Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2009 [juli-december]

	Download PDF Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2009 [juli-december] Juli 2009 Medjugorje, 15 juli 2009 Op 2 juli kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning aan het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning deelde ze de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Ik roep u op omdat ik u nodig heb. Ik heb harten nodig, die bereid zijn tot een onmetelijke liefde. Harten, die niet bezwaard zijn door ijdelheden. Harten, die bereid zijn lief te hebben, zoals mijn Zoon heeft liefgehad. Die bereid zijn te offeren, zoals mijn Zoon zich geofferd heeft. Ik heb u nodig. Om met mij te kunnen gaan, vergeeft aan uzelf, vergeeft aan de anderen en aanbidt mijn Zoon! Aanbid Hem ook voor hen, die Hem niet kennen en Hem niet beminnen. Het is daarom dat ik u nodig heb en u oproep. Ik dank u!" De moordenaar en de Rozenkrans! Begrijpen dat Gospa ons nodig heeft begint met het besef dat ook wij haar nodig hebben en dat haar hulp nooit ontbreekt voor hen, die haar bidden met een oprecht hart. Deze Amerikaanse bisschop is er getuige van! Mgr. William Kerr, in de USA zeer bekend als verdediger van de mensenrechten, is op 14 mei teruggekeerd naar de Vader. De beruchte seriemoordenaar Tend Bundy had hem gekozen als zijn geestelijke leider voor hij stierf op de elektrische stel. Mgr. Kerr vertelde dat hij, bij zijn eerste opdracht in een ziekenhuis, een jonge verbrande patiënt moest bijstaan, die aan zijn wonden bezweek. Later wachtte hem, in 1978, een nog meer verschrikkelijke taak in het huis voor studentinnen in Tallahassee in Florida. Midden in de nacht had Mgr. Kerr een oproep gekregen van de politie: Hij moest zo vlug mogelijk naar de studentinnen gaan. Toen hij aankwam lagen deze allen, behalve één, op de grond, dood of half-dood, slachtoffers van de beruchte doder, Ted Bundy. Toen hij de laatste sacramenten had toegediend aan een stervende studente, sprak Mgr. Kerr [Toen nog Pater Kerr] met het meisje dat gezond en wel ontsnapt was. De politieman, die het onderzoek leidde, wilde weten hoe zij deze brutale aanval overleefd had. Ted was immers aan de deur van haar kamer blijven staan, had zijn wapen laten vallen en was vertrokken zonder haar aan te raken. Het meisje wilde echter met niemand anders spreken dan met een priester. De schok had haar als het ware verlamd. Ze vertelde aan Pater Kerr dat, voor ze naar de universiteit vertrok, haar moeder haar had doen beloven dat ze elke avond, voor ze ging slapen, het rozenhoedje zou bidden om beschermd te zijn. Zelfs al viel ze tijdens het bidden in slaap. Ook die avond had ze dat gedaan. Toen Ted in haar kamer kwam om haar te doden, had ze haar Paternoster nog stevig in haar hand. Later bekende Ted aan Mgr. Kerr dat, toen hij in de kamer binnen ging, hij onmogelijk nog een stap verder kon zetten. Hij moest zijn wapen laten vallen en wegvluchten. Dat is de kracht van beschermende mantel van onze Moeder! Dat is ook de wijsheid van een moeder, die aan haar dochter het afdoend wapen heeft weten te geven van de Rozenkrans, die haar het leven gered heeft! [Rapport van Domenico Bettinelli en Gabriël Dillen http://www.bettnet.com/blog/index.php] Welk een prachtige ingeving had onze Paus om een Jaar van de Priester uit te vaardigen. Zo dikwijls heeft Gospa ons gevraagd te bidden voor onze priesters, voor onze herders! Dit jaar biedt de gelegenheid onze vurigheid voor hen te verdubbelen, geholpen door de talrijke aflaten, die door de Kerk verleend worden. Ik stel voor dat we elke maand een mooi gebed nemen, dat door een heilige is gemaakt en dat we het elke dag bidden tot de volgende maand. Om de reeks te beginnen, ziehier een prachtig gebed van de Heilige Pastoor van Ars, patroon van de parochiepriesters, die dit jaar Patroon wordt van alle priesters van de wereld. Laten we bidden dat de Heer dezelfde liefde zou leggen in het hart van alle priesters! Akte van liefde van de Pastoor van Ars Ik bemin U, o mijn God, en mijn enige wens is U te beminnen tot de laatste adem van mijn leven. Ik bemin U, o oneindig beminnelijke God, en ik zou liever sterven terwijl ik U bemin dan een ogenblik te leven zonder U te beminnen! Ik bemin U, o mijn God, en ik verlang enkel naar de hemel om het geluk te hebben U volkomen te kunnen beminnen. Ik bemin U, o mijn God, en ik vrees de hel enkel omdat men daar nooit de zoete troost zal hebben U te beminnen! O, mijn God, als mijn tong U niet voortdurend kan herhalen dat ik U bemin, dan wil ik dat mijn hart het U even dikwijls herhaalt als ik adem. O, geef me de genade te lijden terwijl ik U bemin, U al lijdend te beminnen en op een dag te sterven terwijl ik U bemin en te voelen dat ik U bemin. En hoe meer ik mijn einde nader, des te meer verzoek ik U mijn liefde te vermeerderen en te verbeteren. Amen. De H. Jean Marie Vianney, Pastoor van Ars, zei: "Als ik een priester zou ontmoeten en een engel, dan zou ik eerst de priester groeten en dan de engel. Moesten er geen priesters zijn, dan zouden het lijden en de dood van Jezus nutteloos zijn. Welk een nut zou een schatkist hebben vol goud, als niemand ze kan openen? De priester heeft de sleutel van de hemelse schatten." De zienster Vicka lijdt nog steeds erg aan haar rug na haar val van de trap in haar huis. Ze moet een zware behandeling ondergaan in Zagreb. We zullen haar waarschijnlijk dit jaar niet meer zien, zelfs al werkt ze in werkelijkheid meer voor ons dan de gezonden. Een van haar vriendinnen zei haar voor enkele dagen: "Ge zult me waarschijnlijk zeggen dat deze beproeving een geschenk van God is?!" Vicka antwoordde: "Een groot geschenk!" Lieve Gospa, ga met ons met vakantie! Toon ons hoe jij deze ogenblikken beleefde van rust voor lichaam en ziel! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2009 Augustus 2009 Medjugorje, 15 augustus 2009 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 juli kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning aan het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning deelde ze de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Ik kom met mijn moederlijke liefde om u de weg te tonen die je moet volgen om zoveel mogelijk te gelijken op mijn Zoon Jezus en zo dicht bij God en Hem dierbaarder te zijn. Verwerp mijn liefde niet. Verzaak niet aan het geluk en het eeuwige leven omwille van voorbijgaande dingen en de ijdelheid van dit leven. Ik ben bij u om u te leiden als een moeder. Ik waarschuw u. Kom met me mee!" Het jongerenfestival was dit jaar bijzonder gezegend. De jongeren waren talrijker dan ooit. De stemming was vreedzaam en de liederen heel mooi. Meer dan 600 priesters, uit alle landen, kwamen hen begeleiden. De onderrichtingen en de getuigenissen, die in het openbaar gebracht werden, waren uitstekend. U kan ze beluisteren op de website mladifest.com, van zodra ze er op gezet zijn. Hier de link: http://www.mladifest.com/medjugorje/testimonies.htm/ Jongeren, kom volgend jaar nog talrijker. Er zijn reeds goede sprekers en getuigen voor u gekozen! Ze hadden zulk een dorst! Tijdens dit festival hebben veel jongeren belangrijke en moedige stappen kunnen zetten naar de Heer toe. Er zijn heel veel getuigenissen. Op een dag liepen er enkele jongeren op straat en hadden heel veel dorst. Ze kwamen langs een kleine voedingszaak en stalen er drie flesjes cola. Na enkele tijd begon de plaatselijke genade te werken en hun geweten begon te knagen. Ze begrepen dat ze de vrede in hun hart verloren waren en besloten een priester op te zoeken en hem alles te vertellen. Deze nodigde hen uit hun zonde te biechten, wat ze ook deden. Ze kregen de absolutie. De priester legde hen echter uit dat ze ook hun fout moesten herstellen, omdat dit voor hen mogelijk was. Stel u dan even drie jongeren voor, vreemden in het land, die heel gegeneerd terug naar de winkel gingen en hun diefstal bekenden aan de verwonderde Kroatische verkoopster terwijl ze de verschuldigde som op de toonbank legden! [Bijna] nog nooit gezien! "Na de zonde, lieve kinderen, kunt ge geen vrede hebben in uw hart" zegt Gospa ons. Laten we voor de jongeren bidden! De wereld, waarin ze leven, leert hun heel wat anders en ze moeten zich met moed wapenen om Jezus te volgen en Hem te belijden bij hun vrienden! Een machtiger man dan God? Velen waren verwonderd over de heel korte boodschap van Gospa in juli: "Lieve kinderen, moge deze tijd voor u een tijd zijn van gebed. Dank dat ge aan mijn oproep gehoor hebt gegeven!" Het is duidelijk dat de H. Maagd ons wilde verrassen! Het is sympathiek vast te stellen dat de Moeder Gods ook "trucs" van schrijvers gebruikt om ons uit onze geestelijke verdoving te halen, onze aandacht te wekken en ons terug te brengen naar het essentiële. De Pastoor van Ars riep op een dag in een preek uit: "Ik ken iemand, die machtiger is dan God!" Iedereen vroeg zich af wie die superman wel kon zijn. De pastoor voegde er aan toe: "Dat is de mens, die bidt." Het sloeg in! Dan legde hij uit dat iemand, die bidt, macht heeft op het hart van God. Hij kan Hem zijn plannen doen veranderen! We hebben hiervan 1000 bewijzen in het leven van Gods volk, van gisteren en van nu. Ik hou heel bijzonder van die episode tussen de Heer en zijn profeet Mozes. [Ex.13.17] Het Joodse volk was zover gegaan in zijn ongehoorzaamheid en geestelijk overspel [met het gouden kalf] dat God aan Mozes zei: "Ik ga niet meer met u mee!" Het Joodse volk was echter de woestijn ingetrokken en men kan zich moeilijk voorstellen hoe het er, met enkel menselijke middelen, levend zou uitgeraakt zijn. Er was echter een man, één enkele, Mozes, die op de berg voor God ging staan en Hem, met heel zijn hart, bad om zijn volk niet in de steek te laten. God verhoorde het gebed van deze man, veranderde van mening en besloot integendeel met Israël naar het beloofde land op te trekken. Door het nederig en oprecht gebed van één man was het leven van duizenden gered, waaronder dat van de voorouders van Jezus. Wat een ongelofelijke inzet heeft ons gebed! Zonder deze vertrouwelijkheid, die Mozes had tegenover God, waarbij hij met Hem kon discussiëren en Hem zelfs vrij kon tegenspreken, zoals goede vrienden kunnen doen, was het volk van Israël in de woestijn omgekomen! Wie kan genoeg de kracht van ons minste gebed prijzen, dat gebeden wordt met het hart? "Moest ge de kracht zien van het minste van uw gebeden, zegt ons Gospa, dan zoudt ge zonder ophouden bidden!" Soms verspelen we enorme energie, tijd, geld en gezondheid om ons doel te bereiken en soms mislukken we, ondanks onze inspanningen. Als God echter met ons mee gaat en wij met Hem, dan verandert er alles! De huidige wereld, zoals de Hebreeën destijds, heeft de "gouden kalveren" vermenigvuldigd en zijn tijd zonder God geregeld. Door het overspel op te hemelen, spuit hij zichzelf in met de dood en legt zichzelf van langs om meer ondraaglijke inwendige pijnen op. Onschuldige kinderen zijn er de meest onrechtvaardige slachtoffers van. God zoekt dan ook Mozessen, nederige en beminnende mensen om voor Hem te gaan staan en te bidden. Eenvoudig te bidden. Hoeveel wonderen hangen er niet boven ons, klaar om gegeven te worden. Want God verlangt niet de dood van de zondaar, maar dat hij zich bekeert en leeft ". Wij moeten deze wonderen doen neerkomen. Dit is niet het uur om druk te doen, om louter menselijke pogingen te ondernemen, noch om te geloven in de beloften van politici, die "meestal" Gods geboden breken. Nee, het uur is gekomen om op de knieën te vallen. Om Medjugorje te beschadigen is er weer veel inkt gevloeid in bepaalde media in verband met Pater Tomislav Vlasic. Door een mengelmoes te maken van Medjugorje met Pater Vlasic getuigt van onwetendheid over de feiten. Dat publiceren is een professionele fout. Het kleinste eenvoudig onderzoekje toont al dat deze priester Medjugorje verlaten heeft, toen hij begon af te wijken en dat hij reeds 20 jaar niet meer in deze provincie verblijft. Hij woont in Italië sinds 1987. Nog onlangs heeft de wereldgekende Prof. Henri Joyeux een artikel geschreven om nogmaals de evidente waarheid te bevestigen. Van uit Rome, op Zenit van 29 juli, legt een artikel nogmaals de feiten uit zonder enige passie: De Algemene Procurator van de orde der Minderbroeders besluit er in dat het "aanvaarden door Benedictus XVI van het ontslaan uit de priesterschap van Pater Vlasic, geen oordeel betekent over de getuigenissen over de verschijningen van Maria in Medjugorje." Wie dus de waarheid zoekt, heeft een betrouwbaar aanknopingspunt. [Zie www.zenit.org] Verre van ons, in dit jaar van de priester, om ons te verheugen in het tekortkomen van een priester. Laten we voor hem ten beste spreken. Jaar van de priesters Hier een ander gebed voor de priesters, van Marthe Robin, bedoeld om dagelijks te bidden tot 15 september. [Zoals aangekondigd in de fax van 15 juli]. "Neem, o God, ten volle uw priesters om te vervullen, om te helpen vervullen al wat Gij van hen verlangt. Leid hen in alles en voor alles. O, mijn God, wees hun kracht. O, mijn God, moge al hun daden, de belangrijkste, de kleinste, van U komen, van U afhangen en naar U verwijzen. Moge al hun handelen voor U zijn, o mijn God, om u te verheerlijken, U te beminnen en U te doen beminnen." Marthe Robin. Lieve Gospa, U, die naar de hemel bent opgeklommen, stort in onze harten stromen van liefde! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2009 September 2009 Medjugorje, 15 september 2009 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 september kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning aan het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning deelde ze de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Met mijn moederlijk hart nodig ik u vandaag uit om te leren vergeven, volledig en onvoorwaardelijk. Ge lijdt onder onrechtvaardigheden, verraad en vervolging, maar daardoor zijt ge dichter en meer geliefd bij God. Mijn kinderen, bidt om de gave van de liefde. Alleen de liefde vergeeft alles, zoals mijn Zoon vergeeft. Volgt Hem! Ik ben midden onder u en bid opdat ge, als ge voor de Vader zult komen,ge zoudt kunnen zeggen: "Hier ben ik, Vader, ik heb uw Zoon gevolgd, ik heb liefde gehad en ik heb vergeven met het hart omdat ik in Uw oordeel geloofd heb. Ik heb vertrouwen gehad in U". Ik dank u" Op 15 september verwelkomde de overvolle Sint Stefaanskathedraal in Wenen, Oostenrijk, de zienster Maria Pavlovic-Lunetti ter gelegenheid van het feest van O.L.Vrouw van Smarten. De wake, met een Heilige Mis, duurde van 16 tot 21.30 uur! Aan het einde kwam Kardinaal Schönborn om de zegen te geven aan alle mensen, die aanwezig waren voor de aanbidding. Hij benadrukte het belang van Medjugorje voor deze tijd en vermelde de genaden van bevrijding, die in Medjugorje verkregen worden, in het bijzonder genaden van bevrijding van verslavingen [drugs, alcohol, enz...] en genaden van leven in de Kerk. Het was voor ieder een sterke en gelukkige verrassing. Hier enkele woorden van de Kardinaal: "We kunnen de Heer danken want, door zijn Moeder, worden zoveel mensen naar de liefde van God gebracht, hebben er zoveel bekeringen plaats, gaan mensen weer biechten en ontwikkelen ze liefde voor de Eucharistie. Er zijn verzoeningen in de families en mensen worden genezen van drugs en andere verslavingen". "Het is een groot geschenk dat de H. maagd zo dicht bij al haar kinderen wil zijn. Ze heeft deze nabijheid al op vele plaatsen getoond en sinds vele jaren op een bijzondere manier in Medjugorje". Dergelijke gebeurtenissen spreken voor zichzelf! Ze sparen er ons van nutteloze oorlogen te voeren tegen hen die onwaarheden over Medjugorje verspreiden. Laten we hier aan herinneren dat Kardinaal Schönborn, samen met Paus Johannes-Paulus II, de belangrijkste auteur is van de Catechismus van de Katholieke Kerk. Ten einde adem? Mijn assistente Rosie vertelt: "Al jaren rookte ik een pakje sigaretten per dag. Dikwijls had ik gepoogd te stoppen, maar telkens eindigde het op een nieuwe mislukking. het leek me te moeilijk en ik was er toe gekomen dat ik er de genade niet voor kreeg. Ik zei bij mezelf: "Het gaat er niet om dat ik niet zou willen stoppen, maar mijn lichaam heeft er nood aan. In elk geval zou ik onmogelijk worden om mee te leven als ik zou stoppen!" Op 25 juni besloot ik Gospa een geschenk aan te bieden voor de 25e varjaardag van haar verschijningen in Medjugorje. Ik wist goed dat het moeilijk zou zijn een ganse dag niet te roken en bijgevolg dacht ik dat dit het mooiste geschenk zou zijn dat ik haar zou kunnen geven. Diezelfde dag, tijdens de verschijning, nam ik mijn besluit: "OK, ik zal niet roken tot aan de verschijning van morgen". Definitief stoppen met roken was in het geheel mijn doel niet. Ik wist niets af van de "24 uren van Gospa," evenmin hoe dat werkte. Niet roken leek me echter doenbaar als ik wist dat ik ’s anderendaags mijn sigaretje zou terug vinden. De dag ging voorbij en ik herinnerde me mijn geschenk aan de H. Maagd. Feitelijk dacht ik enkel nog daaraan en het verlangen om ’s avonds deze sigaret te roken werd van langsom heviger. Toen kwam het lang verlangde uur en eindelijk zou ik deze sigaret kunnen roken! Mijn gedachten zaten vast aan het genoegen en de voldoening, die deze sigaret me zou bezorgen. Maar welk een verrassing! Terwijl ik mijn longen vulde met rook, kwam de smaak me als afstotend voor! Onmiddellijk wierp ik mijn sigaret weg en dacht dat ik ziek was. Ik ging het huis weer binnen om aan de anderen te vertellen wat er gebeurd was en dacht dat de volgende sigaret beter zou smaken. Ik had echter dezelfde reactie, zoals die dag trouwens voor alle volgende sigaretten. Ik vond dat echt eigenaardig. Toen heb ik bij mezelf gedacht dat de H. Maagd niet meer wilde dat ik zou roken. ’s Anderendaags gebeurde trouwens hetzelfde telkens ik wilde roken. Sinds die dag heb ik niet meer gerookt. Nu reeds drie maanden. De maanden die volgden, waren als een tijd van zuivering. Ik hield niet op een dik bruin en zwart slijm over te geven, dat zich voortdurend opnieuw vormde. Tevoren had ik er nooit een idee van gehad wat ik al in mijn lichaam opstapelde! Nu voel ik me zoveel beter! Vroeger was het moeilijk de berg te beklimmen, telkens was ik als gekraakt. Nu ga ik naar boven zonder kort van adem te worden. Ik bid beter en moet me nooit meer verontschuldigen bij mijn huisgenoten om buiten te gaan roken. De Gospa heeft voor mij alles veranderd. Ik dacht haar iets te geven, In feite is het Zij, die me een mooi geschenk gegeven heeft!" Aan het einde van deze zomer danken we de Heer voor de stromen genaden, die we gekregen hebben! Het is waar dat we de afwezigheid van Vicka [nog steeds ziek] gevoeld hebben. De zieners hebben haar echter afgelost en hebben bijna dagelijks een getuigenis gegeven, tot vreugde van de bedevaarders! Ze hebben ons toegelaten ons op het essentiële te richten, te weten: op het "Evangelie herhaald door de Moeder", volgens de woorden, die ze van haar, uit eerste hand, gekregen hebben. Op een plaats, zoals Medjugorje, bestaat er steeds het gevaar de genade te mislopen, die ons uitnodigt tot bekering, door zich te verstrooien in bijkomende realiteiten of door het buitengewone te zoeken. Zoals Pater Slavko zei: "Uw ticket is te duur als ge in Medjugorje enkel de zon hebt zien dansen!" Jelena Vasilj-Valente beantwoorde enkele vragen toen ze bij haar ouders verbleef. Een huismoeder vroeg haar: "Jelena, hoe doet ge het om in familie te bidden met 4 kleine kinderen, uw man en veel werk?" [Jelena en Massimiliano hebben 4 kinderen in minder dan 6 jaar]. Jelena antwoordde: "Hoe zou ik het doen, zonder samen te bidden? Zonder het gebed zou ik er niet in slagen. Het is het gebed dat ons steunt. Het is in het gebed, dat ik al mijn krachten en mijn vrede vind." Op de vraag "En als men er niet toe komt om te bidden?" antwoordde ze: "Het is te gelijkertijd zo moeilijk en toch zo gemakkelijk. Het eenvoudig feit dat men bidt is reeds een belofte. Gospa zal u leiden! Misschien kunt ge u aansluiten bij een gebedsgroep? Als ge probeert te bidden, dan is het reeds de H. Maagd, die iets doet in uw hart. Ontmoedig u niet! Een priester zei: "Het slechtste gebed is het gebed dat niet gebeden wordt." Jaar van de priesters. Hier volgt nog een gebed dat men speciaal voor de priesters kan bidden. Het is het gebed van Jezus zelf, juist voor Zijn lijden. Het mooiste! [Elke dag te bidden gedurende een maand, zoals aangekondigd in de fax van 15 juli]. "Ik bid voor hen. Niet voor de wereld bid Ik, maar voor hen, die Gij Me gegeven hebt, omdat ze U toebehoren. Al het mijne is van U en het uwe is van Mij. Zo ben Ik in hen verheerlijkt. Ik blijf niet langer in de wereld, zij blijven echter in de wereld, terwijl Ik naar U toe kom. Heilige Vader, bewaar in Uw naam hen die Gij Mij gegeven hebt, opdat zij één mogen zijn, zoals Wij. Toen Ik bij hen was, bewaarde ik in Uw Naam hen, die Gij Mij hebt gegeven. Ik heb over hen gewaakt en niemand van hen is verloren gegaan, behalve de man van het verderf, want de Schrift moest vervuld worden. Maar nu kom Ik naar U toe en nog in de wereld zeg Ik dit, opdat zij mijn vreugde te volle in zich zouden bezitten. Ik heb hun uw woord meegedeeld, maar de wereld heeft hen gehaat, omdat zij niet van deze wereld zijn, zoals Ik niet van deze wereld ben. Ik bid niet dat Gij hen uit deze wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart voor het kwaad. Zij zijn niet van de wereld, zoals Ik niet van de wereld ben. Wijd hen U toe in de waarheid. Uw woord is waarheid. Zoals Gij Mij in de wereld gezonden hebt, zo zend Ik hen in de wereld, en omwille van hen, wijd Ik Mij aan U, opdat ook zij in waarheid aan U toegewijd mogen zijn." [Joh. 17, 9-19] Lieve Gospa, te midden van onrechtvaardigheden, verraad en vervolgingen, schittert Gij als een stralende ster en immens is onze vreugde U te hebben als Moeder! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2009 Oktober 2009 Medjugorje, 15 oktober 2009 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 oktober kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning aan het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning deelde ze de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Terwijl ik naar u kijk, snoert mijn hart toe van pijn. Waar gaat ge heen, mijn kinderen? Zijt ge zo erg "door de zonde aangetast" dat ge niet meer kunt ophouden? Ge rechtvaardigt u door de zonde en ge leeft volgens de zonde. Kniel aan de voet van het kruis en kijk naar mijn Zoon. Hij heeft de zonde overwonnen en Hij is gestorven opdat gij, mijn kinderen, zoudt leven. Laat me toe u te helpen opdat ge niet zoudt sterven, maar met mijn Zoon zoudt leven voor altijd. Dank u." [De uitdrukking: Zijt ge zo "door de zonde aangetast" heeft meer de betekenis "baadt ge zo in de zonde," zoals men zou zeggen van iemand, die in zijn bloed baadt.] En de 10 geboden? Deze boodschap is zo sterk dat we ze niet zonder risico kunnen laten voorbij gaan. De H. Paulus zegt dat "het loon van de zonde is de dood," en de Schriften zijn niet voorbijgestreefd! Velen kennen het schitterende getuigenis van Gloria Polo [In alle talen te vinden op http://gloriapolo.net]. Deze Colombiaanse vrouw heeft, na een blikseminslag, de dood beleefd. Ze vertelt hoe ze, toen ze voor God verscheen, met afschuwen ontdekte dat ze alle geboden van God overtreden had, terwijl ze zichzelf toch een goede Katholieke noemde. Enkele voorbeelden: Ze dacht nooit te hebben gedood. Ze had echter abortussen bekostigd. Ze zag meerdere kinderen, die ze zelf had geaborteerd: Vermits ze een spiraaltje droeg [dat geen bevruchting voorkomt, maar de vrucht afdrijft] waren de kinderen, die in haar ontvangen waren, verworpen. Ze had ook de zelfmoord veroorzaakt van een meisje door haar minachtend te zeggen: "Bah, wat zijt ge dik!" Ze dacht dat ze haar man nooit had bedrogen. Ze trachtte echter de mannen te verleiden door provocerende kleren. De mannen pleegden overspel in gedachten. Aan vrouwen, die door hun man bedrogen waren raadde ze aan ook ontrouw te zijn en preekte tegen verzoening. Ze raadde scheiding aan en ongehuwd samenleven. Ze zei: "Nooit heb ik gestolen." Ze had echter arme mensen, die voor haar werkten onderbetaald. Ze bekritiseerde mensen en de Heer toonde haar dat bekritiseren hetzelfde is als de eer van iemand stelen. Ze verkwistte voedsel. De stem zei haar ook dat ze haar kinderen de genade had onthouden van een zachte en liefdevolle moeder. Ze zei dat ze haar ouders beminde. Ze had ze echter misprezen omwille van hun arme afkomst en had het voor mekaar gekregen om ze uit haar leven te verwijderen. Ze maakte misbruik van de hulp, die ze hen gaf om hen te onderdrukken en te manipuleren. Ze zei: "Ik ging op zondag naar de Mis." Ze ging er echter naartoe nadat ze zich eerst 4 tot 5 uur met haar lichaam bezig gehouden had. Ze kwam te laat en er waren zelfs geen 10 minuten meer om tot oprecht gebed te komen. Bovendien pronkte ze om haar mooie kleren te laten bewonderen. Ze had besloten om nooit te gaan biechten, omdat, zei ze: "Deze oude heren slechter zijn dan ikzelf." Als ze [dikwijls] loog, voegde ze er aan toe: "Als ik lieg, mag de bliksem me hier en nu treffen!" enz ... Ze had alle geboden van God overtreden! Toen ze dan, in het licht van God, haar geheime en schandelijke gedachten herkende, zag ze hoe ze in de hel terecht kwam. In haar angst herinnerde ze zich op dat moment een woord van een patiënte, die niet bang was om haar te zeggen: "Dokter, gij zijt zeer materialistisch. Op een dag zult ge echter dit nodig hebben: In een dreigend gevaar, vraag aan Jezus-Christus u te overdekken met zijn Bloed, want Hij zal u nooit verlaten. Hij heeft de prijs van zijn Bloed voor u betaald." Dat deed ze ... Toen ze miraculeus tot het leven teruggekeerd was, liet Jezus haar weten dat, als ze gered was van de eeuwige dood, dit te danken was aan een zeer arme boer. Hij had in het dagblad het relaas gelezen van dit moordend onweer en was door medelijden getroffen voor deze vrouw, die zo plots door de bliksem getroffen was. Hij had toen besloten een bedevaart te voet te doen naar het Mariale heiligdom van Buga [ver van zijn huis] voor het heil van deze "kleine zuster." Zijn gebed redde Gloria. Zonder hem, zegt ze, zou ze nu in de hel zijn! De Heer zei aan Gloria: "Dat is zijn naaste beminnen!" Gloria is nu een geweldige apostel. Ze getuigt voor massa’s mensen in Latijns Amerika en elders. Velen bekeren zich als ze haar horen. Zelden vindt men iemand, zoals zij, die het lot heeft beleefd van een ziel die "baadt in de zonde" en zo voor God verschijnt zonder berouw... De Gospa verlangt dat we leven en niet dat we sterven. Het is aan ons met gans ons hart de "wegcode" te volgen, te weten, de 10 Woorden van leven, die God ons langs Mozes gegeven heeft en deze van Jezus in het Evangelie. De H. Maagd heeft niets uitgevonden. Deze woorden zijn immers, verre van voorbijgestreefd, meer dan ooit noodzakelijk voor ons eeuwig heil. Door de zonde op te hemelen, ziet onze wereld niet dat hij zijn eigen dood ophemelt! Hij draagt reeds de inwendige kwellingen en de stigmata, vooral bij de jongeren! Maria komt ons echter ter hulp, laten we haar verwelkomen als het nog tijd is! "Nodig de mensen uit elke maand te biechten, vooral op de eerste vrijdagen van de maand. Er is niemand op de wereld die geen maandelijkse biecht nodig heeft! De maandelijkse biecht zal een geneesmiddel zijn voor de Westerse Kerk," zei de Moeder Gods ons op 06-08-1982! De internationale priesterretraite in Ars was een groot succes! Er waren 1200 priesters uit 75 landen onder de leiding van Kard. Schönborn van Wenen. Reeds van de eerste dag af [dinsdag, 29 september] aarzelde hij niet Medjugorje te vermelden. Hier volgen letterlijk de woorden van de Kardinaal [nvdr: Broeder Alexander [Moeder van Vrede te Gistel] was op deze retraite en bevestigde ons het volgend verhaal]: "Spreken we over het sacrament van de verzoening. Zuster Faustina noemt de biecht de "Rechtbank van de Barmhartigheid". Hoe staat het met dit sacrament in ons leven van priesters en bisschoppen en ook in onze pastoraal? Hoe zouden we deze vraag hier in Ars niet kunnen stellen? In onze Europese landen, behalve enkele uitzonderingen, heb ik de indruk dat de praktijk van dit sacrament enorm is verminderd. In sommige streken is ze bijna volledig verdwenen. Er zijn zeker vandaag nog "hauts lieux" van de Biecht. Ik denk in het bijzonder aan Medjugorje. Ik durf daarover spreken omdat dit nu reeds 28 jaar een van de "hauts lieux" van de Biecht geworden is. Duizenden, duizenden en duizenden mensen biechten er! Wat zegt de Kerk daarover? Juist maar een herhaling tussen haakjes: De officiële houding van de Bisschoppenconferentie van Ex-Joegoslavië en ook de Congregatie voor de Geloofsleer is: "Non constat de supernaturalitate". Dit wil zeggen: Het staat nog niet vast dat het bovennatuurlijk is, het is echter niet uitgesloten. Het blijft open. Het oordeel van de Kerk is nog niet uitgesproken. [Er zijn drie mogelijkheden: "Constat de supernaturalitate" " Non constat de supernaturalitate" en "Constat de non supernaturalitate".] Op dit ogenblik heeft de Kerk zich nog niet uitgesproken maar ze zegt twee dingen: Vermits Medjugorje niet officieel door de Kerk is erkend, mag men geen officiële bedevaarten organiseren. Vermits er veel gelovigen er op bedevaart gaan, is het duidelijk, is het opportuun dat men er pastoraal zorg voor draagt dat men ze geestelijk begeleid in deze onderneming. Dat gebeurt nu 28 jaar. Onze bedevaartoorden zijn zeker belangrijke plaatsen van het biechtsacrament. Het is mijn ervaring en ook deze van vele broeders priesters, die het boetesacrament hebben toegediend in bedevaartoorden. Maar bijzonder in Medjugorje, zijn ze diep getroffen door de ervaring van de Biecht." Deze woorden werden uitgesproken voor de voltallige vergadering van de priesters, opgenomen en over verschillende radiostations uitgezonden. De CD’s en DVD’s van deze retraite zullen binnenkort ter beschikking zijn van iedereen. Zij, die voor Medjugorje deze laatste maanden geleden hebben onder de verwarring, veroorzaakt door verschillende media, zullen hier een mooie reden hebben om terug moed te vatten! [Zie: retraitears2009.org of mariamultimedia.com] Het jaar van de priesters: Hier volgt nog een gebed dat men bijzonder voor de priesters kan bidden [elke dag, gedurende een maand, zoals aangekondigd in de fax van 15 juli]. Dit gebed is verspreid door Zr. Bierge McKenna en haar apostolaat "Intercession for priests". Heer Jezus, Gij hebt de priesters onder ons gekozen en hebt ze uitgezonden om uw Woord te verkondigen en om in uw Naam te handelen. Wij loven en danken U voor deze zo grote schat, die U aan uw Kerk gegeven hebt. We vragen U hen te vullen met het vuur van uw Liefde opdat hun ambt uw aanwezigheid in de Kerk zou openbaren. Omdat ze aarden kruiken zijn, vragen we U uw macht te tonen doorheen hun zwakheid. Maak dat ze nooit verpletterd worden onder hun droefheid, dat ze niet wanhopen in hun twijfels, dat ze niet gebroken worden in hun bekoringen, dat ze nooit verlaten worden in hun vervolgingen. Inspireer hen, door het gebed, opdat ze elke dag het mysterie van uw dood en uw Verrijzenis zouden beleven. Zend hen uw H. Geest in momenten van zwakheid. Help hen uw Vader te loven en te bidden voor de arme zondaars. Door dezelfde H. Geest, leg uw woorden op hun lippen en uw liefde in hun hart, opdat ze de blijde boodschap zouden aankondigen aan de armen en genezing aan gebroken harten. En dat het geschenk van Maria, uw Moeder, dat u gegeven hebt aan uw beminde leerling, ook zou gegeven worden aan elke priester. Maar dat zij, die u gevormd heeft naar haar menselijk beeld, ook de priesters zou vormen naar uw goddelijk beeld, door de kracht van uw Geest, tot eer van God de Vader, Amen.[www.intercessionforpriests.org] St. Vincent Ministry to priests, PO Box 1559 Palm Harbor Fl34682, USA Lieve Gospa, help ons de geweldige inzet te begrijpen van ons leven op aarde! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2009 November 2009 Medjugorje, 15 november 2009 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 november kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning aan het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning deelde ze de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! Ook vandaag ben ik bij u om u de weg te tonen die u zal helpen de liefde van God te kennen , de liefde van God, die u toelaat hem Vader te noemen en hem als Vader te ervaren. Ik verwacht van u dat ge eerlijk in uw hart kijkt en ziet hoezeer ge Hem bemint. Is Hij de laatste om bemind te worden? Omringd door materiële zaken, hoe dikwijls hebt ge Hem verraden, verloochend, vergeten! Mijn kinderen, laat u niet bedriegen door wereldse dingen. denk aan de ziel, want ze is belangrijker dan het lichaam. Zuivert haar! Aanroept de Vader, Hij wacht op u, keer naar Hem terug! Ik ben met u want in zijn genade zendt Hij me. Ik dank u!" Een bekoring in het licht gebracht De ziel is belangrijker dan het lichaam zegt de H. Maagd ons nog eens. Een Italiaanse vriendin heeft dit zeer goed begrepen! Christina is een prachtige vrouw. Al 12 jaar gelukkig gehuwd met een man die ze bemint, 3 kinderen. Gelovig en vurig, tracht ze met gans haar hart de boodschappen van Medjugorje te beleven, onder andere de maandelijkse biecht. Alles ging goed tot ze op een dag tijdens een diner een man ontmoette. Onmiddellijk is er een vonk en ze ervaart een immense aantrekking voor hem. De man begint haar gedachten in te palmen, haar verbeelding, haar hart ... gans haar wezen is gegrepen, het is sterker dan haarzelf. Ontredderd vraagt ze aan God haar te beschermen, te meer omdat ze voelt dat de man dezelfde gevoelens heeft tegenover haar. Christine wil haar man niet bedriegen, maar is bang dat ze zal begeven. Om beschermd te zijn vraagt ze hem haar te vergezellen als ze weg gaat. Na drie weken gaat ze te biechten. Ze belijdt haar zonden, maar hoewel ze geen echtbreuk heeft gepleegd met deze man, bekent ze aan de priester deze verleiding en vertelt hem heel open over de bekoringen, die ze beleeft en die amper te dragen zijn. De priester luistert en na enkele raadgevingen om stand te houden en te overwinnen, geeft hij haar de absolutie. Op het moment dat de woorden van de absolutie worden uitgesproken, verdwijnen alle gevoelens van Christine voor deze man volledig, zoals de rook van een sigaret in de wind. Het lijkt haar of ze komt uit een bizarre film en staat plots terug met haar voeten in de werkelijkheid. "Maar wat heb ik in deze man gezien?" vroeg ze zich af, "hij heeft niets bijzonders!" Ze zag in het geheel niet meer waarin deze haar enkele minuten tevoren nog zo gefascineerd had! "Nooit was ik me bewust van de kracht van dit sacrament" bekende ze later. Een eenvoudige absolutie heeft me bevrijd! Ik heb begrepen dat de duivel het licht schuwt. Hij heeft duisternis nodig om te handelen en de lelijkheid van zijn daden te verbergen. Het volstond dan ook dat ik alles in het licht bracht [een mooie vernedering voor mezelf!] en mijn bekoringen aan de priester vertelde, om hem zijn prooi te doen loslaten!" Dank U, Heer, voor deze overwinning van het licht! Dank U voor deze familie, die ontsnapt is aan de vernieling! Dank U, lieve Gospa, want de maandelijkse biecht is haar reddingsboei geweest. "Nodig de mensen uit elke maand te biechten, vooral de eerste vrijdagen van de maand. De maandelijkse biecht zal een remedie zijn voor de Westerse Kerk". [06-08-1982] Hoe Medjugorje helpen? Hier een oproep van de parochie. Pater Danko [de pastoor] vraagt om getuigenissen te verzamelen van mensen die hun priester- of kloosterroeping gekregen hebben door Medjugorje. Dat zal dienen om de vruchten van Medjugorje van de laatste 28 jaar te onderzoeken. Deze vraag is zeer belangrijk en de uitslag van kapitaal belang voor Rome. "Men erkent de boom aan zijn vruchten". Daarom vragen we allen, die hier bedoeld zijn, of die dergelijke mensen kennen, deze oproep zeer ernstig te nemen en veel antwoorden te zenden naar: ofwel de email, die de parochie van Medjugorje hiervoor gegeven heeft: [vianney500@gmail.com] ofwel per brief: Fra Danko, Zupni Ured, BiH - 88266 Medjugorje [Bosnië-Herzegovina] U mag ongeveer de lengte schrijven van een paragraaf of wat meer, in uw moedertaal. Wees zeer duidelijk over de feiten, geef uw geboortedatum en huidig adres en elke bijzonderheid die aan de commissie, die ze zal lezen, de gelegenheid geeft om u te bereiken als dat zou nodig zijn. Ik dank God voor een belangrijke verjaardag! Juist 20 jaar geleden, op 5 december 1989, in een Siberische koude, kwamen we aan in Medjugorje. Ik was reeds gekomen in juni 1984, toen het dorp nog zijn primitieve vorm had en ik ben blij het toen, in deze zo bijzondere periode, die niet meer zal terugkomen, gekend te hebben. In september 1989 was ik met twee zusters terug gekomen, ditmaal om een reportage te maken voor de revue "Feu et Lumière". Amper had ik een voet gezet op deze grond of de H. Maagd begon achter me aan te zitten, zoals ze soms zo goed kan! Ik voelde een sterke inwendige drang om met Haar mee te werken en een instrument te zijn in haar handen voor de verwezenlijking van haar plannen. Ik zag dat ze hulp te kort had en dat deed me pijn. Ik wilde haar boodschappen verspreiden [parels van grote waarde] en maken dat ze zoveel mogelijk harten bereikten. De boodschap die ze aan iedereen gaf: "Zonder u kan ik de wereld niet helpen, ik heb u nodig," achtervolgde mij. Terug in Frankrijk deelde ik deze oproep met mijn stichter en, na lang gebed, bevestigde hij hem. Hij zei me: "Vertrek binnen een maand, maak u klaar! Neem een zuster mee." Die zuster was Zr. Marie Raphaël, die velen kennen en die het eerste jaar mijn enige gezellin was. We logeerden ik een ijskoud kamertje op één km. van de kerk, maar waren zo gelukkig in Medjugorje te zijn! Het was de gouden tijd in Medjugorje waar het, zelfs voor welstellende bedevaarders, een vreugde was enkel daar te zijn, heel simpel, in de mantel van Maria, die elke dag kwam te midden zeer precaire materiële omstandigheden. Door de vrijgevigheid van de H. Jozef hadden we echter een wagen gekregen en als het te koud was in de kamer, zetten we ons in de wagen om de Lauden te zingen. Deze wagen was ons enige bezit en we deden onze boodschappen in Citluk. In die tijd, nog onder het Communistisch bewind, lieten de goederen in het winkeltje aan de post te wensen over. Ik hoef dit niet te beschrijven! We verbleven lange uren op de bergen en vroegen aan de H. Maagd ons te tonen hoe we voor haar konden werken. Ze wist het ons zeer goed te tonen want deze periode van tasten duurde maar korte tijd. Marie-Rafaël zei me "Ik ben verzadigd van het niets doen!". Historische uitspraak, die ook nooit meer zou terugkomen! Gedurende deze 20 jaar heeft de Heer ons stap voor stap geleid, ondanks onze fouten en ons gebrek aan bekering. Aan geestdrift heeft het ons echter nooit ontbroken, noch aan de dagelijks vernieuwde dankbaarheid te kunnen dienen in dit buitengewoon goddelijk plan dat hier in Medjugorje ontplooid wordt voor het heil van deze wereld zonder vrede. Op 19 maart 1990 [Het feest van de H. Jozef] stichtten we de vereniging "Kinderen van Medjugorje" waar jullie nu deel van uitmaakt. De weg, die we sinds afgelegd hebben zou een vol boek kunnen vullen! Nooit zal ik met genoeg vurigheid God kunnen danken voor deze 20 jaar van geluk en strijd, van goddelijke intimiteit en van kruisen! Met David, koning van Israël wil ik zeggen: "Hoe kan ik de Heer vergelden al het goed dat Hij me deed?" Het jaar van de priesters: Hier een nieuw gebed voor de priesters dat we een maand kunnen bidden. Het is gemaakt door Zr. Faustina Kowalska van Polen [Klein dagboek §1051]: O, mijn Jezus, ik smeek U voor de ganse Kerk, laat haar de liefde en het licht van uw Geest delen. Geeft kracht aan de woorden van de priesters, opdat versteende harten zich zouden bekeren en naar U terugkeren. Heer, geef ons heilige priesters! Bewaar ze zelf in de heiligheid, o Goddelijke Hogepriester! Dat de kracht van uw Barmhartigheid hen overal moge vergezellen. Bescherm hen voor de hinderlagen en de duivelse valstrikken, die voortdurend de zielen van de priesters bedreigen. Moge de kracht van uw Barmhartigheid, o Heer, alles vernietigen wat de heiligheid van de priesters zou bezoedelen, want alles ligt in Uw macht. Lieve Gospa, in deze zo cruciale Advent, leer ons uw Zoon Jezus in ons hart te dragen, zoals U Hem in uw moederlijke schoot gedragen hebt, met dezelfde opmerkzame liefde! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2009 December 2009 Medjugorje, 15 december 2009 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Op 2 december kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning thuis [het regende die dag]. Ze was omringd door enkele bedevaarders. Na de verschijning deelde ze de volgende boodschap mee: "Lieve kinderen! In deze tijd van voorbereiding en van blijde verwachting, wil ik, als moeder, u tonen wat het belangrijkste is: uw ziel. Kan mijn Zoon in haar geboren worden? Is ze gezuiverd, door de liefde, van leugen, van hoogmoed, van haat en kwaadwilligheid? Bemint uw ziel God boven alles, helemaal als een vader. En de mens, uw broeder in Christus? Ik toon u de weg, die uw ziel zal verheffen tot een totale vereniging met mijn Zoon. Ik verlang dat mijn Zoon in u zou geboren worden. Welke vreugde voor mij, als moeder! Ik dank u." Een opmerkelijke verjaardag! Op internet circuleert er de laatste jaren een [ingebeelde] brief van het Kindje Jezus. Samengevat: Het Kindje Jezus vertelt er zijn vreugde in tegenover al die liefdevolle voorbereidingen in de families voor de verjaardag van zijn geboorte. Prachtige versieringen, kaarsen, schitterende slingers, versierde dennen, mooie geschenken, feestmalen, uitgelezen kleren, zachte melodieën en allerhande verrassingen... En zoveel genodigden! Wat Hem nog het meest verheugde, was dat de families, uit liefde voor Hem, zelfs in het klein, de plaats van zijn geboorte hadden nagemaakt en kleine stalletjes om zich nog beter deze gezegende dag te herinneren. En welk een toewijding bij al deze voorbereidingen! De geschiedenis eindigt echter met een verschrikkelijk hartzeer! Als de kerstnacht zich dan eindelijk over de aarde verspreidt en alles klaar is, houdt het Kind zich op voor de deur van de huizen, maar is, tot zijn grote verbazing, niet uitgenodigd! Niemand denkt er aan hem te vragen om binnen te komen! Zelfs geen blik. Hij is totaal miskend, zelfs misprezen! Zullen ze zijn verjaardag vieren zonder hem? Is dat mogelijk? Ja, Hem, van wie ze de verjaardag vieren blijft buiten staan in de koude, de eenzaamheid, de honger en de pijn. Hij was nochtans zo gelukkig bij hen te kunnen komen. Hij had goddelijke geschenken voorbereid! De feestelijkheden gaan echter door zonder Hem... Zonder Hem? Maria zegt ons vandaag: "Ik verlang dat mijn Zoon in u zou geboren worden. Welke vreugde voor mij, als moeder!" Welke plaats zal het Kind Jezus bij ons hebben? De eerste, de laatste, geen enkele? Wie is mijn moeder? Als we de 27 kerstboodschappen van 1981 tot 2008 herlezen, zien we hoe de H. Maagd verlangt dat onze harten zelf de kribbe worden, waarin Jezus zal geboren worden. Daarin deelt ze ons iets mee dat haar heel eigen is. Het is immers zijzelf, die het Kind Jezus gedragen heeft en ter wereld gebracht. Zegt Jezus ons echter zelf niet dat ook wij voor Hem een moeder kunnen zijn? "Wie is mijn moeder? Hij, die de wil doet van God, hij is voor Mij een broeder, een zuster en een moeder!" [Mc.3,31-35]. Meer dan ooit zal het Kindje Jezus in dit Kerstfeest moeders zoeken, moederlijke harten! Meerdere keren heeft Gospa aan de jongeren van de gebedsgroep enkele precieze punten geleerd om hun harten goed voor te bereiden op de geboorte van haar Zoon en wij kunnen deze in deze Advent op onze beurt beleven! Oproep om elke dag met de familie te verzamelen om te delen rond de mooie teksten van de Advent, die ons door de liturgie worden aangereikt. Zo helpen we mekaar onderling om te groeien rond Gods Woord. We kunnen ons goed voorstellen dat zij dat ook deed, ’s avonds na het werk, met Jozef en Jezus, in het nederig huis van Nazareth, daar waar hun harten zo sterk brandden in contact met de Thora... Ze vraagt dat we eenzame mensen, arm of rijk, zouden bezoeken om hen de warmte te brengen van een aanwezigheid, van een glimlach, de troost van een teken van genegenheid. Heel bijzonder raadde ze families aan waar er zieken waren en spoorde aan om voor hen, met hen te bidden. Ze nodigde de jongeren van de gebedsgroep uit om naar behoeftige families te gaan en er enkele kleine werken uit te voeren, iets in het huishouden, hun huis te verfraaien en op te kuisen [een echte Joodse moeder!] en er enkele sporen achter te laten van concrete liefde, zoals wat voedsel, vruchten, gebakjes, enz... Ze vroeg deze jongeren meer te bidden om hun aandacht aan te scherpen voor de komst van het Kindje Jezus met Kerstdag, [die ze de Dag van de Vreugde noemt] en er wel voor te zorgen zich met iedereen te verzoenen. Ze nodigde hen uit om momenten te zoeken waarin ze zich konden afzonderen en uit de grond van hun hart zeggen: "Dank U!" Ze nodigt ons uit een noveen te doen voor Kerstmis [van de 16de tot de 24e] en te verzaken aan datgene waar we meest aan gehecht zijn [koffie, tabak, alcohol, enz ...] en de televisie uit te schakelen. Tenslotte waarschuwt ze ons voor de bekoring ons zozeer te laten overspoelen door materiële voorbereidingen dat we het essentiële uit het oog verliezen: De komst van Jezus in de wereld en in de harten. Deze aanbevelingen zijn voor ons allen bedoeld. Ze komen van boven en komen zo goed overeen met het Evangelie. Ik schijnt me toe dat, als wij ze volgen, Gospa ons met Kerstmis echt zal kunnen zeggen: "Welk een vreugde voor mij, als moeder! Ik dank u". Zorgen we er voor dat we haar dit wel verdiend geschenk met Kerstmis kunnen aanbieden! Met de H. Franciscus van Assisië. In 1223, 3 jaar voor zijn dood en kort voor hij de stigmata ontving, zocht Franciscus een plaats om samen met zijn broeders en een aantal gelovigen de middernachtmis te vieren. Daar zijn kapel te klein was, nam hij een natuurlijke grot in de bergen van Greccio. Door God geïnspireerd, verlangde hij de echte kribbe weer te geven, waarin onze Redder geboren werd in de arme grot van Bethlehem, zonder enig comfort en met haar vertrouwde "meubilair": een kribbe vol hooi, een echte os en een levende ezel. Franciscus geeft er zich zeker geen rekenschap van dat hij de eerste kersstal van de wereld schiep. Daar, in deze prachtige plaats van Greccio en in de grootste armoede, is het dat hij de plechtige middernachtmis zal beleven samen met de mensen uit gans de streek, vol bewondering en stralend. Geleidelijk aan, dank zij de H. Franciscus, krijgt de Franciscaanse traditie van de "kerststal" gestalte. Ze zal zich verspreiden over miljoenen christenen en hun meest populaire traditie worden. Een van zijn biografen, Broeder Thomas de Celano, die er die nacht bij was, heeft heel poëtisch deze beroemde Kerstnacht beschreven. Een andere biograaf, de H. Bonaventura vertelt: "De man Gods stond voor de kribbe, heel en al tedere godsvrucht, het gelaat vol tranen en met een ziel boordevol vreugde. Men vierde de H. Mis op de kribbe zelf. Franciscus zong het Evangelie en daarna preekte hij voor het volk over de geboorte van deze arme Koning, die hij door de tederheid van zijn liefde het Kind van Bethlehem noemde. Nu, er was een deugdzame en betrouwbare soldaat, Jan de Grecio, die uit liefde tot de Heer, het soldatenleven vaarwel gezegd had en zich met Franciscus had verenigd in een diepe vriendschap. Deze soldaat," zei ik, "verzekerde dat hij in de kribbe een kindje had zien slapen dat buitengewoon mooi was en dat Franciscus het in zijn armen genomen had om het te trachten uit zijn slaap te wekken." Hoewel de vroomheid van deze religieuze soldaat al volstaat om dergelijk visioen geloofwaardig te maken, is zijn betekenis een krachtig bewijs en de wonderen die er op volgden bevestigen dit. Het hooi van de kribbe genas wonderbaar zieke dieren en behoedde ze voor verschillende besmettelijke ziekten. God wilde in alles zijn dienaar eren en door duidelijke wonderen de werkzame genade tonen van zijn heilige gebeden. Jaar van de priesters Hier volgt een nieuw gebed voor de priesters dat we deze maand kunnen bidden: O, Jezus, ik bid U voor Uw trouwe en vurige priesters, voor Uw ontrouwe en lauwe priesters, voor Uw priesters, werkzaam in nabije of verre missies. Ik bid U voor Uw priesters, die bekoord worden, voor Uw priesters die lijden onder eenzaamheid en verlatenheid. Ik bid U voor Uw jonge priesters, voor Uw oude priesters, voor Uw zieke priesters, voor Uw stervende priesters. Ik bid U voor de priesters, die lijden in het Vagevuur. Maar vooral bied ik U de priesters aan, die me dierbaar zijn. De priester, die me gedoopt heeft, zij, die me mijn zonden vergeven hebben. De priesters van wie ik de H. Mis heb bijgewoond en die me uw Lichaam en uw Bloed gegeven hebben in de H. Communie. De priesters, die me onderwezen hebben, die me bemoedigd hebben en raad gegeven. Alle priesters, die ik dank verschuldigd ben, in het bijzonder: xxx O, Jezus, druk hen allen dicht bij uw Hart en geef hen overvloedige genaden in de tijd en in de eeuwigheid. Amen. O, heilige Moeder van God, leg zelf uw Kind in de donkere kribbe van ons hart! Leid ons in de vrede in deze moeilijke tijden. Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2009 Met dank aan Dr. Guy CLAES