|
Download PDF
Medjugorje: interview van Mirjana Dragicevic oktober 2009 Een vraag- en antwoordsessie, gegeven door Mirjana in de Oase van de Vrede op 3 oktober 2009. Daar beantwoordt zij vragen van pelgrims. O.-L.-Vrouw zegt dat we onszelf niet kunnen beschouwen als gelovigen als we Jezus Christus niet zien in elke persoon die we ontmoeten. Intussen is Oase van Vrede gesloten.
Mirjana: Laten we deze bijeenkomst beginnen met het Wees Gegroet. Koningin van Vrede, bid voor ons. We zijn samengekomen, zodat u de kans hebt om alles te vragen waarin u geïnteresseerd bent. Alles wat u kan helpen om Medjugorje te begrijpen. Als ik het antwoord weet, zal ik u dat graag geven, want ik verlang met mijn hele hart dat u begrijpt wat Onze Lieve Vrouw van ons verlangt. Het eerste wat gezegd moet worden is: Zij nodigde u uit. Zij heeft apostelen nodig. Dat is waarom u zich vrij mag voelen om alles te vragen wat u kan helpen.
Vraag: De boodschap van gisteren was heel ernstig en erg triest. Kan u hierover wat uitweiden? Mirjana: De boodschap was triest, en u had geluk, want u had de kans niet om de uitdrukking op het gezicht van O.-L.-Vrouw te zien. Uw hart zou breken. Omdat Ze Moeder is, zoals Ze in één van Haar boodschappen zei, wenst Ze ons allemaal als het mooiste boeket bloemen aan Haar Zoon te geven. Eens Ze zich realiseert dat we het niet zien en niet begrijpen, is Ze zoals Ze gisteren was. Sprekend over Haar boodschap, heb ik niet het recht om commentaar te geven hierover, want ik kreeg de boodschap op dezelfde manier als u. Net als u moet ik nadenken over de boodschap om te begrijpen wat Zij mij vertelt.
Maar ik zou u graag één ding vragen. Gisteren, toen ik met enkele mensen over de boodschap sprak, zeiden de meesten onder hen: "Wanneer zal deze wereld veranderen? Wanneer zal de wereld het begrijpen?" Maar niemand zei: "Wanneer zal ik het begrijpen? Wanneer zal ik mijzelf veranderen?" Ik vraag alleen van elk van u om zelf te zien waar we fouten maken en waar we kunnen veranderen. Eens we veranderen, zal het gemakkelijker zijn om anderen te veranderen, en niet altijd de schuld bij anderen te leggen. We moeten beginnen bij onszelf.
Vraag: Ze zei dat Haar Hart aangegrepen was. Mirjana: Ik zeg ook altijd dat mijn hart aangegrepen is als ik Haar zo verdrietig zie. O.-L.-Vrouw had een heel verdrietige uitdrukking op Haar gezicht, vol pijn omdat Ze naar ons keek, en we weten dat Zij in ons hart kan kijken.
Vraag: Ziet u Haar altijd, of hoort u soms alleen Haar stem? Mirjana: Op de tweede van elke maand heb ik een gewone verschijning. Ik kan Haar horen en zien.
Vraag: Er zijn groepen die zeggen dat we door andere religies naar de hemel kunnen gaan. Hoe ziet Jezus dat? Hoe ziet Maria dat? Mirjana: Toen O.-L.-Vrouw me vroeg om te bidden voor de ongelovigen, dan was mijn vraag: "Wie zijn de ongelovigen?' en Ze zei: "Al diegenen die de Kerk niet zien als hun Huis en God als hun Vader." Als je dieper ingaat op de boodschappen, dan staat de Heilige Eucharistie op de eerste plaats, dan de biecht, de communie, enz. Dit maakt deel uit van de Katholieke Kerk. Maar het is niet aan mij om te beslissen. Ik kan alleen herhalen wat O.-L.-Vrouw zegt. Heel vaak zegt Zij dat we alles in deze wereld kunnen bezitten, maar als we geen vrede hebben, dan hebben we niets. En de enige ware vrede is deze die Haar Zoon geeft.
Vraag: Hoe kan ik een ware apostel zijn voor anderen? Mirjana: Als u leeft naar de boodschappen van O.-L.-Vrouw en als u Haar volgt, dan betekent dit dat u naar Jezus toe wandelt. En dan zal uw leven een verhaal zijn. Anderen zullen in u zien waar ze naar op zoek zijn, want O.-L.-Vrouw wil niet dat we preken. Ik spreek niet over de priesters hier (ze wijst daarbij naar een rij priesters en lacht), maar Ze wil van ons dat we met ons eigen leven spreken. Zodat elke ongelovige dat "iets" kan zien binnen in ons. Wat bedoel ik hiermee? Laat me u een voorbeeld geven van iets heel kleins.
Ik was hier in de avondmis in Medjugorje. Ik kon nergens zitten, en ik heb rugproblemen. Ik bemerkte een kleine plaats op één van de banken en ik ging zitten. Maar overal rondom me waren er Italianen (lacht) en iedereen begon tegen me te schreeuwen: "Sta op, dat is ònze bank, wij waren hier het eerst, enz." Ik stond op en zei niets. Later kwam een dame langs en ze herkende me. Nadien wilden ze me de hele bank geven om op te zitten.
Maar waarom zeg ik dat? Stel je voor dat ik een ongelovige was, en ik voor de eerste keer in een katholieke kerk binnen ging om te zien waar het allemaal over gaat. En de katholieken, die zeggen dat ze de liefde van God kennen, verwelkomen me op die manier. Zou ik daar ooit opnieuw binnen gaan? En wiens verantwoordelijkheid zou dat dan zijn?
Dat is wat O.-L.-Vrouw zegt: dat we een grote verantwoordelijkheid hebben. Alleen liefde is het antwoord op alles. O.-L.-Vrouw zegt dat we onszelf niet kunnen beschouwen als echte gelovigen als we Jezus Christus niet zien in elke persoon die we ontmoeten. Dat is het moeilijkste, maar we moeten dat punt bereiken.
Vraag: Hebt u een boodschap ontvangen over legermachten die oorlogen uitvochten? Mirjana: Dit is een vraag die u aan een priester moet stellen, want ik ben enkel een ziener, en ik kan alleen maar zeggen wat O.-L.-Vrouw tegen me zegt. Ik weet niets anders. Ik als ziener vraag ook de hulp van een priester, want ik ben net als u.
Vraag: Is de vraag gesteld geweest? Mirjana: Neen.
Vraag: Is het niet egoïstisch om alleen te vragen dat we onszelf zouden veranderen? Mirjana: Ik bid niet voor mezelf. Ik bid voor mijn familie, maar ik zeg, als ik bid, alleen: "Mijn familie is in Uw handen, want U, God, weet wat het beste voor ons is." Ik bid het meest voor ongelovigen, want dat is wat we allemaal zijn.
Vraag: Als we proberen onszelf te veranderen volgens de boodschappen van O.-L.-Vrouw, wat doen we dan met de zeurende twijfel die we hebben over onszelf? Mirjana: Mijn persoonlijke mening is dat we het altijd beter kunnen doen. We kunnen altijd betere mensen zijn, we kunnen altijd beter bidden en we groeien daarin. Ik raad iedereen altijd aan om geen tijd te verliezen aan het beoordelen van zichzelf in je eigen gebed. Bid, en God zal je helpen. Soms voel je het aan alsof je heel goed gebeden hebt, en soms ook niet. Maar O.-L.-Vrouw geeft ons altijd de hand als Moeder, en Ze zal je altijd optillen. Vergeet niet dat God liefde is en dat Hij van je houdt. Hij kent je en het is belangrijk dat je verlangt om dichter bij Hem te komen en Hij zal je helpen.
Vraag: Ik heb het moeilijk om de rozenkrans te bidden. Kan u ons helpen? Ben je verondersteld om de woorden te overwegen wanneer je de rozenkrans bidt? Ik ben afgeleid wanneer ik dat doe. Antwoord: O.-L.-Vrouw vraagt van ons om te bidden met het hart. Ik begrijp dit als volgt: elk woord dat uit onze mond komt, moet eerst door het hart gaan. Dus als ik het Wees Gegroet zeg, dan groet ik Maria echt met mijn hele hart. Vol van genade, dat ik binnen in me mag voelen hoeveel genade O.-L.-Vrouw me geeft, en aan iedereen geeft. Het is nooit een herhaling voor mij, omdat ik altijd enkele andere, nieuwe dingen voel wanneer ik het Wees Gegroet bid. Wanneer ik bijvoorbeeld nadenk over O.-L.-Vrouw die opgenomen is in de hemel, dan denk ik aan Haar. Ik praat met Haar. Ik vraag Haar hoe Ze zich voelde, alles wat Ze dacht. Ik zie of hoor Haar niet, maar alleen met het hart voel ik Haar. Probeer dat. Als je gedachten nog steeds afdwalen, leg dan de rozenkrans opzij en praat met O.-L.-Vrouw. Vraag Haar waarom dat zo is. Wat is de last, waardoor je niet stil kan zijn en kan bidden. Om het even wat er in je hart omgaat, geef het aan Haar.
Vraag: Jezus zei: "Velen zijn geroepen, maar weinigen uitgekozen." Ik ben er niet helemaal zeker van wat Hij daarmee bedoelde. Mirjana glimlachte en zei: We zouden deze hele namiddag kunnen praten over wat Hij bedoelde. Ik hou ervan om veel te praten, maar als we over dit onderwerp beginnen, zal ik niet kunnen stoppen. Je zei het al: Velen zijn geroepen en weinigen uitverkoren. Wat denk jij over waarom dat zo is? Want Jezus zei dat tegen mij en tegen jou, dus iedereen heeft zijn eigen mening hierover. Zelfs hier is iedereen uitgenodigd, maar hoevelen zullen het begrijpen? En hoevelen van hen zullen apostelen worden? Ik weet het niet.
Vraag: Wat bedoelde O.-L.-Vrouw wanneer Ze zei dat dit een tijd van genade is? Mirjana: Is dit geen grote genade? Deze immense liefde van God om ons Zijn Moeder te sturen gedurende zo vele jaren, om te begrijpen en om het juiste pad op te gaan. Toont dat niet hoeveel God van ons houdt?
Vraag: Hebt u of één van de andere zieners de Heilige Vader gezien? Mirjana: Dat was ik. De anderen waren jaloers. (gelach) Ik was in de Sint Pietersbasiliek in het Vaticaan met vele andere pelgrims. Ik was er samen met een Italiaanse priester. De paus wandelde langs de mensen en hij zegende iedereen. Hij zegende mij en ging gewoon verder. De priester die bij me was, zei: "Heilige Vader, dit is Mirjana uit Medjugorje." De paus kwam terug en zegende me opnieuw. Toen ging hij weg. En ik zei tegen de priester: "Wellicht dacht hij dat ik een dubbele zegening nodig had." (gelach)
In de namiddag kregen we een briefje, waarop een uitnodiging stond om de volgende dag naar Castelgondolfo te gaan, dicht bij Rome. De paus en ik waren er alleen en hij zei o.a.: "Ik weet alles. Ik heb het allemaal gevolgd. Vraag de pelgrims om te bidden voor mijn intenties. Houd Medjugorje, want Medjugorje is de hoop voor de hele wereld."
Een priester vertelde me dat de paus vanaf het begin erg hield van Medjugorje, want twee maanden voor de verschijningen er begonnen, bad de paus tot O.-L.-Vrouw om opnieuw naar deze wereld te komen. Hij zei: "Ik kan het niet allemaal alleen doen, want Joegoslavië, Tsjechoslovakije, Polen, enz. zijn allemaal communisitisch. Ik kan het niet in mijn eentje doen. Ik heb U nodig." Later hoorde hij dat in Joegoslavië, een communistisch land, in een klein dorp, O.-L.-Vrouw was verschenen en hij zei: "Dat is het antwoord op mijn gebeden."
Vraag: Hoe mooi is O.-L.-Vrouw? Mirjana: Het is niet enkel oppervlakkige schoonheid die je aan de buitenkant ziet. Het is iets wat Zij uitstraalt. Als kind stelden we O.-L.-Vrouw een kinderlijke vraag: "Hoe komt het dat U zo mooi bent?" En Zij zei: "Mijn kinderen, als je zo mooi wil zijn, dan moet je liefhebben." Op het moment dat die verschijning plaats vond, was Jakov pas 9 ½ jaar oud. Dus toen O.-L.-Vrouw wegging, zei hij: "Ik denk dat ze niet de waarheid sprak." Wij zeiden allemaal: "Hoe durf je zoiets te zeggen!" Hij zei: "Ja, maar kijk naar ons, de zieners. Sommigen van ons kunnen liefhebben tot het einde van onze liefde, maar we zullen nooit zo mooi worden als O.-L.-Vrouw zei." Maar hij begreep niet over welke schoonheid O.-L.-Vrouw sprak. Maar zelfs vandaag begrijpt hij veel dingen niet. (gelach)
Vraag: Vooraleer O.-L.-Vrouw komt, hebt u dan een droom of andere gevoelens? Mirjana: Ik droom nooit over O.-L.-Vrouw. Gewoonlijk is het iets waar je enthousiast over bent tijdens de dag. Dat is wat je droomt, maar ik heb nooit over O.-L.-Vrouw gedroomd. Ik bereid me de dag voordien altijd voor door te vasten en gebed, en ik bid de hele nacht daarvoor. Dus dan kan ik niet dromen. Ik denk aan niets anders, want het is onmogelijk om aan iets anders te denken. Ik wens alleen te bidden, want alleen zo vind ik vrede. Alleen op die manier kan ik wachten tot de morgen komt. Ik denk dat het allemaal Gods hulp is, want zonder Gods hulp zou ik geen normaal leven kunnen leiden.
Laat mij u een voorbeeld geven. Ik ben een moeder en heb twee dochters. Zoals elke normale moeder zou ik mijn leven voor hen geven, maar als ik bij O.-L.-Vrouw ben, dan bestaan mijn dochters niet. Dan is er enkel die grote wens dat Zij mij met Haar zou meenemen. Je kan je alleen maar inbeelden wat een pijn het doet wanneer O.-L.-Vrouw vertrekt. Ik heb zelfs niet de kracht om ook maar een potlood of pen in mijn hand te nemen. God zij dank dat ik Miki heb die alles opschrijft. Ik ga meteen naar mijn kamer om te bidden. Dan bid ik gedurende een uur, soms twee of drie, dat hangt er van af, en door dit gebed geeft God me de kracht om te begrijpen en door te gaan.
Vraag: Als u zegt dat u bidt, is dat dan altijd de rozenkrans, of praat u gewoon? Mirjana: Het is de rozenkrans, zeven onze vaders, praten, maar ik bid altijd de rozenkrans van de Heilige Antonius omdat hij de enige heilige is mat wie je zaken kan doen (gelach): "Jij doet iets voor mij en ik doe iets voor jou."
Vraag: Hoe komt het dat u geen non geworden bent? Mirjana: In het begin, toen we kinderen waren, vroegen we O.-L.-Vrouw wat Zij van ons verlangde, van ons leven. Ze zei: "Wat het ook moge zijn dat je in je hart voelt. Als je een priester of non wil worden, dan wens ik dat het duidelijk is dat Ik bij je was. Als je beslist om een gezin te hebben, dan wens Ik dat je je best doet om een voorbeeld te zijn voor andere gezinnen." Dat is alles wat Zij gezegd heeft over mijn persoonlijk leven. Iedereen stelt me die vraag. Toen las ik over Bernadette om te zien wat er met haar gebeurd was. Zij wilde helemaal geen non worden, maar ze werd ertoe gedwongen. Maar we leven nu in een andere tijd, en dus worden we er niet toe gedwongen.
Vraag: Wat zegt O.-L.-Vrouw over onenigheid binnen het gezin? [de vraag is niet volledig hoorbaar]Mirjana: Ik denk dat O.-L.-Vrouw er niet moet over praten, als je je bede maar tot God richt. Wanneer we hier trouwen voor de kerk, dan leggen we onze rechterhand op het kruisbeeld, zodat God ons kan helpen, opdat er geen echtscheiding komt. Als alles goed gaat, dan is dat dank zij God. Zoniet, neem dan je kruis op, want je kan niet slechts gedeeltelijk katholiek zijn. Je bent het of je bent het niet. Het verdrietigste is dat wij katholieken dingen proberen te rechtvaardigen die niet gerechtvaardigd kunnen worden. We zijn katholieken of we zijn het niet. We volgen Jezus, of we volgen Hem niet.
Vraag: Hoe is dat voor jou om bij een andere verschijning aanwezig te zijn, bijvoorbeeld bij Jacov met Kerstmis? Mirjana: Ik doe dat nooit. Het zou te pijnlijk zijn om te weten naar wie hij kijkt, en ik kan het niet zien. Terwijl hij zijn verschijning heeft, zal ik bidden in mijn kamer, en eigenlijk ... hij zou me plagen achteraf. [gelach]
Vraag: Dus echtscheiding is onaanvaardbaar? Mirjana: Natuurlijk. De man kan zijn vrouw verlaten, of de vrouw kan haar man verlaten, maar zij is zijn vrouw en hij is haar man. Als mijn man me dus verlaat, dan zou ik niet in staat zijn een andere man te zoeken, want voor God is hij mijn man. Wat God eens verbindt, kan Hij alleen scheiden. Ik kan mijn man niet dwingen om bij mij te blijven, maar zelfs als hij weggaat, blijft hij nog altijd mijn man.
Vraag: En de nietigverklaring van het huwelijk? Mirjana: [Mirjana wijst naar een rij priesters en zegt: Hier zijn de priesters (gelach)]. Ik ben niet van plan om te scheiden, daarom ben ik ook niet geïnteresseerd in de nietigverklaring. Ik weet dat indien je niets vertelde over een bepaalde ziekte, of als je geen kinderen wil, dat dit een excuus kan zijn voor de nietigverklaring. In een dergelijk geval geeft de kerk je de nietigverklaring. Maar ik heb me er nooit veel vragen over gesteld.
Na een pauze, en met een brede grijns, voegt ze eraan toe: Maar als ik geïnteresseerd raak, zal ik ernaar vragen. [gelach]
Vraag: Weten je kinderen wat er gebeurt en hoe reageren ze op dit alles? Mirjana: Ze zijn 18 en 15 jaar oud en ze weten heel goed wat er gebeurt. Marko en ik probeerden hen altijd dichter bij God te brengen, al vanaf hun geboorte. Wij dachten dat, als ze zich bewust zijn van Gods liefde, dat ze dan de verschijningen beter zouden begrijpen. Toen hebben we hen uitgelegd dat O.-L.-Vrouw zo af en toe mensen uitkiest, niet omdat ze de besten zijn, maar omdat Zij op dat moment dergelijke mensen nodig heeft. En ze zien me als een normaal persoon.
Toen ik sprak over de verantwoordelijkheid van ouders, kijken de kinderen naar ons eigen leven. Ik geef je een voorbeeld van onze oudste dochter, Maria. Toen zij ongeveer twee jaar oud was, sprak ik haar niet over de verschijningen, omdat ik dacht dat ze te jong was om het te begrijpen. Maar op een dag, toen ze met een vriendinnetje in de kamer speelde, keek ik naar haar. Toen hoorde ik dat andere meisje zeggen: "Weet je dat mijn moeder met de wagen rijdt?" Mijn dochter Maria bleef een tijdje stil en zei toen: "Reusachtig! Mijn moeder spreekt elke dag met O.-L.-Vrouw." Dus al zeiden we er niets over, toch begreep ze het.
Vraag: Emotioneel gesproken, als je één woord zou moeten gebruiken om te beschrijven hoe je je voelt in aanwezigheid van O.-L.-Vrouw, welk woord zou je dan gebruiken? Mirjana: Dat is de hemel. Men vraagt me soms of ik de hemel heb gezien. Ik zeg van niet, maar om bij O.-L.-Vrouw te zijn, dat is in de hemel zijn. Men vraagt me of ik Haar heb aangeraakt en of Zij mij heeft aangeraakt. Ik heb zelfs nooit de behoefte gehad om dat te doen, want wanneer Zij naar je kijkt, dan omhelst Ze jou en kust Ze jou. Je voelt gewoon dat je niet wil dat het ooit stopt. De grootste liefde op aarde, naast liefde voor God, is liefde voor je kinderen. Stel je voor dat je niet denkt aan je kinderen, dat je vergeet dat ze bestaan. Alleen O.-L.-Vrouw kan dat wanneer Ze naar je kijkt. Ik denk dat dat is zoals in de hemel zijn.
Vraag: Welke les moeten we leren uit het vasten? Mirjana: Opnieuw kan ik je alleen mijn persoonlijke mening geven. Wanneer ik vast, dan bewijs ik voor mezelf dat ik de baas blijf over mijn lichaam, dat ik alles voor God kan doen wat ik wil en dat niets me kan stoppen. Met dit vasten toon ik aan God met zo weinig, dat ik klaar ben om zelfs nog meer te doen indien Hij dat wil. Door het vasten wordt mijn gebed sterker. Ik voel me dichter bij Hem. Maar dit zijn mijn persoonlijke gevoelens.
Vraag: Heeft O.-L.-Vrouw iets gezegd over Garabandal? Mirjana: Alleen over Fatima. Ze zei: "Wat Ik gestart ben in Fatima, zal Ik afmaken in Medjugorje. Mijn hart zal triomferen." Ik kan geen details geven. Dat is de enige verschijning die Ze vernoemde naast Medjugorje.
Vraag: Sommige zieners hebben publieke verschijningen en sommigen privaat. Geeft O.-L.-Vrouw jullie dat als een keuze? Mirjana: Er zijn geen private verschijningen, omdat O.-L.-Vrouw niet alleen komt voor mij of Jacov of Marija. Ze komt voor de hele wereld.
Laten we Ivan als voorbeeld nemen. Hij heeft zijn verschijningen in de Kapel en dan kan niet iedereen erin, dus dan is er een dag waarop priesters aanwezig kunnen zijn, een dag voor families, een dag voor zieken, zodat op die manier iedereen binnen kan in de Kapel. Ik had nooit private verschijningen. Ik weet zelfs niet wat dat betekent.
Vraag: Is er een conflict met de bisschop hier? Waarover gaat dat? Mirjana: De hoogste autoriteit is de Paus. En zoals de Paus het zegt, daaraan zou iedereen moeten gehoorzamen. De laatste commissie die we hier in Medjugorje hadden, was voor de oorlog. Het was toen de oorlog begon, dat de bisschoppenconferentie van ex-Joegoslavië zei dat het pelgrims toegestaan is om aar Medjugorje te komen, dat priesters hen zullen aanvaarden en dat ze zullen voorzien in missen, biechtgelegenheid, enz. Maar een beslissing over het feit of Medjugorje authentiek is of niet, dat zal tijd nodig hebben. Het laatste wat gebeurde is dat Medjugorje buiten het frame van ons bisdom ging en dat het in handen van het Vaticaan gegeven is.
Vraag: Is het als lijden voor Maria om naar de aarde te komen en ons ‘niet bekeerd’ te zien? Mirjana: Het is niet pijnlijk. Ze is een moeder. Jij bent jong. Wellicht ben je niet getrouwd. [De persoon die deze vraag stelde, antwoordt: "Neen."] Eens je je eigen kinderen zal hebben, ongeacht wat ze doen, je zal hen achterna lopen en proberen om hen te helpen, want dat is moeder-zijn. Dat is net hetzelfde als met O.-L.-Vrouw.
Vraag: Op je laatste dagelijkse verschijning las ik dat je een lang gesprek had met O.-L.-Vrouw over de hemel. Mirjana: We spraken over de geheimen. Dat was mijn laatste dagelijkse verschijning. Toen gaf O.-L.-Vrouw me het laatste geheim en Ze legde me uit dat het niet meer nodig was dat ik dagelijkse verschijningen had. Ze legde me ook de manier uit waarop ik ze van toen af zou hebben. Tijdens die verschijning, op Kerstmis 1982, hebben we niet over de hemel gepraat. Bij één verschijning vroeg ik O.-L.-Vrouw hoe het komt dat God liefde is en Hij ons zo graag ziet, en waarom Hij sommige mensen voor eeuwig in de hel plaatste. Ze zei: "Het is niet God die dat beslist. Het zijn de mensen die beslisten om daar naartoe te gaan. Ik denk niet dat ik het over iets anders gehad heb met O.-L.-Vrouw. Misschien heb je over Marija of Vicka gelezen."
Vraag: De volgende vraag betrof een huwelijkspartner die een ongelovige is. De vraag, die net hoorbaar was, werd gesteld door iemand wiens Engels niet helemaal duidelijk was. Mirjana: Ik denk dat u vergeet dat ik alleen maar een ziener ben. Het is zo dat de man een ongelovige is. Dat is waarom God haar man op haar weg plaatste, dus hij is haar verantwoordelijkheid. Zij moet hem helpen om God te leren kennen, en Gods liefde, niet door kritiek te geven, maar gewoon door haar liefde, haar voorbeeld en haar gebed. Dat is de enige manier.
Vraag: Heeft O.-L.-Vrouw u ooit meegedeeld wat de meest verschrikkelijke zonde is? Mirjana: Ze sprak niet met mij over wat een grotere of kleinere zonde is, alleen over wat we moeten doen om de zonde te vermijden. En Ze zei me niet welke zonde groter of kleiner is.
Wat me nu te binnen schiet: voor mij persoonlijk is de grootste zonde dat je je naaste niet liefhebt. Want wanneer je je naaste niet liefhebt, zal je niet doden, niet stelen, je zal niet teleurstellen. Je zal niets slechts doen omdat je liefde in je hebt. Dat is wat ik persoonlijk denk.
Vraag: De volgende vraag heeft Mirjana wellicht verkeerd begrepen. Dat blijkt uit het antwoord dat ze geeft. Het teken dat in Medjugorje zal verschijnen, ik las daarover dat wanneer het verschijnt en je bent niet bekeerd, dat het dan te laat zal zijn. Mirjana: Dat is niet waar. O.-L.-Vrouw zei het zo: "Dit is de laatste keer dat Ik naar de aarde kom op deze manier." Dit is mijn persoonlijke mening, maar ik denk dat ze daarmee bedoelde: deze vele jaren en vele zieners. Maar ik dacht nooit dat Ze voor het laatst op aarde was. Dat is een verkeerde interpretatie. Net zoals O.-L.-Vrouw in één van Haar boodschappen zei: "Ik geef je Mijn Moederlijke zegen. Maar vanaf vandaag ben jij die zegen." Maar veel mensen begrepen dat verkeerd en nu gaan ze rond en zegenen mensen. Dat is niet wat O.-L.-Vrouw bedoelde te zeggen. Ze bedoelde dat ons leven een zegen moest worden voor andere mensen, want alleen priesters zijn er om te zegenen. Ze zei dat hun priesterhanden gezegend zijn door Haar Zoon. En wij, zieners, wij kunnen niet zegenen. Ik denk altijd: "Pelgrims, vraag me niet om dat te doen. Ik kan niemand zegenen behalve mijn kinderen, en dat is een moederlijke zegen, want ik heb ook de zegen van een priester nodig."
Vraag: Hoe heb je je familie overtuigd om je te volgen? Mirjana: Ik woonde met mijn ouders in Sarajevo en ik kwam hier om mijn vakantie door te brengen. Ik maak altijd een beetje gekheid met de zieners wanneer ik zeg dat O.-L.-Vrouw op mij wachtte om te komen (gelach). Dus toen de verschijningen begonnen, belde mijn tante mijn moeder op. Ze wist niet hoe ze het haar moest vertellen. Mijn moeder dacht dat ik in het ziekenhuis was en dat ik stervende was.
Maar mijn tante zei: "Neen, dat is het niet. Ze zegt alleen dat ze O.-L.-Vrouw ziet." Mijn moeder zei: "Lijkt ze normaal?" [gelach] Mijn tante zei: "Ze ziet er uit als anders." Toen zei mijn moeder: "Er moet iets aan het gebeuren zijn met haar."
Mijn ouders kwamen recht vanuit Sarajevo naar ons toe. Wie kent je het beste? Je ouders. Dus waren ze vanaf het begin bij mij en ze hielpen me. Zoals ik u al vertelde, ik was niet van hier. Ik werd gedwongen om meteen terug te keren naar Sarajevo, en toen had ik de moeilijkste tijd. Want hier hebben we overal katholieken en Kroaten. In Sarajevo zijn er heel weinig katholieken. De meesten zijn moslims of orthodox. Het was niet mijn keuze om terug te keren naar Sarajevo. Terwijl we daar leefden was de politie elke dag bij ons thuis. Gedurende jaren was het een verschrikkelijke tijd. Je gaat gewoon door, vertelt de waarheid, je bent niet bang, God zal ons helpen. En dat is hoe het werkelijk was. God hielp ons, maar het was niet gemakkelijk. Er was alleen ik, mijn vader en moeder mijn broer. Alle anderen waren van ons gescheiden omdat men in het communisme vond dat het niet goed was om bij ons te zijn. Ik was nog maar 15 jaar oud en ik was staatsvijand. En dan wil niemand bij je zijn, uit schrik.
Vraag: Waarom denk je dat Maria jou koos als ziener? Mirjana: Zie je dat dan niet? (gelach) Ik heb een uur verteld en je stelt me die vraag! [gelach]
Daarop zei ze in het Engels: "I’m joking! I’m joking." [Ik maak maar een grapje]
Toen ging ze verder: Als je een voorbeeld wil zijn voor ongelovigen, als je wenst te tonen dat je gelooft, dat we liefde hebben, dan moet je glimlachen. Je moet grapjes maken, je moet tonen dat je God hebt. Als je altijd bezorgd bent, zenuwachtig, serieus, dan zal een ongelovige zeggen: "Ze is niet anders dan ik. Waarom zou ik dan veranderen?" Dat is de reden waarom ik liever grapjes maak.
Waarom koos O.-L.-Vrouw mij uit? Op een bepaald moment vroegen wij, de zes zieners, dat aan O.-L.-Vrouw, omdat we hetzelfde waren als alle andere kinderen hier. Het enige wat Ze zei was: "Omdat Ik jullie zes nodig heb zoals jullie zijn." En alle zes zijn we verschillende individuen. Alleen O.-L.-Vrouw kan ons samen brengen.
Ik herinner me de woorden van Vader Slavko, een priester die stierf op de Kruisberg. Hij was de oom van mijn man. Hij kwam heel vaak bij ons thuis. Op een dag kwam hij erg verdrietig en geschokt bij ons aan. Ik vroeg: "Wat is er gebeurd? Wat maakt je zo boos?"
Hij zei: "Hoe kan je me zoiets vragen? Want als ik O.-L.-Vrouw was geweest, dan had ik nooit jullie zes gekozen. Maar het grootste teken dat O.-L.-Vrouw hier echt werkelijk aanwezig is, is het feit dat Ze juist jullie zes heeft geklozen." Want de arme Vader Slavko had al zes maand geprobeerd om zes mensen samen te krijgen. Hij is er niet in geslaagd.
Vraag: Wat heeft O.-L.-Vrouw gezegd over het vagevuur? Mirjana: O.-L.-Vrouw vraagt ons om de zielen in het vagevuur te gedenken in ons gebed en om missen voor hen te laten doen. We moeten niet naar de pastorie gaan en betalen voor missen, maar we moeten aanwezig zijn in de mis en bidden gedurende de Heilige Mis.
Vraag: Praat O.-L.-Vrouw over de oorlog? Mirjana: Neen.
Vraag: Waarom mogen we de inhoud van de geheimen niet kennen en moeten we tot een bepaald moment wachten? Mirjana: Dat is Gods wil. Ik denk nooit aan de geheimen. Ik denk er niet aan omdat het de goede God is die de geheimen bewaart, en het is Zijn wil die moet gedaan worden.
Deze morgen bijvoorbeeld sprak ik met Italianen. Misschien zagen jullie dat het er duizenden waren (gelach). En elke vraag die ze stelden begon met: "Waarom? Waarom dit en waarom dat?"
En ik zei tegen hen: "Weet je waarom O.-L.-Vrouw niet in Italië is verschenen, maar in Kroatië?"
En weer vroegen ze: "Waarom?" [gelach]
En ik zei: "Als Ze in Italië was verschenen, dan zou Ze de derde dag al weggelopen zijn [gelach], want het zou altijd geweest zijn van: "Waarom? Waarom?"
Wat Ze ook zei, wij aanvaardden het zoals het was. Ik vraag nooit waarom, want wat O.-L.-Vrouw ook zegt, het is voor ons welzijn en het is niet aan mij om te vragen waarom.
Vraag: O.-L.-Vrouw gaf u Haar autobiografie. Mirjana: Ze gaf het aan Vicka.
Vraag: Wanneer zal dat met ons gedeeld worden? Mirjana: Mirjana glimlachte alleen en zei: "Vraag het aan Vicka."
Vraag: Wat kan je doen voor mensen die op een verschillende manier leven, zodat ze veranderen? Mirjana: Ik zou voor hen bidden. Ik leg hen in Gods handen en ik bid voor hen, omdat ik medelijden heb met hen, omdat ze tegen de natuur ingaan. De natuur werd door God geschapen, dus het betekent dat je tegen God ingaat.
Hierop zei ze in het Engels: "Alles wat je doet met je hart zal helpen. Het is belangrijk dat je alles met je hart doet."
Het is mooi dat je zo ongerust bent over hen. Dat betekent dat je je naaste bemint en ik ben blij dat er geen oordeel in je woorden zit, alleen liefde. En dat is wat O.-L.-Vrouw van ons wenst: niet te oordelen, maar hen te beminnen en voor hen te bidden.
Vraag: Heeft je man ooit aan je woorden getwijfeld? Mirjana: Hij zou het niet overleven mocht hij twijfelen. (gelach) Mijn man komt uit een katholieke familie. Hij is Vader Slavko’s neef. We groeiden samen op. We kennen elkaar sinds onze geboorte. Toen de verschijningen begonnen, zei hij dat hij onmiddellijk alles geloofde van zodra hij hoorde dat ik erbij betrokken was. Omdat we elkaar sinds onze geboorte kennen. Ik was een voorbeeldig meisje [gelach].
Laat me u een voorbeeld geven. In Sarajevo gingen wij, katholieke kinderen, in het geheim naar de catecheseles. Altijd nam een moeder vier of vijf kinderen mee. Ik was ongeveer zes jaar oud. Mijn moeder zei tegen me: "Als iemand je onderweg tegenhoudt en vraagt waar je naartoe gaat, zeg hen dan dat je een ijsje of iets anders gaat eten." En op een dag kwam ik mijn leerkracht, die communistisch is, tegen en ze vroeg me: "Waar ben je geweest?"
Ik werd verondersteld te liegen tegen haar. Ik keek haar aan en zei: "Ik heb er echt geen idee van waar ik geweest ben." [gelach] Ik kon niet zeggen dat ik uit winkelen was of een ijsje ging eten, dus het beste leek me om te zeggen dat ik het niet wist.
We zullen nu eindigen. We zullen dat doen door een Wees Gegroet te bidden en we hebben vele priesters onder ons. Ze hielpen me niet zo veel met de vragen [gelach], maar ze kunnen ons nog steeds de zegen geven.
Vertaling: Angelina Van De Moortele
|
|