| |
Download PDF
Hoofdstuk 18. Bescherming en Begeleiding
Nicky: Maria, geven de Arme Zielen soms advies, instructies of begeleiding voor hun nog levende familieleden?
Maria: O Ja, dat gebeurt. Het gebeurde vaak in 1954 toen de zielen kwamen om hun datum van hun overlijden en hun stad of dorp door te geven. Zij vroegen mij om aan hun familie te vragen om iets goed te maken. Dikwijls ging het om een ongelijke verdeling van een erfenis of om een erfenis tegen de wil van de overledene.
In een ander geval, dat nu onmiddellijk bij mij opkomt, vertelde een ziel mij om aan zijn zoon, een priester, die hier juist beneden de vallei woont, te willen vragen om zijn communiebank terug te plaatsen. Ik vroeg eerst naar iets wat hij wist over hem, zodat zijn zoon mij zou geloven, mij de ziel antwoordde: "O, vertel het maar gerust allemaal zelf. Hij zal u meer geloven dan hij mij zal willen geloven." Ik deed dus wat gevraagd werd en schreef hem een brief, maar tot op heden heeft hij nog geen gevolg gegeven aan deze raad. Ik denk dat de priester een goede man is, maar gewoon bang is om het te doen.
Nicky: Begeleiden zij ons ook op dezelfde wijze als wij hen hulp aanbieden door voor hen te bidden en goede daden te doen?
Maria: Ja. Vertrouw gewoon en zet de eerste stap om hen te helpen.
Nicky: Hebben enige instanties of groepen, laat ons zeggen, overheidsinstanties, broedergemeenschappen en enige andere sociale groepering ooit geprobeerd om uw getuigenissen te minimaliseren, aan te vallen of u zelfs tegen te houden op enige manier?
Maria: Zelfs al zouden ze dat willen doen, zullen ze hiermee niets bereiken. Ja, het gebeurde ooit maar ik heb het enkel later vernomen. Voor een tijdje was er hier een politieagent in de streek die een beetje moeilijk deed. Hij had enige cafépraat gehoord en het ging over een vrouw ginds bovenop in de bergen die zei dat zij vele geesten ziet en er ook mee praat en dat dit de hele tijd duurt. En zo’n praat wou hij absoluut niet horen in de cafés. Zo besloot hij om haar, samen met nog een andere persoon, te bezoeken en haar te zeggen om in het vervolg te zwijgen. Toen vertrokken zij met hun grootste auto en hun beste uniform, alleen maar om indruk te maken op haar. Toen stopten ze hier beneden aan het restaurant en kwamen aan mijn deur, of ten minste, bijna aan mijn deur, want zo’n tiental meter ervoor stopten ze plots. Ze konden gewoon niet verder. Ze probeerden een tweede maal, hielden hun schouders minder breed, maar opnieuw werden ze tegengehouden door iets dat ze niet konden waarnemen. Ze gaven het vlug op en gingen vlug terug in het cafégedeelte van het restaurant, bestelden een stevig bierglas, en hebben het onderwerp nooit meer aangehaald. Het was een buurvrouw die alles had gezien en pas de volgende dag zei ze: "Maria, ik heb gezien dat u gisteren enkele belangrijke gasten had." "Hoe komt u daarbij? Ik heb gisteren geen gasten gehad." Toen kwam ik erachter was er zich precies had afgespeeld.
Nicky: Welk advies hebt u zelf ooit gekregen van de Arme Zielen?
Maria: Zij hebben mij gevraagd om nooit voor langer dan vijf dagen uit huis te gaan, omwille van de vele brieven die ik krijg.
Nicky: Is het gebeurd dat er mensen tot u gekomen zijn met duistere bedoelingen, en, indien zo, hoe behandelt u zoiets of wordt u op voorhand gewaarschuwd?
Maria: Ik probeer iedereen te ontvangen, maar ja, ik ben reeds gewaarschuwd in gevallen waar ik liever niet te veel belang aan hecht. Als ze louter uit nieuwsgierigheid komen, dan zal ik niet veel praten. Het is gebeurd dat er mensen kwamen met duistere bedoelingen, maar dan functioneerde mijn stem gewoon niet. Ik kon niet vrijuit praten zoals we nu doen. Daarop stellen ze dan vragen als: "Waarom wil u ons niet meer vertellen?" En alles wat ik dan kon zeggen was: "Waarom stelt u niet meer vragen?" Dat is regelmatig gebeurd.
Nicky: Wel, ik heb er zeker van genoten en ben heel dankbaar dat we nu reeds uren praten! Hebt u aan een Arme Ziel gevraagd, alvorens ik naar u kwam, of mijn bedoelingen zuiver waren?
Maria: Neen, ik heb niets gevraagd, want anders zou u hevig teleurgesteld geweest zijn [lachend].
Nicky: Is het waar dat we alles wat we geleerd hebben hier op aarde, met ons meenemen?
Maria: Ja.
Nicky: Als dat het geval is, is er dan enig bewijs dat de Arme Zielen ons helpen met wat ze hier hebben geleerd? Als een naaister bijvoorbeeld hulp nodig heeft bij het werk, zou het haar dan helpen om advies te vragen van naaisters die zich in het Vagevuur bevinden?
Maria: Ja, er bestaat bewijs van zoiets. Indien we bijvoorbeeld vlug reageren op een mogelijk ongeluk met de auto, dan zijn de kansen groot dat er een tussenkomst is geschied door iemand die heel goed van auto’s op de hoogte was, eerder dan van breiwerk.
Ik heb weet van een man die tijdens de oorlog dikwijls dingen over de grens smokkelde. Hij vroeg altijd aan douaniers, die zich in het Vagevuur bevonden, om hem over de grens te helpen zonder te worden gesnapt. Niet één keer hebben ze hem tijdens die vele jaren kunnen snappen. Maar wat hij smokkelde was voor het volk van God, zoals Bijbels en andere godsdienstige voorwerpen. Een smokkelaar van drugs, geld of wapens zal immers nooit hulp krijgen van de Arme Zielen, bij zijn werk. Zij helpen ons nooit bij een slecht streven.
Nicky: Hoe nog kunnen de Arme Zielen ons begeleiden?
Maria: Wij kunnen de Arme Zielen bijvoorbeeld vragen om ons geestelijk te begeleiden en dit is vooral hulpvol wanneer we geen goede priester in de omgeving hebben en ons verlaten voelen op dat gebied. Zij zullen dat graag doen. In dergelijke gevallen echter, waar ik weet van heb dat het gebeurde, heb ik echter nooit weet op welke wijze het gebeurde, maar de Arme Zielen hebben mij verteld dat het gebeurt.
Nicky: Kunnen de Arme Zielen beschermend werken voor ons, bijvoorbeeld op een wijze waarop ons vrije wil wordt gematigd?
Maria: Ja, maar enkel op een positieve manier. Zij kunnen tussenkomen en ons weerhouden om naar de fles te grijpen, om te snel te rijden of iets anders dat ons in gevaar kan brengen. Zij kunnen zeker ook rokers helpen om makkelijker te stoppen dan zonder hun begeleiding.
Misschien is dit een goed moment om iets te zeggen over onze vrije wil. Wanneer zij helpen om van een slechte gewoonte af te geraken, wordt ons wil vrijer in plaats van beperkter. We handelen nooit uit vrije wil wanneer we zwak zijn om te zondigen en afhankelijk zijn van dingen. In het kiezen voor iets dat ons bindt en onder bedwang houdt, moeten we eerst onszelf voorliegen dat wat we doen, uiteindelijk "kan" of "goed is". Deze verdraaiing maakt ons niet vrij. Enkel in de Hemel zijn we vrij om ons enkel toe te leggen op het Absolute Goede, onze God.
Nicky: Kunt u ons een voorbeeld geven van hoe een Arme Ziel iemand bevrijdde of beschermde?
Maria: Ja, maar het ging wel over iets anders. Een jongeman keek uit naar een goede en heilige vrouw. Hij had een vrouw in gedachten en bezocht haar bij gelegenheid. Maar elke keer als hij naar haar huis toeging, stond er ergens een man op kant die hem toeriep: "Ga er niet heen, u zult niet gelukkig zijn met haar." De eerste malen negeerde hij dat en ging gewoon door. Maar de derde of vierde keer stopte hij en bekeek hij de man wat van dichterbij. Hij was zijn eigen vader die vele jaren ervoor overleden was. Daarop volgde hij uiteraard deze raad en ging elders zijn geluk zoeken. In dit geval werd hij dus bevrijd en beschermd tegen toekomstige moeilijkheden.
Dan is er nog een ander geval. Ik weet van een jongedame die herhaaldelijk probeerde een kloosterlijk leven te beginnen. Maar om diverse redenen werd zij steeds geweigerd. Daarop maakte ze er een gewoonte van om een ergens op een gezellige plek aan een meer rustig na te denken om zo tot vrede te komen met God. Op een dag hoorde ze plots een stem dicht bij haar die zei: "Stop en kom terug." Zij sloeg er geen echt op en ging door. Opnieuw zei de stem: "Kom terug!," maar nog ging ze door tot ze op een bepaald ogenblik voelde dat twee handen haar terugduwden. Hier gaf zij wel gevolg aan en zij ging niet verder. Later vertelde ze een aan een gelovige psycholoog wat er gebeurd was, en hij zei haar: "Ik begrijp dit volkomen, want in de staat waarin u zich bevond kon u gemakkelijk gehypnotiseerd worden door het water en erin hebben gesprongen zonder er u zelfs bewust van te zijn, en aldus mogelijk verdronken zijn."
En hier is nog een aardig verhaal over bescherming van eigendom. Een man hier naast mij, Hans, werd op een nacht wakker door een stem die hem vertelde om buiten naar de schuur te gaan kijken. Hij draaide zich echter eens goed om en sloeg er verder geen acht op. Opnieuw was er de stem: "Ga naar buiten naar de schuur!" Pas de derde keer, deed hij dit ook. Hij ging naar buiten en keek rond. Alles was in orde, en hij dacht: "Vreemd, wat moet ik doen? Ik zal gaan zitten en wat wachten." Binnen de kortste tijd ging de deur open en ging er een vreemde binnen. Hans bleef stil en verborgen. De vreemde ging recht naar de varkensstal, klom erover en nam twee van Hans’ jongste varkens mee. Nu begreep hij alles goed. Ziet u, het was de stem van zijn vader. Hans sprong recht en achtervolgde de man. Hij kon de dief vatten, die de varkens onmiddellijk liet vallen, in zijn poging om de deur te bereiken. Dit is een ander geval waar een Arme Ziel de eigendom beschermde tegen enige verlies.
Zij kennen precies onze wereld en onze situatie en zo zouden hun verzoeken heel bereidwillig door ons moeten aanvaard worden.
Nicky: U zegt dat ze ons altijd wel wat beschermen, maar zouden zijn ons nog meer beschermen, wanneer wij vaker voor hen zouden bidden?
Maria: Uiteraard. Veel meer! Men zou kunnen zeggen dat ze ons adres dan kennen. Wanneer we voor hen beginnen de bidden, gaat dit nieuws heel vlug rond onder hen. Ze hebben onze aandacht zo broodnodig en ze zullen heel wat doen om te kunnen verwezenlijken wat wij van hen vragen. Wanneer ik hen om een bepaalde hulp vraag, zeg ik: "Help mij met dit of met dat en ik zal voor jullie een extra Mis laten opdragen volgende week, en als u het niet doet, dan laat ik ook de Mis niet opdragen." U zou nu kunnen denken dat dit een soort "op akkoord gooien" is met God of dat dit enige uitdaging tot God kan zijn, maar ik denk van niet, om de eenvoudige reden dat tijd of ruimte gebeden niet bindt. Als de bedoeling maar eerlijk is, kunnen hun activiteiten en timing niet gemeten worden vanuit ons standpunt. Probeer het en u zult merken dat ze heel actief zullen worden.
Nicky: Kunnen ze verloren voorwerpen tot ons terugbrengen?
Maria: Ook dat en ik heb hier een mooi voorbeeld van. Twee jaar geleden ging er een Zuster [ongetwijfeld gaat het hier om Zuster Emmanuel Maillard] mee op gesprektournee door Frankrijk met Vicka, een van de zieneressen van Medjugorje. Uiteraard ging alles vlug en hectisch en toen ze vertrokken, had ze heel wat geld bij in haar reistas. Dit geld was verzameld om de kamers te betalen waar Vicka zou verblijven. Dikwijls deelden zij dezelfde kamer en op een ochtend, heel vroeg, enkele minuten vooraleer ze moesten vertrekken voor hun volgende ontmoeting, konden ze de tas niet vinden. De Zuster wist nog precies waar de tas de vorige dag had achtergelaten, maar kon hun vertrek niet langer uitstellen omdat er vele duizenden mensen stonden te wachten op Vicka te zien en te horen, en zo vertrokken ze zonder tas. Vooraleer weg te gaan, vroegen ze de huisbazin om de hele kamer onderste boven te keren en, indien nodig, zelfs het hele huis, omdat het over heel wat geld ging en het reeds verschuldigd was. De reis vervolgde en de tas was nergens in het huis te vinden. Vervolgens ging Vicka verder naar Duitsland en ging de Zuster terug naar Medjugorje, nog steeds wanhopig over het verlies. Begrijpelijk voelde de Zuster zich hiervoor ook verantwoordelijk. Toen zij in Medjugorje aankwam, riep zij de hulp in van de Arme Zielen: "Vind deze tas voor ons terug en ik zal jullie een noveen aan Missen schenken."
Nog geen drie dagen later kwam er een brief aan in Medjugorje van de huisbazin uit Frankrijk, waar ik het zo juist over had. Er stond in: "We hebben de tas pas nu teruggevonden en al het geld bevindt er zich nog in, zonder enig verlies. Het was precies op die plaats waarvan u dacht, dat u deze daar daags ervoor had achtergelaten."
Dit verbaast mij niet in het minste. Een noveen aan Missen neemt zeker heel wat zielen mee naar de Hemel. Ik kwam hier enkel achter toen de Zuster mijzelf bezocht en de vraag achterliet voor een Arme Ziel: "Heeft een Arme Ziel de verloren geldtas teruggebracht tijdens Vicka’s reis naar Frankrijk?" Een maand of zowat later kreeg ik hierop een bevestigend antwoord.
Nicky: Is het mogelijk dat deze geldtas,om te zeggen, op een zekere avond uit zichzelf "terugvloog" naar die welbepaalde plaats?
Maria: Met God is alles mogelijk, maar ik denk dat de Zielen op het onderbewustzijn van de dief hebben ingepraat. En het was deze druk op het geweten van de "goede" dief die hem de tas deed terugbrengen, omdat hij niet langer met de gedachte kon leven. Maar ging hij terug in het geheim het huis binnen om de tas precies terug te leggen waar hij ze gevonden had? Dat is nogal raadselachtig, moet ik zelf toegeven. Of had hij gewoon vrije toegang tot het huis? Het geeft niet, de Arme Zielen hebben hun negen missen gekregen en ze zullen nooit vergeten van voor haar te bidden en te handelen.
Nicky: Weet u van een gelijkaardig geval van bescherming dat betekenisvol kan zijn voor een groot aantal mensen?
Maria: Voor een groot aantal mensen? Ja. Het volgende zou betekenisvol moeten zijn voor de hele wereld! De Arme Zielen hebben mij verteld en ze geholpen hebben bij het doven van het vuur in de kernreactor van Chernobyl en meer recentelijk ben ik er ook achter gekomen dat ze de Golfoorlog mee helpen inkorten. Dit hebben ze gedaan omdat zo veel mensen hiervoor hebben gebeden.
U kunt niets opnoemen waarvoor ze niet kunnen tussenkomen voor ons! Zij hebben een groot gedeelte van het volgende dorpje hogerop gered in 1954, wat een verschrikkelijk lawinejaar was. Over de gehele vallei hebben er toen meer dan 75 mensen het leven gelaten door de grote hoeveelheden sneeuw. Blons werd bijna volledig verwoest, maar daarboven in het dorpje Fontanella zijn de zielen tussengekomen omdat er ginds een sinds dertig jaar een bedlegerige vrouw woont die al haar gebeden en lijden opoffert voor het goede van die Parochie. En zo kan men zeggen dat het werkelijk zij was die daar vele levens heeft gered en vele huizen ongemoeid gelaten heeft. Toen de deskundigen daags daarop de situatie bekeken, merkten ze allen op dat hier iets krachtig achter zat: iets dat veel krachtiger was dan de lawines zelf, had alles tegengehouden.
Zo ziet u wat ze kunnen doen. Hen elke dag overslaan voor uw bescherming is een groot verlies. Alstublieft, vergeet hen nooit!
Nicky: Als wij hen vragen om ons hier te beschermen, kunnen we dan ook de zielen in het hoogste van de drie lagen vragen om tot het onderste niveau neer te dalen om de zielen ginds te beschermen?
Maria: Neen, dat niet. De reden hiervoor is dat ze enkel weet hebben en handelen naar wat voor hen ligt. Ze zoeken en verlangen naar het Licht van God en streven enkel in die richting. We moeten aan de Heilige Aartsengel Michaël en aan de overigen engelen vragen om deze in de lagere niveaus te helpen.
Nicky: Hoe nog kunnen ze ons helpen?
Maria: Ik denk dat dit enkel wordt beperkt door onze verbeelding, tot op het punt dat onze intenties goed en heilig zijn. Ze zullen ons nooit helpen bij het bereiken van iets dat tegen Gods wil is. En verlies alstublieft ook de hoop niet wanneer, bij gelegenheid, de wijze van hun hulp niet onmiddellijk duidelijk is. Vergeet niet dat ze voor alles wat ze doen de toelating van Jezus, door bemiddeling van Zijn Heilige Moeder, nodig hebben. En zoals we allen weten liggen Jezus’ plannen voor ons niet altijd in de lijn van onze verwachtingen, zelfs als onze wensen goed bedoeld zijn. Ook blijft hun werk dikwijls onopgemerkt omdat de vrede die voortvloeit uit hun bescherming dikwijls in alle stilte gebeurd en onzichtbaar is.
Neem nu bijvoorbeeld dat u over een kruispunt wandelt, wanneer het licht groen is en er komt een auto af vanuit de andere richting. Wat u niet kan weten is, dat de bestuurder van die auto misschien in slaap is gevallen. Een Arme Ziel kan deze persoon heel vlug wakker maken en op deze wijze de auto laten stoppen, zonder dat u iets hebt gemerkt. Uw leven was gered en toch zal u het nooit beseffen. En zo komen ze dikwijls tussen voor ons, zonder dat wij het zelf weten.
Nicky: Kunt u mij een ander verhaal vertellen over, laat ons zeggen, algemene begeleiding, eerder dan geestelijke of lichamelijke begeleiding?
Maria: Het volgende gebeurde in Frankrijk. Een vrouw had de belofte gemaakt om elke maand een Mis te laten opdragen voor de Arme Zielen. Zij was een bescheiden en vrome vrouw die in een kuisploeg werkte. Toen gebeurde het dat ze haar werk verloor, zelfs voor een langere periode dat zij had gedacht. Haar geld was volledig op, maar op een dag, bij het verlaten van de Mis, werd zij er zich plots van bewust dat ze die maand nog geen Mis had laten opdragen en nu stond ze werkelijk voor een groot probleem. Als zij een mis zou laten opdragen, zou ze waarschijnlijk voor enkele dagen zonder geld zitten die maand, en zo begon zij te twijfelen. Maar al spoedig vertrouwde zij op Jezus en wist dat Hij haar niet zou in de steek laten in haar noodsituatie.
Zij ging naar de priester en, zoals gewoonlijk, vroeg ze om een mis op te dragen voor de zielen in het Vagevuur. Daarop ging ze huiswaarts. Zij verliet de kerk en een goed uitziende man stapte naar haar toe en zei dat hij had gehoord dat zij nieuw werk nodig had. Zij gaf dit toe, maar bleef zich uiteraard afvragen hoe hij dit kon geweten hebben. Hij was vriendelijk, maar overtuigend en vertelde haar dat zij een bepaalde weg moest nemen en aan het derde huis rechts aankloppen. Zij vond al spoedig het huis en was zij zag stond haar bovendien onmiddellijk aan. Ze ging naar de deur en klopte aan. Een heel vriendelijk oude dame liet haar met vreugde binnen toen ze alles vernam over haar nood aan werk, en dat zij ervaring had in poetswerk. Het duurde niet lang voor ze beiden tot een overeenkomst kwamen. Bovendien waren beiden zo gelukkig en opgelucht omdat ze hadden gevonden waar zij beiden zo naar zochten. Terwijl de dame in kwestie door de lange en mooie leefruimte wandelde, merkte ze een ingekaderde foto op aan de schoorsteenmantel boven het haardvuur. Het was deze man die zich enkele minuten daarvoor, buiten de kerk, tot haar had gericht!
"Mevrouw," vroeg zij vriendelijk, "wie is die meneer op die foto?" "O," antwoordde de oude vrouw, "dat is mijn zoon, Henri, die vier jaar geleden is gestorven."
Nicky: Als we iemand kennen die bijvoorbeeld als kind veel geleden heeft onder zijn of haar ouders, of de omgeving, kan een Arme Ziel die persoon dan beschermen tegen satans voortdurende aanvallen door deze wonden, die uiteraard nog steeds openblijven tot wanneer deze persoon, laat ons zeggen, hulp heeft gezocht door een priester of een dokter op te zoeken?
Maria: Zeer zeker en de Arme Ziel kan zijn of hem ook naar de juiste persoon leiden. Ik heb weet van gevallen waar precies zulke dingen gebeurden en enkel later hebben de Arme Zielen mij verteld dat zij het waren die waren tussengekomen.
Nicky: Wat gebeurt er als iemand vraagt om hulp voor iets dat niet volledig heilig is? U hebt eerder gezegd dat de Arme Zielen niet tussenkomen in dergelijke gevallen?
Maria: Neen en neen! Als iemand hulp vraagt voor iets met slechte bedoelingen, zullen zij nooit ter hulp snellen! Enkel satan zal iemand met slechte bedoelingen helpen, maar hij kan uiteraard ook hun activiteiten nabootsen.
Nicky: Weet u van een zaak waar zij aan iemand verschenen die daarna dingen vroeger die niet echt zuiver waren?
Maria: Ja. Tijdens een vreselijk auto-ongeluk, verschenen drie zielen aan de bestuurder en zeiden hem: "En nu gaat u ons helpen!" Zij hadden hem duidelijk geholpen omdat de auto minstens een keer over kop was gegaan en hij precies op zijn plaats gebleven was en daarna uitstapte zonder één enkele schram. Toen het hem duidelijk was dat hij door hen van een zekere dood beschermd was, wenste hij nog meer hulp van hen bij het invullen van de verzekeringsdocumenten. Nu liet hij Missen voor hen opdragen en woonde deze ook bij, met de gedachte dat zij hem hierbij ook zouden helpen. Maar al spoedig werd het hem duidelijk dat ze hem niet hielpen omdat hij geen cent terugtrok van de verzekering. Hij maakte zich hierover kwaad en leek maar niet te begrijpen waarom zij hem niet hadden geholpen. In werkelijkheid had hij niet de volledige waarheid verteld aan de verzekeringsmaatschappij, en aldus een onterechte vergoeding had gevraagd. Deze oneerlijkheid bracht hem alleen maar meer tegenspoed.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt 
|
|
