Paus Benedictus XVI bezocht ooit Medjugorje incognito, in zijn functie als prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer én op aandringen van Paus Johannes Paulus II. Kardinaal Ratzinger was toen ondermeer belast met het evalueren van diverse verschijningen. In 1986 riep hij bisschop Zanic op het matje. Deze laatste veroordeelde Medjugorje immers onophoudelijk.

Het verhaal begon in 1985 toen de toenmalige bisschop van Mostar, Pavao Zanic, een commissie samenstelde met het oog op de veroordeling van de verschijningen te Medjugorje, een plaatsje op een twintigtal kilometer van Mostar. De parochie wordt geleid door Franciscanen, met wie hij onafgebroken in onmin leefde. De verschijningen begonnen in 1981 en hadden op dat ogenblik al een internationale bekendheid.

Bisschop Zanic keerde eind april 1986, na zijn bezoek aan kardinaal Ratzinger, terug. Niettemin bleef hij doorgaan met het veroordelen van de verschijningen. In mei, drie weken later, ontbond Ratzinger de commissie die Zanic had samengesteld en gaf de Joegoslavische bisschoppenconferentie de opdracht om een nieuwe commissie samen te stellen. Hij gaf geen reden voor zijn actie, maar zoiets heeft nooit een precedent gehad in het Vaticaan, dat steeds dergelijke onderzoeken aan het plaatselijke bisdom heeft overgelaten. Op deze wijze ondernam het Vaticaan zelf stappen om de veroordeling van de plaatselijke bisschop te verwerpen.

In september 1991 verklaarde kardinaal Ratzinger dat het Vaticaan verder "openstond" met betrekking tot Medjugorje en op 28 augustus 1991, tijdens een bezoek aan Oostenrijk sprak hij de hoop uit op een diepere eenheid van de Kerk met "deze oase van gebed en geloof".

Paus Benedictus XVI zal, net zoals zijn voorganger Paus Johannes Paulus II, Medjugorje beschermen. Als enige, echte insider van het Vaticaan is hij ook het beste op de hoogte van alle onderzoeken die er ooit geweest zijn met betrekking tot de Mariaverschijningen. Als geen ander kent hij de geheimen die Onze-Lieve-Vrouw aan de kinderen van Fatima toevertrouwde en is hij ook heel goed op de hoogte van recentere, overige verschijningen, zoals deze te Medjugorje.

In een rapport noemt hij de proliferatie van de verschijningen de laatste jaren "een teken van onze tijden". De verschijningen die de Kerk officieel heeft goedgekeurd, en vooral Lourdes en Fatima, hebben een juiste betekenis in de ontwikkeling van de leer van het geloof tijdens de laatste eeuwen, noteert Ratzinger. Zij tonen, samen met andere feiten, aan dat ze niet mogen over het hoofd gezien worden en dat "onthullingen" geen "dode letter" mogen zijn, maar integendeel nog steeds levendig en uiterst belangrijk zijn. Over Medjugorje kan ik voorlopig geen officieel standpunt innemen omdat deze aangelegenheid nog in onderzoek is, maar één van de tekenen van onze tijd is dat "Mariaverschijningen" en andere fenomenen als "visioenen" en "ingevingen" zich thans over de hele wereld aan het vermenigvuldigen zijn.

Een non en twee bedevaarders hebben bevestigd dat ze tijdens hun bedevaart naar Medjugorje, in 1985, de toenmalige kardinaal Jozef Ratzinger in het dorp van Bosnië-Herzegovina hebben gezien. Dit werd ooit gerapporteerd door journalist Jakob Marschner uit Kopenhagen.

Dit rapport heeft nog een grotere geloofwaardigheid, omdat het eveneens werd bevestigd door Ante Juric, een priester uit Kroatië en thans pastoor van een Kroatische parochiegemeenschap van Onze-Lieve-Vrouw Tenhemelopneming te San José, Californië. Als vriend van vele van de Franciscaanse paters te Medjugorje, vertelde hij mij op 6 december 2010, dat het onder de paters goed geweten is dat kardinaal Ratzinger ooit Medjugorje heeft bezocht, minstens twee maal zelfs. Hij droeg burgerkledij. "Sommigen van de Franciscanen hebben hem zonder enige twijfel gezien in Medjugorje. U mag mij op mijn woorden nemen, hierover", antwoordde hij, er met nadruk aan toevoegend: "Het is de waarheid."

Niet alleen zou de Paus meer dan ééns naar Medjugorje zijn gereisd, maar hij gelooft eveneens in de authenticiteit van de verschijningen van de Heilige Maagd Maria te Medjugorje. Op 18 maart 2010 legde de apostolische nuntius van Bosnië-Herzegovina, aartsbisschop Allessandro D’Errico, de officiële verklaring af over de bedoelingen van de Paus achter de recentelijk gevormde Internationale Commissie voor Medjugorje, een verklaring die amper anders kan worden gelezen als ten gunste van Medjugorje: "De Heilige Vader weet heel veel over de verschijningen te Medjugorje, dat heeft hij me zelfs persoonlijk gezegd. Hij is zich bewust van het enorm aantal positieve en goede invloeden van de plaatselijke priesters, geestelijken, Franciscanen en leken. Hij heeft het er erg moeilijk mee om zoveel tegengestelde informatie te zien over dezelfde kwestie. Dat is de reden waarom hij deze commissie op een heel hoog niveau wou instellen."

Nog heel recent, tijdens de algemene audiëntie, als de Paus de pelgrims die Rome bezoeken, in hun eigen taal begroet, glimlachte hij toen hij Medjugorje vermeldde. Op woensdag 1 december, om 12.25 uur, toen hij opkeek van zijn notities, werd er een foto van hem genomen waarop hij glimlachend met zijn rechterhand wuift naar de juichende Kroatische aanwezigen, terwijl hij hen met de volgende woorden toesprak: "Ik groet alle Kroatische pelgrims van ganser harte, en voornamelijk zij uit de parochie van de Heilige Jacobus te Medjugorje. Uw bedevaart naar Rome maakt deel uit van de voorbereiding van de komst van de Heer. Wees daarom, in alle hoop, uitdragers van Gods liefde in uw natie. Geloofd zij Jezus en Maria."

Indien, psychologisch gezien, de Paus tegen Medjugorje zou zijn en er op uit zou zijn om de verschijningen af te keuren, zoals sommigen denken dat hij doet, zou er nooit een glimlach over zijn gelaat komen bij de vermelding van Medjugorje en zouden de bedevaarders nooit zijn zegen meekrijgen. Er is geen enkele reden waarom de Paus tegen de pelgrims van Medjugorje zou zeggen dat hun bedevaart deel uitmaakt van de komst van de Heer en nog minder zou hij hen aanmoedigen om de boodschappen uit te dragen. Als hij Medjugorje ongenegen zou zijn, zou hij nooit zeggen dat er vanuit deze plaats een dwaalleer wordt verspreid over de hele wereld. Het is virtueel onmogelijk voor een persoon met zijn integriteit, om zoveel gunstige gebaren en woorden te besteden aan de bedevaarders.

Vertaling: Chris De Bodt