| |
Download PDF
Advent- en de Kersttijd [deel 3]
Thema van de vijfde week: "Groeien in God"
Zondag 26 december 2010
De Heilige Familie, Drie-eenheid op aarde
Er is geen twijfel aan, lieve Zusters, de H. Jozef was dapperder dan David, wijzer dan Salomon of wie ook. Hij moest zich nochtans houden aan timmerwerk. Maar welke wijsheid bezat hij niet, vermits God hem de zorg opdroeg voor zijn zeergeliefde Zoon, en hem tot zijn opvoeder maakte.
Als de prinsen van de wereld zo goed zorgen om de bekwaamste gouverneur te geven aan hun kinderen, zouden we dan niet denken dat God de in alle opzichten meest volmaakte mens van de wereld als gouverneur voorzag, volgens en omwille van de waardigheid en de uitmuntendheid van het beheerde goed, zijn Zoon, de meest glorierijke, universele Prins van Hemel en aarde? Geen twijfel dus dat de H. Jozef begaafd was met al de genaden en gaven die de opdracht verdiende die de eeuwige Vader hem wilde geven, die van het mysterie van de Menswording en de leiding van zijn gezin dat slechts uit drie bestond, en die ons de allerheiligste en aanbiddelijke Drie-eenheid voorstellen? Niet dat er vergelijking bestaat, tenzij voor Onze Heer, een Persoon van de allerheiligste en aanbiddelijke Drie-eenheid, want de anderen zijn schepsels. Toch kunnen wij zeggen dat het de Drie-eenheid is op aarde, zoals de Drie-eenheid is in de Hemel. Maria, Jezus en Jozef. Jozef, Jezus en Maria, zeer wonderlijk aan te bevelen Drie-eenheid, alle eer waardig.
H. Franciscus van Sales [Waarachtig Onderhoud, voor het Feest van Sint-Jozef]
Overwegen
Vooraleer een biologische en sociale realiteit te zijn, is de familie een geestelijke realiteit, de realiteit van het netwerk van onze meest fundamentele menselijke relaties, die ons zullen toelaten het essentiële van onze persoonlijkheid op te bouwen.
Omdat de mens naar God geschapen is, zijn deze menselijke relaties altijd trinitair. Het kind tussen zijn vader en zijn moeder, Jezus tussen Maria en Jozef, is tegelijk de band tussen zijn ouders en de vrucht van hun liefde. Het is, verwijzend naar hen, dat Hij bewust geworden is van zijn identiteit als Messias, en zichzelf gezien heeft als de erfgenaam van de beloften aan Israël.
Aan de oorsprong van de hele gemeenschap, bewerkt elke familie, elk gezin de incarnatie van de liefde Gods en draagt er de fundamentele eigenschappen van : Onverbreekbaarheid, vruchtbaarheid, trouw.
Het mysterie beleven
Vooraleer een biologische en sociale realiteit te zijn, is de familie een geestelijke realiteit, de realiteit van het netwerk van onze meest fundamentele menselijke relaties, die ons zullen toelaten het essentiële van onze persoonlijkheid op te bouwen.
Omdat de mens naar God geschapen is, zijn deze menselijke relaties altijd trinitair. Het kind tussen zijn vader en zijn moeder, Jezus tussen Maria en Jozef, is tegelijk de band tussen zijn ouders en de vrucht van hun liefde. Het is, verwijzend naar hen, dat Hij bewust geworden is van zijn identiteit als Messias, en zichzelf gezien heeft als de erfgenaam van de beloften aan Israël.
Aan de oorsprong van de hele gemeenschap, bewerkt elke familie, elk gezin de incarnatie van de liefde Gods en draagt er de fundamentele eigenschappen van : Onverbreekbaarheid, vruchtbaarheid, trouw.
Maandag 27 december 2010
Rusten op Jezus' Hart
Ga binnen in het Cenakel en zie wie daar op Jezus' hart rust, het hoofd op zijn borst gebogen. Ah! Wie hij ook is, hij is gelukkig! Maar, ik herken hem: 't Is Johannes! O Johannes, wat een tederheid, welke gratie, welke zoetheid, welk licht, welke devotie put gij aan die bron! Daar zijn waarlijk al de schatten van de wijsheid en wetenschap Gods verborgen! Daar ontspruit de bron van barmhartigheid, dààr bevindt zich alle tederheid, daar is de straal van de eeuwige zachtheid!
Vanwaar komt u dit alles, Johannes? Zijt gij niet hoger verheven dan Petrus, heiliger dan Andreas, en zeker overtreft gij de andere apostelen in genade! En bij voorrecht, speciaal uitgezocht door de Heiland, en verkozen boven de anderen door uw maagdelijkheid, want gij zijt maagd?
Verheug u dan, maagdelijke ziel, kom nader en wacht niet om uw aandeel op te eisen in die zachtheid. Indien gij er niet bij kunt, laat Johannes op de borst van Jezus, waar hij zich bedrinkt aan de wijn van de vreugde in het beschouwen van de goddelijke werkelijkheden, en ga gij tenminste naar de borsten van zijn menselijkheid, om u te laven aan zijn melk. En daar, terwijl Hij u zal aanbevelen bij de Vader met dit gebed: "Vader, bewaar mijn leerlingen in mijn naam"
[Joh. 17:11], zult gij het hoofd buigen en tenminste verdienen te horen: "Ik wil dat, waar Ik ben, ook zij met Mij zijn." [Joh. 17:24]
Overwegen
De H. Johannes rustte aan Jezus' borst. Gans de Christelijke traditie ziet in "de leerling die Jezus liefhad", het beeld van de contemplatieve ziel, die aan haar bron zelf de openbaring van Gods liefde opvangt.
Het voorrecht van Johannes is dat van allen, die in de loop van de heilsgeschiedenis, verkoren zijn om in de goddelijke intimiteit binnen te gaan, maar tegelijk de voorsprekers zijn van hun broeders.
Wij kunnen niet allen de H. Johannes zijn, maar wel allen leerlingen van Christus, en Hij heeft zijn leven niet minder gegeven voor ons dan voor zijn welbeminde leerling. Hij bemint ons anders, maar niet minder. Zo wij niet geroepen zijn tot de heilige dronkenschap van de beschouwing, wil Jezus ons toch bij Hem, vlakbij, als kleine kinderen "aan de borsten van zijn menselijkheid."
Het mysterie beleven
Ik lees en overweeg het gebed van Jezus voor mij in het Evangelie, Hoofdstuk 17 bij de H. Johannes.
Dindag 28 december [onschuldige kinderen]
Braaf als kinderen
Ik bid de Heer dat Hij u zou vervullen met de geest van zijn H. Kindsheid, in deze tijd waarin de Kerk ons uitnodigt om dit beminnelijk mysterie te eren.
Het is eigen aan het kind dat het geen voorzichtigheid kent of menselijke wijsheid, en te gaan waar de gehoorzaamheid en de leiding van de H. Geest het geleiden. Het kind gaat zonder om te zien waarheen men het ook leidt, en de kinderen van God gaan overal waar zijn Geest ze leidt. Zij houden zich niet bezig met na te gaan of wat ze doen wel volgens de wetten van de wereld is en in overeenstemming met diens gewoonten. Zij zijn tevreden met de wijsheid van het geloof, die de wijsheid van God zelf is. Een wijsheid, die Hij geeft aan zijn kinderen als richtlijn en verlichting. Zij geven zich zuiver en zonder omkeren over aan zijn heilige leiding. Zo vermijden ze elke vermenging met menselijk inzicht, dat door zijn onzuiverheid dikwijls Gods licht in ons dooft. Hierbij bedenken ze dat de Wijzen, die God gingen aanbidden onder de leiding van de ster, die het licht van het paradijs verbeeldt, dat licht moesten missen toen zij bij Herodes waren en zij andere principes raadpleegden dan het geloof. Zo willen zij in hun eigen geest en hun eigen oordeel niet gaan zoeken wat ze moeten doen, maar in wat het licht van de Heer er hun van onthult, en de gehoorzaamheid er hun van leert.
Ziedaar hoe het gedrag is van de kinderen van God, die door zijn heilige Geest bezeten zijn, die, hoezeer ze ook kind zijn, een duizendmaal steviger wijsheid bezitten, sterker en beter geregeld dan heel de wereld samen.
Overwegen
De H. Onschuldige Kinderen hebben het mysterie van het Kind Jezus beleefd: De volledige afhankelijkheid van de vroege kindsheid, die God verwacht van de kleine kinderen. Daarom zijn zij heilig, niet omdat zij de marteldood geleden hebben, [in hun geval kan men denken dat die onbewust was]. Hun onschuld zelf onthult ons de essentie van de heiligheid: Eenvoudig de wil van God doen.
Omdat deze afhankelijkheid in het geval van kinderen radicaal is, zegt Jezus ons dat hen het rijk der hemelen toebehoort, en dat wij weer kleine kinderen moeten worden om er binnen te gaan. Dit is vooruitgaan "onder de leiding van de ster", in het licht van het geloof.
Kindsheid is geen kinderspel, de geest van kindsheid is "wijsheid, duizendmaal steviger, sterker, en beter geregeld dan heel de wereld bijeen."
Het mysterie beleven
Het kind-koning van onze tijd is nochtans het kind-slachtoffer van veel perversies in onze voormalig christelijke gebieden: De media, de reclame, de spektakels, zelfs de school "verkrachten" dikwijls de onschuld van de kleinsten, met medeplichtigheid van de volwassenen. Wat kan ik hier, bij mij thuis, doen, om wat orde op zaken te stellen?
Woensdag 29 december 2010
Zacht zoals het Kind Jezus
Hoe zacht het kind Jezus ook was, niemand houdt van zo'n zachtheid, die ons zoveel kost, niemand wil zacht zijn tot het "kind zijn" toe, dat is alleen voor simpelen en zwakken.
Is het dan waar, o Kind Jezus, dat niemand van u wil weten? Dat Gij zoveel moeite hebt om navolgers te vinden zelfs bij hen, die belijden uw heilige kindsheid te eren? Men is er tevreden mee enkele plechtigheden te houden om uw kindsheid te eren, er enkele prenten over te etsen, schilderijen te bezitten, erover te vergaderen, te schrijven en te spreken, er alle brave zielen mee te beroeren en die devotie te laten beleven. Dat doet en hoort men allerwegen, maar dat men, om u na te volgen, zachtaardig wil zijn en er zelfs wil voor verworpen worden, daar hebben bijna al uw aanhangers een afkeer van. Zij eren er enkel de naam van, de drukte en de glans en zij onteren zo in de praktijk wat zij op zoveel ijverige en vernuftige manieren ophemelen. En het is nochtans dààrtoe, o Kind Jezus, genot van mijn hart, dat ik mij toewijd aan de voet van uw kribbe.
Om u niet alleen te laten, u gelijk te zijn, en om uw leed te verzachten, wil ik liever alle leed van de heilige vernedering dragen dan ooit te scheiden van de zoetheid van uw heilige Kindsheid. En moge ik eerder doorgaan voor een zwakkeling, een simpele en iemand zonder geest, dan niet zacht te zijn zoals het Kind Jezus.
Overwegen
Koningskind en toch kind-slachtoffer zegden wij gisteren. In naam van het Kerstekind overspoelt met geschenken de kinderen aan wie men verder het gedrag van de volwassenen als slechtste voorbeeld geeft.
Het Kind Jezus is voorwendsel voor de gekste uitgaven van het jaar, en nochtans "wil men niet weten van een zachtheid, die zo duur te staan komt". Eigenlijk maakt het "kind zijn" bang. Men verkiest de kinderachtigheid, de verspilling.
Terug kind worden in de zin van het Evangelie, is voor allen de enige mogelijkheid, en dat is wat wij het minst willen, terwijl dat ons het enige echte geluk zou schenken, dat alleen God kan geven. En zo laten wij Jezus alleen in zijn kribbe.
Het mysterie beleven
In mijn relaties van vandaag zoek ik de zachtheid, welk ook mijn karakter moge zijn, mijn verantwoordelijkheden, mijn moeilijkheden. Ik word niet zo zwak dat ik zou toegeven aan toorn of een oplossing in geweld of macht.
Donderdag 30 december 2010
In deze tijd van geschenken
Voor nieuwjaarsgeschenk wil ik, liever dan u iets te geven, u alles afnemen, en dat is wat gij moet doen, u voortdurend onthechten! Zeg dikwijls: "Goede Jezus, ik wil alles verlaten, alles verliezen om U te vinden, breng mij in die gelukzalige staat, dat ik aan niets gehecht ben, opdat Gij alleen mij kunt bezitten". Gij zult hoe langer hoe meer weten, dat men zich alleen maar door God moet laten behandelen, als een bol zachte was, en de indrukken en de vorm krijgen die Hij u zal willen geven. Een ziel moet helemaal ootmoedig zijn en onverschillig voor alles wat God in haar wil bewerken, en in diepe nederigheid al de gevoelens aanvaarden, die Hij haar wil geven, zonder die zelf te willen nemen. Als Hij niets geeft, dan zo hulpeloos blijven zolang het Hem bevalt, als zij maar trouw handelt volgens de blijk van zijn genade.
O, hoe aangenaam is voor God de volmaakt vernederde ziel, en haar onverschilligheid is erg geschikt tot deugd en heiligheid! Men moet de genade vragen om deze staat te bereiken waar niets u nog iets betekent tenzij God, en daarom te zeggen, met de woorden van een godvruchtig mens van deze tijd: "Wat is diegene gelukkig, die alles kan verliezen en zich aan God overgeeft om God zelf te verwerven, en zich in Hem te verliezen!" Een ziel, die van alles onthecht is, is de plaats waar God zijn woning maakt, en met haar zijn genoegens beleeft.
Overwegen
Deze week werd ons de onvoorwaardelijke beschikbaarheid van Christus voor de wil van zijn Vader getoond, en daarom zijn gehoorzaamheid aan zijn ouders, Maria en Jozef. Met de onschuld van een kind beleeft Hij reeds de verzaking aan zijn eigen wil, die Hem zal voeren naar de dood op het kruis.
Dat is de basishouding van het christelijk leven. Onze vurigheid of het gebrek aan vurigheid in het gebed, de sympathie of antipathie voor onze broeders, de moed of de afkeer om onze plichten van staat te vervullen, hebben weinig belang. Het volstaat dat wij willen wat God wil, en Hij zal zich belasten met de rest.
Laten wij, bij aan het begin van een nieuw jaar, onze plannetjes, onze kleine ambities varen," om God zelf te verwerven en ons in God te verliezen." "Te gierig is hij, voor wie God niet volstaat!" zei Theresa van Avila.
Het mysterie beleven
Wat zijn mijn objectieven voor 2011? Heb ik die voor God overwogen? Ik tracht één-twee objectieven te bepalen die overeenstemmen met een waarachtige groei in het christelijk leven.
Vrijdag 31 december 2010: Nieuwjaarsavond
Welke balans voor 2010?
Vooraleer het laatste oordeel van uw God er komt, maak uw zaak in orde. Doe niet slim! Als Hij komt, heeft het geen zin om valse getuigen op te roepen, om Hem om de tuin te leiden, noch om de valse argumenten aan te halen van een of andere mooiprater. De rechter zal onomkoopbaar zijn, en Hij, die u zal oordelen is nu de getuige van uw levenswandel. Zeker, het geduld van God, die het kwaad ziet en het niet straft, belet niet dat het oordeel weldra komt.
Wat lang schijnt voor een mensenleven is kort voor God. Als de laatste dag veraf kan schijnen voor het geheel van de mensheid, dan is die nochtans nabij voor elke mens. Wat nog te gaan is, kan lang schijnen, maar nooit zo lang als wat reeds voorbij is. De toekomst is het verleden geworden, alsof het nooit bestaan had, en dat geldt voor wat er nog rest. Ge kunt, ondanks wat ge leest in de H. Schrift, de dag van het oordeel in uw hoofd, uw gedachten en uw oordelen, zolang verschuiven als gij wilt, maar zult gij daarmee uw laatste dag opschuiven, die wanneer gij uit uw lichaam zult treden?
Gij zijt niet eens zeker van deze dag, kom dus overeen met uw tegenstander zolang hij nog met u op weg is. De weg, dat is dat leven waar alle mensen door gaan, en die tegenstander wijkt er nooit van af. Wie is hij? Gods Woord. Waarom tegenstander? Omdat het Woord iets anders vraagt dan wat gij doet.
Overwegen
Men zal nooit eindeloos de ernstige vragen tot later kunnen uitstellen : "Wat doe ik met mijn leven?" Welke zijn mijn echte keuzen?
God eerbiedigt geweldig onze keuzen: "Gij wilt de aarde? Gij zult aarde zijn! Gij wilt God? Gij zult God zijn!", zo zegt Augustinus nog. "Hij die u zal oordelen is vandaag getuige van uw leven."
God houdt teveel van ons om vals te spelen met ons. . Aan ons is het om te zorgen dat zijn liefde hoop zou zijn en geen dreiging.
Het mysterie beleven
Ik maak tijd voor een beperkte christelijke balans van het verlopen jaar: Wat werd er beslist en gerealiseerd voor God? Wat los van God? Wat werd er beslist en uitgevoerd tegen God?
Zaterdag 1 januari 2010: Heilige Maria, Moeder van de Heer
De liefde van Maria voor Jezus
Al de motieven om Jezus Christus te beminnen waren verenigd in Maria. En zij waren er in de hoogste graad. Zij putten alle genegenheden van haar hart uit. Zij beminde Hem als haar God, op een bijzondere wijze als haar Redder, zij beminde Hem als haar Zoon, haar eniggeboren Zoon, die alleen haar toebehoorde, en door wie zij uniek bemind werd. Zij was niet bang te overdrijven in haar liefde, omdat het voorwerp van haar liefde volmaakt en oneindig beminnelijk was. Die liefde was in alle opzichten natuurlijk en goddelijk, en niets hield haar tegen, niets hinderde of verdeelde haar. Zij gaf zich eraan over in volle vrijheid, met volle zekerheid, en als zich iets had kunnen verwijten, dan was het dat ze niet genoeg beminde. Maar zelfs dat moest zij niet doen, want zij beminde met al de mogelijkheden van haar ziel, volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was.
Als haar liefde voor Jezus de bron was van haar vreugde, was zij toch niet zonder pijn. Al wat dat goddelijk Kind leed in zijn kribbe, trof haar moederhart allergevoeligst. De heftigheid van haar angsten en onrust was gelijk aan haar genegenheid, en zij bewoog, om zo te zeggen, voortdurend tussen het ene en het andere uiterste, zonder in het genot noch in de smart de diepe vrede te verliezen die haar gewone staat was.
Welke les trekken wij daaruit? Tenzij Jezus te beminnen om Hemzelf, op een heilige manier onverschillig te zijn voor zijn liefkozingen, zonder er ongevoelig voor te zijn, en zoals Maria, in geest van verstorvenheid, de beproevingen te dragen die zijn liefde ons zal laten doormaken.
Overwegen
Nooit hebben twee wezens elkaar meer bemind dan Jezus en Maria. Niet alleen bovennatuurlijk, maar natuurlijk. Maria was de moeder van het schoonste, het meest geslaagde mensenkind, alles waarvan een moeder kan dromen was in Jezus verenigd. En alles waarvan een zoon kan dromen was verenigd in Maria.
Men bemint nooit teveel, ook niet natuurlijkerwijze; "Als Maria zich iets had kunnen verwijten, was het niet genoeg te beminnen". Het enige gevaar is voor zichzelf te beminnen, en niet voor wie men liefheeft. "Maar zelfs dat moest zij zich niet verwijten, daar zij beminde met al de mogelijkheden van haar ziel, volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was."
Het geneesmiddel voor ons gebrek aan liefde is nooit minder te beminnen, maar méér te beminnen, "volgens de mate en de kracht van de genade die haar gegeven was."
Het mysterie beleven
Is Jezus de grote liefde van mijn leven? Kan ik nu in waarheid zeggen wat ik nochtans op de dag van mijn doopsel heb gezegd : "Om Jezus Christus te volgen verzaak ik aan al wat niet Jezus-Christus is, en aan alles wat van Jezus-Christus afleidt?"
Thema van de zesde week: Het Evangelie aankondigen.
Zondag 2 januari 2011
De schatten van Jezus
O wijzen, gij zult, die zon vinden in het midden van die ster. Jezus aan de borst en in de armen van Maria, die haar Zoon vasthoudt, haar God en haar Al, en zij zal u Hem voorstellen, aan u, o wijze koningen en aan u, de enige echte wijzen van de wereld, die Jezus op aarde weet te zoeken, te vinden en te aanbidden.
Ik kom in vervoering, Jezus, als ik U zie in deze kindsheid, in deze stal en deze armoede, maar ik verheug mij als ik die wijzen zie, die koningen en de schatten aan uw voeten. De schatten van wijsheid, grootheid en overvloed van de aarde komen hulde brengen aan de eeuwige Wijsheid verborgen in uw kindsheid, aan uw machteloosheid en uw armoede. Want in de persoon van die koningen, als wijzen, als rijken, beschouw ik drie verschillende huldeblijken die de eeuwige Vader doet betuigen aan zijn kind geworden Zoon, aan zijn kindsheid, aan zijn onmacht en armoede. En ik beschouw hen als de procureurs-generaal van alle wijzen, alle koningen, alle rijken, en in 't algemeen van alle heidenen die, in hun persoon, doen wat binnenkort over heel de aarde zal gebeuren, waar de wijzen, de groten en de rijken de slaven zullen zijn van deze Jezus en dat hun geluk er in zal bestaan Hem eeuwig te dienen.
Jezus heeft héél andere schatten dan gij, het zijn schatten die Hij naar de aarde brengt en die de aarde Hem niet geven kan, schatten van wetenschap die de aarde in het geheel nog niet kent, en een school van licht die de academici niet kunnen leren.
Overwegen
Koningen, wijzen, rijken neergeknield aan de voeten van een arm kind. Dit omkeren van de gewone orde der dingen is die welke het Evangelie komt bewerken in onze wereld. De Openbaring is daarvan het eerste bedrijf.
Het Evangelie: De enige echte revolutie in de geschiedenis van de mensheid! In alle kalenders van de wereld is er vóór en nà Jezus Christus. En deze revolutie is niet uitgelokt door een koning, noch door een wijze of machtige, maar door een klein, onschuldig kind.
Dit valt niet uit te leggen, tenzij door Gods genade.
Het mysterie beleven
Bij dit begin van het jaar maak ik mijn revolutie : Ik herneem mijn bedenking van verleden donderdag, en ik beslis voor een absolute christelijke voorrang voor 2011.
Maandag 3 januari 2011
Het Hart van de Zending
O Jezus, ondanks mijn kleinheid, zou ik de zielen willen klaarheid schenken, zoals de profeten, de kerkleraars, ik heb de roeping om Apostel te zijn... ik zou de wereld willen doorkruisen, uw naam prediken en in een ongelovig land het glorierijke Kruis planten. O mijn beminde Jezus, één enkele zending zou mij echter niet volstaan, ik zou willen tegelijk in de vijf werelddelen en tot in de meest verlaten en verre eilanden het Evangelie verkondigen... Ik zou willen missionaris zijn, niet voor enkele jaren, maar van het begin van de wereld af, en tot het einde der tijden... Maar ik wilde bovenal, o mijn welbeminde Zaligmaker, mijn bloed vergieten tot de laatste druppel...
O, mijn Jezus, wat zult Gij antwoorden op al mijn dwaasheden?... Ik opende de brieven van Paulus om enig antwoord te vinden. De Apostel legt uit hoe de meest volmaakte gaven niets zijn zonder Liefde... Ik begreep dat de Kerk een Hart had, en dit Hart brandde van Liefde. Ik begreep dat alleen de Liefde de leden van de Kerk deed handelen, dat als de Liefde zou doven, de Apostelen het Evangelie niet meer zouden verkondigen, de martelaren zouden weigeren hun bloed te vergieten... Ik begreep dat de Liefde alle roepingen omvat, dat de Liefde alles is, dat zij alle tijden en plaatsen in vlam zette, in één woord: dat zij Eeuwig is!
Dan, in de overdrijving van mijn ijlende vreugde heb ik uitgeroepen: "O Jezus, mijn Liefste... Ik heb eindelijk mijn roeping gevonden, mijn roeping is de Liefde!..."
Overwegen
Het Evangelie wordt niet anders verkondigd dan door het te beleven. Om een brand te veroorzaken, heeft men slechts één lucifer nodig, op de juiste plaats. De juiste plaats is altijd die waar God ons plaatst.
Evangeliseren is branden van liefde. Een kind zou het kunnen: "Als gij niet wordt zoals kleine kinderen..."
Evangeliseren betekent nog bevloeien, niet besproeien. Men merkt dat echter minder op. Theresia van het Kind Jezus, patrones van de missies, "grootste heilige der moderne tijden" [Pius XI], is nooit buiten haar arme Karmel van Lisieux geweest.
Het mysterie beleven
Wat zou ik kunnen doen om te evangeliseren daar waar God het mij geeft te leven? Welke is mijn meest centrale zending? Waar word ik geroepen om de liefde te beleven?
Dinsdag 4 januari 2011
Niet te ijverig
Gods eer is het voorwerp van uw werk, maar de drang weermee gij haar verlangt, moet u doen vrezen dat uw eigen glorie het voorwerp is van uw verlangen. Het middel om uw intentie te zuiveren en zo uw verlangen te matigen is om in dit goed werk alleen dat te zien wat voor u versterving kan zijn ... Haast u niet uit schrik dat gij de gelegenheid zult missen. God zal nooit tekort komen aan gelegenheden en zo Hij niet wil dat het rustige zoeken u brengt waar ge wilt zijn, dan is het waarschijnlijk dat Hij dit middel voor uw vooruitgang niet voor u bestemd heeft ...
Helaas! de mens komt altijd naar boven, en hij kan niets doen of verlangen met de passende matigheid. Twee of drie dagen meer of minder zullen er niet toe doen. Wacht, al was het maar om te wachten en uw werkzaamheid te versterven.
Tenslotte: welk goed werk gij ook in het oog hebt, en welke ook de gevolgen mogen zijn voor u en de naaste, herinner u dat de innerlijke vrede het merkteken is van de goede verlangens, en de vrucht moet zijn van de beste werken... Uw ongeduld is als een rook die u hindert, die komt uit het diepste van uw hart en die u leert dat het vuur dat u bezielt niet dat is van een goed gezuiverde ijver. Als gij alleen de Heer op het oog had, zouden uw verlangens u weinig haast ingeven, zou het succes u geen ijdelheid geven en tegenstand geen verwarring.
Overwegen
Als mensen van klein geloof zijn wij dikwijls geneigd om de liefde te meten aan haar resultaten, wat in deze daad van uiterste liefde, die de evangelisatie is, overeenkomt met de zucht naar succes. Wie ziet niet dat men dan meer houdt van het beeld van zichzelf dan dat van Gods eer?
Evangeliseren, liefhebben, is in elk geval een hopeloze zaak. Van de eerste dag af wist Jezus waar Hij naartoe ging, dat Hij tegen de muur zou lopen! Waarom zich dan zoveel moeite getroosten? "Ik ben gekomen om te getuigen van de waarheid."
Alles wat niet beleefd wordt in een werkelijke vereniging met Jezus, is illusie, "een rook die u hindert."
Het mysterie beleven
Bij dit begin van het jaar, denk ik tegenover God na over de missionaire objectieven die mij worden voorgesteld, of die ik voor mezelf kan stellen ... Wat is er echt? Wat is er enkel voor de schijn?
Woensdag 5 januari 2011
Missionaris thuis
Nog eens zuchtte zij vol droefheid, omdat zij zichzelf nutteloos zag, omdat de ziekte haar belette de regel te onderhouden. Dan hoorde zij de Heer haar zeggen: "Ah! Kom mij helpen! Laat mij de gloed voor mijn Hart in u verfrissen!" Door dat woord begreep zij dat ieder mens, die graag de lasten en pijnen verdraagt in eenheid met de liefde, die Jezus op aarde zoveel droefheid en een schandelijke dood deed doorstaan, de Heer aanbiedt in zich de gloed van zijn goddelijk hart te vernieuwen.
Is Hij niet altijd op zoek naar het heil van de mens? Waarlijk, daar de Heer nu zelf niet meer kan lijden, laat Hij zich vervangen door zijn vrienden, door hen die Hem in trouw aanhankelijk zijn. En wanneer de ziel, die op aarde de verfrissing van het goddelijk Hart geweest is, de hemel zal binnengaan, zal zij recht naar het hart van God vliegen en zij zal, in de vlammen van dit ontvlamde Hart, helemaal verteerd worden met wat zij verdragen heeft voor Christus.
Overwegen
Wij zijn niet graag "onnutte knechten." Wij verkiezen te geloven dat Christus niet echt meende wat Hij zei! Wij vergeten wat Theresia van Lisieux ons [verleden maandag] zei: Evangeliseren, dat is beminnen, alleen beminnen. "Het goede verspreidt zich vanzelf" zei de H. Thomas van Aquino.
In ziekte, in de miserie, in elk geval op het kruis, worden wij, omdat wij van onszelf ontdaan zijn, blootgesteld aan de liefde, wij laten haar toe zich te verspreiden.
In het Evangelie, in de Kerk, worden de armen altijd het eerst gediend. In verhouding tot hun nutteloosheid, zijn zij klaar om Christus te ontvangen, bereid om lief te hebben, omdat zij bereid zijn om zich te laten beminnen.
Het mysterie beleven
Ik word zeker getroffen door een of andere nood, groot of klein, in mijn familie, in mijn werk, in mijn gezondheid... Vooraleer te zoeken naar een oplossing, hoe gewettigd dit ook is, vraag ik God oprecht dat dit voor mij een gelegenheid zou zijn om mij nog meer te verenigen met Christus in zijn Lijden, om zijn liefde dieper te beleven.
Donderdag 6 januari 2011
Gods liefde over de hele wereld uitbreiden
De liefde die God u ingeeft voor de naaste, is een deelname aan zijn oneindige liefde voor de mensen. Daarin neemt gij volmaakter deel naarmate gij die deugd trouwer beoefent.
Gij moet weten dat, zoals God de mens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis, Hij ook een liefde voor de mens bevolen heeft naar het voorbeeld en de gelijkenis van de liefde die aan zijn godheid verschuldigd is. Daarom moeten wij er geen rekening mee houden of onze naaste wijs is, beleefd, vrijgevig, of andere gaven bezit die hem beminnenswaardig maken, het volstaat dat hij het beeld bezit van de eerste schoonheid en goedheid, die hoogst beminnelijk is. Wij moeten hem liefhebben, eren, honderden zegeningen toewensen en ons graag tot zijn dienst stellen, niet uit liefde tot hem, maar omdat hij het kenmerk draagt van onze Vader en Schepper, omdat hij bekwaam is te delen in zijn bovennatuurlijke gaven van genade en glorie als zijn aangenomen kind, omdat hij een levend lidmaat is van Christus, zijn erfdeel en verworvenheid, die Hem niets minder gekost heeft dan zijn leven, omdat hij tot hetzelfde geloof is geroepen als wij, en hij hetzelfde brood deelt.
Overwegen
Iedere mens is bestemd voor het Evangelie, omdat ieder mens geschapen is naar Gods beeld. Evangeliseren is liefhebben, en er is alleen maar liefde als deze universeel is en des te universeler naargelang zij intens is. Het is door zich onvoorwaardelijk aan zijn Vader te geven, dat Jezus ons allen aangenomen heeft als broeders.
Wij kunnen het Evangelie niet verkondigen als wij geen bovennatuurlijke kijk hebben op onze broeders. Zij zijn dat slechts door de gratie Gods. Ze evangeliseren is hen vervoegen in de liefde tot een gemeenschappelijke Vader.
Een missionaire actie is geen publiciteitsactie, maar een liefdesverklaring. Als wij hun bestemmelingen niet liefhebben, als wij niet klaar zijn om ons leven voor hen te geven, zullen wij hen alleen ideeën over de liefde verkondigen.
Het mysterie beleven
Ik herneem mijn overweging van dinsdag, en ik beslis voor een concrete deelname aan de zending van de Kerk, zoals mij die gevraagd wordt door de christengemeenschap waartoe ik behoor.
Vrijdag 7 januari 2011
Het geheim van de apostel
De zonnestraal valt op een vensterglas. Indien de ruit vol vlekken zit of grove dampen, zal die straal ze niet kunnen verhelderen noch veranderen in haar licht, als wanneer zij zuiver zou zijn en ontdaan van al die vlekken. En het zal de schuld niet zijn van die straal, maar van de ruit. Want als zij heel net en zuiver was, zou de straal haar zo doen oplichten en veranderen, dat zij de straal zelf zou lijken, en hetzelfde zou geven als de straal zelf. Zo is de ziel als een ruit waarop altijd de straal valt, of beter waarin van nature dat goddelijk licht aanwezig is van het wezen van God.
De ziel, die bijgevolg plaats maakt [d.w.z. uit zich elke sluier en vlek van het schepsel verwijdert, door de wil volmaakt verenigd te houden met Gods wil], blijft onmiddellijk doorschijnend en veranderd in God. En God deelt haar zijn bovennatuurlijk wezen mee, zodat zij God zelf laat schijnen, en bezit wat God zelf bezit.
En er ontstaat zulk een eenheid, wanneer God de ziel deze bovennatuurlijke gave schenkt, dat al de dingen van God en van de ziel één zijn in die deelname en omvorming. De ziel schijnt dan meer God te zijn dan ziel, en zij is zelf God door die deelname, hoewel in werkelijkheid haar natuurlijke wezen even onderscheiden is van dat van God als voorheen, niettegenstaande zij omgevormd is. Helemaal zoals de ruit in haar wezen onderscheiden blijft van de straal, wanneer ze er door verlicht wordt.
Overwegen
Het Evangelie verspreidt zich door openbaring, niet door aanwerving. God is reeds aanwezig en Hij wordt erkend van zodra het gezicht van Christus zichtbaar wordt. Deze zichtbaarheid van God wordt helemaal gemeten door zijn menswording in hen, die zich laten vervormen in Christus. Het is in dezelfde daad, dat men zich laat evangeliseren en dat men evangeliseert.
Verenigd met Christus "laat de christen God zelf schijnen", en des te meer daar hij Hem meer verenigd is, en dat het licht van God minder weerstand vindt in hem.
Zich door Christus laten beminnen [d.w.z. zijn wil geheel verenigd houden met die van God], dat is het geheim van de evangelisatie. Dan kan de brand van de liefde zich verspreiden.
Het mysterie beleven
Ik preciseer mijn beslissing van gisteren opdat zij tot een concreet resultaat zou leiden. Ik neem de noodzakelijke contacten en leg in mijn splinternieuwe agenda de afspraken vast, die ik moedig daartoe heb gemaakt.
Zaterdag 8 januari 2011
Nogmaals het geheim van de apostel
De apostolische mannen hielden sermoenen, die krachtig de harten raakten. Hun woorden waren al vuur en vlam. Dat was omdat zij studeerden aan de voet van Kruis en zij hun inzichten verkregen in de verheffing van hun geest tot God door het heilig inwendig gebed, de oratie, terwijl onze goddelijke Meester hun in overvloed de wijsheid van de heiligen meedeelde.
Maar hier moeten we een misbruik vermelden van enkele predikanten, die onder voorwendsel van die genaden, die aan apostolische mensen in het inwendig gebed verleend worden, deze niet navolgen in hun toeleg op God, maar in zichzelf blijven, niet aan inwendig gebed doen maar, gedurende de tijd, bestemd voor hun inwendig gebed, enkel aan een eenvoudige studie van de onderwerpen van hun sermoenen. Wij spreken hier van het inwendig gebed, die de geest liefderijk op God richt, die de geest verheft tot de vereniging met onze goede Verlosser door gedachten die de ziel ontvlammen in zijn liefde, en die meerdere wilsdaden voortbrengen in zijn heilige aanwezigheid.
Er is heel wat verschil tussen, enerzijds, het gebruik in de sermoenen van de inzichten en goede bewogenheden die God heeft gegeven in het inwendig gebed en, anderzijds, de studie, die men maakt van de onderwerpen van de sermoenen tijdens de tijd, bestemd voor het inwendig gebed. Het grote geheim om de wetenschap van de heiligen te leren, om de zuiverste inzichten te krijgen van de hemel, is niet van veel te denken, maar van veel te beminnen. Aan de liefde, aan de geest van nederigheid, aan een eenvoudig onthechte geest wordt alles gegeven.
Overwegen
Er is een rechtstreeks verband tussen de innerlijke vitaliteit van de christen en zijn uiterlijke vruchtbaarheid. Het is in dezelfde beweging dat, heel het Evangelie lang, Jezus zijn apostelen tot Zich roept en ze uitzendt op missie.
Zeker, men moet zijn apostolische taken zo goed mogelijk vervullen als de rest. God houdt er aan. Een apostolische taak bestaat er echter eerst en voor al in dat men zich beschikbaar stelt voor Christus, en dus dat men zich aan Hem opdraagt in het gebed en in het zoeken van zijn intimiteit.
Evangeliseren is niet overtuigen, het apostolaat is geen zaak van argumenteren. Evangeliseren is beminnen, en vooreerst zich laten beminnen: " Niemand komt tot Mij, tenzij de Vader hem aantrekt."
Het mysterie beleven
Ik herlees stilletjes het geheel van de teksten van deze week, en ik trek er de besluiten uit, opdat 2011 echt een missionair jaar zou zijn.
Zondag 9 januari 2011
Van Nazareth naar het Openbaar Leven
Het openbaar leven van de Heiland staat tot zijn verborgen leven zoals de loop van een stroom tot zijn bron. In de opeenvolging van de Mysteries van Jezus, bestond steeds dezelfde grond en de volgende staat veranderde in het geheel niets aan de vorige. Uiterlijk, verliet Jezus Nazareth, en zijn heilige Moeder en al de gewoonten van zijn huiselijk leven. Dat had Hem, in het gevoelige deel van zijn ziel, kunnen de indruk geven van spijt. Maar gezien de hoogten van zijn ziel, kan men zeggen dat Jezus niets verliet, maar in zich de genade, de staten, heel de werkelijkheid van zijn lange retraite in Galilea meenam.
In zijn tochten, zijn werken, in al zijn apostolische bedrijvigheden bleef Jezus door de diepte van zijn wezen, in eenzaamheid bij zijn Vader en in nauwe verbondenheid met Maria. Wat Hij langs buiten gaf, verminderde geenszins het deel van zijn innerlijke gasten, en niets hield Hem af van de zorg om het voor hen te behoeden en bewaren. Als Hij zich met zoveel liefde wijdde aan zijn zware opdracht, hield Jezus zich altijd vooreerst bezig met zijn Vader en zijn allerheiligste Moedermaagd. Hij verheerlijkte de Ene, heiligde de andere, in wie Hij ten andere reeds zijn Kerk zag en heiligde.
God en Maria vormden voor Christus èn die "inwendige overvloed" [Lc. 6, 45] waaruit zijn onderrichtingen voortkwamen, èn die "goede schat" [Mt. 12,35] waaruit Hij het licht, de gaven, de vergevingen, de allerhande weldaden putte, die Hij om zich heen verspreidde, in afwachting dat Hij ze tot heel de mensheid zou uitbreiden.
Overwegen
Met het feest van Jezus' doopsel, gaat Kerstmis open op het publieke leven. Wat wij gedurende weken overwogen hebben, beschouwd en beleefd, wordt nu zending voor ons zoals voor Jezus.
Er is geen zending en openbaar leven tenzij geworteld in het innerlijk leven, voor ons zoals voor Jezus. De ontwikkeling van de takken van een boom is, naar het schijnt, volledig gemeten aan de omvang van zijn wortels.
De Advents- en Kersttijd zal deze geweest zijn van dit inwortelen. Uiterlijk, verliet Jezus Nazareth, en wij gaan een nieuwe liturgische cyclus in. Innerlijk "hield Jezus zich steeds en voor alles bezig met zijn Vader en zijn Moeder, de H. Maagd." Het zal nu onze zorg zijn de kribbe niet te verlaten als de feestlichtjes gedoofd zijn en als God ons zendt naar hen die de Messias nog niet heeft kunnen bereiken.
Het mysterie beleven
Wij maken de balans op van de genomen beslissingen, die we tijdens de Advent en de Kersttijd genomen hebben om ons christelijk leven te versterken en reeds zien wij uit naar die andere sterke tijd, die de Vasten 2011 "In de school van de Heiligen" zijn zal.
Bron: Abbé Maux Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-sur-Indre
Vertaling: Hilaire Mestdag
Met dank aan Dr. Guy Claes en de gebedsgroep "Het Cenakel," Waregem
|
|
