| |
Download PDF
Advent- en de Kersttijd [deel 2]
Thema van de derde week: "De Verlosser verwelkomen"
Zondag, 12 december 2010
De Stem van de Waarheid
Gij weet, zeer beminde broeders, dat de enige Zoon het Woord van de Vader genoemd wordt, zoals de evangelist Johannes bevestigt , waar hij zegt: "In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God" [Joh.1.1]. Gij weet, want ook gij spreekt, dat de stem eerst moet klinken opdat het woord daarna gehoord zou kunnen worden. Johannes [de Doper] beweert dus de stem te zijn, omdat hij de voorloper is van het Woord. Omdat hij de Heer vooraf gaat wordt hij de stem genoemd. Door zijn bediening wordt het Woord van de Vader gehoord bij de mensen. Hij roept in de woestijn vermits hij aan het verlaten en verdord Judea meldt dat de Verlosser het zal troosten.
Maar wat roept hij? Het vervolg laat het ons verstaan: "Maak recht de weg van de Heer," zoals de profeet Jesaja het voorspeld had. De weg van de Heer naar ons hart wordt recht gemaakt als dit hart nederig luistert naar het Woord van de Waarheid. Als ons leven beschikbaar is voor zijn Wil. Daarom staat er geschreven: "Als iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord onderhouden, mijn Vader zal hem liefhebben en wij zullen tot hem komen en verblijf bij hem nemen" [Joh. 14.23].
Ieder, die echter zijn geest opblaast in hoogmoed, ieder, die ook wordt meegesleurd in de gretigheid van de gierigheid, ieder, die zich bevuilt aan wellust, sluit de deur van zijn hart voor de Waarheid. Opdat de Heer hem niet zou kunnen naderen, sluit hij zijn hart met de sloten van zijn ondeugden.
Overwegen
Als Johannes de Doper, die "meer is dan een profeet," ons uitnodigt tot bekering, zegt hij ons dat God de mens ernstig neemt. God zal ons niet redden tegen onze wil in en het heil aanvaarden is in elk geval aannemen binnen te gaan in de logica van waarheid, nederigheid en naastenliefde.
Wij eigenen het ons heel dikwijls toe de waarheid te meten aan onze lust om ze al dan niet te volgen. Wij kiezen onder Gods geboden veeleer deze, die meer passen voor onze naasten dan voor onszelf. In het Evangelie kiezen we wat wij doenlijk vinden, in de leer van de Kerk, wat ons niet stoort.
In werkelijkheid is de waarheid steeds die van de liefde en de liefde is steeds wat God ons onvoorwaardelijk vraagt. Zijn wij bereid te verzaken aan al ons geschipper met de hoogmoed, de gierigheid of de wellust ?
Het mysterie beleven
Hoogmoed, gierigheid, wellust. Ik zoek in mijn leven een [twee of drie] concrete feiten van geschipper: met één van deze ondeugden en doe er het slot van springen.
Maandag 13 december
Jezus verwelkomen in onze broeders
De liefde die God u geeft voor de naaste, is een deelname aan zijn oneindige liefde voor de mensen, waaraan ge des te volmaakter zult deelnemen in de mate dat ge meer trouw zult nastreven in het beoefenen van deze deugd.
Ge moet weten dat, vermits God de mens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis, Hij ook een liefde voor de mens bevolen heeft naar het beeld en de gelijkenis van de liefde die aan zijn Godheid verschuldigd is. Daarom moeten we er geen rekening mee houden of onze naaste wijs is, hoffelijk, vrijgevig of andere eigenschappen bezit, die hem beminnelijk maken. Het volstaat dat hij het beeld draagt van zijn eerste schoonheid en goedheid, die volmaakt beminnelijk is. We moeten hem beminnen, eren, duizend zegeningen toewensen en ons graag in zijn dienst stellen, niet uit liefde voor hem, maar omdat hij het kenmerk draagt van onze Vader en Schepper, omdat hij in staat is deel te hebben aan zijn bovennatuurlijke goederen van genaden en glorie, als zijn aangenomen kind, omdat hij een levend lid is van Jezus, zijn erfenis en zijn verworvenheid, die Hem niet minder gekost heeft dan zijn Bloed en zijn Leven, omdat hij geroepen is tot hetzelfde geloof als wij en omdat hij deel heeft aan hetzelfde brood.
Overwegen
De broederlijke liefde is heel wat meer dan een nabootsen van de liefde van God voor ons : Ze is deze liefde zelf in ons hart, een "deelname aan zijn grenzeloze liefde."
De liefde is bij gevolg bovennatuurlijk, ze veronderstelt een bovennatuurlijke kijk op de anderen. Dan houden ze op "anderen" te zijn om broeders te worden. De waarheid van de andere is niet te vinden in zijn voorkomen, evenmin als dat de waarheid over de Eucharistie te vinden zou zijn in de kleur of de dikte van de hostie, maar in het woord van liefde van God over hem.
De verlosser verwelkomen is Hem door het geloof herkennen in al degenen, die Hij bemint, en die Hij ons bijgevolg geeft als broeders.
Het mysterie beleven
Ongetwijfeld heb ik een te "natuurlijke" blik op een bepaalde persoon van mijn omgeving, die me weinig sympathiek is. Vandaag let ik er op om tegenover hem of haar een bovennatuurlijke broederlijke houding aan te nemen.
Dinsdag 14 december 2010
Jezus verwelkomen in het woord van de Vader
Nadat God eertijds vele malen en op velerlei wijzen tot onze vaderen gesproken had door de profeten, heeft Hij nu, op het einde der tijden, gesproken door de Zoon. [Heb.1,1]. Daarin laat de Apostel verstaan dat God niets meer te zeggen heeft, omdat Hij, wat Hij vroeger in fragmenten sprak door de profeten, nu in Hem allemaal gezegd heeft, door ons het al te geven, die zijn Zoon is.
Daarom, moest iemand nu aan God iets vragen of een of ander visioen of openbaring wensen te krijgen, dan zou hij niet alleen een dwaasheid begaan, maar zou hij God beledigen, daar hij zijn ogen niet totaal zou richten op Jezus zonder verder iets anders of nieuws te willen. Want God zou hem kunnen antwoorden: "Als Ik alles gezegd heb in mijn Woord, dat mijn Zoon is, heb Ik nu geen ander woord om u te antwoorden of te openbaren dat meer is. Bezie alleen Hem, omdat Ik alles in Hem heb gezegd en geopenbaard, en gij zult er nog meer vinden dan gij vraagt of kunt wensen. Bezie Hem goed, gij zult er dit alles reeds gedaan en geschonken vinden, en nog meer. Als ge wilt dat ik u een woord van troost geef, bezie mijn Zoon, die Mij zo gehoorzaam is en onderdanig voor mijn liefde en die bedroefd is, en gij zult horen wat Hij u antwoordt. Werp alleen de ogen op Hem, en gij zult er zeer verborgen mysteries horen en de wijsheid en de wonderen van God die in Hem besloten zijn zoals mijn Apostel zegt, dat "in de Zoon Gods al de schatten van Gods wijsheid en wetenschap verborgen zijn" [Kol.2,3]
Overwegen
Gods Woord, dat is zijn Zoon, in wie Hij al zijn liefde gelegd heeft, zijn liefde voor mij. Naar Jezus opzien is zich laten beminnen door de Vader. In Jezus ziet Hij elk van ons.
Voor wat van ons afhangt, ligt het hele christelijke leven in die blik, die van het geloof, symmetrisch aan Gods blik op ons. Die wisseling van blikken, is die waarin Hij ons geschapen heeft, in het boek der Schepping: de mens komt tot leven in een blik van liefde.
De zonde is geweest : zich van deze blik af te wenden. De redding is: die blik terug te vinden. Door onze menselijke conditie van zondaar te delen, blijft God naar ons kijken, zonder bij onze zonde stil te staan. Laten we onze ogen niet te neer slaan, wij hoeven niet meer beschaamd te zijn, wij kijken op naar Jezus.
Het mysterie beleven
Op dit feest van Johannes van het Kruis, geestelijke leraar van de Karmel, zal ik wat meer tijd van stilte nemen om in te keren en God de genade te vragen om beter te begrijpen hoe graag Hij mij ziet.
Woensdag 15 december 2010
Jezus verwelkomen in de gebeurtenissen
Waarom verontrust zijn? De apostelen hebben bijna schipbreuk geleden omdat Christus sliep in de boot. Christus sliep, en de discipelen waren ongerust. De winden raasden, de golven werden opgezweept, de boot ging zinken. Waarom? Omdat Jezus sliep.
Evenzo, wanneer op de zee van de wereld de storm van de bekoringen ontketend wordt, wordt uw hart, uw boot, geschud. Waarom? Omdat uw geloof slaapt. Maak de Christus wakker in uw hart, dat uw geloof moge waken! Moge uw ziel gerust worden, en uw schip zal gered zijn. Denk erom, Hij die 't beloofd heeft is de waarheid zelf. Het bewijs daarvan stelt Hij uit. Dat zal komen op zijn tijd. Wat zeg ik? Er zijn reeds meerdere bewijzen: Hij heeft zijn Gezalfde reeds beloofd en gegeven. Hij heeft beloofd dat Hij Hem zou opwekken, Hij heeft Hem opgewekt! Hij heeft zijn Evangelie beloofd, wij hebben het. Hij heeft de verbreiding van zijn Kerk over de wereld beloofd, het is gebeurd... Als gij God dit alles, wat Hij voorzegd heeft, ziet realiseren, aarzelt gij dan om te geloven dat Hij zal geven wat Hij beloofd heeft? Begin liever met te geloven!
Overwegen
Stormen beroeren de gang van de wereld sinds zijn ontstaan. Of eerder, de storm beroert ons hart. Niet de gebeurtenissen zijn onrustwekkend, wij zijn ongerust, omdat de gebeurtenissen niet gehoorzamen aan onze wensen en projecten. Jezus slaapt in de boot, omdat Hij geen ander verlangen heeft dan de wil van de Vader, de Heer van de gebeurtenissen.
Er is een natuurlijke en een bovennatuurlijke manier om de gebeurtenissen te lezen, naargelang wij ze verbinden met onze wil, of die van God. In elk geval zal Gods wil geschieden. Laten wij in Christus' boot stappen, vermits wij zeker zijn dat die de goede haven zal halen.
Het mysterie beleven
Hoeveel tijd besteed ik per dag aan het lezen van de dagbladen of het kijken naar de T.V.? En hoeveel om mij als christen te vormen? Wat kan ik beslissen om het evenwicht te herstellen?
Donderdag 16 december 2010
Jezus verwelkomen in de Eucharistie
De verboden vrucht geeft de dood, en doet het Paradijs verliezen, maar zij die de vrucht van de boom des Levens eten, kunnen er niet genoeg van krijgen, en vinden hem heerlijker naarmate zij ervan eten. Niets van wat God geschapen heeft, kan ze verzadigen, alleen Hijzelf kan ze tevreden stellen. Zo haasten zij zich, in hun gretigheid, om het sacrament van het Lichaam en Bloed van onze Heer te ontvangen, en hoe meer zij het ontvangen, des te meer zij ernaar verlangen.
Niet zelden hoort men de mensen afkeuren, die dikwijls het Lichaam van de Heer nuttigen. Men zou ze niet zo vlug veroordelen als men kon zien hoe die hongeren naar het goddelijk Brood, en wie dit doet toont hoe blind hij is en hoe klein zijn naastenliefde! Het als iemand die het zich zou veroorloven iemand te veroordelen, die in zijn eigen boom gekropen is om er de vruchten van te eten. Die zielen, die als uitgehongerd naar God zijn, willen genieten van hun eigen boom, die van het Kruis, de boom waarvan zij de kostbare en overvloedige vrucht plukken, die het Lichaam is van Christus.
Overwegen
Jezus komt tot ons in eigen persoon in de Eucharistie. Wij weten dat als te communie gaan, wij Hem ontvangen zonder tussenpersoon, direct, lichamelijk. Zoals elke relatie wordt zij mettertijd klaarder, sterker en dieper.
Niets is normaler [wat niet betekent: banaler] dan dikwijls te communiceren. Het is niet echt een recht, maar Jezus heeft gewild om zelf het fundamentele voedsel te zijn van de christen.
Hoe meer en hoe beter wij ons voeden met Christus, hoe meer wij naar Hem zullen hongeren. De heiligen hebben het ondervonden. De H. Mis moge dus geen vervelende plicht zijn op het minst verstorende moment van de week, maar de absolute prioriteit van onze zondag, en zo goed mogelijk voorbereid en gevierd.
Het mysterie beleven
Hoe zit het met mijn praktijk van de Eucharistie? Hoe zal ik mij van nu af organiseren opdat zij centraal zou staan in mijn aanstaande zondag?
Vrijdag 17 december 2010
Jezus verwelkomen in Zijn menswording
Het is omdat Gij ons hebt bemind, dat Gij tot bij ons zijt gekomen hier beneden, en als wij U beminnen verheffen wij ons tot U daarboven. U, die gezegd hebt " Ik ben de deur", Omwille van Uzelf smeek ik U, U voor ons te openen, om ons duidelijk te tonen van welk huis Gij de deur zijt, wanneer en voor wie zij opengaat. Het huis waarvan Gij de deur zijt is de hemel, bewoond door uw Vader, en voorzeker gaat niemand naar de Vader tenzij door U, die de deur zijt.
Meester, waar woont Gij?" Gij zult weten dat Ik in de Vader ben, en dat de Vader in Mij is, en Ik in u ben." De plaats waar Gij verblijft is de Vader, en de plaats waar Hij verblijft, zijt Gij! En niet alleen dat, ook wij zijn de plaats waar Gij verblijft, en Gij de plaats waar wij verblijven.
Maar al dit goede, sedert eeuwen verborgen in deze hemel van uw geheim, zie, Gij hebt het aan het einde der tijden geopenbaard aan de wereld die ernaar verlangde, door die deur op de Hemel te openen, die Gij zelf zijt. Gij hebt ze geopend toen uw genade zich openbaard heeft aan alle mensen en ons onderwezen heeft, toen uw goedheid en menselijkheid zich geopenbaard hebben, niet omwille van onze werken van gerechtigheid, maar door ons te redden door uw barmhartigheid. Eens dan de hemel open, heeft al zijn goed, al zijn glorie, al zijn zachtheid zich over de aarde uitgespreid, en allen hebben kunnen kennen hoe goed Gij voor ons zijt geweest, "Gij die zelfs uw eigen Zoon niet gespaard hebt, maar voor ons allen overgeleverd."
Overwegen
Het mysterie van Kerstmis is dat van Gods welwillendheid voor iedere mens. Hij is slechts God om ons te beminnen, en Hij komt ons leven delen, niet "omwille van onze werken van gerechtigheid, maar om ons te redden door zijn barmhartigheid."
Kerstmis komt die eeuwige liefde verspreiden in onze tijd. Jezus, onscheidbaar God en mens, onafscheidelijk in zijn Vader en in ons, is de deur, die de doorgang toelaat van de een naar de ander.
Dezelfde liefde die God doet neerdalen uit de Hemel, doet de mens ten hemel opstijgen. Dat is heel het mysterie van de menswording van de Ene, en van de verheerlijking van de andere, het mysterie van Kerstmis.
Het mysterie beleven
Op enkele dagen van Kerstmis bereid ik mij voor om Jezus te verwelkomen door het sacrament te ontvangen van boete en verzoening. Daartoe neem ik vandaag zelf inlichtingen over de mogelijkheden in mijn parochie of gemeenschap, en ik beslis wanneer ik te biechten gaan zal.
Zaterdag 18 december 2010
Jezus verwelkomen in Zijn wil
Hij, die zich, in volmaakte onthechting, van zijn wil ontdaan heeft in Gods handen, en die wil aan Hem heeft vastgehecht, ontvangt goedschiks alles wat hem overkomt in tijd en eeuwigheid. Hij voert graag alles uit wat God hem vraagt en stemt al zijn verlangens af naar het welbehagen van Hem, die voor hem alles is in alles.
Hij, die zichzelf helemaal onthecht heeft en alles heeft verlaten, onthaalt alles wat hem overkomt als komend uit Gods hand. Hij spant zich in om Hem ervoor te bedanken, en te eren. Hij ziet in alles het "welgevallen" van God, en vindt zo in alles een geheim en onuitsprekelijk genoegen.
Van God kan er ons niets kwaads of bitters komen, want, zoals geen drank in ons gehemelte indruk kan maken zonder eerst de tong te hebben besproeid, zo wordt degene die zichzelf kompleet heeft verloochend, en die reeds in God gestorven is, door Hem zozeer van alle zijden omgeven, dat geen schepsel tot hem kan doordringen, zonder eerst God te naderen. Daaruit volgt dat, hoe pijnlijk de kwaal, die hem treft, ook moge zijn, hij geen moeite heeft om die te dragen, vermits God die als eerste draagt, en ze alleen toelaat tot zijn voordeel. Hij aanvaardt het ook enkel als komend uit Gods hand, en niet van wie het hem aandoet, wat de kracht van de natuur te boven zou gaan.
Overwegen
Het eerste woord van het christelijk leven was het "fiat" van Maria bij de Boodschap. Het laatste zal het "fiat" van Jezus zijn, stervend op het Kruis. God aanvaarden, "Hij die Is", betekent altijd "fiat" zeggen: "Uw wil geschiede, moge zijn wat moet zijn."
Dan vindt iedere werkelijkheid haar samenhang, dan verdwijnt de opstandigheid van de zonde, dan zijn wij verlost, en wij vinden het oorspronkelijke geluk terug.
Geen schrik meer, geen ongeluk, geen droefheid wanneer men zich aan God overgeeft. Al wat ons overkomt gaat eerst door zijn hart en zijn handen, die zelfs wat men ons aandoet uit haat, veranderen in liefde.
Het mysterie beleven
Ik spoor iets onaangenaams op, dat mij vandaag moest overkomen, en in de plaats van erover zorgen te maken, zeg ik kalm een Onzevader, met de nadruk op "Uw wil geschiede!"
Thema van de vierde week: "In de stilte van Maria"
Zondag, 19 december 2010
Maria in de schaduw van Jozef
De palmboom bestaat uit twee geslachten, er is de mannelijke en de vrouwelijke. De mannelijke draagt geen vruchten, en toch is hij niet zonder nut, want de vrouwelijke zou geen vruchten dragen zonder hem, zodat, als de vrouwelijke niet naast hem geplant wordt, en door "hem" niet wordt bezien, de vrouwelijke "vruchteloos" blijft en geen dadels draagt. Als, integendeel, de vrouwelijke door de mannelijke "bekeken" wordt en in zijn zicht geplant, draagt hij veel vruchten. De vrouwelijke boom draagt maagdelijk, want hij wordt geenszins benaderd door de mannelijke. Hij wordt erdoor "bezien", zonder gemeenschap tussen hen. Zij maakt dan ook haar vruchten in de schaduw en in het zicht van de mannelijke palm, maar het gaat heel zuiver en "maagdelijk".
De H. Jozef was dus als een palmboom. Hij draagt geen vruchten, maar is niet "vruchteloos", hij heeft een groot deel in de vruchten van de vrouwelijke palm. Niet dat de H.Jozef iets heeft bijgedragen tot dat heilige en glorierijke voortbrengsel, tenzij enkel de schaduw van het huwelijk, want Maria behoorde hem toe en was naast hem geplant, als een glorievolle vrouwelijke palmboom bij haar welbeminde "palmheer". Onze Lieve Vrouw ontving van de glorierijke H. Jozef veel verlichting en dienstbaarheid, en hij deelde in al de geestelijke goederen van zijn geliefde echtgenote, zodat hij wonderlijk groeide in volmaaktheid door de voortdurende communicatie met haar.
Overwegen
Maria, Gods meesterwerk, zou Maria niet zijn zonder de H. Jozef. Hun wederzijdse genegenheid, de grootste die er ooit tussen echtgenoten was, hun gemeenschappelijke verantwoordelijkheid in de menselijke bestemming van God, maken van de H. Jozef het voorbeeld van de echtgenoten en de vaders.
Maria is Gods Moeder in de schaduw van Jozef. Jozef is waarlijk, hoewel niet vleselijk, de echtgenoot van Maria en de vader van Jezus door zijn vereniging met Maria. Het ene en het andere waren noodzakelijk voor de vervulling van Gods werk. Door Maria en Jezus toe te vertrouwen aan Jozef, wilde God in een echt menselijk gezin wonen, en daardoor al onze families heiligen.
Het mysterie beleven
De plaats van de H. Jozef bij Jezus en Maria is die van de genegenheid en de dienstbaarheid. Ik maak een klein familiaal gewetensonderzoek, op enkele dagen van Kerstmis: Hoe staat het met mijn familiale verplichtingen?
Maandag 20 december 2010
Maria in het hart van ons hart
De zeer nederige en allerzuiverste Maagd had het aanbiddelijk Hart gestolen van de eeuwige Vader en tot zich getrokken en zo is dat het hart van haar hart geworden. Zodat Jezus het echte hart van Maria is. Welnu, is die allerbeminnelijkste Jezus niet de liefde en het genot, het centrum en de vreugde van hemel en aarde? En staat het bijgevolg niet vast dat het waarachtige hart van Maria, dat Jezus is, het centrum is van de harten van alle mensen en engelen? Het centrum waarheen zij allen moeten gericht zijn, om het steeds te beschouwen, om er altijd naar te verzuchten en voortdurend naartoe te reiken, omdat het de plaats is van hun volmaakte rust en opperste zaligheid, waarbuiten er voor hen niets is dan verwarring, onrust, angst, dood en hel?
O Jezus, waarachtig hart van Maria, trek onze harten aan, neem ze mee, steel ze voor u. Maak dat zij alleen u liefhebben, verlangen, zoeken, smaken, dat zij voortdurend zuchten en hunkeren naar U, dat zij geen enkele rust nemen of welbehagen tenzij in U alleen, dat zij eeuwig in U blijven, verteerd in de gloeiende oven van uw goddelijk Hart, en dat zij erin omgevormd worden voor altijd!
Overwegen
God heeft zich laten verleiden door Maria, God is bezweken voor de liefde, en Hij zal eraan sterven. Het hart van Maria bevat alle liefde van de wereld, van alle engelen en mensen, zelfs de liefde van Gods hart zelf. Het christelijk leven is een hartszaak, en het wil als zodanig ontwikkeld worden. God wacht niet op onze goede werken, maar op ons hart.
Het mysterie beleven
In deze laatste week van de Advent, treed ik binnen in de stilte van Maria. Ik besluit om aan een deel van mijn dagen een moment van ontspanning te ontnemen [T.V, voortdurende muziek, dagbladen...] en de tijd[en] van gebed te versterken, die ik voorzien heb op 2 december.
Dinsdag 21 december 2010
Waarom is God mens geworden?
Het Woord Gods, God en Zoon van God, Hij die in het begin bij God was, door wie alles geschapen is en zonder wie niets geschapen is [Jo I,13], is mens geworden om de mens te verlossen van de eeuwige dood. Hij heeft zich verlaagd om onze mensheid aan te nemen, zonder dat zijn majesteit erdoor verminderd werd. Hij bleef wat Hij was, en dat aanvaardend wat Hij niet was, heeft Hij de echte staat van een dienaar verenigd met die waarin Hij de gelijke is van de Vader, Hij heeft die twee naturen zo nauw verenigd, dat zijn glorie de laagste natuur niet kan vernietigen, noch de opneming ervan de bovenste natuur kan onteren.
Wat eigen is aan elke natuur blijft integraal, en associeert zich in één persoon. De mensheid wordt ontvangen door de majesteit, de zwakheid door de sterkte, de sterfelijkheid door de eeuwigheid. Om de schuld van onze toestand te betalen, wordt de onaantastbare natuur verenigd met de natuur die kan lijden. De ware God en de ware mens vervoegen zich in de eenheid van de Heer. En, zoals het hoorde om ons te genezen, kon de enige en unieke Middelaar tussen God en de mensen [1 Tim. 2,5] enerzijds sterven en anderzijds verrijzen.
Zo is, mijn welbeminden, de geboorte die paste voor Christus, "kracht van God en wijsheid van God." Door haar en voor ons paste Hij zich aan onze mensheid aan, en Hij behield de uitmuntendheid van zijn goddelijkheid. Werkelijk, als Hij geen God zou geweest zijn, zou Hij ons de remedie niet gebracht hebben, en indien Hij niet echt mens geweest was, zou Hij ons voorbeeld niet geweest zijn.
Overwegen
Met ongeëvenaarde helderheid geeft de H. Leo ons de bestaansreden van de Menswording, terwijl hij ons tegelijk de menselijke en goddelijke identiteit van Christus uitlegt. Elke verandering in dit evenwicht zou het hart van ons geloof vernielen : Het gemeenschappelijk leven tussen God en de mens.
Omdat Jezus God is, krijgen wij het goddelijk en eeuwig leven, wij die onafscheidelijk met hem verbonden zijn. Omdat Jezus mens is, verzekert dezelfde vereniging ons dat niets van onze mensheid, haar zwaarte, haar miserie, haar zonde, buiten het werk van Christus zal vallen.
Het mysterie beleven
Een juist verstaan van het mysterie van de Menswording is noodzakelijk om Kerstmis goed te beleven. Ik lees de voorstelling die de "Catechismus van de Katholieke Kerk" ervan geeft.
Woensdag 22 december 2010
Een volkomen menselijk "ja"
God gebruikt het vlees van een bewuste en instemmende vrouw opdat, zoals Hij ontvangen is omdat Hij het gewild heeft, Maria ook zou ontvangen uit eigen wil, en moeder werd door een vrije aanvaarding, opdat, toegelaten om mee te werken aan Gods plannen, zij geen simpel instrument zou zijn in de handen van de kunstenaar, maar dat zij zichzelf kon aanbieden en Gods medewerkster worden voor de voorzienigheid van het mensdom, en zo betrokken in de glorie die er moest uit voortkomen.
Evenals de Heiland geen mens was en bij de mens was, alleen door het vlees, maar ook door de ziel, het begrip en de wil, en al wat menselijk is, zo moest Hij ook een volmaakte moeder hebben, die zijn geboorte niet alleen bereidde door het lichaam, maar ook door de geest, de wil en door heel haar wezen, en dat zo de Maagd moeder werd met lichaam en ziel, en de volledige mens ter wereld bracht bij de onuitsprekelijke baring.
Het meest bewonderenswaardige van al is, dat de Maagd onmiddellijk voorbereid was bij een mysterie, waarvan ze vooraf niet op de hoogte was en met het gerust gemoed ook de passende voorbereiding en waakzaamheid verkreeg voor de plotse komst van God. "Zie de dienstmaagd des Heren": zegt ze en het gevolg volgt op het woord: "en het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond". Toen zij God haar woord gaf, heeft zij de Geest ontvangen die in haar dat vlees vormde, begiftigd met Godheid. En het Woord van de Vader wordt gevormd op het woord van de Moeder, en de Schepper wordt gevormd op het woord van het schepsel. Zoals bij de stem van God: "Het worde licht", het licht dadelijk geschapen werd, zo, van zodra de Maagd gesproken had, werd het Licht geboren.
Overwegen
Maria, de "bewuste en instemmende vrouw". Het is in volle helderheid en verantwoordelijkheid, met al de kracht van een persoonlijkheid, die men zeer rijk moet achten [herlees het Magnificat], dat zij Moeder van God werd. Haar gehoorzaamheid is niet slaafs, maar totaal menselijk.
Jezus is niet alleen de zeer gehoorzame kleine jongen van een zeer wijze moeder. Gans de rijkdom van de mensheid concentreerde zich in Hem, die de profeten aangekondigd hadden als de mooiste van de mensenkinderen, en in haar die de engel groette als "vol van genade".
Het "Ja" van Maria kan te gemakkelijk schijnen: Welke vrouw zou weigeren Gods Moeder te worden? Maar het is niet op de dag van de Boodschap dat Maria Dienstmaagd des Heren geworden is, het is omdat zij het sedert haar eerste dag was, dat zij de boodschap heeft kunnen ontvangen.
Het mysterie beleven
Om het "ja" van Maria volop te beleven bij de komst van de Heer in mijn leven, hoe sta ik er voor, met mijn besluit van de 17e december? Er is nog tijd om mij te herpakken!
Donderdag 23 december 2010
Echte of valse grootheid
Van alle menselijke zwakheden of beledigingen die de goddelijke goedheid van ons heeft ondergaan, is de eerste in orde van tijd, en bijna de zwaarste door haar vernedering, dat de oneindige majesteit heeft verdragen ontvangen te zijn, en opgesloten te zijn in de schoot van een vrouw gedurende negen maanden. Wanneer waarlijk heeft een mens zich ooit zo vernederd? Wanneer is hij schijnbaar zo aan zichzelf tekort gekomen? Gedurende zo lange tijd zegt die wijsheid niets, doet die kracht niets naar buiten toe, die gekerkerde majesteit openbaart zich door geen enkel teken.
Op het kruis scheen Christus de Heer niet zo zwak, zijn zwakheid scheen zelfs veel sterker dan wat het allersterkst scheen bij de mensen, vermits Hij, stervende, glorie verschaft aan de goede moordenaar, en bij zijn laatste adem, de honderdman inspireert. Zijn lijden van enkele uren wekt het meevoelen op van de schepselen, en wat meer is, onderwerpt zijn vijanden aan de eeuwige pijnen. In de schoot van zijn moeder is Hij als onbestaande, zijn oneindige macht sluimert als machteloos, en het Woord verschuilt zich onder stilte.
Overwegen
Tot in de moderne tijd was de kijk op de kindertijd eerder negatief: "In de moederschoot was Jezus als onbestaande". Onze kijk op het kind is veranderd, maar onthouden wij dat de menselijke geboorte van Christus de gewone opvatting over de almachtige God omver werpt.
Het belangrijke in het christelijke leven is dus niet dat waartoe men bekwaam is, maar die eenvoudige gave van zichzelf aan wat God en de mensen met ons zullen doen.
Waar is de ware grootheid, de echte kracht? Wat is God komen brengen op aarde?
Het mysterie beleven
Ik bevraag mij over het beeld dat ik zoek te hebben van mijzelf en wens te verdedigen voor de anderen. Een beeld van kracht, geslaagd zijn, van voorspoed? Of van dienstbaarheid, en eenvoud? Ik bekijk de uitgaven die ik voorzie voor de feesten. Welke dienen alleen maar om uit te blinken? En ik schrap ongenadig wat in elk geval dood zal zijn op 2 januari.
Vrijdag 24 december 2010
Maria en Jozef op Kerstavond
Tot troost voor de Heilige Maagd heeft God haar als echtgenoot een man gegeven, die Hij voor haar gevormd had, opdat in een gelijkheid van gemoed en deugd, zij samen zouden spannen voor het volbrengen van het hoogste van alle mysteries. Het huwelijk van Jozef en Maria is het werk geweest van de hemel zelf. Zij zijn beiden uitgekozen door de wijsheid Gods, voor mekaar gevormd door het goddelijk bevel, met elkaar verenigd door de Geest Gods. De onderwerping van Maria is vrijwillig, het gezag van Jozef eerbiedig. Zij eert hem als gezinshoofd, hij eert haar als hoofd van het mysterie. Hun erkenning is wederkerig en al hun belangen zijn heilig, omdat zij maar één voorwerp hebben : Jezus Christus.
De H. Jozef, gelukkiger dan de andere mensen, verenigde zich met God door de Maagd. Door zijn vrouw te beminnen, beminde hij de moeder van zijn God. Hij zag in haar niets wat hem geen vroomheid ingaf. Haar woorden verhieven hem tot bij God, haar blikken heiligden zijn hart, haar nederigheid regelde al zijn daden, en haar schoonheid, door een voortdurend mirakel, deed alleen kuise gedachten ontstaan in zijn geest. De schoonheid van de Maagd, die nooit iets gemeen had gehad met de zonde, was mooi, vermengd met bevalligheid, zij inspireerde respect, schroom. Zij verspreidde ik weet niet welke invloed van heiligheid, zij zuiverde de ogen van hen die naar haar keken en brachten de gedachten terug op God, die anders op haar konden blijven hangen.
Overwegen
Jozef, "een man die God gevormd had voor Maria". Door God gewild evengoed als Maria, is zijn plaats bepalend in de Menswording van Gods Zoon. Hij is geen bijkomstigheid, maar een pijler, een vader en een echtgenoot.
Het huwelijk van Maria en Jozef is "het werk van de hemel zelf" geweest. Wij mogen hun een heel grote wederkerige liefde toedenken, en zo zij hun huwelijk in maagdelijkheid beleefden, was het niet door minder, maar door méér liefde, de liefde tussen man en vrouw.
God wordt mens in het meest liefhebbende gezin, het warmste, het meest gastvrije ook. Niemand betwijfelt dat te Nazareth iedereen bevriend wilde zijn met Maria en Jozef.
Het mysterie beleven
Op deze Kerstavond, welke ook de voorbereidselen zijn voor de feesten en de familiaal dringende dingen, beschik ik in mijn tijdsschema een lang moment voor bezinning.
Zaterdag 25 december 2010
Een kind is ons geboren
Een kind is voor ons geboren ... Ja, voor ons, niet voor Hemzelf, niet voor de engelen. Niet voor Hemzelf, want Hij heeft er niets bij gewonnen, Hij die eeuwig bestond, eer Hij in de tijd werd geboren, en wiens gelukzaligheid volmaakt was, volmaakte God uit de volmaakte God geboren. Hij is niet geboren voor de engelen, de engel die in de waarheid gebleven was, had geen herstel nodig, terwijl de gevallen engel niet gered kon worden. Zo heeft Hij niet de natuur van de engel aangenomen, maar die van Abrahams geslacht en hij, die God geboren is voor zichzelf, is als klein kind geboren voor ons, zichzelf als het ware verlatend, en Hij is dwars door de natuur der engelen gegaan om tot bij ons te komen, een van de onzen te worden, in zichzelf vernietigd, beneden de engelen, aan ons gelijk geworden [Fil. 2.7]
Kindje Jezus, wat is uw geboorte gelukkig voor ons, hoe lief! Zij herstelt de geboorte van elke mens, herstelt hem in zijn adel, bevrijdt hem van zijn smetten, vernietigt het vonnis over zijn vervloeking, en als iemand spijt had geboren te zijn om veroordeeld te worden, daar kan hij herboren worden tot het grootste geluk! Gelukkige, wonderbare ruil! Door ons vlees aan te nemen geeft Gij ons uw godheid, een ruil uit liefde, niet uit belang gesloten, ruil waarachtig eervol voor uw goedheid, maar hoe voordelig voor mijn miserie! Ja, Gij zijt het Kind van barmhartigheid, Gij, die alleen uit barmhartigheid kind zijt geworden.
Overwegen
Een kind, ingeslapen in een "gelegenheidswieg", heel het goddelijke mysterie is daar, ontnuchterend van alledaagsheid voor wat men er kan van zien. "Niemand heeft God ooit gezien", zo zegt de H. Johannes in de H. Mis van deze dag. Hij laat geen spoor na.
Kerstdag, voor velen een droomdag, dag van illusie, van grote uitgaven voor feesten zonder gevolg. Voor de christen de dag waar alles begint, waar God vaste voet krijgt in zijn mensheid, waar de vloek, overgeërfd van de zonde, omgekeerd wordt. Aan de horizon : Het eeuwig leven wordt ons teruggegeven.
Kerstdag: de dag van het jaar waarop droom en werkelijkheid tegenover elkaar staan, waar de christen moet kiezen, waar elke mens voor eeuwig kan leven of sterven.
Het mysterie beleven
In de eenvoud van de kribbe breng ik een hele poos door buiten het lawaai van het feest, om Jezus te ontvangen in de schamelheid en armoede van mijn hart, zonder grote overwegingen of besluiten, zoals de herders, die niet echt verstonden wat er gebeurde, maar die wisten dat het belangrijk was dààr te zijn.
Bron: Abbé Maux Huot de Longchamp, Centre St. Jean de la Croix, F-36230 Mers-sur-Indre
Vertaling: Hilaire Mestdag
Met dank aan Dr. Guy Claes en de gebedsgroep "Het Cenakel," Waregem
|
|
