Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2010 [januari-juni]

	Download PDF Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2010 [januari-juni] Januari 2010 Medjugorje, 15 januari 2010 Dierbare kinderen van Medjugorje, Geloofd zij Jezus en Maria! Op 2 december kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning thuis, omringd door enkele bedevaarders. Na de verschijning deelde ze de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Vandaag nodig ik u uit met mij op weg te gaan met een totaal vertrouwen en met liefde want ik wil u mijn Zoon leren kennen. Wees niet bang, mijn kinderen! Ik ben er, met u, dicht bij u. Ik toon u de weg: Hoe te vergeven aan uzelf, hoe te vergeven aan de anderen en met een oprecht berouw in uw hart te knielen voor de Vader. Doe in u alles sterven wat u belet te beminnen, te redden en dicht te zijn bij Hem, in Hem. Beslis voor een nieuw begin, het begin van een oprechte liefde, een liefde van God zelf. Ik dank u." De avond van de 31e december had Marija aan de H. Maagd gezegd dat veel bedevaarders haar gevraagd hadden ’s anderendaags op het feest van de Moeder Gods en de eerste dag van het nieuwe jaar, aanwezig te mogen zijn bij de verschijning van 17.40. Daar haar kapel echter zeer klein is, speet het haar dat niet te kunnen aanbieden aan iedereen. Ze stelde de H. Maagd een verandering voor van het programma: dat ze ’s avonds zou komen voor iedereen op de heuvel van de verschijningen. O.L.Vrouw antwoordde dat ze die dag op beide plaatsen zou komen. Op 1 januari waren we dus allemaal op de heuvel en baden rozenhoedjes onder een gietende regen, de voeten in het slijk en het hart in feest. De verschijning duurde redelijk lang en Marija zei ons: "De Gospa is gekomen met legioenen engelen! Ze heeft naar ons gekeken en gelachen en zei: "Gij zijt mijn vreugde, gij zijt mijn hoop." Daarna moedigde ze ons aan om de boodschappen, die Ze geeft, te beleven. Zo begonnen we 2010 met Haar en we hebben u allen aan Haar toevertrouwd. De kardinaal verlangt terug te komen naar Medjugorje. Kardinaal Schönborn van Wenen is voor Nieuwjaar op private bedevaart naar Medjugorje gekomen. Dit is een hoogtepunt in de geschiedenis van Medjugorje. Welke vreugde heeft ons dat bezorgd! Een van de positieve punten, dat volgt uit dit bezoek, is dat het definitief uit de geesten het idee uitroeit dat Medjugorje zou "verboden" zijn. Het is inderdaad zo dat, als de gelegenheid zich voordoet om naar Medjugorje te gaan, sommigen zeggen: "Nee, het is nog niet erkend door de Kerk." Dat is waar, ze verwarren echter "niet erkend" met "verboden." Het is klaar: Medjugorje is door de Kerk nooit "verboden" geweest. De Kerk wacht echter, vooraleer zich uit te spreken. In afwachting hebben we dat grote geluk er allemaal te kunnen heen gaan op private bedevaart. Enkel officiële bedevaarten [georganiseerd door een parochie of een bisdom] zijn niet toegestaan. Dat is al een groot geschenk. In deze 28 jaar had de Kerk dit ook kunnen "verbieden." Uit de bedenkingen van de Kardinaal, die de laatste dagen In verschillende interviews gepubliceerd werden, geven we hier enkele fragmenten, die ons getroffen hebben. De kardinaal zei dat hij vooral als pelgrim gekomen was, om te bidden en zich te bekeren. Dat is de beste innerlijke gesteldheid, die men kan toewensen aan ieder, die naar Medjugorje komt. Reeds meer dan twintig jaar had hij de wens om er heen te gaan als hij de goede vruchten zag in zijn eigen bisdom en elders. Hij zei ook dat het aantal priesterroepingen in zijn seminarie in Wenen, in meerderheid gekregen in of door Medjugorje. De talrijke bekeringen in Medjugorje van mensen uit alle rangen en sociale standen. De Kardinaal was getuige van mooie bekeringen, ook in zijn onmiddellijke omgeving. De lichamelijke en morele genezingen van mensen die in Medjugorje aangekomen zijn, gebroken door drugs, wanhoop, de rouw om een geliefde. De kwaliteit van het gebed in de Medjugorje-gebedsgroepen in zijn bisdom. Hoe de mensen van deze groepen blijmoedig hun geloof beleven en trouw blijven aan de aanbidding, de sacramenten ... Hij vermelde de kerk van de Dominicanen, die elke donderdag urenlang nokvol biddende mensen is. In Medjugorje heeft hij de aanbidding van de woensdagavond geleid voor duizenden bedevaarders. Hij beklom de Krizevac om er zijn kruisweg en de verschijningsberg om er zijn Rozenkrans te bidden. Hij straalde van vreugde. "Ik ben naar Medjugorje gekomen om dicht bij de Moeder van de Heer te zijn," zei de Kardinaal tijdens het Heilig Uur, dat hij leidde in de kerk. De biechten. Zoals de meeste priesters, die in Medjugorje biecht horen, werd de Kardinaal geraakt door de oprechtheid en de diepte van de biechten, die hij gehoord had. De Franciscanen. De Kardinaal had zeer directe en broederlijke contacten met onze priesters. De zieners. De Kardinaal was getroffen door hun bescheidenheid en hun eenvoud. Reeds bij zijn ontmoeting met Ivan, en daarna met Marija in de kathedraal van Wenen, ter gelegenheid van een gebedsavond vorig jaar. In Medjugorje kon hij enkele andere zieners ontmoeten en was er zeer gelukkig om. Actie. De Kardinaal logeerde in de Gemeenschap van het Cenakel. [Door Zr. Elvira gesticht voor de rehabilitatie van jongeren, die lijden onder sommige verslavingen, zoals drugs]. Zo heeft de Kardinaal de vruchten kunnen vaststellen van de barmhartigheid en de liefde, die in Medjugorje ontstaan zijn, waar duizenden jongeren gered werden van een zekere ondergang, zelfs van de dood. De Kardinaal bezocht ook het Kinderdorp, door Pater Slavko gesticht en andere werken van die aard. Dat alles leidde hem er toe te zeggen dat als men de boom aan zijn vruchten kan herkennen, goede vruchten niet te vinden zijn aan een slechte boom. Men kon een diepe vreugde zien op zijn gelaat en waren er allen door getroffen. Op een vraag over de houding van de Kerk, antwoordde de Kardinaal: "Ik mag en ik heb de intentie niet om een bisschoppelijke bedevaart te organiseren naar Medjugorje, zoals we gedaan hebben naar Rome en naar het H. Land. Het is echter nooit verboden, noch door de bisschoppenconferentie, noch door Rome, dat de bedevaarders naar Medjugorje gaan. Een bevestiging lijkt me heel belangrijk voor ons, bisschoppen: De bedevaarders moeten geholpen worden, geestelijk begeleid. Daarin zie ik juist mijn taak, als Aartsbisschop van Wenen: Als ik zie dat honderden, duizenden mensen van mijn bisdom op bedevaart gaan naar Medjugorje, dat er gebedsgroepen ontstaan, dat er priesterroepingen zijn, dat er bekeringen gebeuren, dan is het mijn taak als Aartsbisschop er voor te zorgen dat deze mensen goed begeleid worden. De heilige die de "Kinderen van Medjugorje" gekozen heeft voor het jaar 2010 is "De Heilige Familie!" Jezus zelf, met Maria en Jozef, niets minder! Dat valt goed uit voor de families, die tegenwoordig zoveel hulp nodig hebben. Een sterke bescherming van de H. Familie zal welgekomen zijn! Anderzijds, zonder te vermoeden dat we de H. Familie zouden krijgen als beschermer voor 2010, hadden we in november een natuur grote kerststal gemaakt in onze tuin met heel mooie natuur grote beelden in hars. Maria zit neer, met open handen en het Kindje ligt aan haar voeten in een echte voederbak. Deze plaats is een gebedspool geworden, die voor iedereen toegankelijk is. De kinderen van de omtrek komen graag kijken naar het Kindje Jezus, juist zoals de herders van toen. De bedoeling is aan moeders, die abortus gepleegd hebben, een miskraam gehad hebben of hun kind hebben zien sterven, dit in de handen te leggen van de H. Maagd opdat ze, in de Hemel, bijzonder voor hen zou zorgen. Zo worden deze moeders getroost, tot rust gebracht, zelfs genezen van heel wat kwalen zoals: taai verdriet, doodsangsten, obsessieve schudgevoelens, enz... Deze kribbe is dus een gebedsplaats waar vele harten genezen worden door de Barmhartigheid van God en de goede zorgen van het Kindje Jezus. Het kindje Jezus is heel mooi! Voor de innerlijke genezing van hen, die zich voor dit Kindje komen bezinnen, is het belangrijk Hem te kunnen bekijken en door Hem bekeken te worden. Het is de sterke kracht van de onschuld van God, die dan werkzaam is. Kom naar de kribbe kijken als u op bedevaart bent! Moeder van God, lieve Gospa, ook U bent onze vreugde en onze hoop! Laat ons niet los en moge dit jaar 2010 ons dichter brengen bij uw hart! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2010 Februari 2010 Medjugorje, 12 februari 2010 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 februari 2010 kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in Napels [Italië], omringd door meer dan 15.000 mensen, waarvan 80 priesters. De mensen waren uit gans de streek samen gestroomd, gelovigen en ongelovigen, en ondanks het feit dat ze daar waren van 6 tot 10 uur in de morgen, heerste er een grote kalmte, wat verbazend is voor Napolitanen! Tijdens de verschijning heerste er een buitengewone stilte en velen getuigden dat ze geraakt werden door de genade, die voelbaar was. De kardinaal van Napels, Mgr. Slawomir Oder, was op de hoogte gesteld van de gebeurtenis. Na de verschijning deelde Mirjana de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Met een moederlijke liefde nodig ik u vandaag uit een lichtbaken te zijn voor alle zielen, die ronddwalen in de duisternis van de onwetendheid van de liefde van God, om zoveel mogelijk zielen te verlichten en aan te trekken. Laat niet toe dat onwaarheden, die uit uw mond komen, uw geweten het zwijgen opleggen. Wees volmaakt! Ik leid u met moederlijke hand, een hand van liefde. Ik dank u." Gelukkig dat er engelen bestaan! De catastrofe in Haïti heeft ons allemaal gebroken. Een gevoel van onmacht zou ons kunnen overmeesteren tegenover de omvang en de diepte van de pijnen, "de martelingen" die door dit volk worden beleefd. Maar, nee, we zijn niet onmachtig om te helpen! Buiten de steun aan organisaties, die ter plaatse zijn, hebben we nog een wonderbaar middel, waar we niet voldoende aan denken. Om dit middel te illustreren vertel ik hier een gebeurtenis, die mijn broer diaken, Pascal me vertelde: "Dit is de geschiedenis van de Russische schrijver, Alexander Ogorodnikov, die ik uit zijn eigen mond hoorde. Voor zijn bekering had hij alle nihilistische en verwoestende filosofieën van de 20e eeuw aangehangen. Hij was professor filosofie en had een vurige passie: Samen met zijn kompanen inbreken in appartementen. Hij bekeerde zich in de 70er jaren, op hetzelfde ogenblik als een andere intellectuele: Tatiana Goritcheva. Dan stichtte hij een "seminarie" in Moskou. Onder "seminarie" moet men een gemeenschap verstaan van gelovige intellectuelen, die samen baden, nadachten over het geloof, zochten ... natuurlijk in het geheim! Toch niet zo clandestien, want hij werd meerdere keren gearresteerd en tenslotte voor de keuze gesteld: Verbanning of gevangenis. Alexander weigerde de ballingschap en werd dus in de gevangenis geworpen. Een tiental jaren kende hij verschillende soorten gevangenissen: Politieke, gevangenissen van gemeenrecht, samen met de ergste criminelen en nog andere. De ergste was deze toen hij tenslotte in een ijzige cel werd geworpen [de wanden waren met ijs bedekt], geheel naakt, in een totale eenzaamheid, gruwelijk. De ergste foltering. Hij wist dat hij stervend was. Ik weet niet hoe hij er in geslaagd is een brief aan zijn moeder te laten bezorgen, waarin hij de omstandigheden van zijn gevangenschap, zijn doodsangst, zijn psychologische martelingen, enz. beschreef. Hij smeekte zijn moeder deze brief naar het Westen te smokkelen. Zo werd de brief in de lente van 1986 gepubliceerd in Duitsland en in Frankrijk. Duizenden petities werden verzameld en Alexander werd vrij gelaten. Toen mijn broer deze brief in Frankrijk ontdekte, weende hij en besloot, samen met zijn verloofde, al hun lijden en gebeden voor hem te offeren. Maar tevens besloten zij hun engelbewaarders naar zijn cel te zenden om hem op te beuren en te helpen om te overleven. Na zijn vrijlating in 1986 kon Alexander deel nemen aan een bedevaart naar Lisieux met Zuster Tamara, missionaris in Rusland, die een bus had georganiseerd voor 50 Russen om de Kleine Thérèse te leren kennen en haar te bidden. Tijdens een maaltijd zat mijn broer Pascal tegenover een man met een klein baardje. Ze stelden zich voor: Het was Alexander Ogorodnikov!! Onnodig de emotie te beschrijven toen Pascal hem vertelde hoe ze elke dag hun engelbewaarder hadden gezonden en aan vele anderen gevraagd hadden dit eveneens te doen. Alexander vertelde hem toen hoe hij in deze vuile ijskast, waarin men hem geworpen had om hem te laten sterven, het bezoek had gekregen van de engelen van Westerse kristenen, die voor hem baden. Hij voelde de warmte van deze engelen, die hem als een mantel omringden en hij voelde hoe dit voorrecht verbonden was met het gebed van deze Kristenen. Hij dankte zijn leven zowel aan deze engelen als aan de warmte van het gebed, dat hem kwam opbeuren in zijn cel. Deze vurige orthodox, die nog steeds in Moskou woont, had meerdere mystieke ervaringen toen hij in de gevangenis en van alles afgesloten was. Hij heeft bijna spijt van zijn herwonnen vrijheid, die hem de nabijheid van het "Goddelijke" heeft doen verliezen.." Vele slachtoffers in Haïti, die hun pijn uitschreeuwen, hebben nu nood aan uw engelen, aan al onze engelen, elke dag. En niet alleen in Haïti! Zoveel mensen zijn wanhopig op onze planeet! Het zal ons niet spijten hen onze vrienden, de engelen te zenden, zoals ook Pater Pio, Zr. Faustina, Paus Johannes XXIII, enz... deden. We zullen in de hemel zien welk goed ze hebben kunnen doen bij hun "Bijzondere opdrachten." De postulator van het zaligverklaringsproces van Paus Johannes-Paulus II, Mgr. Slawomir Oder, heeft bevestigd dat de Paus naar "Medjugorje wilde gaan om er te gaan biechten." Tegenover andere getuigen zei de Paus ook dat hij er heen wilde gaan om zich ten dienste te stellen van de bedevaarders en er biecht te horen. In voorbereiding van zijn Zaligverklaring in de herfst van dit jaar, is dit alles reeds gepubliceerd of zal het gepubliceerd worden. Johannes-Paulus II is reeds Eerbiedwaardig verklaard. Jaar van de Priesters Hier volgt een nieuw gebed voor de priesters voor deze maand: Goede Heer, Wij bidden U: Moge Moeder Maria de priesters met haar mantel bedekken en hen door haar voorspraak in hun apostolaat sterken. Wij bidden U: Moge Moeder Maria hen leiden om haar eigen woorden te horen: "Doe maar wat Hij u zal zeggen." Mogen de priesters het hart hebben van de H. Jozef, de zeer zuivere bruidegom van Maria. Moge het doorboorde hart van de H. Maagd hen aansporen om allen te omhelzen, die lijden aan de voet van het Kruis. Mogen de priesters heilig zijn, vervuld van het vuur van uw Liefde, enkel uw grootste eer zoekend en het heil van de zielen. Amen. Heilige Jean Vianney, bid voor ons! Het feest van de H. Jozef is op 19 maart. Laten we hem een dertigdaagse noveen geven! Dit gebed is krachtig en we hebben zo zijn hulp nodig! Ofwel een noveen! Lieve Gospa, de vasten is in aantocht. Help ons om beter te bidden en te vasten. We willen Jezus vergezellen en troosten in zijn verlossingswerk! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2010 Maart 2010 Medjugorje, 15 maart 2010 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 februari 2010 kreeg Mirjana Soldo, ondanks een hardnekkige regen, haar maandelijkse verschijning aan het Blauwe Kruis. Na de verschijning deelde Mirjana de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! In deze bijzondere tijd van uw inspanningen om dichter bij mijn Zoon te zijn, bij zijn lijden en ook bij de liefde waarmee hij het gedragen heeft, verlang ik u te zeggen dat ik bij u ben. Ik zal u helpen de fouten en de beproevingen met mijn genade te overwinnen. Ik zal u de liefde leren, de liefde die alle zonden uitwist en u volmaakt maakt, de liefde, die u de vrede van mijn Zoon geeft, nu en voor altijd. Vrede zij met u en in u, want ik ben de Koningin van de Vrede." Wat te doen tegenover de natuurrampen die de laatste tijd de planeet overspoelen en de ontreddering, die ze teweeg brengen? Angst hebben? Dat is het laatste wat we moeten doen! Gospa heeft ons alle sleutels gegeven, die nodig zijn om te leven met de vrede in ons hart. Die sleutels echter moeten we van vandaag af aannemen want, als er een ongeluk gebeurt en onze fragiele zekerheden instorten, dan is het wel heel laat! Maria zegt ons: "Wie bidt, heeft geen angst voor de toekomst en wie vast heeft geen angst voor de pijn" [25-01-2001]. Families, die God als familievader nemen, mij [de H. Maagd] als huismoeder en de Kerk als thuis, die families hebben van de toekomst niets te vrezen, niets te vrezen van de geheimen." [Private boodschap aan Mirjana]. "Enkel met gebed en vasten kunt ge oorlogen beletten, oorlogen doen ophouden, kunt ge de natuurwetten opschorten" [1981]. Het zou kunnen dat de natuurrampen verder gaan, ik ben geen profeet, maar dat lijkt me wel evident. In de nacht van de 1e januari, toen Gospa verschenen is aan Marija op de heuvel van de verschijningen, in aanwezigheid van duizenden mensen, was ik getroffen toen ik vernam dat ze duizenden engelen bij zich had. Gewoonlijk komt ze op grote feestdagen [het was het feest van de Moeder Gods] met 3 engelen. Met verbazing heb ik dit zeldzaam detail genoteerd. Nu begrijp ik het! Meer dan ooit hebben we nood aan hemelse hulp voor dit jaar en de komende jaren. Herlees al de boodschappen van de 2de van het jaar 2009. Ge zult merken dat de Gospa ons verwittigd had. "Ge zijt verloren gelopen, mijn kinderen!" ... "Ge zijt zozeer ondergedompeld in de zonde" ... "Mijn hart is geraakt door een grote pijn als ik naar uw harten kijk", enz... De H. Paulus zegt ons dat "het loon van de zonde de dood is." Welnu, de wereld loopt al langer hoe vlugger op de weg van de zonde. Bij zover dat men zelfs de zonde aan iedereen wil opleggen, door wetten en allerhande druk. God zendt geen dood, het zijn wij die ze doen komen. Een vriendin werd in het ziekenhuis behandeld als "crimineel" omdat ze weigerde zich te laten aborteren van haar baby, bij wie men een trisomie 21 [Mongolisme] had vastgesteld. [Het kindje werd volledig normaal geboren]. Men noemt het goede kwaad en het kwade goed. Volgens de boodschappen en gans de school van de Gospa deze laatste 29 jaar is het klaar dat we ons moeten voorbereiden voor een beproeving, maar dat in grote hoop! Behoren tot diegenen, die voortdurend bidden, die hopen, die geloven en die beminnen en die hen bemoedigen, die Jezus nog niet kennen. Aan alle beproeving komt er een einde en de "Nieuwe Tijd" waarover Gospa spreekt zal komen op het uur van God. We hebben er geen idee van hoe dit zal zijn, hoe mooi zal dit zijn! Ik merk dat geen enkele van de zieners van Medjugorje pessimist is over de toekomst, zelfs al weten ze dat de wereld zal beproefd worden. God zal het laatste woord hebben. De H. Maagd zal Zijn plan uitvoeren en er zelfs haar eigen vijanden in betrekken! Het uur is dus gekomen om: Zeker de zonde te vermijden en de hand nemen van onze Moeder, de H. Maagd om ons door haar, in de Kerk, te laten leiden. Goede en oprechte biechten te spreken en ons zonder dralen te verzoenen. Te communiceren zoveel de omstandigheden het toelaten. Het Evangelie te beleven. Radicaal de richting van ons leven te veranderen. Ons er aan herinneren dat het doel van ons leven de Hemel is, God de eerste plaats geven in plaats van ons werelds welzijn of een ander idool. Te kiezen voor de nederigheid en een eenvoudig leven, in voortdurende lofprijzing, zoals de H. Maagd Maria en de H.Jozef in Nazareth, om de komst van de Heer voor te bereiden. Alle lijden offeren voor de bekering van de zielen, want de zondaars worden bedreigd door grote wanhoop. "Ik zal u helpen om de fouten en beproevingen met mijn genade te overwinnen", zegt Gospa, die nooit liegt. Psalm 46, die zo klaar de gebeurtenissen van de wereld beschrijft, geeft ons lichtend antwoord: "God is onze toevlucht, Hij geeft ons kracht. In de grootste nood heeft Hij ons geholpen. Daarom kennen wij geen angst, al beeft de aarde, al verzinken de bergen in zee. Laat het water maar schuimen en koken, laat de bergen maar beven onder de beukende golven. De almachtige Heer is aan onze zijde, onze burcht is de God van Jacob." Vaticaan Paus Benedictus XVI heeft een commissie benoemd om het "Fenomeen Medjugorje" te bestuderen, dat het derde meest bezochte bedevaartoord in Europa geworden is. Deze commissie, verbonden aan de Congregatie van de Geloofsleer, zou werken onder het voorzitterschap van Mgr. Ruini, voormalig vicaris van de Paus voor het Bisdom Rome. De kardinaal zou de verbindingsman zijn tussen Medjugorje en de Paus. Laten we veel voor hem bidden en voor allen die aan dit dossier werken. Het gaat immers om een belangrijke verantwoordelijkheid tegenover God en de mensen. [Officieel moet deze informatie nog door het Vaticaan bevestigd worden]. Laten we niet vergeten, dat buiten al deze commissies, het Gospa zelf is die het dossier Medjugorje in handen heeft. Ze heeft ieder van ons nodig om haar plan te bespoedigen, want in dit plan is de kleinste van ons belangrijk! Jaar van de Priesters We kunnen deze maand het volgende gebed bidden, dat werd geschreven door Paus Benedictus XVI "Heer Jezus, aanwezig in het H. Sacrament, Gij hebt onder ons willen blijven bij middel van uw priesters. Maak dat hun woorden enkel de Uwe zouden zijn, dat hun gebaren de uwe zouden zijn, dat hun leven een trouwe uitstraling zou zijn van het Uwe. Dat ze mannen zouden zijn die God over de mensen en de mensen over God spreken. Mogen ze niet bevreesd zijn in hun dienst en de Kerk dienen zoals ze gediend wil worden. Mogen zij mannen zijn, getuigen van het eeuwige in onze tijd en dezelfde wegen gaan van de geschiedenis die U bent gegaan al goed doende voor iedereen. Mogen zij trouw zijn aan hun beloften, jaloers op hun roeping en hun gaven, klare spiegels van hun eigen identiteit en mogen zij in de vreugde leven van de gave die ze gekregen hebben. Dat vraag ik U door de H. Maria, Moeder van God. Ze was aanwezig in Uw leven en zal steeds aanwezig zijn in het leven van de priesters. Amen." Opgelet! Belangrijk bericht voor de priesters! [Aan iedereen door te geven!] De parochie van Medjugorje eist nu om het "Celebret" van de priesters te zien en er een kopij van te maken. Zo niet zullen de priesters geen Mis meer mogen lezen en geen biecht meer mogen horen. Ze zullen eveneens gevraagd worden Medjugorje te verlaten. Lieve Gospa, wat zouden we doen zonder U? Maar we willen U ook niet laten zonder ons, we willen bij U blijven in lijden en vreugde! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2010 April 2010 Medjugorje, 15 april 2010 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 april 2010 kreeg Mirjana Soldo haar verschijning aan het blauwe kruis. Na de verschijning deelde Mirjana de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Vandaag zegen ik u op een bijzondere wijze en ik bid dat ge terug zoudt komen naar de ware weg, naar mijn Zoon, uw redder, Diegene die u het eeuwige leven gegeven heeft. Denk na over alles wat menselijk is, over alles wat u niet toelaat om mijn Zoon te volgen, de voorbijgaande dingen, de onvolkomenheden en de grenzen en daarna, denk aan mijn Zoon, aan zijn goddelijke onmetelijkheid. Maak uw lichaam edel en vervolmaak uw ziel door de overgave en het gebed. Wees gereed, mijn kinderen! Ik dank u." Wat er met onze paus gebeurt, gebeurt met ieder van ons. Het is de ganse Kerk, die langs hem, vervolgd wordt. De Gospa heeft ons geleerd hoe de beproeving te milderen en zelfs de werken van de duisternis te annuleren … door de vasten en het gebed en natuurlijk door de zonde te verwerpen. Er zijn de laatste dagen heel wat initiatieven in die zin genomen, het is prachtig om de solidariteit van de christenen te zien rond de Paus! Laten we ook bidden voor de bewerkers van het kwaad want het zijn zij, de ongelukkigen! Ze zijn zelf de put aan het delven waar ze zullen in vallen! De tijden zijn hard maar de genaden zijn immens! Hier in Medjugorje zitten we op de eerste rij om dat te zien. Dit gezegd zijnde, het is mogelijk dat de vervolgingen in de nabije toekomst nog zullen toenemen, omdat de zonde een zo grote plaats heeft ingenomen in de harten! Het is mogelijk dat men de Paus een inwendig martelaarschap laat ondergaan en dat hij tot zwijgen zal verplicht worden, het is mogelijk dat de Kerk een tijd van nood zal kennen, zoals haar Meester en Bruidegom op het moment van zijn lijden. Het uur van de duisternis zal echter niet blijven duren. De aanklagers en de verraders zullen niet lang de bovenhand hebben. Zijn ze vergeten dat Jezus aan Petrus de beloften van het Eeuwig Leven heeft gegeven voor de Kerk en hem verzekerd heeft dat de "Poorten van de Hel haar niet zullen overweldigen"? [Mt.16,18] Kennen ze de voorspelling van Maria in Fatima niet: "Op het einde zal mijn Onbevlekt Hart triomferen"? Mogen zij terug keren nu het nog de tijd is en zo vermijden zichzelf te veroordelen tot de wanhoop! Maria spreekt ons in Medjugorje over de "nieuwe tijd" die zich aandient. Daarom moeten wij het "hoofd oprichten", zoals Jezus zegt. Het is aan ons om de tijd van beproeving te verkorten. We hebben er de macht voor en we weten hoe we dat moeten doen. En, mochten we het niet weten, dan volstaat het voor ons om de boodschappen te herlezen, die al enkele jaren aan Mirjana gegeven werden op de 2de van de maand. Alles is er heel duidelijk in uitgelegd door onze hemelse Moeder! Op 18 maart verklaarde Mgr. Alessandro d’Errico, de Apostolische Nuntius in Bosnië-Herzegovina: "Bij elk van mijn ontmoetingen met de H. Vader heeft deze heel veel belangstelling getoond voor Medjugorje. Als opperste gezagsdrager van de Kerk moet hij zich duidelijk uitspreken over dit fenomeen. Hij kent Medjugorje heel goed en heeft het me al dikwijls herhaald. De H. Vader is zich zeer goed bewust van het vele goede, dat hier door de priesters, de zusters, de Franciscanen en de leken verwezenlijkt wordt en hij vraagt zich af waarom er zoveel vijandige informatie is tegenover dit fenomeen. Daarom wil de hij een commissie oprichten van zeer hoog gehalte om zich een algemeen idee te vormen over dit gebeuren door zeer competente personen. Hij heeft Kardinalen uitgenodigd, bisschoppen en experts van uit de ganse wereld om deel te nemen aan deze commissie. Het was het verlangen van de H. Vader dat deze commissie zou aangekondigd worden aan de gelovigen op hetzelfde moment in het Vatikaan en in Mostar, wat een bewijs is van de solidariteit van de H. Vader met dit land. Ik weet dat de media al lang over deze commissie spreken en dat de verwachtingen hoog gespannen zijn. Op heden kunnen we zeggen dat we gelukkig zijn en erkentelijk tegenover de H. Vader voor de belangstelling, die hij toont voor Mostar en onze Katholieke gemeenschappen. Zo heb ik op 17 maart, in de naam van de H. Vader, deze belangrijke beslissing meegedeeld op hetzelfde moment, dat ze ook in Rome werd bekend gemaakt. Het is klaar dat de taak van deze commissie moeilijk zal zijn en ik nodig al onze gemeenschappen uit om het werk van deze commissie toe te vertrouwen aan de bescherming van de H. Jozef, van Maria, de Moeder van de Kerk, en aan de heilige patronen van Mostar." [Uit de site van de parochie van Medjugorje: www.medjugorje.hr] Rome heeft de samenstelling van de onderzoekscommissie over Medjugorje bekend gemaakt. Volgens het agentschap Zenit op 13 april bevat de lijst van de leden van deze commissie, voorgezeten door Kard. Ruini, kardinalen, bisschoppen en deskundigen. [U kan de lijst vinden op http://www.zenit.org] "Deze commissie zal discreet werken en haar besluiten zullen voorgelegd worden aan de Congregatie voor de Geloofsleer. Van nu af is de zaak niet meer onder de bevoegdheid van de Bisschop van Mostar, Mgr. Ratko Peric, maar onder deze van de Romeinse congregatie." Herinneren wij ons dat Kardinaal Schönborn op 15 januari bij de Paus ontvangen werd en dat hij op 22 januari de oprichting van deze commissie bevestigde in zijn interview voor Kathpress in Oostenrijk. Hij verklaarde daar dat hij in Rome zijn indrukken had meegedeeld over zijn private bedevaart naar Medjugorje in januari 2010! Dank u, beste Kardinaal! Ik dank God voor deze enorme stap van de H. Stoel tegenover Medjugorje. Laten we bidden dat deze deskundigen trouwe instrumenten zouden zijn voor Gods plannen. Moge hun werk de zo lang verwachte vrucht dragen van de eenheid van harten tegenover Medjugorje! Jaar van de Priesters Vorige maand, bij mijn verblijf in Singapour, maakte ik van de gelegenheid gebruik om terug te gaan naar China. Ik was daar getuige van de geloofskwaliteit van veel Christenen. Hier een getuigenis, tussen vele andere: In een dorp in het hartje van China, waar ik ontvangen werd, woont er een Katholieke familie. Op het moment van de Culturele Revolutie, werd de oom priester gearresteerd en in de gevangenis geworpen. Niemand wist voor hoe lang, noch of hij ooit nog zou terug komen. Uiteindelijk is hij na 15 jaar gevangenis teruggekeerd, waarna nog 5 jaar huisarrest volgde. Amper vrij, herbegon hij met de heropbouw van de dorpskerk. Van zijn neven en nichten, die in die tijd met hem, volgens de Chinese traditie, onder hetzelfde dak woonden, werden er twee priester en een kloosterzuster. Toen ik een van de priesters vroeg hoe hij zijn priesterroeping gekregen had, antwoordde hij: ""Ik was 7 jaar toen mijn oom gearresteerd werd en in de gevangenis terecht kwam. Men is hem thuis komen halen. Ik zag hem vertrekken. Die dag kreeg ik mijn priesterroeping!" Ik vroeg hem toen een tekst over zijn [inmiddels overleden] oom te schrijven, omdat de getuigenis van zijn moed zo mooi is. "Dat loont de moeite niet, zei de priester, zijn geval is niet uitzonderlijk. Hier hebben vele families hetzelfde verhaal!" Om over na te denken... Laten we, zoals elke maand, een nieuw gebed bidden voor de priesters. Dit hier komt van de H. Catharina van Sienna: "Vader, ik bid U, richt het hart en de wil van de dienaars van uw Bruid, de H. Kerk, naar U toe, opdat ze het Lam van God, zacht en nederig, arm en bebloed, zouden volgen op de Kruisweg. Maak van hen engelen in mensengedaante, want, uiteindelijk, moeten zij het Lichaam en het Bloed van uw enige Zoon uitdelen! Amen!" Lieve Gospa, het is met U en door U dat we het Lam willen volgen, laat ons niet los wanneer de hemel verduistert, wij zijn uw allerkleinsten! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2010 Mei 2010 Medjugorje, 15 mei 2010 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 mei 2010 kreeg Mirjana Soldo haar verschijning aan het blauwe kruis. Na de verschijning deelde Mirjana de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Vandaag nodigt uw goede Vader u uit, langs mij, om u, met een ziel vol liefde, te engageren voor een geestelijke tocht. Lieve kinderen, vervult u met genade, heb berouw over uw zonden en verlang vurig naar het Goede. Verlang het ook vurig in naam van hen, die de volmaaktheid van het Goede niet hebben gekend. Ge zult God dierbaarder zijn. Ik dank u." NB. De Kroatische woorden "Duhovni pohod", hier vertaald door "een geestelijke tocht" kunnen ook vertaald worden met "geestelijk bezoek." Het lijkt er op dat Gospa ons met haar wil vereenzelvigen in haar initiatief van Bezoek en in de talrijke moederlijke bezoeken, die ze altijd verder blijft brengen aan haar "Lieve Kindere!" In de gebedsgroep van Jelena Vasilj heeft ze gezegd dat, als we ons volledig aan haar toevertrouwen, de anderen Haar stem zullen horen als we spreken. Wel, de stem van O.L.Vrouw is drager van de H. Geest! De stem van Maria is een Pinksteren! Deze oproep om ons te engageren in een "geestelijk bezoek" is een belangrijke zaak. De Gospa rekent op ons om de H. Geest uit te stralen tegenover hen, die we ontmoeten. We hebben het Leergezag! Een bedevaardster uit Haiti heeft ons een feit verteld dat we nog tegenkomen en dat om wat uitleg vraagt in dit jaar van de priester. Ze ging biechten in een kerk in Parijs. Tijdens de biecht zei ze aan de priester dat ze veel bad voor de zielen van het Vagevuur. De priester zei haar: "Maar laat ze gerust! Het Vagevuur bestaat niet! Verlies uw tijd niet met zulke dingen!" De dame, geschokt door deze uitspraak, zei hem nederig: "Nochtans, eerwaarde, zelfs tijdens de H. Mis bidden de priesters voor de zielen in het Vagevuur!" "Da’s maar een ritueel!" antwoordde de priester. Die dame vertelde ons haar verwarring, want, toen ze nog klein was, hadden haar ouders haar geleerd te bidden voor de bevrijding van de zielen uit het Vagevuur. En, voilà, in de tijdspanne van één biecht viel alles bij haar in duigen! Had ze geloof geschonken aan hersenschimmen? Had ze nutteloos gebeden? Hadden haar goede, gelovige ouders haar op een dwaalspoor gebracht? Door twijfel gekweld, vroeg ze ons wat ze moest geloven. We hebben haar gerust gesteld. we hebben haar vooreerst gezegd dat haar ouders haar het echte geloof van de Kerk hadden meegegeven en dat de leer over het Vagevuur deel uitmaakt van het Leergezag van de Kerk. Geen enkele priester mag dat ontkennen als hij echt Katholiek is. Het is duidelijk uitgelegd in de Catechismus van de Katholieke Kerk. Wel, wat te doen als een priester ons iets zegt dat het Katholiek geloof tegenspreekt? Twee punten: Vooreerst de priester respecteren en hem zonder heftigheid aanspreken. Niet oordelen, we weten immers niet wat hij in het seminarie geleerd heeft, of hij zelf niet het slachtoffer was van een onvolledige of verkeerde leer. In elk geval voor hem bidden. Duidelijk zijn met hem en hem vragen eenvoudig door te geven wat de Kerk over dat onderwerp zegt en niet zijn persoonlijke mening, vooral als ze de Leer van de Kerk tegenspreekt of aanpast. Wij gaan inderdaad naar de priester om in hem een apostel te vinden van Christus en een lid van zijn Kerk, niet om een persoonlijke mening te horen, die kan veranderen van de ene priester naar de andere. Op die manier doen we geen zonde door de priester te oordelen, we blijven in vrede en we vallen ook niet in de vergissing van blindelings te geloven wat hij ons zegt, als hij zelf in crisis is tegenover het leergezag van de Kerk. Hetzelfde geldt voor de pastoraal van de jongeren en de minder jongeren. Het gebeurt dat verloofden ons komen vertellen dat hun pastoor hen tijdens de biecht zegt dat het geen probleem is als men samen leeft voor het sacrament van het Huwelijk en dat ze de Eucharistie mogen ontvangen en de andere sacramenten. Welk een vergissing! Dat is enkel de persoonlijke mening van de priester en ze verschilt totaal met wat de Kerk leert. Het is zeer pijnlijk te zien hoeveel jongeren er zo op een dwaalspoor gebracht worden door dergelijke adviezen. De kuisheid voor het huwelijk is immers een krachtige waarborg voor het welslagen van hun koppel! Het is mijn bedoeling niet hier alle moeilijkheden op te sommen, die de gelovigen ontmoeten bij het eerlijk zoeken naar de waarheid. Maar gezien de voortdurende verwarring, die er is op geestelijk vlak, kan ik de Katholieken maar de raad geven de Catechismus van de Katholieke kerk [een van de meesterwerken van Johannes-Paulus II] te bezitten en hem goed te lezen. Zo zullen ze het echte geloof van de Kerk en van het Leergezag kennen. Ze zullen de leer van de Apostelen aanhangen en ze zullen sterk staan tegenover de gevaarlijke benaderingen van hen, die zelf het slachtoffer zijn van het alom tegenwoordige relativisme. Er is een onderscheidingscriterium dat ons kan helpen, te zien of men voor alles aan God wil behagen dan wel aan de mensen. Gods Woord verwatert niet, het is Woord van Leven. We zullen onze priesters helpen door hen te vragen naar het Evangelie en naar het Leergezag! We danken God voor de priesters, die Hij ons gegeven heeft, en des te meer voor hen, die ons het ware geloof geven, gekregen van de Apostelen en die op heden samen met de Kerk lijden. Laten we hen vurig steunen! Een echte goede moeder! Het gebeurt dikwijls dat moeders de bezielsters en engelbewaarders zijn van priesters. Ik ken een Libanese priester, Pater Mansour Labaky, wiens geschiedenis niet alledaags is. Toen hij zijn eerste H. Mis opdroeg, gaf zijn moeder hem de mooiste hostie, die men zich kon inbeelden. Ze was heel delicaat met de hand gemaakt, goudachtig van kleur zoals de korenvelden, en enorm groot. Hij riep uit: "Mama, waar hebt ge zo een mooie hostie gevonden?" Zijn moeder legde hem dan de oorsprong van deze hostie uit. Toen hij nog kind was had haar zoon aan de familie gezegd dat hij de roep van Jezus voelde en dat hij wilde priester worden. Ze was daar heel gelukkig mee en besloot deze ontluikende roeping te steunen, door aan God haar grote en kleine offers aan te bieden. Ze bad God dat Hij van haar zoon een heilige priester zou maken in zijn Kerk. Om deze materiële en geestelijke steun te concretiseren, nam ze een vaas en besloot er een graankorrel in te werpen, telkens ze aan God een offer bracht. Kort voor hij zijn eerste H. Mis zal opdragen, zo zei ze bij zichzelf, zal ik deze graankorrels laten malen en met het meel zal ik een grote koek bakken, zijn eerste hostie. Zo gebeurde. Toen Pater Labaky het verhaal van zijn moeder hoorde, was hij ontroerd! Elk deeltje van het Lichaam van Christus, dat hij in zijn priesterhanden zou houden, zou komen uit een offer van zijn moeder! Jaren lang had ze dit kostbaar geheim bewaard, terwijl ze zich in stilte offerde voor de priesterroeping van haar zoon! Pater Labaky is nu 70 jaar en hij houdt zich bezig met de vorming van priesters. Zijn boeken zijn pareltjes. Moge zijn geschiedenis vele moeders inspireren en roepingen wekken van "geestelijke moeders"! Zo zullen de goede priesters zich in deze wereld vermenigvuldigen. Jaar van de priester Laten we deze maand onze heel mooie akte van toewijding aan het Onbevlekt Hart van Maria doen, die Benedictus XVI gebeden heeft met de priesters op 12 mei in Fatima. Voor ons leken, volstaat het enkele woorden te veranderen en er zo een gebed van voorspraak van te maken. "Onbevlekte Moeder, op deze genadeplaats, samengeroepen door de liefde van uw zoon Jezus, grote en eeuwige priester, wijden wij, zonen in de Zoon en zijn priesters, ons toe aan uw moederlijk Hart, om trouw de wil van de Vader te volbrengen. Wij zijn er ons van bewust dat, zonder Jezus, we niets goeds kunnen doen [Joh.15,5] en dat we enkel door Hem, met Hem en in Hem instrumenten van heil kunnen zijn voor de wereld. Bruid van de H. Geest, verkrijg voor ons de onuitsprekelijke gave in Christus te worden omgevormd. Door de kracht zelf van de Geest, die, door zijn schaduw over u te werpen, u gemaakt heeft tot Moeder van de Redder, help ons opdat Christus, uw Zoon, ook in ons zou geboren worden. Moge de Kerk zo vernieuwd worden door heilige priesters, omgevormd door de genade van Hem, die alles nieuw maakt. Moeder van Barmhartigheid, het is uw Zoon Jezus, die ons geroepen heeft om te worden zoals Hij: licht van de wereld en zout van de aarde [Mt. 5, 13-14]. Help ons, door uw machtige voorspraak, om deze sublieme roeping nooit te verraden, niet toe te geven aan onze zelfzucht, aan de verleidingen van de wereld en aan de verlokkingen van de Kwade... Lieve Gospa, moeder van de priesters, dank u voor uw blik van goedheid, die ons geneest, ons opricht en mooi maakt! Kom met ons in onze bezoeken opdat de H. Geest zou verschijnen! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2010 Juni 2010 Medjugorje, 15 juni 2010 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 juni 2010 kreeg Mirjana Soldo haar verschijning aan het blauwe kruis. Er waren ongeveer 10.000 mensen op de Podbrdo. Na de verschijning gaf Mirjana ons de volgende boodschap door: "Lieve kinderen! Vandaag nodig ik u uit om door vasten en gebed de weg te bereiden langs dewelke mijn Zoon zal binnen komen in uw harten. Aanvaardt mij als moeder en boodschapper van de liefde van God en zijn verlangen naar uw heil. Bevrijdt u van alles uit het verleden dat op u weegt, wat u een schuldgevoel geeft, van alles wat er in uw voorbije leven, u geleid heeft naar dwaling, naar duisternis. Verwelkom het licht! Herleef in de gerechtigheid van mijn Zoon. Ik dank u." Op 25 juni zullen we de 29e verjaardag vieren van de verschijningen. De noveen voor de Koningin van de Vrede is reeds begonnen. Maar nog voor we de gebeden kiezen, die we haar zullen aanbieden, even halt houden! Vragen we haar, van uit de grond van ons hart, wat ze van ons verlangt, welk geschenk van onzentwege haar het meest aangenaam zou zijn. Een verzoening? Een oprechte biecht? Een daad van liefde tegenover een behoeftige buur? Het opgeven van een slecht plan? Een lofgebed tot God in een beproeving? Een vasten of het verzaken aan bepaald voedsel? Het verbreken van een onzuivere relatie? Een voorspraakgebed in een naburige kerk of een tijd van aanbidding voor het H. Sacrament? Werken aan een bepaald punt van de boodschappen, dat we tot nu toe verwaarloosd hebben? Er is ruime keus! Ieder zal voor zichzelf uitmaken hoe Gospa te verheugen en te troosten voor zoveel onverschilligheid. Het cijfer 29 doet ons denken aan het cijfer 30 en aan de 30 jaar van het verborgen leven van Jezus. We weten niet hoelang Gospa nog dagelijks zal verschijnen. Wel is het zeker dat het ogenblik nadert dat we nog enkel de jaarlijkse verschijningen zullen hebben aan de 6 zieners [Ze heeft hen beloofd hen jaarlijks te verschijnen tot aan het einde van hun leven]. Hoe verschillend zal dat dan zijn! We zijn zo gewoon geworden aan haar dagelijkse komst. Wel, laten we, tijdens deze tijd van genade, ten volle profiteren van deze gunst vanwege de Hemel! Het is mogelijk dat de wereld een zuivering zal moeten ondergaan [verschillende landen werden reeds getroffen]. Wel dan, terwijl Gospa ons nog elke dag komt bezoeken en zegenen, waarom haar dan niet tegemoet komen door van dit jaar af op bedevaart te komen naar Medjugorje!? Ze heeft gezegd: "Ge zult over de boodschappen jammeren als ik er niet meer zal zijn..." Nemen we opnieuw de mooie toewijding aan haar Onbevlekt Hart, die ze aan Jelena gedicteerd heeft. Let op! De mogelijkheden, die door internet aangeboden worden, betekenen ook een valstrik. Overspoeld door allerhande boodschappen, kunnen we geneigd zijn deze, zonder ze te controleren, door te zenden aan onze vrienden op onze adressenlijst. Enkele valse boodschappen van Medjugorje zweven reeds jaren rond en stichten verwarring. Deze alarmerende berichten behoren niet toe aan de boodschappen van de H. Maagd, die de 25e aan Marija en de 2de aan Mirjana gegeven worden. Ze doen kwaad en door ze door te zenden, bewijzen we een heel slechte dienst aan Gospa. Inderdaad, er zijn twee mogelijkheden: Ofwel is de boodschap echt en dan kan ze worden gecontroleerd op de site van de Parochie of op andere betrouwbare sites. Ofwel is de boodschap vals en dan zijn de gevolgen: Ze zal de meest kwetsbare mensen terroriseren en meer angst dan gebed opwekken! Ze discrediteert Medjugorje. De inhoud van de boodschap gelijkt niet op de woorden van Gospa. Dat dient enkel de vijanden van Medjugorje. We vertoeven enkel in het emotionele, het sensationele. Dit heeft niets te zien met Gods Woord. Ge kent de geschiedenis van de kleine herder, die voortdurend riep:"De wolf, de wolf!" Gans het dorp liep te hoop. Echter voor niets, want er was geen wolf. Op een dag was er echter wel een wolf en de kleine herder riep en riep, maar niemand kwam. De wolf verslond de ganse kudde! De dag dat de 10 geheimen zullen bekend gemaakt worden, wie zal ze dan nog geloven, als ze vooraf gegaan werden door totaal verzonnen boodschappen? Als u dus dergelijke boodschappen ontvangt: bestemming: vuilbak! Men is niet verantwoordelijk voor wat men hoort, maar men is wel verantwoordelijk voor wat men herhaalt. Na het jaar van de priester: Op 11 juni vierden we het slot van het Jaar van de Priester en het jubileum van de Pastoor van Ars. Ter ere van deze prachtige gebeurtenis, wil ik hier een woord aanhalen van de Heilige Pastoor, dat me getroffen heeft: Volgens Abbé Toccanier, herhaalde de Pastoor van Ars dikwijls: "De nederigheid is als de ketting van een Paternoster. Neem de ketting weg en de kralen vallen uiteen. Neem de nederigheid weg en alle deugden verdwijnen." Zoals de H. Macarius, de kluizenaar van de woestijn, die op een dag een verschijning kreeg van Satan, die hem zei: "Al wat gij doet, doe ik ook. Gij vast en ik eet nooit. Gij waakt en ik slaap nooit. Er is maar één iets dat ik niet kan doen, en dat gij doet." "Ah, wel, wat dan?" "Me vernederen." Dat herinnert me aan een merkwaardig feit, dat zeker meerderen van ons zal inspireren, te meer dat Gospa [vooral langs Mirjana] niet ophoudt ons aan te moedigen om voor de priesters te bidden. "Bidt voor de priesters, zei Ze. De priesters hebben niet uw oordeel, maar uw gebed, uw hulp en uw liefde nodig. [Mirjana 1982] De zuster van de stal. Een bekende Duitse Bisschop, Mgr. Ketteler, vertelde een voorval, dat hem diep geraakt had. God had hem geopenbaard dat er een kloosterzuster was, die haar leven voor hem had geofferd en dat de vruchtbaarheid van zijn apostolaat te danken was aan haar gebed. Ook het aangezicht van de zuster werd hem getoond. Hij wist echter niet waar ze woonde. Bij zijn bezoeken aan de kloosters van zijn bisdom vroeg hij telkens om alle zusters te zien. Zo dacht hij haar te kunnen herkennen. Op een dag bezocht hij zusters in een nabije stad en droeg de H. Mis op in hun kapel. Aan het einde van de uitdeling van de H. Communie, viel zijn blik op een zuster. Hij werd bleek en bleef een ogenblik verstijfd. Hij vermande zich en gaf de H. Communie aan de zuster, die niets gemerkt had. Dan eindigde hij heel sereen de H. Mis. Hij vroeg de overste hem alle zusters voor te stellen. Toen hij echter deze, die hij zocht, niet zag, vroeg hij de overste: "Zijn alle zusters hier?" Ze antwoordde: "Monseigneur, ik heb ze allen laten roepen, maar, wel degelijk, er is er een die ontbreekt. Ze houdt zich op zulk een voorbeeldige manier bezig met de stal, dat ze soms andere dingen vergeet." "Ik zou die zuster willen leren kennen", drong de bisschop aan. Wat later kwam de zuster binnen. De bisschop verbleekte opnieuw en vroeg of men hem even met haar alleen wou laten. Hij vroeg haar: "Kent ge mij?" "Ik heb uw excellentie nooit gezien." "Welke devotie pratikeert ge liefst?" "De devotie tot het H. Hart van Jezus" was het antwoord. "Naar het schijnt doet ge het zwaarste werk van het klooster" ging hij verder. "O, nee, Excellentie. Wel moet ik zeggen dat het me soms tegensteekt." "Wat doet ge als ge overvallen wordt door bekoringen?" "Ik heb de gewoonte aangenomen uit liefde voor God en met vreugde elk werk te doen dat me zwaar valt. En ik draag dit op voor een ziel op deze wereld. Het is aan de goede God, te kiezen welke ziel er de begunstigde van zal zijn. Elke avond bied ik voor haar mijn uur aanbidding van het H. Sacrament aan." "En hoe bent ge op het idee gekomen, dat alles voor een ziel te offeren?" De zuster antwoordde: "Het is een gewoonte, die ik op school heb aangenomen. Mijnheer Pastoor heeft ons geleerd dat men voor de anderen moet bidden, zoals men bidt voor zijn familie." Hij zei ook: "Men moet veel bidden voor de zielen, die gevaar lopen verloren te gaan. Vermits echter alleen God weet, wie dit het meest nodig heeft, is het best zijn gebeden aan het Heilig Hart van Jezus te offeren, terwijl men vertrouwen heeft in zijn wijsheid." Dat heb ik gedaan en ik heb steeds gedacht dat God de geschikte ziel gevonden had." "Zoudt ge graag weten voor welke ziel ge bidt?" "O, nee, dat is niet nodig!" Toen ze afscheid namen, heeft de bisschop zijn geheim niet onthuld. Lieve Gospa, Dank u voor de 29 jaar verschijningen! Aanvaard onze nederige geschenken! Mogen zij, door uw moederlijk hart, duizenden zielen naar uw Zoon trekken! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2010 Met dank aan Dr. Guy Claes