervuld zijn. Hebben wij werkelijk iets te kort? In verband hiermee, herinner ik me een lichtend woord dat Jezus gaf aan Marthe Robin, deze Franse mystica, die vijftig jaar lang, tot in februari 1981, de passie beleefde. Jezus zei haar dat Hij voor elk jaar, elke natie, iedere ziel in deze wereld, in de onmetelijke tuin van de Kerk de volledige schat geplaatst had van Zijn onmetelijke verdiensten, om tegemoet te komen aan alle noden. Door deze gaven hebben we al wat noodzakelijk is om het hoofd te bieden aan alle uitdagingen, alle miseries te lenigen, alle zielen te verzadigen en alle boetedoeningen te volbrengen. Als de zaken slecht gaan, dan is het omdat wij deze aangeboden gaven verwaarlozen, we weigeren ze en soms misprijzen we ze zelfs. Ze worden dan verworpen en het is dan alsof we ze nooit gekregen hadden. Marthe legde er de nadruk op dat deze gaven meer dan overvloedig gegeven worden. [We herinneren ons hier de Bruiloft van Cana, waar de hoeveelheid goede wijn, na het mirakel van Jezus, verre de behoeften van de bruiloft overtrof.] De overmatige overvloed van deze gaven is zo groot dat, als we ze zouden aanvaarden, er genoeg zou zijn om alle volkeren op te richten, alle mensen te heiligen, zelfs zij, die het diepst gevallen zijn, en alle zielen te bevrijden uit het Vagevuur. Tegenover deze, door God vruchteloos gegeven gaven, zag Marthe de grote verantwoordelijkheid van de "Strijdende Kerk" met haar onachtzaamheden en talrijke gevallen van verraad. Jezus liet haar ook verstaan waarom Hij zijn vijanden toeliet de Kerk te verdrukken. Martha bood zichzelf dan aan om te herstellen, ze bad dag en nacht en verenigde haar lijden met dat van Christus. De bezoeken van onze Moeder in Medjugorje betekenen een groot deel van deze gaven die God geeft aan onze generatie. Ik kan niet nalaten om twee vragen te stellen: Hoe zou de wereld er nu uitzien als we haar boodschappen hadden aanvaard en beleefd? Hoe zou de wereld zijn, als ieder van ons, vandaag, nu, zou kiezen om de weg te gaan, of opnieuw te gaan, van de heiligheid, geleid door de hand van Maria? Op 2 juni had Mirjana haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Aan het eind van de verschijning zei ze dat Gospa geen klassieke boodschap gegeven had. Ze zegende alle mensen die aanwezig waren en de religieuze voorwerpen. Haar gelaat had een ernstige uitdrukking toen ze nogmaals het belang onderstreepte van de zegen van de priester: "Denk er aan, mijn kinderen, dat het mijn Zoon is, die u zegent. Ontvang deze zegen niet zo oppervlakkig!" Mirjana voegde er aan toe dat Gospa met haar sprak over zaken die moeten gebeuren en zei ook: "Er is geen weg buiten mijn Zoon. Denkt niet dat ge vrede zult hebben en vreugde, als ge Hem niet de eerste plaats geeft." Mirjana zei: "Ik kan niet zeggen dat Gospa bedroefd was of vreugdevol. Ze was bezorgd, haar gelaat toonde een liefdevolle bezorgdheid". Gelukkige verjaardag, lieve Gospa! Moge deze genadevolle dag voor U een bron zijn van vreugde, en voor ons, deze van uw bezoek! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2006 Met dank aan dr. Guy Claes