| |
Download PDF
Hoofdstuk 4. Simma's ondervindingen
Nicky: Maria, wat gebeurde er toen een ziel u voor de eerste maal bezocht?
Maria: De eerste keer werd ik wakker omdat er iemand heen en weer liep in mijn slaapkamer. Nu was ik nooit vlug bevreesd en ik zou het deze keer ook niet zijn geweest, tenzij er iemand op mij zou springen. En zo dacht ik: "Wie is dit?" Het een volledig vreemde die ongeduldig heen en weer liep aan de voet van mijn bed en ik riep het uit: "Hé, wie bent u?" Er kwam geen antwoord. Toen sprong ik uit het bed, liep ik naar hem toe en probeerde hem vast te grijpen en riep: "Nu, zie dat u hier weg komt. Ga weg! Dit is niet van u!" Maar er was niets! Toen dacht ik: "Ik heb niet gedroomd, ik zag en hoorde hem." Van zodra ik terug in bed was, gebeurde er opnieuw hetzelfde over en weer lopen. Opnieuw riep ik het uit: "Vertel me nu wie u bent en zie dat u hier weggaat!" Maar hij ging door alsof hij mij niet hoorde. Ik bekeek hem voor een tijdje, denkend: "Zolang hij niet dichterbij komt..." Toen stond ik opnieuw op en ging ik op mijn tenen naar hem toe, denkend: "Nu zal ik zien of ik hem kan tegenhouden." Maar opnieuw was er niets.
Tot hier wist ik nergens van en was ik erg verward. Was ik nog goed bij mijn hoofd? Toen legde ik mij opnieuw te rusten, maar kon niet meer in slaap vallen. Het lukte eenvoudig niet meer. De volgende dag ging ik vlug naar mijn priester en vertelde hem wat er gebeurd was: "Ik weet niet was er mijn gisterennacht is overkomen. Ben ik gek geworden?" Hierop antwoordde hij: "Waarom zou u gek geworden zijn? Als zoiets opnieuw gebeurd, vraag dan nooit meer wie hij is, maar eerder wat hij van u verlangt. Het kon een arme ziel geweest zijn." Ik antwoordde: "Als hij tot mij komt, moet het een aanverwant zijn." "Neen," zei mijn priester, "dat hoeft niet het geval te zijn, vooral omdat u steeds veel voor hen heeft gebeden."
De volgende nacht was hij daar opnieuw! Deze keer vroeg ik: "Wat is het dat u van mij verlangt?" De man stopte, draaide zich om, keek me aan en zei: "Laat drie Missen voor mij opdragen, dan zal ik worden bevrijd." Onmiddellijk hierop verdween hij. Toen wist ik dat het een arme ziel was. Ik vertelde het opnieuw aan de priester en hij zei: "Goed, en als het opnieuw gebeurt, vertel er mij over."
Nicky: Was u ooit bevreesd?
Maria: Neen, absoluut niet. Zelfs als kind had ik nergens vrees voor. Mijn moeder zei me steeds: "U bent een ongewoon kind. De anderen hebben dikwijls angst." Wanneer moeder zei dat er zich buiten in het donker iemand bevond, zou ik hebben geantwoord: "Geef mij eens wat meer licht, zodat ik kan zien wie het is."
Nicky: Maria, u bent nu welbekend onder de biddende gelovigen, maar tijdens de eerste jaren was u erg gesloten. Hoe gebeurde het dat mensen uw buitennatuurlijke ervaringen als authentiek begonnen te erkennen?
Maria: Eerst en vooral toen ik dingen zei die later juist bleken te zijn en verder toen ik dingen zei die enkel familieleden konden weten. Dus gewoon door bevestiging.
Nicky: Vergeef mij deze gevoelige vraag, maar werd u ooit door geneesheren of psychologen onderzocht?
Maria: Ja. Vele jaren heeft een professor in de theologie mij hierom gevraagd en heb ik ingestemd. Het resultaat leidde tot zes bladzijden professioneel onderzoek die ter beschikking gesteld werden van een doctor in de psychologie te Innsbruck. Kopijen ervan gingen naar de uitgever van een klein boek over mijn ervaringen dat zo’n vijfentwintig jaar geleden werd uitgegeven. Het was geschreven door mijn oude vriend en spirituele begeleider Vader Alfons Matt, waarin mijn ervaringen stonden beschreven.
Nicky: Is er enige officiële erkenning van de Kerk over uw bijzondere evaringen?
Maria: Ik ben gehoorzaam aan mijn priester en mijn bisschoppen die hebben gezegd dat ik met mijn apostolaat mag doorgaan zolang alles theologisch onberispelijk is, zoals het tot nog toe ook steeds is geweest.
Aanvankelijk had bisschop Wechner er problemen mee dat ik steeds een antwoord kon geven op de vragen van de mensen. Hij riep mij bij hem en vroeg mij waar de antwoorden vandaan kwamen en ik heb hem alles verteld precies zoals ikzelf ervaren heb hoe alles begonnen is.
Helemaal in het begin vroeg ik aan een ziel waar het de informatie vandaan haalde. Ik dacht eerst dat deze het Vagevuur diende te verlaten, op zoek naar een andere ziel die het antwoord kon geven, maar in plaats daarvan antwoordde de ziel die zich voor mij bevond: "Neen, alle informatie die wij u geven is enkel met de toelating van de Moeder van Genade." Toen de bisschop dit antwoord hoorde, zei hij: "Wel, in dat geval kan ik er niets tegen hebben."
Nicky: Wat bedoelt u met de Moeder van Genade?
Maria: O, de Moeder van Genade is een van de vele titels die aan de Heilige Moeder Maria, de Moeder van Jezus en daarom ons aller Moeder, wordt gegeven.
Nicky: Ons aller Moeder?
Maria: Ja! Zij zou het rolmodel en de gids van alle moeders moeten zijn. En daar ze de Moeder van Jezus is, is Zij ook onze Moeder.
Nicky: Onder hoeveel bisschoppen hebt u reeds gediend en stonden ze allemaal op dezelfde wijze achter u? En wat waren hun namen?
Maria: Er zijn tot nu toe drie bisschoppen geweest. Hun namen waren Tschann, Wechner en Küng. Bisschop Tschann stemde in alle stilte toe en zei eenvoudig dat hij wist dat Vader Matt geen dromer was en dat daarom wel alles in orde moest zijn. Bisschop Wechner ondersteunde mij actief en ik ben daarvoor God heel dankbaar. Mijn huidige bisschop, Klaus Küng, heeft er tot op heden voor gekozen zich over de zaak niet uit te spreken.
Nicky: In het begin moet alles nogal onduidelijk geweest zijn voor u. Wie heeft in de beginjaren het meeste geholpen?
Maria: Zonder twijfel mijn dierbare vriend, Vader Alfons Matt. Hij was hier in Sonntag priester van 1938 tot 1978. Bij zijn begrafenis waren veertig priesters en duizenden gelovigen aanwezig. Bisschop Wechner van Feldkirch zei het volgende: "Het mooiste wat men over een priester kan zeggen is dat hij een Priester was naar Gods hart. Zo’n goede en heilige priester was onze Vader Alfons Matt. Dat hij in vrede moge rusten!" Ik twijfel er sterk aan dat ik zonder zijn liefde en steun tijdens de beginjaren van mijn apostolaat voor de Arme Zielen, ik Gods wil zo goed als ik in staat was zou hebben kunnen vervullen.
Nicky: Had u aanvankelijk gedacht dat uw ervaringen zo lang zouden blijven duren?
Maria: Neen, niet echt. Maar na enige tijd begreep ik dat Vader Matt van mij verwachtte dat ik doorging met mijn opdracht.
Nicky: Bent u tevreden over uw ervaringen of is het soms moeilijk en pijnlijk?
Maria: Ik vind het niet moeilijk omdat ik niet enkel de Arme Zielen help, maar ik help eveneens om de levenden te doen terugkeren naar het geloof of het geloof te vinden en dat brengt me zoveel vreugde.
Nicky: Als u de Arme Zielen ziet, hoe zien zij er dan uit?
Maria: Zij komen precies zoals zij waren op aarde en uiteraard kan ik dit zelf bevestigen omdat er velen tot mij zijn gekomen die ik zelf op aarde heb gekend. Met dezelfde kledij, werkkledij. Dit komt omdat onze taak hier de belangrijkste is. Zij komen steeds in hun werkkledij, niet in een badjas of zondagspak. Ons dagelijks werk is onze opdracht.
Nicky: Hoe oud zijn zij wanneer zij aan u verschijnen? Wat ik bedoel is dit: wanneer iemand van twintig jaar komt te sterven en tien jaar later aan u verschijnt, ziet hij er dan dertig uit of nog steeds twintig?
Maria: Voor mij ziet hij er nog steeds uit alsof hij twintig was. Ze zien er steeds uit als op de leeftijd toen zijn stierven.
Nicky: Wat is precies het verschil tussen uw ervaringen en deze die zichzelf een medium noemen of een spreekkanaal?
Maria: Als ik aan de mensen slechts één ding zou mogen vragen om te geloven is dit het volgende. Het verschil is heel eenvoudig en duidelijk en moet heel ernstig worden genomen. Wat er met spiritisten in werkelijkheid gebeurt is dat ze denken dat ze de zielen van de overledenen oproepen, maar als hierop enige reactie komt is het altijd en zonder uitzondering satan of een van zijn agenten die antwoorden. Mediums en spiritisten doen heel gevaarlijke dingen zowel voor zichzelf als voor de mensen die zich tot hen richten voor advies. Ze leven in een grote leugen. Het is ons niet toegelaten om de doden op te roepen! In mijn geval heb ik hen nooit opgeroepen, roep ik hen nooit op en zal ik hen nooit oproepen. Jezus heeft dit via Zijn Moeder toegelaten.
Maar satan kan uiteraard alles imiteren en nabootsen wat van God komt. Hij hangt met God en alles was Hij doet de aap uit. Hij kan de stem van de zielen en hun uiterlijk nabootsen. Het komt altijd van het kwade. Vergeet niet dat satan zelfs kan genezen, maar deze genezingen houden nooit stand.
Nicky: Maria, als u iemand ontmoet, hoe kunt u dan het onderscheid maken of het een Arme Ziel is of gewoon een levende persoon op aarde?
Maria: Als er een Arme Ziel komt herken ik deze onmiddellijk aan het licht dat de ziel uitstraalt. Zij zijn zo helder als een levende persoon overdag, maar een levende straalt geen licht uit, zodat alles rondom hem donker blijft, maar een Arme Ziel straalt licht uit en zo kan ik onmiddellijk het onderscheid maken.
Nicky: Komen zij ook tijdens de dag?
Maria: Ja, maar als zij tijdens de dag komen weet ik pas op het ogenblik dat zij vertrekken of het een Arme Ziel is of niet. Zolang dit niet gebeurt kan ik niet zeker zijn. Wanneer ik hen echter zou proberen om een Arme Ziel aan te raken zou ik in het niets tasten.
Nicky: Is er hier in uw huis overdag al een Arme Ziel tot u gekomen, en in voorkomend geval, hoe kunt u het dat weten?
Maria: Wel, Zij kloppen niet op de deur zoals u deed en, uiteraard, schudden zij ook niet de hand. Dit zijn al twee signalen voor mij dat het een Arme Ziel kan zijn.
Nicky: Is er onlangs nog een Arme Ziel overdag tot u gekomen?
Maria: Ja, en recentelijk nog gebeurde is iets ongebruikelijks in verband hiermee. Ik zat hier aan het schrijven en toen ik opkeek zat er hier plots iemand voor mij op die stoel. Dat had ik nog nooit meegemaakt en ik was een beetje verrast.
Nicky: Hoeveel zielen komen er tot u tijdens de nacht, in vergelijking met deze die tot u komen overdag?
Maria: In het begin kwamen zij uitsluitend ’s nachts, maar met de aanvang van het Jaar van Maria in 1954, begonnen zij ook overdag te komen. Vandaag kan ik zeggen dat er ongeveer evenveel overdag als ’s nachts komen.
Nicky: Maria, kunt u mij over een andere zaak vertellen, buiten uw eigen ervaringen, wanneer zielen in volle daglicht zijn waargenomen?
Maria: Ja, het gebeurt dikwijls. Twee mensen hier in onze vallei waren onderweg met paard en kar, gevuld met hout en om de een of andere reden maakte het paard een plotse sprong en viel er heel wat hout van de kar op de weg. Toen zij begonnen met alle terug op te laden zei één van hen: "Was er maar iemand die toevallig zou langskomen om ons te helpen, dan zouden we tenminste het achteropkomend verkeer niet tegenhouden!" Plots verschenen er twee andere mannen die begonnen met helpen. Binnen enkele minuten was de klus geklaard. De twee antwoorden "Dank u" en daarop verdwenen zij.
Spoedig daarop verscheen één van hen aan mij en vertelde mij dat, indien de eigenaars "God zij dank!" hadden gezegd, in plaats van gewoon "Dank u," de tweede van hen onmiddellijk naar de hemel zou zijn opgestegen. Nu moest ik nog een beetje bidden alvorens deze ziel kon worden bevrijd.
Zoals u weet is de liefde onder ons op aarde dikwijls te vinden in de kleinste daden, gebaren of woorden. Dit is ook zo voor de Arme Zielen. Zelfs de vloer wassen wanneer het niet nodig is, maar enkel uit liefde voor de Arme Zielen in algemeen of een Arme Ziel in het bijzonder zal deze enorm vooruithelpen. In het geval van de keukenvloer zal het iemand helpen die tijdens zijn of haar leven slordig omging met de huistaken binnen de familie.
Nicky: Wanneer een Arme Ziel u bezoekt, is deze zich dan bewust van de omgeving of enkel van u? Is er een aanduiding dat deze zich bewust is van de kamer en de voorwerpen die er zich in begeven?
Maria: Ja, dat moet wel want, wanneer ze rond de kamer wandelen, dan wandelen ze niet zomaar door de tafel en ze moeten zich ook bewust zijn van het bestaan van de zetel, als er zich iemand onder hen, zoals ik reeds heb vermeld, zich onlangs in de zetel ging zetten.
Nicky: Wanneer ze eerst verschijnen, lopen ze dan door de muur en in uw richting.
Maria: Neen, ze verschijnen gewoon of komen via de deur en sluiten deze achter zich. Het varieert, maar normaal maken ze mij wakker met te kloppen of met op mij te roepen en dan staan ze aan de voet van het bed. Dat is het meest gebruikelijke.
Nicky: Wanneer ze bij u zijn, hoe lang duurt dan zo’n bezoek?
Maria: Normaal gaat alles heel vlug en zijn ze al gauw weg, een aantal seconden. Wanneer er dus iemand komt stel ik de normale vraag: "Wat kan ik voor u doen?" En deze zegt dan: "Ik heb vijf Heilige Missen nodig." En ogenblikkelijk is deze dan weg. Maar als ze blijven staan is dat voor mij een teken dat ik vragen mag stellen of ook bepaalde informatie kan vragen over bepaalde namen. Dat kan dan zo’n twee tot drie minuten duren en ze antwoorden dan zelden onmiddellijk. Gebruikelijk verdwijnt de ziel dan en moet ik een week, soms maanden achten voor er een andere ziel komt om te antwoorden op eerdere verzoeken. Het gebeurt slechts zelden dat ze onmiddellijk antwoorden.
Nicky: Hebt u ooit toegelaten dat er iemand aanwezig is op avonden dat Arme Zielen u komen bezoeken?
Maria: Vele mensen hebben hierom verzocht, maar de Arme Zielen zeggen mij dat zij in deze aangelegenheden niet nieuwsgierig mogen zijn. Zij houden er niet van dat het gebeurt. Maar op een dag was ik in de stad met een vrouw wiens huis vol was met toeristen en zij verzocht mij of ze konden aanwezig zijn om een bezoek te ervaren, om het zien of te horen.
Ik antwoordde hierop het volgende: "Wel, misschien zult u iets kunnen horen, maar ik twijfel er sterk aan of er iemand iets zal zien." Ik vroeg of er iemand bij de groep was met hartproblemen. En er waren er bij. Voor hen weigerde ik dit. Ik vraag dit omdat wanneer mensen met een zwak hart iets zou zien of horen en denken dat het dan een Arme Ziel zou zijn, dit fatale gevolgen zou kunnen hebben en een hartaanval kunnen krijgen.
Mijn vriendin vroeg mij dan of ik zou slapen ik de kamer naast haar met de deur open. Ik stemde hiermee in omdat ik dacht dat wanneer een Arme Ziek er niet van houdt, deze ook niet zou komen opdagen. Maar er kwam toch een Arme Ziel opdagen en vroeg mij om samen een Onze Vader te bidden. Ik bad deze in stilte zodat het onmogelijk was voor de anderen om dit te horen. Maar de Ziel bad op een normale manier en verdween dan. De volgende dag gedroeg de vrouw zich heel vreemd en ik vroeg mij af wat er kon schelen.
Ik vroeg haar dus: "Gaat alles goed?" "Ja, maar laat mij u een vraag stellen. Heeft een Arme Ziel een Onze Vader gebeden met u vannacht?" "Waarom vraagt u dat?" "Wel, ik moet u vertellen dat ik deze nacht heb gehoord dat er een Onze Vader gebeden werd en het was alsof er geluid vanuit de bodem kwam of vanuit een diepe holte. Ik had zo’n schrik dat ik begon te zweten."
En zo vertelde ik haar dat zij de eerste was die ooit iet gehoord heeft tijdens mijn ervaringen.
Nicky: U hebt gezegd "als de Arme Zielen hier niet van houden..."
Maria: Ja, ja, maar dit is juist een manier van spreken, want het is door de Moeder van Genade en met Jezus’ toelating of ze komen of niet.
Nicky: Is het ooit gebeurd dat er een ziel tot u kwam terwijl er zich andere levende mensen rondom u bevonden?
Maria: Ja, een kloosterzuster en haar broer waren hier bij mij en plotseling verscheen er een ziel. Ik vroeg wat het nodig had, maar op een wijze dat niemand het opmerkte. Daarop kreeg ik een antwoord en verdween de ziel. Hierop vroeg de Zuster mij: "Had u een bezoeker?" "Waarom vraagt u dat?" "Wel, u leek een beetje afstandelijk voor een tijdje." "Ja, er was hier iemand, maar ik deed alles opdat het niet zou worden opgemerkt." "Ja," zei de Zuster, "maar ik voel het nog steeds."
Nicky: Nu dat ik hier bij u ben, verhoogt dit eventueel de kans dat overleden aanverwanten van mij u komen bezoeken?
Maria: Neen. Enkel uw gebeden, uw inspanningen en uw echte liefde voor hen kan de kans doen toenemen dat God hen zou toelaten om dichter bij u of bij mij te komen. Maar het is ENKEL door Gods toelating dat de zielen tot mij komen. Anders is er iets dat hen aantrekt om tot mij of tot iemand anders te komen.
Nicky: Heeft er iemand ooit een opname gemaakt van uw gesprekken met de Arme Zielen?
Maria: Ja, het gebeurde een keer een Wenen dat er iemand recorder in mijn kamer had verborgen. Maar toen het werd ontdekt en we er naar luisterden, was het kloppen dat mij had gewekt en de vragen die ik had gesteld, alles wat we hoorden. Maar de vragen, en er waren vragen die nacht, stonden er niet op.
Nicky: Hebben er mensen u ooit proberen te bespioneren terwijl u zo’n ervaring had?
Maria: Ja, dit is vele jaren geleden gebeurd toen enkele jongens ’s nachts een ladder waren opgeklommen om mij te kunnen zien en naar mij te luisteren. Ze waren een beetje geschrokken terwijl me ze dingen zagen opschrijven en mij hoorden vragen stellen aan de ziel. Bovendien leed ik erg op destijds, wat hen nog meer raakte, maar zij hoorden, noch zagen iets van de ziel die op dat ogenblik bij mij was. Toen ik er achter kwam dat ik werd bespioneerd en dat de jongens niets hadden gezien of gehoord, vroeg ik aan een ziel hoe dit gebeurd was. Hierop volgende het volgende gesprek:
"De jongens leven nog steeds."
"Ja, maar ook ik leef nog, en toch hoor ik en zie ik u."
"U hoort tot ons. Wij bevinden ons in de duisternis. Het pad naar u is lichtgevend."
"En als ik u niet aanvaardde?"
"Door Gods genade mogen wij hierom verzoeken, omdat u tot ons behoort."
"Wat betekent: u behoort tot ons?"
"Door uw belofte hebt u zichzelf op een bijzondere wijze aan de Moeder van Barmhartigheid gegeven. Zij heeft u aan ons geschonken. Dat is waarom het pad naar u zo lichtgevend is voor zoveel zielen. U doet goed en aanvaardt ons met liefde en bezorgdheid. Op deze wijze kunt u ons vlugger bevrijden en ons minder doen lijden. U bezit meer genaden en verdiensten en kunt ook meer te weten komen over hen waarover u dingen vraagt."
Nicky: "Het pad naar u geeft licht." Hoe verklaart u dit?
Maria: Door mijn belofte aan de Barmhartige Moeder is de sluier, zoals sommigen het zouden noemen, opgelicht, zodat ik hen duidelijker kan waarnemen. En toen kwamen ze tot mij voor bijstand.
Nicky: Hebt u elke ziel gezien waarover u dingen vroeg?
Maria: Neen, absoluut niet. Wanneer er een ziel komt kan het mij soms tegelijkertijd antwoorden geven over meer dan twintig namen. En zo heb ik in werkelijkheid maar een klein gedeelte van alle zielen gezien waar ik iets over gevraagd heb.
Nicky: Heeft een Arme Ziel u ooit een gevoel voor humor getoond?
Maria: Ja, in één geval. Het was een leraar en hij bevond zich voor mij en ik vroeg hem: "Waar woont u?" Hij antwoordde: "In een huis." Toen ik dit tegen mijn priester zei, antwoordde deze: "Ziet u, u mag niet te nieuwsgierig zijn." Maar buiten dit heb ik nooit een gevoel van humor ervaren, heb ik hen nooit zien lachen. Zij hebben een geduldig, lijdend verschijnen.
Nicky: En gebeuren soms lachwekkende dingen tussen u en anderen die zich niet kunnen inbeelden wat u ervaart? Weet u hiervan?
Maria: Ja, bij gelegenheden. Ooit gebeurde het dat er iemand voor een betaling bij mij kwam en zij vond de voordeur open. Toen ze naar deze deur kwam, opende ze deze zonder kloppen. Toen ik opkeek en omdat ik zo gewend ben aan mijn bezoekers, zag ik haar naar mij kijken en vroeg ik: "Wat kan ik voor u doen?" Onmiddellijk riep zij: "Ik ben geen Arme Ziel! Ik ben geen Arme Ziel!" (lachend).
Nicky: Anders dan in het begin, hebt u ooit geprobeerd om een Arme Ziel aan te raken?
Maria: Niet echt, maar het gebeurde wel en ik veronderstel dat ik toen echt diep aan het slapen was. Er hing een hand heen en weer over mij hoofd dat mij wakker maakte en ik dacht: "Wat is dit?" Toen ik volledig wakker was, zag ik dat het een Arme Ziel was en heb ik deze ook echt aangevoeld, maar wanneer ik probeer om een ziel aan te raken, voel ik normaal niets of een lichte koelte.
Nicky: Verschijnen zij alleen of ook in groep?
Maria: In uitzonderlijke gevallen komen ze ook in groep, maar in zo’n gevallen hebben ze allemaal hetzelfde nodig om te worden bevrijd.
Nicky: Bent u ooit bezocht door zielen die geen Oostenrijkers, Zwitsers of Duitsers waren. En zo ja, hoe begrijpt u hen dan?
Maria: Vele, vele malen. Ik ben bezocht door Afrikanen, Aziaten, en als ze tot mij spreken, dan spreken ze Duits, normaal, alhoewel soms licht gebroken Duits. En zo kan het een Japanner zijn, die er voor mij overigens volledig als Japanner zal uitzien, maar hij spreekt dan Duits tot mij. Ja, Amerikanen, Spanjaarden, Hongaren, Polen en vele anderen hebben mij bezocht.
Nicky: In het geval van Japanners, komen dan hun Japanse aanverwanten tot u met de namen?
Maria: Neen, in de meeste van de "afstandsgevallen" werd het hen toegelaten om te komen zonder enige verzoek van de familie. Uiteraard zijn er hier reeds vele vreemdelingen geweest, maar niet uit Afrika of Azië. Onlangs was er hier een bus vol met mensen uit Polynesië en dat is zeer zeker ver weg.
Nicky: Maria, weet u soms vooraf wanneer Arme Zielen komen, bijvoorbeeld op een bepaalde dinsdag of donderdag. Is het soms voorspelbaar?
Maria: Neen, normaal kan ik het niet weten, maar waar ik wel zeker van ben is dat er een ziel zal komen op de eerste vrijdag en zaterdag van elke maand.
Nicky: Hoe dikwijls bent u recentelijk bezocht?
Maria: Zo’n driemaal per week, en ze komen meer in de maand november, zoals ook tijdens de Vasten en de Advent.
Nicky: Wanneer we bidden voor de Arme Zielen en verzoeken om iets, maakt het dan enige verschil uit of we onze vraag direct tot hen stellen of via u?
Maria: Neen, absoluut niet. Het enige verschil is, wanneer ze tot Mij komen, dan komen ze om precies te vragen wat er nog nodig is om te kunnen worden bevrijd uit het Vagevuur. Dit is een duidelijke manier om er zeker van te zijn. Maar met regelmatige gebeden en alle andere verzoeken zal er geen verschil in reactie zijn, of u het rechtstreeks vraagt of ik het op uw verzoek vraag. Het komt op uw geloof en vertrouwen neer en ook op uw mogelijkheid om waar te nemen en te luisteren.
Nicky: Wanneer zij vragen om hen te begeleiden, is het dan voldoende dat we over het verzoek nadenken of moeten wij het luidop vragen?
Maria: Zij kunnen onze gedachten niet lezen, maar zij kennen wel ons lijden en door ons lijden te kennen, weten ze ook vele van onze ware noden en daarom komen ze dan tussenbeid voor ons.
Door het luidop te zeggen bent u ervan verzekerd dat zij het horen, maar wees zeker dat fluisteren reeds voldoende is. Ze zijn steeds rondom ons, maar ik kan u wel het advies geven dit niet in het openbaar te doen. En, uiteraard kent Jezus onze gedachten en wanneer men er in gedachten, in stilte, over denkt, zal het door de Barmhartige Moeder tot hen worden gebracht.
Nicky: Als iemand u een naam doorgeeft en ze ontvangen in lange tijd geen antwoord, voor zo’n acht tot twaalf maanden, wat bent u dan geneigd te denken?
Maria: Als er nooit een antwoord komt dan betekent dit dat de ziel verloren is in de hel. Uiteraard is dit niet gebiedend. Ik kan geen brieven beginnen schrijven met antwoorden dat voor dit en voor dat antwoord er nog geen antwoord is doorgekomen. Het is mogelijk dat de ziel zich reeds in de Hemel bevindt als er een aanverwant of vriend naar vraagt, maar in zulke gevallen kom ik dat vlug te weten. Voor alle zielen die in het Vagevuur waren waar er naar gevraagd werd ben ik er zeker van dat ik er tot op heden een antwoord voor had. Maar weet ook dat brieven soms kunnen verloren gaan.
Nicky: Als ik hier eens rondkijk, Maria, zie ik dat u vele kleine laden hebt en ik vraag mij af of u duizenden en duizenden namen hebt waarop u wacht voor een antwoord.
Maria: Neen, niet echt. Deze laden bevatten vele papieren en andere zaken van mij. Vergeet niet dat 25 procent van alle priesters geloven in mijn ervaringen en getuigenissen en dan mag u de gewone gelovigen nog niet vergeten en er zijn ook niet-katholieken. Tot een aantal jaren geleden waren er meestal honderden namen, maar recentelijk heb ik de duizend overschreden. Maar het is nooit in de duizenden gelopen.
Nicky: Vraagt u iets terug aan de mensen voor wat u doet?
Maria: Nooit! Gods bijzonder liefde voor mensen die in Hem vertrouwen neemt vertrouwen over hen.
Nicky: Kunt u een Arme Ziel naar een andere persoon zenden?
Maria: Neen, dat kan niet. Hoe dikwijls zou ik graag hebben gehad dat ik deze toestemming zou verkregen hebben en vooral aan hen die met dit fenomeen lachen.
Nicky: Wordt het als een zonde aanschouwd wanneer men niet gelooft dat de zielen van de overledenen ons bezoeken?
Maria: Het wordt niet als een zonde aanschouwd, maar men mag ook geen grappen maken over deze dingen. Het is geloofsartikel en daarom is het ook geen zonde.
Nicky: Waarin verschillen diegenen die de Arme Zielen ervaren tegenover anderen?
Maria: Ik denk dat het vooral aan de ontvankelijkheid en het waarnemen ligt om hen duidelijker te ervaren dan anderen.
Nicky: Wat kan men doen om hen duidelijker te ervaren?
Maria: Door veel voor hen te bidden en uzelf zo zuiver mogelijk te houden. Hierdoor bedoel ik een staat van genade en het lichaam zo vrij mogelijk houden van alles wat onze helderheid kan verhinderen. Een gebalanceerd en gematigd dieet en uiteraard geen drugs of overdreven alcohol. Het vasten helpt ook op dat gebied.
Nicky: Doen de Arme Zielen iets om de tijdsduur van het Vagevuur voor hun aanverwanten in te korten?
Maria: Ja, ze kunnen veel voor ons bidden en de Arme Zielen hebben me verteld dat dit dikwijls het geval is.
Nicky: Wat zijn de verschillende manieren waarop de Arme Zielen zichzelf kunnen tonen aan hun aanverwanten?
Maria: Het meest gebruikelijke is door te kloppen. Een vriend heeft dit kloppen ook meegemaakt en telde het aantal keren dat er werd geklopt om te kunnen bepalen hoeveel Missen die bepaalde ziel nodig had. Het herhaalt zichzelf niet meer nadat het verzocht aantal Missen is opgedragen en bijgewoond voor deze ziel. En als het terug gebeurde, wist hij dat het om een andere ziel ging, omdat het aantal kloppen niet alleen verschillend was, maar omdat het kloppen ook op een andere plaats in de kamer gebeurde.
Daarop roepen ze onze namen. Soms kunnen mensen de stemmen precies herkennen en dat dient dan als geheugensteuntje om te bidden voor die bepaalde persoon. Ook kunnen ze nog actiever worden en het fenomeen van een "poltergeist" doen ontstaan. Zo kunnen we een klok op de grond terugvinden die de avond ervoor nog omhoog hing, of ramen en deuren die open en dicht gaan. Al dit is zuiver om onze aandacht te trekken en onze gebeden voor hen aan te moedigen. Dit zijn zielen die zeer veel aandacht nodig hebben, omdat ze zich in de diepere lagen van het Vagevuur bevinden. Voetstappen op de zolder worden ook dikwijls gehoord. Ze kunnen ook een welbepaalde hint achterlaten zodat we onmiddellijk weten om wie het gaat.
Nicky: Tonen zij zichzelf enkel aan hun eigen familieleden?
Maria: In de meeste gevallen wel, maar in uitzonderlijke gevallen tonen zij zichzelf aan dierbare vrienden of aan mensen als ik die door God gevraagd zijn om veel tijd te besteden aan gebed voor hen om hen te helpen. Ik weet dat mensen kunnen spreken over vrienden die hen dierbaar waren toen ze jong waren en later terug bij hen komen, nadat de andere is overleden. Dit is de regel voor hen die veel om een bepaald iemand heeft gegeven, voor hen meeste liefhebben of bidden. Maar ik kan ook gevallen waar mensen zonder enige band of mensen die nooit vergeven op nogal hinderlijke manieren werden bezocht door de Arme Zielen.
Zo ken ik een boer die zijn schuur aan het vergroten was en toen hij, bij het bouwen van een muur, op een bepaalde hoogte kwam, lag dat gedeelte de volgende dag omver. En hij had reeds verschillende muren gemetseld in zijn leven. Deze ziel gaf hem herhaaldelijk problemen. Hij riep er zelfs beroepsmetsers bij om te vragen wat hij moest doen of waar hij mis kon zijn gegaan, maar ze antwoorden gewoon dat hij alles goed had gedaan.
Toen werd ik erbij geroepen, wat ik uiteraard ook deed. Ik vroeg hem naar zijn familie en over zijn boerderij en vroeg daarop of hij iemand kende die hij nog moest vergiffenis schenken. In het begin kon hij zich niets herinneren, maar toen ging ik door met vragen om zijn geheugen wat op te frissen en jaren ervoor was er een buur die steeds onvriendelijke dingen zei tegen zijn vrouw. Die man was overleden en er waren intussen andere mensen komen wonen in zijn huis. In het begin had hij volledig geweigerd om hem te vergeven door te zeggen dat hij alles zelf had verdiend omdat hij alles zelf had uitgelokt. Op geen enkele manier wou hij zijn schunnigheden vergeven. Ik legde hem dan vriendelijk uit dat we allen moeten vergeven die dichter tot God willen komen en als hij dit niet deed, hij niet alleen schade toebracht aan de anderen, maar in het bijzonder dat hij er later zelf ook veel zou onder te lijden hebben. Toen begreep hij het en hij kende niet langer het minste probleem met de muur.
Nicky: Hoe kunnen ze zich nog aan ons vertonen?
Maria: Ook in dromen, maar dit is eerder ongebruikelijk en op dromen kan men niet altijd vertrouwen. Ook in dromen vragen ze steeds om gebeden of om iets dat hun weg naar boven opent. Als ze dit niet vragen dan gebeuren er andere dingen.
Nicky: Een omstreden maar waarlijk liefhebbende, biddende en zeer succesvolle psychiater in Groot-Brittannië zegt dat de Arme Zielen het volgende doen wanneer ze zich kenbaar maken aan hun familie of vrienden en hier gebruikt hij een technische en psychologische term: "Ongewenste gedachten treden van buitenaf ons onderbewustzijn binnen. Alle gedachten moeten een lichamelijke uitlaatklep hebben. Zij kunnen verbaal zijn, opgevoerd worden of worden uitgedrukt in symptomen van ongemak of het slecht functioneren van bepaalde organen. En dan, eerder dan voor een lange tijd geneesmiddelen te geven, zouden we moeten vragen wie er het onbewuste binnentreedt met deze boodschappen, en dan is het de andere ziel die onze liefde, onze vergeving en gebeden nodig heeft op de weg naar de Hemel." Is deze mening juist?
Maria: Ja precies. Dit klinkt duidelijk correct.
Nicky: Anders dan mensen die u persoonlijk tijdens hun leven hebt gekend, zijn er reeds zielen van bekende personen tot u gekomen?
Maria: Heel bekende mensen zijn naar de hemel gegaan omdat hun aanverwanten tot mij kwamen voor hulp op dat gebied. Zo is Herman Göring, minster onder Hitler, aan mij verschenen omdat zijn familie om hulp had verzocht. Nu is hij in de hemel. God hield en houdt nog steeds van hem en we mogen nooit iemand beoordelen.
Ook nog anderen verschenen aan mij. Ooit kwam er mij een man opzoeken van wie ik onmiddellijk wist dat hij belangrijk was omwille van zijn manier van doen en zijn kledij, alhoewel ik niet kan vertellen vanwaar hij kwam of waar hij had geleefd. Toen ik vroeg wat hij van mij nodig had, vertelde hij het mij en zei: "Ik ben Paus Paulus." Eerst twijfelde ik, omdat ik dacht dat het een duivelse valstrik was. "Neen, u bent dit niet," zei ik, "Ik kende Paus Paulus en u bent NIET Paus Paulus!" "Ik ben Paus Paulus IV en niet Paus Paulus VI." Hij was in het Vagevuur sinds het midden van de zestiende eeuw omdat hij heel wat meer kon hebben gedaan tijdens zijn pontificaat. Ik geloof ook dat hij de Joden van Rome naar achterbuurten heeft gestuurd, wat zeker niet in Gods plan paste. Maar in dit geval, waren het niet zijn afstammelingen die naar hem kwamen vragen (lacht).
Nicky: Zo hebben we een vermaarde Nazi die minder tijd in het Vagevuur heeft doorgebracht dan een Paus. Sommigen zullen zeggen dat het beter was om een Nazi te zijn dan een priester, bisschop of zelfs een Paus.
Maria: God nee! Het verschil in de nodige hoeveelheid herstel kwam er omdat er aan de Paus veel meer waarheid verleend was dan aan Herman Göring. En dan vertelde Vader Matt mij dat Göring beetgenomen was en weinig gewapend in die verschrikkelijke situatie was terechtgekomen. Gods gelijkmatige en eeuwige liefde en gerechtigheid heeft dit verschil overwogen en nu zijn beiden in de Hemel bij Hem, maar zeker niet op hetzelfde niveau.
Verontschuldig mij nu, ik ben onmiddellijk terug. Ik ben de kippen vergeten eten te geven vandaag! Twee minuutjes en ik ben terug.
Tijdens Maria’s afwezigheid dacht ik zoveel mogelijk aan alle bezorgde, biddende en interessante mensen, in de hoop dat Maria’s antwoord velen onder hen zou raken. Zij keerde na twee minuten terug en dan gingen we door.
Nicky: Mag ik u een bekende naam geven over wie ik iets wens te vragen?
Maria: Jazeker.
Nicky: Ik denk aan president Kennedy, van wie u weet, dat hij heel erg geliefd was door de Amerikanen en de Ieren, om de vele andere miljoenen op de hele wereld niet te vergeten.
Maria: O, dat geeft niet.
Nicky: Wat bedoelt u hiermee?
Maria: Spoedig na de moord was hij reeds in de Hemel. Een Arme Ziel heeft mij dit ooit verteld, ook al is er nooit een aanverwant om hem komen vragen.
Nicky: Prachtig! Mag ik iets vragen over zijn broer Robert F. Kennedy, die enkele jaren laten ook werd vermoord?
Maria: Uiteraard mag u dat. Als ik het me juist herinner stierf hij met de Rozenkrans in zijn handen en dat wil zeker beduiden dat Onze Lieve Vrouw met hem was en zo is hij in goede handen, daar ben ik zeker van. Ook is er mij verteld dat zijn laatste woorden "Is er iemand gewond?" waren. Dit vertelt ons nog wat meer over de liefde in zijn ziel, maar ja, u mag zijn naam opschrijven voor later.
Nicky: De zestiende eeuw? Daar kan ik nu even op terug. Zijn er anderen die ook reeds zo lang lijden in het Vagevuur en die u kwamen vragen om hulp?
Maria: Ja, ik werd gevraagd om een officier te helpen die in Korinthië gestorven was in 1660 en er was ook een priester uit Keulen die overleden was in het jaar 550. Ik moest alles wat hij vroeg volledig vrij aanvaarden, want anders zou hij in het Vagevuur zijn gebleven tot het allerlaatste uur. Hij had deelgenomen aan de marteldood van de volgelingen van de Heilige Ursula. Ik kan mij ook de jaren 1740 en 1810 herinneren, maar ik ben vergeten om wie het ging.
Nicky: Hebben de Arme Zielen u ooit meegeholpen om een misdaad op te lossen voor de politie?
Maria: Neen, niet dat ik mij herinner. Maar in verschillende sommige gevallen hielp mijn getuigenis, die gebaseerd was op wat de Arme Zielen met hadden verteld, bewijzen dat er kwaad opzet in het spel was. Maar, laat ons niet vergeten dat de mensen die tot mij komen voor het merendeel diepchristelijk zijn en dus eerder voor de mensen zullen bidden dan hen te weg te jagen of te beschuldigen.
Nicky: Wanneer zij u spreken over bekering, wat houdt dat dan precies in? Betekent dit dat iedereen zich moet vervoegen bij de Katholieke Kerk?
Maria: Neen, bekering betekent niet dat. Bekering is een verandering in het hart, de geest en ons hele leven tegenover het bestaan van God. Alhoewel het juist is dat de splitsing tussen Christenen het werk was van de mensen en dat de Katholieke Kerk de echte waarheid inhoudt, zoals deze is onderwezen door Jezus. We kunnen niet verwachten dat de mensen deze grote verschillende kunnen uitwissen. God zal de eenheid van de Kerken tot stand brengen en persoonlijk denk ik dat dit heel spoedig zal gebeuren, nog onder deze Paus, maar bekering betekent het veranderen van ons leven op een dergelijke manier dat we steeds dicht bij God zijn.
Nicky: Als er mensen zijn die geestelijk gezonder zijn dan anderen, zijn er dan ook plaatsen op deze wereld die geestelijk gezonder zijn dan andere plaatsen? Hebben de Arme Zielen hierover ooit iets gezegd?
Maria: Ja, deze bestaan. De Arme Zielen hebben mij verteld dat Afrika goed op weg is naar de bekering en er het beste uitkomt. In de slechtste toestand bevinden zich Amerika en West Europa. Ik denk dat er over beide plaatsen veel herstel zal komen, en heel spoedig. De voormalige Sovjetunie bevindt zich zowat tussen beide want ze hebben reeds veel geleden tijdens de Communistische onderdrukking. Ook Zuid Amerika ligt zowat tussenbeide, maar het zijn de Verenigde Staten waarvoor we het meest moeten bidden. Zij hebben nog niet geleden onder een oorlog op hun eigen grondgebied tijdens deze eeuw en zij zwemmen in trots, hebzucht, het occulte, sekten, abortus, echtscheidingen, materialisme en zijn juist verschrikkelijk bedorven. Wat er aan de deur staat, zoals de Arme Zielen het omschrijven, zal de Verenigde Staten dramatisch veranderen.
Nicky: Over het onderwerp van Gods gerechtigheid, wat gebeurt er als een heel geliefde persoon sterft en er miljoenen gebeden voor deze worden gebeden, in vergelijking met een onbekende persoon die zelfs een heiliger leven kan hebben geleid, en waar niemand iets over weet?
Maria: Onze Lieve Vrouw draagt zorg voor deze dingen door bijkomende genaden uit te delen waar ze het meest nodig zijn. Zij vergeet nooit iemand van Haar kinderen!
Nicky: Hebben de Arme Zielen ooit iets gezegd over de schade aan de omgeving, de natuur?
Maria: Enkel dat schade toebrengen aan de natuur een heel ernstige zonde is waar, uiteraard, herstel is voor vereist.
Nicky: Zijn dieren gevoelig voor de aanwezigheid van Arme Zielen?
Maria: Ja, en vooral paarden, honden en kippen. Ik weet van vele gevallen waar paarden duidelijk verward waren om langs een bepaald huis te gaan en later werd er vastgesteld dat er zielen rondhingen en zo de aandacht trokken op zich.
Nicky: U zegt honden. De Arme Zielen moeten ook weten dat honden gelukkig zijn wanneer zij bevelen mogen opvolgen. Weet u of een de Arme Ziel aan een hond het bevel kan geven zoals: "Ga uw meester halen omdat de schuur in gevaar is?"
Maria: Neen, dit gebeurt niet want honden hebben geen zielen [wel een geest]. Maar wanneer het op dieren aankomt heeft de Heilige Hildegard van Bingen gezegd dat satan de honden meer haat dan de andere dieren, omdat deze zo dicht bij de mensen staat en me op die manier ooit heeft willen aanvallen. Plotseling verscheen er ’s avonds een hond in mijn kamer die rondsprong, blafte en een algemene overlast bezorgde tijdens een aantal minuten, tot ik hem het bevel gaf om in de naam van Jezus Christus weg te gaan.
Nicky: Als de mensen wensen te weten te komen waar hun geliefden zich bevinden of wat ze nodig hebben om in de Hemel te geraken, wat is dat de beste manier om met u contact op te nemen en wat moeten ze u versturen?
Maria: Het beste is eenvoudig het volgende. Maak gewoon een lijst met voldoende afstand tussen de namen. Schrijf de volledige naam op, eveneens de plaats waar de persoon is geboren en overleden en de geboorte- en sterftedatum op één regel. In de ruimte tussen de namen schrijf ik dan de antwoorden die de Arme Zielen mij doorgeven en dan bezorg ik hen het blad terug. De meeste antwoorden zijn heel kort en eenvoudig. Blijf nooit op een antwoord wachten uit nieuwsgierigheid, maar bid voor hen terwijl u wacht. Dat zal het proces doen versnellen.
Nicky: Is het ooit gebeurd dat er helemaal geen antwoorden kwamen, omdat de mensen die het vroegen, dit enkel deden uit nieuwsgierigheid?
Maria: Ja, vele jaren kwam er iemand vragen om Hitler en Stalin. Ik zag geen kwaad in het verzoek. Een tijdje later kwam het antwoord en dit was het volgende: "Er komt geen antwoord omdat diegene die het heeft gevraagd nooit het voornemen heeft gehad om te bidden." Dit was ook zo, want die bepaalde persoon kwam nooit terug.
Nicky: Denkt u dat zelfs Hitler uiteindelijk de hemel heeft bereikt?
Maria: Van elders weet ik dat hij in de hel is. En ook omdat hij zijn naam heeft prijsgegeven bij bezeten mensen tijdens de uitdrijving.
Nicky: Gebeurt het dat een ziel tot u komt zonder een woord te zeggen?
Maria: Ja, in zo’n geval weet ik dat deze ziel gebeden nodig heeft en meer dan anderen. Deze ziel later terugkeren met de toelating om me te vertellen wat deze nodig heeft.
Nicky: Zijn er ooit verkeerde antwoorden tot u doorgekomen?
Maria: Een aantal jaren geleden heb ik een antwoord ontvangen dat ik daarop aan de persoon doorgaf die mij de naam had doorgegeven. Toen ik hem het antwoord gaf, lachte hij en zei: "Nu weet ik dat u bedrog bent, want de persoon waar ik om vroeg is nog steeds in leven!" Dit maakte me erg wanhopig en kwaad en ik spoedde mij naar mijn priester om hem te zeggen dat ik wou dat dit hele ding stopte als ik foute antwoorden doorkrijg. Hij kalmeerde mij en vertelde me om mij hierover geen zorgen te maken, omdat het de zonde van die man was die satan had uitgenodigd om tussen te komen.
Toen heb ik eveneens kunnen achterhalen dat nog een aantal anderen verkeerde antwoorden hadden gekregen omdat ze kwamen vragen stellen over mensen die nog leefden. Maar ze waren niet moedig genoeg om mij de waarheid te vertellen. Mensen die op een dergelijke wijze liegen, nodigen satan uit. Hun oneerlijkheid bracht nog meer valsheid en dat onder vorm van satan zelf die zich had vermomd in de hoop mij zo te kunnen treffen. Wanneer mensen tot mij komen met een onzuiver hart, dan zullen zij uiteindelijk worden beetgenomen. En ook, sinds dan is mijn inzicht enorm toegenomen.
En om nu volledig eerlijk te zijn met dezen die aan mij twijfelen omwille van de verkeerde antwoorden, wens ik hier het volgende aan toe te voegen. De zielen zijn nooit verkeerd als het iets betreft wat in het verleden is gebeurd of wat er nu gebeurt, maar zij kunnen verkeerd zijn wanneer het over iets gaat dat nog in de toekomst ligt. De reden hiervoor is dat God kan en soms Zijn Wil verandert.
Zo kan het gebeuren dat er een antwoord komt over de toekomst dat verschillend is van de uiteindelijke uitkomst. Dit betekent enkel dat God Zijn plannen verandert en het is zeker geen bewijs dat de zielen verkeerd waren of dat ik een bedriegster ben.
Nicky: Weet u van sommigen die u probeerden te misleiden, en zichzelf aldus blootstelden aan leugens, of er priesters bij waren?
Maria: Ja, er waren priesters onder hen, maar denk alstublieft niet dat dit veel voorkwam, want dat is niet het geval.
Nicky: Hebt u weet over andere bekende personen die volgens de zielen ook in de Hemel zijn? Ik vraag dit in dit hoop dat uw antwoord misschien opnieuw Jezus’ boodschap kan benadrukken dat we nooit over anderen mogen oordelen?
Maria: Ja, dat kan ik en die leer is van groot belang als we werkelijk zo spoedig mogelijk bij Hem wensen te zijn. De twee mensen die bij mij opkomen hadden veel te lijden en hadden weinig of geen religieuze begeleiding tijdens hun jeugdjaren.
Zo’n drietal jaar geleden vertelden de zielen mij dat Norma Jean Baker, wiens artiestennaam uiteraard anders was [Marilyn Monroe], reeds in de Hemel was. En dan kwam ik recent ook te weten dat John Lennon ook in de Hemel is. Hij werd vermoord door iemand die destijds bezeten was en die later, in de gevangenis, door een goede priester werd bevrijd door een verlossingsgebed van buiten de muren van de gevangenis. In ieder geval is Jezus’ barmhartigheid tegenover deze drie mensen overvloedig geweest, zeker en vast veel groter dan voor de meesten hier op aarde. Maar in beide gevallen moesten vrienden mij uitleggen over wie het juist ging, want toen ik deze namen bij mij had was ik er mij absoluut niet van bewust hoe beroemd deze twee waren geweest.
Nicky: Hebt u ooit een antwoord gekregen van de zielen dat gevaarlijk kon zijn voor diegene die u de vraag had gesteld?
Maria: Ja, iets gelijkaardigs is er ooit gebeurd. De zielen bevestigden mij ooit een heel slechte daad en, voor zijn eigen veiligheid, adviseerde ik aan de persoon die erom vroeg om er niet meer over te spreken.
Nicky: Is het voor de mensen die in een democratie wonen een goddelijke plicht om te gaan stemmen voor hun regeringsleiders?
Maria: De zielen hebben mij verteld dat het geen goddelijke plicht is om te gaan stemmen.
Nicky: Hebt u ooit een antwoord van de arme zielen ontvangen dat de loop van de geschiedenis had of zou kunnen gewijzigd hebben voor een groot aantal mensen?
Maria: Nog recentelijk hebben zielen mij bevestigd dat Melanie, de zienster van La Salette, daar reeds had over gesproken en hier gaat het om de ware erfgenaam van de Franse troon. Een ziel vertelde mij dat de waarheid over hem en zijn verhaal spoedig zou wouden onthuld.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
|
|
