| |
Download PDF
Nicky Eltz en Maria Simma: Get us out of here!!
Hoofdstuk 1. Inleiding
Beste lezer,
Wat u nu gaat lezen is bijzonder interessant. De onbekende wereld spreekt, geeft ons advies, vraagt onze hulp, biedt hulp aan en geeft antwoorden. Het bestaat en het spreekt over het leven, ons leven hier op aarde en de mogelijke gevolgen van ons gedrag. Deze wereld vertelt ons dat nederig, liefdevol, goed, genadevol, vrijgevig en eerlijk zijn niet hetzelfde is als hoogmoed, haat, meedogenloos, verraderlijk en oneerlijk zijn. Bij de dood wordt dit niet vergeten, maar eerder in totale duidelijkheid herinnerd. Niet alleen wordt er over de boete gesproken, of beter gezegd "de zuivering", maar ook over de duur ervan en nog veel meer.
U vraagt zich af: "Is dit mogelijk?"
In de Katholieke Kerk spreekt men van een "overgangsplaats", waarnaar men sedert heel lang verwijst als het "vagevuur". Ondanks de verschillende theorieën is deze plaats steeds heel ernstig genomen. De ziel heeft deze nodig omdat deze enkel zuiver en puur voor God kan verschijnen.
Het wordt ook aanvaard binnen de Katholieke traditie dat bepaalde mensen, met bijzondere gaven, buitengewone ervaringen kunnen hebben met de zielen uit het Vagevuur. Eén ervan is Maria Simma. Het is geen volledig onbekend fenomeen, maar in deze overmatige op rede gebaseerde tijden waarin het gevaar bestaat dat men enkel gelooft wat meetbaar en begrijpbaar is met natuurwetten, wordt het dikwijls moeilijk om hierover te praten, laat staan er in te geloven. Tellen we daar dan nog eens het atheïsme bij, dat deze wereld volkomen verwerpt en gaat voor de volledige "alles-is-nodig-te-meten-mentaliteit," dan wordt het duidelijker dat het hier gaat over een hoogst interessante tekst met een rijke inhoud. Wanneer met daarbij nog eens de stijl neemt van de schrijver die vol is van levendige uitdrukkingen en beeldspraak, met een prikkelende verbeelding bij het stellen van zijn vragen aan de zienster, dan is het een ware vreugde om het te lezen.
En alhoewel ik, als theoloog, aanvankelijk zelf problemen had met de antwoorden, verdwenen alle persoonlijke twijfels die ik had, toen ik persoonlijk Maria Simma mocht ontmoeten. Zij is echt. Haar ogen en gelaatsuitdrukkingen dwingen een diep respect en een gezond vertrouwen af. Wanneer er door de andere wereld gevraagd wordt om voor hen te lijden, aanvaardt ze dit met de meest volle vrijheid. Zij leeft in een diepe vrede.
Maria’s stem overstroomt haar gasten met een ongelofelijk sterk verlangen, zoals de weilanden naar de lenteregen verlangen. Bij haar gasten groeit onmiddellijk de wens om met haar mee te werken en deze te helpen die lijden. Nadat ik met haar gesproken had, voelde ik mij als een jeugdig iemand die vele vragen had en geen antwoorden gevonden had. Op Maria’s advies begon deze jeugdige man te bidden en na dit gebed had hij niet langer tergende vragen, maar vrede en vreugde in het hart.
Beste lezer!
Mijn wens voor u is dat u, door het volgende te lezen, uzelf openstelt voor de wereld aan gene zijde. Zo komt u ook te weten dat ook u kunt meehelpen aan het verzachten van het lijden van uw broers en zussen. Beslis er nu voor met de liefde die geen dood kent en maakt er uw plicht van. Op het einde zult u zeker ontdekken of u iemand bent die gelooft of niet, dat het leven enkel waardig is te leven wanneer men liefheeft en door deze liefde dient.
Vader Slavko Barbaric, OFM
Parochie Medjugorje
Bosnie en Herzegovina
Maria Simma, hier geboren in Sonntag, bracht de meeste van haar achtenzeventig jaren door in onze parochie. Haar bescheiden huis bevindt zich dicht bij de kerk. Voor haar is het erg belangrijk om zo dicht bij de kerk te wonen en zo is het ook normaal dat ze dagelijks de Heilige Mis bijwoont. Zij koestert boven alles de Heilige Mis. Haar religieuze leven wordt bepaald door het gebed, de boete, het herstel en door haar moedige getuigenissen voor het behoud en het verspreiden van het ware Katholieke geloof in éénheid met de Paus. Zij heeft een grote verering voor de Heilige Maagd Maria en maakt dikwijls bedevaarten naar Maria oorden. Haar levensstijl is eenvoudig en nederig.
Mensen met een waar Christelijk geloof en een diepe vroomheid zijn de beste voorbeelden voor de anderen die dan, met hun hulp, op het rechte pad kunnen worden gehouden. Op deze wijze werd Maria dikwijls en nog steeds, [op het tijdstip van het schrijven van het boek] ondanks haar gevorderde leeftijd, door velen geraadpleegd voor advies, voorlichting in het religieuze leven en bijstand in alle soorten omstandigheden. Ondanks dat ze leeft in het kleine Sonntag in Vorarlberg en zonder de aandacht naar zich toe te halen, is ze heel bekend over heel Europa. Vanuit de verste hoeken van de wereld zijn de mensen haar komen opzoeken. Ontelbaar zijn de brieven die zo ontvangt, met een enorme verscheidenheid aan intenties aan problemen en haar vermogen om al deze brieven te kunnen beantwoorden ligt ver buiten haar mogelijkheden. In de meest ware zin van het woord is Maria Simma ook een uitdrager van het geestelijke geloof via de telefoon. Ook hier gebruikt ze vele tijd in het aanhoren van de velen die vragen om advies en dit op elk uur van de dag. Zij spreekt tot hen en leidt hen met de basisbeginselen over Gods ware geloof en het gebed en helpt en troost hierin steeds diegenen die haar opbellen. Gods verspreidt Zijn genaden aan wie en waar Hij dat wenst.
Vader Fridolin Bischof
Parochiepriester van Sonntag sedert 1976
Vorarlberg, Oostenrijk
Tijdens het jaar 1990 bad ik de gebeden van de Heilige Brigitta die werden opgezegd gedurende één jaar. In september van dat jaar hoorde ik voor de eerste maal praten over Maria Simma en haar verbazingwekkende opdracht. Op 30 december 1990 ontving ik haar telefoonnummer van de maatschappij in Wenen, Oostenrijk en daags daarop belde ik voor de eerste keer Maria op en vertelde haar in twee minuten over mijn intenties, waarop zij antwoordde: "Kommen Sie sofort!" Op 1 januari 1991, kwam ik voor de kerk aan, om precies drie uur in de namiddag, na een van de meest frustrerende en uitputtende ritten van mijn leven.
Alhoewel de afstand niet langer was dan 260 kilometer, waarvan minstens de helft op Duitse en Oostenrijkse snelwegen, had ik bijstand nodig van maar liefst vier Wegenhulpinstanties, moest ik twee hevige sneeuwstormen trotseren en verloor ik een ketting die uit elkaar was gesprongen. Aan de andere kant van de wereld slipte mijn vrouw, op hetzelfde uur, terwijl ze op een bekend stuk weg reed, met haar wagen over een stuk ijs en verloor ze de controle over het stuur en tuimelde ze met haar wagen in de sloot, waarbij haar Volvo Sedan volledig vernield werd. Zijzelf hield er geen schram aan over.
In Sonntag ging ik de kerk binnen op het ogenblik dat de aanbidding van het Heilig Sacrament begon. Ik had mij reeds een goed idee gevormd over Maria’s uiterlijk via foto’s uit oudere boeken en dacht haar in de kerk te zullen vinden. Ik ging de kerk binnen en bekeek alle vijftien aanwezige vrouwen, maar zij was er niet bij die dag. De vrouwen, die geleid werden door de priester, baden de Rozenkrans en zongen enthousiast mee tussen de gebeden door. De priester knielde voor de monstrans met zijn rug naar de parochianen. Na het eerste tientje begon hij te spreken en zijn eerste woorden waren: "Klop en er zal worden opengedaan." Ik glimlachte, verliet de kerk en begaf mij steil naar de voet van Maria’s huis, vechtend tegen de tweede hevige sneeuwstorm op die gedenkwaardige dag. En zo was het een beetje na drie uur ’s namiddags toen ik aanbelde aan de deur van Maria en zij riep mij naar boven voor het eerste van de uiteindelijk vele bezoeken. Na mijn verhaal te hebben gehoord, nam zij mij mee naar de voordeur en wees zij naar een andere dorp, zo’n zes kilometer verder, richting zuidwesten, aan de overkant van de vallei van Sonntag. Ginds, naast de kerk, had ze mij uitgelegd, zou ik de enige man vinden van wie ze wist dat hij mijkon helpen. Ik reed weg met veel nieuwe hoop in mijn hart en vond al vlug mijn weg naar het huis van de man.
Vier maanden later keerde ik terug naar Maria als vertaler en chauffeur, met een medewerkster. Ik had eraan gedacht om een diepgaand boek te schrijven over Maria. Daarom kwam ik met een bandopnemer in de hand. Dit was het begin van een ongewild lang pad, vol obstakels, dat zou leiden naar het uiteindelijke boek.
De dag na dat eerste interview met Maria en alvorens de Grosselwalser Vallei te verlaten, gaf een vriendin van Maria, mij een dertig centimeter groot beeld van de Madonna van Fatima mee. Dit was nogal eigenaardig, want niemand van ons had nood aan nog meer Mariabeelden. Tijdens de lange rit die hierop volgde, besloten ik en mijn medewerkster, eveneens zeer geïnteresseerd en actief voor de Arme Zielen, om de Rozenkrans voor hen te bidden en bij deze gelegenheid bespraken wij ook de mogelijkheid om een boek te schrijven. Het was tijdens het bidden van de Rozenkrans dat er zich twee eigenaarde gebeurtenissen voordeden.
Tijdens het rijden vroeg ik luidop: "Wat moeten we doen met deze Madonna die hier op de achterbank ligt?" Binnen de paar seconden kreeg ik luidop te horen: "Geef het aan de eerste vrouw die u tegenkomt aan de rechterkant van de weg." Het was niet mijn passagierster die had gesproken, omdat zij met een vriendelijk schouderophalen reeds haar onwetendheid had uitgedrukt, en toch was het een duidelijk zachte stem die ik aan mijn rechterzijde had gehoord. De stem kwam niet van binnenuit en was niet het resultaat van een normale gedachtenverloop in mijn geest. Het was een vlug en een klaar antwoord. Toen ik dit hoorde bevond ik mij met de auto op een lang, recht stuk weg met kleine bomen die het zicht enigszins over een afstand van zo’n vijftig meter belemmerden. Vijf tot tien seconden na het antwoord, zag ik een oude boerenvrouw aan de rechterzijde van de weg. Ik vertraagde en zei aanvankelijk niets tegen mijn medewerkster. Ik keek naar de vrouw met de zowat nieuwsgierige vraag of het een levende persoon zou zijn of een Arme Ziel. Bijna onmogelijk, maar het was deze vrouw die onze Madonna nodig had! Pas daarop vertelde ik het verhaal aan mijn passagierster en zij schreeuwde het uit: "Keer terug, keer terug!" Ik deed dit vlug en reed opnieuw met, naar beneden gelaten vensters, naar de oude vrouw. Zij zag er zo’n tachtig jaar uit en had maar twee tanden in haar gerimpelde mond. Zij sprak een te sterk dialect voor ons om haar te kunnen begrijpen, maar reikte naar handen naar de Madonna en omhelsde haar terwijl zij tegelijkertijd spontaan begon te wenen en te glimlachen. Zij hield het beeld, als een klein kind die een pop omhelst, zachtjes in haar armen en terwijl we wegreden en wuifden, pruttelde ze nog: "Godzijdank, Godzijdank." Toen draaide ik de auto opnieuw en zag ik haar door de achteruitkijkspiegel naar haar huis strompelen, terwijl ze nog steeds de Madonna op dezelfde wijze koesterde.
We vervolgden onze weg en baden alle vijftien tientjes van de Rozenkrans voor de Zielen in het Vagevuur. Korte tijd later praatten we opnieuw over de mogelijkheid van een boek, gebaseerd op een lang interview met Maria. Toen vroeg ik luidop: "Wat moet de titel zijn, vooral opdat het de mensen van vandaag zou kunnen bereiken? Ik wil niet dat het een gewone titel wordt, zoals God, vergeef me, een titel voor enig ander godsdienstig boek." Opnieuw zei mijn passagierster niets, maar plotseling sprong ze rechtop en riep het uit:
"Ik heb het, ik heb het!"
"U hebt wat?"
"De titel, de titel! U vroeg er zojuist naar, wel hier is de titel!"
"En wat is de titel dan? Vertel het mij!"
"Get us out of here!!"
"Waarom? Wat is er verkeerd?" terwijl ik al aanstalten maakte om uit te stappen en ik in alle richtingen keek.
"Ik bedoel niet uit de auto! Neen, dat is de titel van het boek, stom hé!"
Dat was het zeker! Mijn passagierster had de woorden letterlijk van buitenaf gehoord en voor deze reden voel ik mij verplicht om deze opmerking over deze zo diep toepasselijke woorden neer te schrijven. Enkel na veel nadenken, vele gesprekken en begrijpelijke twijfels, niet in het minst omdat ik nooit over iets dergelijks had geschreven, bleef ik om een bevestiging vragen van God, of het werkelijk mijn doel zou zijn om een boek te schrijven over Maria Simma.
En hoe, kan de lezer zichzelf de vraag stellen, kan de auteur beweren dat het werkelijk zo is gegaan? Ik ging nog dagen door met erover na te denken en bleef steeds zo voorzichtig en nauwgezet als mogelijk. Ik bevond mij al die tijd onder biddende mensen en ikzelf bad ook heel veel. Dan vroeg ik aan een zestal liefhebbende en veel meer ervaren personen uit mijn omgeving, die over mijn project wisten, om hun oordeel. Vriendelijk maar vastberaden wezen al hun antwoorden, over verscheidene maanden, in dezelfde, bevestigende richting.
Hoewel bijzonder zeldzaam, waarbij weloverwogen en ervaringsgevoel nodig is, zijn er onder biddende personen een ware zeldzame, voor het overgrote gedeelte, voorzichtig verborgen personen die, zoals Maria Simma, buitengewone gaven hebben. Onder hen bevinden er zich die de gave van "innerlijk gesprekken" bezitten, wie het toegestaan is om liefdevolle, zachte en altijd beschermende begeleiding van hierboven te ontvangen. Toen ook ik uiteindelijk twee sterke duwtjes, uit twee totaal verschillende innerlijke gesprekken, in mijn geval met de Maagd Maria, in dezelfde richting kreeg, was de eerste stap van het vertrouwen voor het schrijven van deze meest nauwgezette opdracht, gezet.
Maria overhandigde mij het boek dat Vader Alfons Matt, samen met haar, had geschreven in 1968, drie audio-cassettes en sommige van haar gesprekken met de Arme Zielen en de aanbevelingen van de Arme Zielen. Tussen de zomer van 1991 en de lente van 1996 keerde ik zo’n dertigtal keer terug bij haar. Bijna elke keer had ik meer vragen, of zocht ik naar verduidelijking over eerder besproken aangelegenheden.
Het was met Maria’s toelating dat ik met een boekformaat van gesprekken achterbleef en daarom is, wat u nu krijgt te lezen, een samenstelling van een lang geheel aan interviews, die begonnen in de lente van 1991, mijn vele ontmoetingen, evenals optekeningen uit andere bronnen. Begrijp en vertrouw erop dat het met onze wederzijdse toestemming is dat alles zoals hier wordt uitgegeven, omdat niets ander de omstandigheden zo duidelijk weergeeft. Hiervoor danken wij u allen van harte.
Het was reeds op het einde van november 1993 toen er enkele kleine gedeelten uit dit boek werden vrijgegeven. Om er in het bijzonder zorg voor te dragen dat alles wat het boek bevat, de waarheid is, deed ik drie dingen. Eerst vroeg ik achtenswaardige en biddende theologen om alles zo kritisch mogelijk te doorlopen. Tot op vandaag heeft niemand onder hen enige bezwaren te kennen gegeven. Toen nam ik het boek mee naar iemand die "innerlijke gesprekken" doorkrijgt en die ook een uitdrijver is en die alle misleidende, valse en slechte dingen automatisch aanvoelt, wanneer hij erover bidt. Toen hij dit gedaan over "Get us out of here!!" zei hij dat alles zuiver en waar was. Uiteindelijk, om helemaal zeker te zijn, werd het Maria Simma toegelaten om aan een Ziel in het Vagevuur te vragen of alles wat in het boek stond ook de goedkeuring van de Arme Zielen genoot. Het antwoord van de Ziel was: "Er is geen enkel bezwaar." Daarnaast, volledig onafhankelijk van mijzelf en Maria Simma, vervolgde de Ziel: "Alle aanvallen tegen Nicky en zijn familie, gedurende al die jaren, zijn gebeurd omwille van dit boek." In december 1994 en Januari 1995 werd deze procedure opnieuw herhaald en opnieuw waren alle antwoorden goedkeurend. Toen Maria opnieuw aan een Ziel vroeg of alles wat in dit boek geschreven staat, de waarheid bevat, antwoordde de Ziel opnieuw: "Ja, alles is de waarheid."
De lezer kan zich afvragen wat de aanvallen waren, waar de zielen op het einde van 1993 naar verwezen. Hier krijgt de lezer enkel een basisomschrijving van de vele jaren van pijn, chaos en verlies.
Ik was in mijn eigen huis getuige van een zulke enorm hatelijke, kwade, onnatuurlijke en schrikwekkende demonische activiteiten, dat de duivel er in slaagde om mijn benen te verlammen, mijn stem te ontnemen, mijn geheugen te wissen en in een paar seconden mijn shirt nat van het zweet te maken, en dit op een heel frisse avond in februari. Ik leed tot in het binnenste van mijn ziel over de afwezigheid van mijn familie, van wie ik zo onnoemelijk veel hou en voor wie ik mij onmiddellijk zou opofferen als martelaar, indien God mij erom zou vragen. Een echtscheiding en het daarbij horende gerechtelijke oordeel werden "vindingrijk voorbereid," onder zogenaamde "noodtoestanden." Ik was niet alleen mijn hele vermogen kwijt, maar zat eveneens tot 120 procent in de schulden. Dit alles gebeurde tijdens mijn afwezigheid en meer in het bijzonder te Medjugorje. Ik verloor mijn internationale erkende gallerij van antiek geweven kunst. Ik verloor mijn huis, honden en kunstwerken die ik van mijn goede en zachte vader had geërfd en die recentelijk in de Hemel was afgeleverd. Hij werd als mentaal ziek beschouwd, hoewel vier psychiaters getuigden [en dit ook neerschreven] dat er hiervoor niet het minste soort bewijs was. Ik werd tweemaal door de staat onterecht tot een gevangenisstraf veroordeeld, en waarvan ik telkens achteraf volledig ben vrijgesproken, omdat alle aanklachten tegen mij volledige verzonnen waren. Ik werd korte tijd vastgehouden in een Instituut voor Misdadige Gestoorden, waaruit ik vlug werd vrijgelaten toen de hoofddokter ervan openlijk toegaf dat hij de reden niet kende waarom ik daar onder geweld naartoe werd gebracht. Later werd bewezen dat dit laatste een poging was om mij te kunnen vermoorden, onder het mom van "bureaucratie." Ook werden er stukken rots naar mij geworpen door een volledige vreemde. En toch, ondanks al het gebeuren, bleef ik volledig blind en onwrikbaar vertrouwen in mijn familie.
Ik heb diverse reden om wat hierboven staat vermeld zo openbaar te maken.
De eerste is mijn hoop om verder de ongelovigen te kunnen wakker schudden voor de fundamentele waarheden waarover Maria Simma spreekt, omdat alles wat ik heb meegemaakt, al mijn ervaringen en al haar tussenkomsten bij de Arme Zielen bevestigen wat ik zeg.
De tweede is om opnieuw duidelijk en openlijk toe te geven dat het de crisis binnen mijn familie is die ertoe heeft geleid dat ik Maria Simma heb ontmoet en door juist aan te voelen dat mijn vrienden, zowel de levenden als de doden, mij zeker zouden bijstaan. Dit is thans geschied tot op een niveau dat ver boven mijn gezonde verbeelding gaat op dit ogenblik.
De derde is om aan de lezers te vragen om nooit de hoop te verliezen en steeds te blijven volhouden wanneer u grotere of kleinere tegenspoed ontmoet, om alles over te laten aan Onze Lieve Vrouw, in de wetenschap, of u nu in God gelooft of niet, dat alles terug vredevol zal worden rondom u.
De vierde reden is om twee belangrijke en absolute waarheden uit te drukken, zo stevig, dat ze zelfs geestelijke wetten kunnen worden genoemd. Het zijn de volgende waarheden:
- God beantwoordt Zijn kinderen in die mate dat zij op Hem vertrouwen en het is evenredig aan dit vertrouwen dat Hij door hen kan werken met mirakelen.
- Voor elke geestelijke aanval van welke aard of hoe groot ook, van de kleinste to de meest onmetelijke, is er niet alleen een oplossing, maar bijkomend een beloning, een genade door God geschonken, die zonder uitzondering, groter is dan de aanval zelf.
Met deze twee waarheden kunt u heel uw leven leiden.
De vijfde reden is het vragen van een klein gebed door diegenen voor wie dit boek zo belangrijk is:
Heilige Moeder Maria,
Lieve Aartsengelen Michaël, Gabriël en Raphaël,
laat door uw tussenkomst, Onze Goede Heer:
de harten van zij die hovaardig zijn, bescheiden worden.
de harten van zij die angstig zijn, versterken,
de harten van zij die lijden, troosten,
de harten van zij die gebonden zijn, bevrijden,
de harten van zij die misleid zijn, verlichten,
de harten van zij die vol van haat zijn, genezen.
Amen.
De Arme Zielen in het Vagevuur smeken ons om hen te helpen en zullen ons beantwoorden met gunsten die ons elke keer zullen verbazen. Tijdens al de jaren, sinds ik voor het eerst Maria Simma heb ontmoet en zelf veel begon te bidden voor de zielen, kan ikzelf bij diverse overige gelegenheden getuigen dat ik ontelbare keren heb ervaren dat de Arme Zielen mij hebben begeleid en bijgestaan in omstandigheden die niet in dit boek staan vermeld.
Hier is er een getuigenis van iemand die vele tientallen jaren meer ervaring heeft dan ik. Dit gebeurde in januari 1994, toen een oudere vrouwenstem mij, een paar minuten voor het ontbijt het volgende zei:
"U begrijpt nog niet hoe dik dit boek zal worden."
Hierin geadviseerd door Maria Simma dat het de Arme Zielen enkel is toegelaten om te spreken met de goedkeuring van Onze Lieve Vrouw en, tegelijkertijd, met de wetenschap in het achterhoofd dat ze enkel de waarheid kunnen vertellen zoals het aan hen op een bepaald ogenblik wordt getoond, zal iedereen van u de bovenstaande zin in vervulling zien gaan. Daardoor zullen de lezers later zelf het besluit nemen of dat wat Maria Simma zegt en dat wat de Arme Zielen zeggen de waarheid is.
Als dit later klaarblijkelijk het geval zou zijn, dan wil dit onrechtstreeks zeggen dat Onze Lieve Vrouw ons en onze families vraagt om dit boek heel ernstig te willen nemen om zo de Arme, Heilige en Gekozen Zielen op alle mogelijke manieren, in dit boek beschreven, te helpen. Vraag dit alstublieft ook aan al uw vrienden, zowel als aan al uw vijanden, om dit boek te lezen, omwille van het beste voor hun families, en op deze wijze eigenlijk ook voor de hele wereld.
Indien er onder u, na dit alles, nog twijfelaars zouden zijn, ook onder de Bijbelse geleerden, of er al dan niet in de Hemel zelf wordt gebeden voor het welzijn van onze overleden broers en zussen, dan verwijs ik vriendelijk naar Mattheus 16: 18-19, en terwijl u nadenkt over deze woorden, die door Jezus zelf zijn uitgesproken, vraag ik dat dit boek, de rest onder u die reeds in Maria Simma vertrouwen, nog dichter tot de werkelijkheid van God en Zijn Moeder zou brengen, want Zij hebben ons boven het onmetelijke lief.
Enkel door met onze harten bij Jezus, door Maria, te zijn, zal er ware vrede zijn in deze gebroken, verwarde en snel voorbijgaande wereld.
Nicky Eltz,
Schrijver van het boek
Dr. J. Paul Pandarakalam
Maria’s ervaringen als zieneres zijn een waardevolle bijdrage tot de studie over de verschijningen en zo dient de volgende uiteenzetting voor het groter belang van zij die het fenomeen verschijningenijverig bestuderen en minder voor de lezer zelf die, op een veel eenvoudigere wijze, reeds de liefde van God heeft ontdekt.
De technologische evolutie heeft bijna de indruk van het idee van een Schepper uitgewist. Wij staan op het punt om ons gevoel voor het hiernamaals en het mystieke te verliezen. De vervreemding van de traditionele godsdienst tijdens de laatste eeuw heeft voor een gedeelte te maken met de verwarring die er is ontstaan door de wetenschappelijke vasthoudendheid aan de evolutietheorieën en de recente verkeerde opvatting dat de menselijke wezens slechts een geheel zijn van een complexe zenuwstelsels. Beide van deze opvattingen pogen het geloof in een leven na de dood af te doen als irrelevant of uit de mode.
Aan de andere kant is er bij de parawetenschappers een steeds groeiende bewijsvorming die ingaat tegen de mening van de sceptici dat er niets is na het vergaan van het lichaam. Boven alles bieden in het bijzonder de recentere wetenschappelijk onderzochte Mariaverschijningen, een fascinerende bewijsvorming om niet alleen in verschillende vormen van onstoffelijke overleving maar eveneens in de geldigheid van de Heilige Sacramenten, het historische bestaan van Jezus Christus, de vrucht van Gods liefde voor alle menselijke wezens, te geloven. Deze verschijningen van Maria en Haar onthullingen verhoogden de spirituele evolutie van de maatschappij en eveneens de aandacht van de mensen voor de Heilige en Arme Zielen, die eveneens een zaligmakende aanschouwing te wachten staat.
Wat er gebeurt na de ontbinding van het menselijke lichaam is een normale nieuwsgierigheid van elk intelligent menselijk wezen. Medische wetenschappers zijn zich ook gaan bezighouden met de doorslaggevende essentie van een onstoffelijk overleven, een onderwerp dat vroeger tot de filosoof, de parapsycholoog, of de theoloog beperkt bleef. In medische kringen gebruikt men dit onderwerp voornamelijk bij het troosten van rouwende families, het helpen van patiënten met zelfmoordneigingen en bij het lopende debat over de euthanasie.
Idealiter zou het onderzoek naar het leven na de dood voordelige resultaten moeten opleveren voor zowel de doden als de levenden en Maria Simma’s ervaringen dienen beide deze doelen: wanneer zij de levenden verzoekt om te bidden voor de Arme Zielen, staan de Arme Zielen ons bij met bewijsmateriaal voor het onstoffelijke overleven begeleiden ze ons eveneens op ontelbare manieren.
"Get us out of here!!" is gebaseerd op Maria’s ervaringen over meerdere tientallen jaren en haar ontmoetingen met de Arme Zielen uit het Vagevuur zijn ongebruikelijk en nogal uitzonderlijk in de geschiedenis van de verschijningen. Het is een ontmoetingen met de Arme Zielen die wachten op de bevrijding uit hun staat van passieve bezinning naar een actief deelnemen met het ultieme doel van de Schepper: de Hemel. De onstoffelijke persoonlijkheden hebben een geestelijk streven naar zowel een ontmoeting met Maria, voor de verzachting van het eigen lijden als naar een ontmoeting met diegenen in de aarde sfeer.
Nicky Eltz heeft met het schrijven van dit boek niet enkel een geestelijk doel als oogmerk, met tegelijkertijd is het geschreven om de om de wetenschappelijke maatstaven van paranormale onderzoeken te helpen verbeteren. Het boek is absoluut niet geschreven om aan de lezers een intellectueel vermaak te bieden, maar dit eerder als een geestelijke stimulans, iets waar de schrijver op voortreffelijke wijze in geslaagd is.
Nieuwe technieken zoals hersenscans die de activiteiten van de hersenen kunnen visualiseren, hebben jammerlijk genoeg discussies over de materialistische kijk op dergelijke fenomenen opnieuw doen oplaaien. Als we rekening houden met sommige nieuwe informatie dat is bekomen door lichamelijk onderzoek, zou het menselijk brein kunnen worden vergeleken met een muziekinstrument dat bespeeld wordt door een onzichtbare speler. Vele wetenschappers geloven nu echter dat we zowel in een natuurlijke ruimte als in een persoonlijke mentale ruimte of hoger dimensionale ruimte leven, een concept waarin wij ons kunnen vinden en ons toelaat om een geestelijke ruimte te aanvaarden. Maar, onze geesten kan wel een bestaan in hogere dimensionale sferen, toch blijft ons brein omhult door het mysterie. Het bekijken van het brein langs een wetenschappelijke en materiële kant, wordt uitgedaagd door ervaringen zoals deze van Maria Simma, deze van de zieners in Medjugorje, alsmede andere zieners van Maria, ook al worden ze dikwijls afgedaan als een soort bedrieglijke redenering.
Het gebruik aan een wetenschappelijk model op het niet-lichamelijke gebied is een strem voor vele wetenschappers om de werkelijkheid van een hemels bezoek te aanvaarden. Zoals er wisselende sferen bestaan, bestaan er ook hogere dimensionale sferen. De "voorwerpen" in deze subatomaire ruimten zijn voor ons onzichtbaar omdat de elektronen een hogere trillingsgraad hebben dan in onze natuurlijke wereld. Ze zijn voor ons onzichtbaar, zoals de bladen in een draaiende ventilator, maar we weten dat de bladen er zijn.
Ziel en geest zijn begrippen onderling verwisselbaar worden gebruikt, maar ze vertegenwoordigen twee werkelijkheden. Maria Simma heeft dit verschil opgemerkt. Menselijke wezens hebben een vormplaat van hun natuurlijk lichaam en de ene term verwijst naar het andere. Dieren hebben ook een vormplaat van het natuurlijke lichaam, maar geen ziel.
Maria’s ongebruikelijke ervaringen met de Arme Zielen tonen aan dat de overledenen de levenden kunnen begeleiden. Een persoon die zich op de top van een heuvel bevindt is beter zichtbaar dan de mensen die zich in de vallei bevinden. Op dezelfde wijze hebben onstoffelijke entiteiten een voordeel tegenover de stoffelijke en kunnen ze de gevolgen van de menselijke daden voorspellen, maar zonder onfeilbaarheid. Noch onstoffelijke entiteiten, zelfs engelen kunnen onfeilbaar de toekomst voorspellen. Vele van de gerapporteerde, voltooide voorspellen hebben een sterke alternatieve parapsychologische uitleg. Elke voorspelling van een geografische gebeurtenis die in vervulling is gegaan, en die lang genoeg en duidelijke gedetailleerd op voorhand is gemaakt, moet worden beschouwd als een echt geval van erkenning en hier zou ik willen aan toevoegen dat enkel de Schepper dergelijke informatie heeft. De zichtbare tekenen die beloofd zijn in Garabandal en Medjugorje moeten worden beschouwd als voorbeelden van een dergelijke voorspelling, omdat er een geofysische gebeurtenis bij deze in de toekomt liggende daten, wanneer het blijvende teken zal worden achtergelaten, kan bij betrokken zijn. Ook hebben de zieners van beide deze verschijningsplaatsen de details lang genoeg op voorhand gegeven over deze bevestigende tekenen die ooit een werkelijkheid zullen worden. Een gehoorzaam dienaar van de Almachtige kan een instrument zijn in het doorgeven van zo’n boodschap, onder de invloed van de Heilige Geest, maar toch blijven zulke invallen eerder uitzonderlijke zeldzaam. Er zijn niet zoveel voorspellingen meegegeven aan de zieners, zelfs al vinden Mariaverschijningen reeds plaats vanaf de begindagen van het Christendom. De zieners van Medjugorje kregen tien bijzondere boodschappen of voorspelling toevertrouwd, terwijl er in Medjugorje duizenden verschijningen hebben plaatsgevonden.
Onze Lieve Vrouw heeft het bestaan van negatieve geesten meer dan vijftig maal herbevestigd in Medjugorje en Simma’s ervaringen dragen bij tot deze hemelse bevestiging. Negatieve entiteiten slagen erin om ons leven minder normaal te maken, ons te misleiden en ons doen wegzwemmen van de oever en aldus een vernietigende invloed kunnen hebben. Zo veroorzaakt de mogelijke aanwezigheid van wilde dieren angst en een gevoel van onbehaaglijkheid in het bewustzijn van een persoon die door het woud wandelt en zal hij zijn voorzorgen nemen tegen een eventuele aanval door wilde dieren. Een persoon die zich niet bewust is of de aanwezigheid van wilde dieren ontkent, kan misschien voor een tijdje rustig rondlopen in het woud, maar kan ook aan hen ten prooi vallen tijdens zijn reis door het woud. Dit is ook zo het geval met de kennis over negatieve entiteiten waarmee wij, de menselijke wezens, strijden op deze aardse planneet. Zij beïnvloeden ons door de werking van de ontwikkeling. Achter het doek van deze zichtbare wereld vindt er een geestelijke strijd plaats waarbij alle mensen zijn betrokken, en die we kunnen letterlijk uitgeput raken als we niet goed gewapend zijn om er het hoofd aan te bieden.
Deze negatieve entiteiten worden verborgen gehouden achter de psychiatrische terminologie van waanvoorstellingen, zinsbegoocheling en psychodynamisch onderzoek, maar zijn actiever dan ooit ervoor. Geestelijke beïnvloeding betekent dat het menselijke gedrag eveneens parapsychodynamisch is. We moeten niet onrechtmatig bezorgd zijn over de werking van hun invloed op ons, maar enkel de genezende maatregelen aanvaarden die zijn voorgeschreven door de Moeder van Genade, want zoals er "verleiders" zijn, zijn er eveneens "helpers," de engelen. Een geloof in het bestaan van kwade geesten zonder een gelijkaardig geloof in goede geesten en de Heilige Geest, kan ongezond zijn. Rechtschapen geesten kunnen kwade geesten gemakkelijk uitschakelen, want er zijn meer engelen dan sterren in de hemel. Onze Lieve Vrouw roept ons op tot een algemene bevrijding van ons gevangenschap door satan en zijn soldaten, door het gebed en het vasten.
Maria heeft de spirituele oorzaak van ziekten herbevestigd en dit telelichamelijke concept wint terrein in wetenschappelijke kringen. Volgens deze notie kan een lichamelijke ziekte gelijkstaan met het weerstand bieden aan een telepatische boodschap. Dit concept kan zelfs worden uitgebreid naar sommige tegenvallers in uw leven. In eenvoudige fysieke termen is het telelichamelijke concept analoog aan het gooien van een licht voorwerp naar een in gedachten verzonken persoon die niet luistert naar mondelinge boodschappen die hem uitnodigen om hier een meer dringende aandacht aan te besteden. Wanneer de Arme Zielen niet kunnen in contact treden met de levenden, gebruiken ze gewoonlijk natuurlijke middelen, zonder dat deze echter geestelijke vernietigend werken. Psycholichamelijke en telelichamelijke omstandigheden krijgen gemakkelijk een verkeerde diagnose en hier zou ik ook de lezer willen waarschuwen om de natuurlijke oorzaak van de ziekten niet te veronachtzamen, maar tegelijkertijd beide van de bovenstaande omstandigheden te erkennen. Het is in deze richting van onderzoek dat het moedige werk van Dr. McAll zo’n grote waarde heeft. Geen van de medische noties kan het raadsel van het geestelijke en het lichamelijke lijden volledig ontrafelen. Dikwijls zijn er voorouderlijke zonden rond betrokken en biedt de het gezegde "hij is blind omdat Gods werk in hem zou kunnen worden gezien," de enige, uiteindelijke verklaring. De Heilige apostel Paulus stelde zich ook de vraag rond de lonende opzoeking over voorouderlijke tekortkomingen in zijn onderrichtende brief aan Timotheus. Het telelichamelijke concept kan soms allen de "voorouderlijke roep" inhouden en niet de gevolgen van hun aardse misdaden. De. McAlls notie van de wraakzuchtende, zwervende zielen leggen sommige van de onuitsprekelijke menselijke pijnen uit. Het is eveneens een hoogst bruikbaar concept in deze overgangsperiode van het wetenschappelijk ontkennen van het bestaan van negatieve entiteiten naar het betere, maar het meer beangstigende begrijpen van de kwade wegen van de ongekende geestelijke wereld, terwijl de geestelijken die zich bezighouden rond het genezen van de stamboom aan de families meer inzicht hebben verleend op het paranormale vlak.
Aan Medjugorje en Maria’s kijk op depressies zou meer belang moeten worden gehecht door de medische kringen. Depressiviteit is tijdrovend geworden en een enorme financiële last voor het gezondheidssysteem. De ziekte is enkel "een gemeenschappelijke koudheid van de geest" en kan een proces van ontwikkeling betekenen, maar kan eveneens potentieel gevaarlijk zijn wanneer de persoon zelfmoordneigingen heeft. Psychoanalytici hebben gepoogd om traumatische gebeurtenissen uit het verleden naar boven te brengen om zo de oorzaak te kunnen vinden van de depressie. Wanneer herinneringen zich blijven herhalen en zich vermenigvuldigen en zo meer nadrukkelijk worden moeten we denken aan Onze Lieve Vrouw die ons meerdere malen heeft gewaarschuwd over de tirannie van de herinneringen. Biochemici proberen een chemische oorzaak te vinden voor de ziekte en hebben resultaat opgeleverd bij enkele waardevolle theorieën, maar blijven uiteindelijk enkel strohalmen in de wind. In zuivere medische termen wordt een depressie verklaard als een ingewikkelde, prikkeloverdragende ziekte van de zenuwen. Biologische psychiaters kunnen een aantal gevallen aantonen waar de oorsprong ligt bij biochemische veranderingen, maar een andere kijk is dat dergelijke veranderingen enkel bij lang bestaande depressies kunnen worden aangetoond. Het chemische verdedigingsapparaat in het hersenen kan bij mensen ook aangetast worden door het verouderingsproces. De indeling van depressieve ziekten en diverse andere psychiatrische aandoeningen is nog steeds een onuitgemaakt punt. Een depressieve ziekte kan het gevolg zijn van de optelsom van een aantal negatieve levenservaringen, samen met een onopgelost angst- en schuldgevoelen, die voortdurend de chemische werking van de hersenen verstoren en daardoor biologische symptomen voortbrengen. Met andere woorden begint de depressie vanaf de kinderjaren en als deze niet kan worden geneutraliseerd, zal deze tijdens het leven vooruitgang maken. Er wordt ook uitgelegd dat een depressie de nasleep kan zijn van een cognitieve revolutie in het brein. Aldus heeft een depressie zowel een biologisch als een cognitief aspect.
De Koningin van de Vrede heeft "agent blue" [ontbladeringsmiddel dat cyanide bevat en dat gebruikt werd tijdens de oorlog in Vietnam] uitgesloten, toen ze waarschuwde dat negatieve entiteiten aan de oorzaak liggen van depressies. Deze neerslachtige patiënten zijn enkel de gewonde soldaten van een geestelijke strijd en verdienen meer begrip en eerbied. Een neerslachtige persoon kan dichter bij God komen als hij zich in een staat van lijden bevindt. Over deze gedachtegang heeft een bedevaarder ooit aan Mirjana Dragicevic, een zienster uit Medjugorje, de vraag gesteld of hij ziek was geworden vanwege feit dat hij een "slechte Christen" was geworden. Mirjana’s antwoord was echter het tegenovergeselde van wat de pelgrim dacht en dat hij precies ziek was geworden omdat hij een "Goede Christen" was. Depressiviteit kan zelfs een laatste geestelijk verdedigingsmiddel zijn tegen verder geestelijke aanvallen. Mijn ervaring in de psychiatrie in twee culturen heeft mij aangetoond dat vele van de depressieve patiënten blijkbaar in de val zijn gelokt in een menselijk netwek van manipulaties. Deze sociologische invloeden zijn dooreengevlochten met de psychologische en de spirituele factoren die een depressie veroorzaken. Als deze spirituele opvattingen worden aanvaard, wordt het zonneklaar dat depressies een gezamenlijke menselijke verantwoordelijkheid als oorzaak hebben, en tijdens deze dagen van een nieuwe wereldorde, meer een maatschappelijke oorzaak hebben als een louter technologische. Een depressie is een psycho-bio-socio-spirituele omstandigheid en de biologische facetten van dit wereldwijde fenomeen mogen niet worden onderschat. Laat ons hopen dat de verdere onderzoeken meer licht zullen werpen in de gedetailleerde biochemische facetten van depressieve ziekten. De Arme Zielen hebben aan Maria Simma medegedeeld dat 60 procent van de depressies een geestelijke oorsprong hebben en zo hebben de biochemisch gerichte medische wetenschappers ruimte genoeg om de chemische theorieën aan te passen.
De Arme Zielen die Maria Simma bezoeken, zijn uitgekozen door de Moeder van Genade. Hun bezoek heeft een bijzonder doel en mogen niet worden verward met accidentele verschijningen waarvan sprake is in de paranormale literatuur. Spontane verschijningen zijn nog steeds een onderwerp van controverse daar er, buiten de overlevingshypothese, diverse ingewikkelde parapsychologische verklaringen zijn voor dit verschijnsel. Gezamenlijke verschijnen kunnen niet worden afgedaan met de telepathische veronderstelling over verschijningen en zijn objectief en paranormaal. Over accidentele verschijningen is men eerder zwijgzaam. Het haalt zelden het nieuws. Voor een onbekende reden is hun vermogen tot verbale communicatie beperkt, daar waar de Arme Zielen, die Maria Simma bezoeken, zowel kunnen spreken als horen. Dit is, denk ik, een te onderscheiden aspect tussen accidentele en doelmatige verschijningen zoals deze van de Arme Zielen. Simma’s unieke ervaringen zullen de algehele vrees voor hemelse bezoeken doen afnemen. Een geloof in doelmatige verschijningen zoals deze die in dit boek worden beschreven kan een doorbraak betekenen in het scepticisme over religieuze verschijningen en niet genegen mensen helpen om plaats te geven aan het begrip Mariaverschijningen in hun wetenschappelijke denken. Studies rond verschijningen worden dikwijls versierd met de nodige volkskunde, maar dit boek heeft er een eerbiedwaardig onderzoeksvoorwerp van gemaakt en zal er toe bijdragen om ze op dezelfde hoogte te brengen als normale wetenschappelijke onderzoeken.
Hierna volgen zes veel verbreide theorieën over verschijningen in de wetenschappelijke en parapsychologische literatuur:
- De dromers: Deze theorie ondersteunt het standpunt dat de "verschijner" een beeld van zichzelf ontwikkelt in het geheugen van de waarnemer, die dan een geestesverschijning krijgt te zien. De onstoffelijke persoonlijkheid is aanwezig op de verschijningsplaats, maar de ziener kan de ziel van "verschijner" niet waarnemen.
- Het etherische lichaam: Deze theorie beweert dat het astrale lichaam van de "verschijner", via de normale zintuigen, als een verschijning wordt waargenomen.
- ESP-PK: hier is de "verschijner" aanwezig op de natuurlijke plaats. De extra zintuiglijke waarnemingskrachten van de ziener, tezamen met de psychokinethische krachten van de "verschijner" resulteert in het zin van de verschijning. Hier zijn zowel de paranormale voorstelling als de voorstelling via de normale zintuigen aan het werk. In beschouw deze theorie als een goede regel in het verklaren van ware verschijningsgebeurtenissen.
- Retro: Deze theorie veronderstelt dat bepaalde verschijningen enkel de buitenzintuiglijke waarneming is van het verleden van de ziener.
- Helderziendheid: De voorstanders van deze theorie geloven dat de verschijning alleen maar wordt geschapen door de waarnemer, door het gebruikt van zijn eigen "helderziende" indruk van de "verschijner."
- Telepathie: Volgens deze theorie gebeurt de verschijning enkel in de geest van de waarnemer, maar deze theorie geeft geen antwoord op "collectieve waarnemingen."
In de parapsychologie is een "gelegenheidsbezoeker" iemand die volledig onbekend is aan het medium en de deelnemers op het ogenblik van het gesprek, en er wordt een grote waarde gehecht aan het onderzoek van het postmortale voortbestaan. Simma’s hemelse bezoekers zijn blijkbaar gelijkaardig aan deze "gelegenheidsbezoekers." Het is de onbekendheid van de bezoekers die deze verschijningen meer buitengewoon maakt. Hier is diegene die verschijnt bij verschillende gelegenheden telkens een andere personaliteit en ook volledig onbekend aan de waarnemer. Tegengesteld aan mediums, geeft Simma niet de aanzet tot de geestelijke verbinding, maar blijft zij enkel een waarneemster op een heel gebruikelijke en natuurlijke wijze, zonder over te gaan naar een gewijzigde staat van bewustzijn. Hiermee bevestig ik dus dat ze niet handelt als een medium. De ervaringen en de verbindingsinstrumenten kunnen vals zijn wanneer deze zelf worden opgewekt [via een medium]. De kerk waarschuwt tegen door de mens veroorzaakte contacten, maar Simma’s ervaringen vallen bijlange niet onder deze categorie. Simma ziet de verschijningsfiguur in de objectieve ruimte zonder over te gaan in een toenemende staat van aandacht, een daarvoor is hier de veronderstelling van een "zelfhypnose" een heel zwak tegenargument. De onbekendheid, de veranderende identiteit en het veelvoud aan verschijnende persoonlijkheden verdedigt op zichzelf haar hemelse ervaringen vanuit een andere verklaring dan deze gebaseerd op de zelfhypnose.
Het onderzoekende gedrag van de Maria’s hemelse bezoekers en het verschaffen van de gevraagde informatie over anderen na een sluimerende periode wordt niet waargenomen in enige vorm van ware en onware hallucinerende ervaringen. Het is juist dat onechte hallucinaties voor het merendeel visueel zijn, maar ze zijn een kenmerkende eigenschap van ingewikkelde taferelen of actiefragmenten die herhalend en stereotype zijn en die dikwijls taferelen weergeeft van ware gebeurtenissen met een emotionele betekenis uit het verleden van de persoon. Simma’s ervaringen zijn totaal verschillend van deze bewering omtrent onechte hallucinaties.
Ook bestaat er een veel verbreide misvatting dat parapsychologie, de moderne term voor geestelijke studies, een vervangmiddel is voor godsdienst. Parapsychologie is geconcentreerd op de geest, terwijl de godsdienst geconcentreerd is op God. Spiritualisme houdt beginselen en praktijken in die gebaseerd zijn op het geloof van het voortbestaan na de persoonlijke lichamelijke vernietiging, alsmede een verbinding tussen de levende en de dode, gewoonlijk via een medium, maar zonder een Schepper. Terwijl zowel parapsychologie als spiritualisme zonder een God werken, zijn beide sterk tegengesteld aan elkaar. Er moet dus de nadruk op worden gelegd dat een medium zich in een "trance" bevindt terwijl ze pogen contact op te nemen met de onstoffelijke wereld. Simma’s bewustzijn blijft onveranderlijk en zo mogen haar verschijningservaringen dus niet worden verward met deze van een medium die overgaat in trance. Er wordt eveneens beweerd dat nieuwsgierigheid naar paranormale fenomenen zonder enige mystieke kwaliteiten de mensen kunnen in verwarring brengen en hen verwijderen van de ware geestelijke en mystieke doelstellingen van de godsdienst. In dit opzicht levert "Get us out of here!!" een waardevolle bijdrage.
Tijdens de laatste vier decennia zijn een heel wat boeken en artikelen verschenen over het voortbestaan van de mens na de ontbinding van het stoffelijke lichaam. Jammerlijk komen vele van deze resultaten van stuurlui die zich aan wal bevinden en fictie zijn en zo kunnen leiden tot een intellectueel Disneyland. De wetenschappelijke beloften van leven na de dood zijn, zonder uitzondering, ultra optimistisch zonder een duidelijk ondersteunende bewijsvorming. En dus is het alleszins welgekomen om een bijdrage te hebben zoals deze van Maria Simma, die zonder materialistische, maar enkel met spirituele motieven, graag haar bijdrage levert aan de menselijke maatschappij.
Parapsychologie heeft het voordeel om magische geloof uit het ware mysticisme weer te geven, maar houdt anderzijds het risico in om opnieuw de overvloed aan bijgeloof te stimuleren. Op bewijs gericht onderzoek binnen de parapsychologie is onschadelijk en kan nuttig zijn, terwijl proces gericht onderzoek binnen de parapsychologie kan leiden tot het ontsluieren van vele, nieuwe en tot dusver onbekende vernietigende krachten.
Elke menselijke beoordeling over de toekomt is voorwaardelijk. De woorden van Onze Lieve Vrouw, gericht aan de herdertjes van Fatima in 1917: "In Fatima zullen de dogma’s van het geloof altijd bewaard blijven," houden eveneens in dat het geloof breekbaar zal worden en zelfs verloren in vele gedeelten van de wereld tijdens de komende jaren. Zo is het logisch om denken dat de bovenvermelde kijk van een dreigende crisis in het geloof, waartoe pathologische wetenschappelijke ontwikkelingen, aanleiding kunnen geven, waarschijnlijk betrekking heeft op het onthullingen van Fatima. Te Medjugorje heeft Onze Lieve Vrouw gewaarschuwd om niet te veel te blijven stilstaan bij toekomstige incidenten en zo ben ik voorzichtig om dit te uitvoerig te behandelen.
"Get us out of here!!", geschreven tegen de achtergrond van de Mariaverschijningen, zal van een onschatbare waarde blijken voor de huidige en toekomstige generaties die zullen worden overstelpt met onechte en opgeblazen wetenschappelijke literatuur over het leven na de dood en de spirituele wereld en zal de lezers overtuigen om toevlucht te zoeken onder de mantel van de Moeder van de Redder. Het zal een van de werktuigen zijn van de theïstische metapsychiatrie, gebaseerd op Mariaverschijningen, om de ontwikkelingen in de parawetenschappen bij te sturen.
Tijdens de analyse van het paranormale fenomeen zijn er barsten en met elkaar in verband staande feiten die aanvullend zijn, maar de gaten worden gevuld naarmate het onderzoek vordert. Als er aan de barsten overmatige aandacht wordt geschonken, kunnen bepaalde feiten over het hoofd gezien worden en kan dit leiden tot een vertragingsproces in de besluitvorming. Er is maar een dunne marge tussen de wetenschappelijke analyse en de wetenschappelijke ontleding, wat in het bijzonder zo is bij een delicaat onderwerp als de verschijningservaringen. Vandaag kijkt iedereen door het hetzelfde kijkgat en gaat hij de identiteit na van de bezoeker, nog voor de deur wordt geopend. Maria heeft haar unieke persoonlijke ervaringen voor zichzelf op een heel strikte manier gestuurd, zowel objectief als subjectief, alvorens ze begon met het verwelkomen van haar hemelse bezoekers. Men mag niet vergeten dat de boodschappen van de Arme Zielen belangrijker zijn dat het bezoek zelf.
Deze verschijningen vonden plaats in de Oostenrijkse culturele sfeer. De kijk dat de cultuur de verschijning uitbeeldt en de verschijningen zich aanpassen aan de cultuur zijn waarschijnlijk gegrond in het vroege stadium van een verschijning. De waarheid kan ook zijn dat een gunstig gezinde cultuur een paranormale gebeurtenis gemakkelijker doet plaatsvinden dan elders. De visionaire ervaringen van deze reeds oudere, Oostenrijke dame, zijn de culturele onderdelen en grenzen reeds ontgroeid. Simma heeft geen dagboek bijgehouden over haar ervaringen met de Arme Zielen, zoals ze ook nooit voor zichzelf de bedoeling had om deze naar buiten te brengen, naar de wereldgemeenschap. Op deze wijze zijn de antwoorden op de vragen van de auteur uiteraard vermengd met haar eigen innerlijke psychologische wijsheid en terwijl ze een eerlijk instrument is in het overbrengen van de boodschappen van de Arme Zielen, kan Maria, zoals elke sterfelijk persoon, fouten maken. Vele van de onderzoeken in de parapsychologie beëindigen, zijn voorwaardelijk gebaseerd op de betrouwbaarheid van de waarnemers en de informanten. De waarnemer en de informant van het paranormale, zoals de mystieke ervaringen beschreven in "Get us out of here!!" zijn betrouwbaar en waarom zouden wij twijfelen in het vertrouwen van deze hemelse bezoekers en van Maria Simma? Toen ik haar in januari 1995 ontmoette in haar huis in de bergachtige dorp, kreeg ik de indruk alsof ik had te maken met een goudmijn van spirituele wijsheid. Haar ontmoetingen met de Heilige Zielen zijn, maar mijn gevoel, een aanvulling bij de Mariaverschijningen van de recente tijden. Ook al zegt het Bijbelse geloof dat we enkel maar zeker zullen weten of we gered zijn, na het laatste oordeel, heeft Onze Lieve Vrouw ons informatie gegeven over de geestelijke staat van een aantal overleden mensen in haar verschijningen, zowel te Fatima als te Medjugorje. Deze ondersteunen en rechtvaardigen Simma’s informatie over de verblijfplaats van een aantal onstoffelijke zielen in de geestelijke wereld.
De bevestigingen van de Arme Zielen via Maria Simma over de geestelijke aspecten die zijn betrokken in strijdige levensgebeurtenissen van de auteur, zowel voor als tijdens zijn voorbereiding van het boek, zijn op zichzelf illustratief voor de totstandbrenging van de "paranormale driehoek." Ieder van ons moet doorheen negatieve hindernissen gaan in onze strijd om onze gunstige positieve doelen te bekomen. Echter, hoe waarachtiger, zuiverder, dieper en dus meer genezend deze positieve doelen worden, des te meer zullen de "verleiders" proberen de ontwerpers te kwellen. Omdat dit boek een zo sterk tegengewicht vormt voor de richting die de meest invloedrijke denkers van de wereld hebben genomen, probeerden de "verleiders" een verbazingwekkend aantal variëteiten uit om de auteur, zijn geliefden en zijn werk te beschadigen. De toewijding van de schrijver voor "Get us out of here!!" is, naar ik geloof, heel toepasselijk, want de "verleiders" zullen een alles doen om de vermaarde wetenschappers van vandaag aan hun zijde te houden, waarvan de meesten onder hen ongespaard zullen blijven van Gods verheven liefde voor hen, weg van de waarheid van de liefdevolle Schepper.
Toch keken de Arme Zielen en de helpers, begeleid door de Koningin van de Vrede, de Moeder van genade en de Koningin der Engelen, nauwgezet toe en reageerden ze, zoals reeds eerder vermeld, terwijl de "verleiders" doorgingen met het veroorzaken van pijnlijke scheuringen tussen de goede mensen die in alle eer en geweten en in waarheid, de auteur begeleidden. Daarom is de getuigenis van de schrijver een uitzonderlijk duidelijk en aldus waardevolle weerspiegeling van het parapsycho-dynamische in ons alledaagse leven.
Dr. J. Paul Pandarakalam
Psychiater
Billinge Hospital
Wigan, Engeland.
Dr. James Paul Pandarakalam is de oprichter van de Theïstische Metapsychiatry en interim voorzitter van de Theïstische Matapsychiatrische Vredesorganisatie en een buitengewoon medeweker van de Amerikaanse Vereniging voor Wetenschappelijke Verklaringen. Hij is de schrijver van een parapsychologische studie over Medjugojre, "Like a Heavenly Breeze."
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
|
|
