Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2001 [januari-juni]

	Download PDF Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2001 [januari-juni] Janauri 2001 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zij Jezus! Laat me u bij het begin van dit jaar zeggen hoe groot onze vreugde is een heilige te hebben ontvangen als reisgezel in het jaar 2001 en dit volgens een steeds meer verspeide traditie. Zij die deze traditie nog niet kennen kunnen er onmiddellijk aan deelnemen om ook van dit geschenk van de Hemel te kunnen genieten. Het zijn de heiligen die ons kiezen, meer dan wij hen kiezen. De traditie bestaat er in eerst de Heilige Geest af te smeken door een hymne of een spontaan gebed en aan God te vragen ons te zegenen door de machtige voorspraak van de heiligen.  Al wie het wenst kan dan uit een mandje een briefje trekken waarop de naam vermeld is van de heilige die zijn gezel zal zijn. Onder de naam van de heilige [en de datum van zijn feest] leest men ook een typische uitspraak van deze heilige [ofwel een bijbels vers of zelfs een boodschap van Medjugorje die op hem toepasselijk is] alsook een gebedsintentie voor het komende jaar. Door dit briefje te ontvangen neemt ieder het op zich het leven van zijn beschermer en tochtgenoot doorheen het jaar te leren kennen om een er geestelijk voordeel uit te halen en een diepe vriendschap te ontwikkelen met deze heilige. Men kan ook de naam van een heilige trekken voor het geheel van een apostolaat, een vereniging, een gemeenschap, een gebedsgroep, een parochie. Zo is het de Heilige Maximiliaan Kolbe uit Polen die zich voor 2001 geopenbaard heeft als de begeleider van de "Kinderen van Medjugorje" met deze mooie aanmoediging: "Het essentiële is niet veel te doen naar ons eigen inzicht maar in de handen te blijven van de Onbevlekte." Onze bijzondere opdracht: ... Bidt voor de evangelisatie door de massamedia ... Welk een vreugde door deze martelaar van de liefde te zijn uitgekozen die zozeer de Onbevlekte bemind heeft en er zo sterk in geslaagd is haar bekend te maken! Uit liefde voor haar hield hij er aan de spitstechnologie op gebied van media en de meest gesofisticeerde machines van zijn tijd te gebruiken opdat de Onbevlekte zoveel mogelijk harten zou kunnen bereiken. Concreet is er iemand in elke familie, gemeenschap of parochie die het op zich neemt namen van heiligen te verzamelen, bepaalde uitspraken en taken te vinden en de briefjes te maken. Het is belangrijk heiligen te nemen die door de Kerk erkend zijn, ook "zaligen" en "eerbiedwaardigen." [Ik denk dat het niet verboden is er Moeder Theresa van Calcutta, of de Franse mystica Marthe Robin aan toe te voegen, wiens zaak in Rome aanhangig is.] In de private Medjugorje-groepen zijn er sommigen die zich geroepen voelen er ook Pater Slavko Barbaric aan toe te voegen, met de volgende vermelding: "Voor Medjugorje is er een groot plan, dat men niet in zijn geheel kan overzien. Voor mij, die hier nu werk is er nu maar één belangrijk iets: vandaag alles doen wat ik kan!" En de volgende taak: "Bid voor de intenties van de H. Maagd." Het is belangrijk dat dit initiatief om Pater Slavko toe te voegen enkel privaat mag zijn om ieders vrijheid van mening over Medjugorje te eerbiedigen. Elk jaar krijgen we prachtige getuigenissen over de nabijheid van onze heiligen-begeleiders en over de realiteit van hun tussenkosten in ons leven. Een bevriend koppel had me voor het jaar 2000 gevraagd om de namen te trekken van hun heiligen en ze hen door te faxen. Ik had dat dan ook gedaan maar om een technische reden was mijn fax niet bij hen aangekomen.  Bij toeval telefoneerde mijn vriendin me een maand later en deed haar beklag dat ze haar heilige nog niet ontvangen had. Daar ik het mij herinnerde, plaagde ik haar: "Raad zelf zijn naam eens?!" Zij begon te vertellen over haar geestelijk leven van dat ogenblik.  Ze voelde zich immers gedreven om de boodschap van de Rue du Bac te bestuderen en te verspreiden, vooral langs de Miraculeuze Medaille. De H. Maagd gebruikt haar om deze medaille bekend te maken bij de armen en bij mensen die geen vrede hebben. Tot slot zei ze me : "Ik weet niet welke heilige ge voor mij getrokken hebt, maar er is er een die me lijkt te achtervolgen. Het is Catherine Labouré, en zeg me nu niet dat het haar is die u getrokken hebt?" Ja, het was zij! Catherine Labouré had mijn vriendin uitgekozen voor het jaar 2000 en ze had zich gehaast om haar te helpen nog voor ik haar haar naam had kunnen melden! Als u iemand kent die ziek is of eenzaam en die niet in staat is de namen van de heiligen om te trekken voor te bereiden dan kan u voorstellen het in zijn plaats te doen.  Een vriend van Parijs schreef me: "Ongelofelijk, u trok de Zalige Pater Pio voor mijn vrouw en raad eens welk boek ze juist aan het lezen was, zij die nooit levens van heiligen leest? Een boek over Pater Pio dat haar niet loslaat!" In Medjugorje vraagt de Gospa voortdurend elke dag enkele verzen uit de Bijbel te lezen. Maar als ander boek, naast de Bijbel, raad ze ook aan  het leven van de heiligen te lezen en er een voorbeeld uit te halen. De naam van een heilige trekken aan het begin van het jaar is een traditie die ons helpt hen heel concreet te ontmoeten, en zoals ik vermoed, tot grote vreugde van de Gospa. Het is nu al negen jaar dat ik zonder onderbreking deze brieven uit Medjugorje schrijf. Het was voor mij een grote genade u op deze wijze te mogen dienen. Bij het begin van dit jaar wil ik deze gewoonte in de handen van de H. Maagd leggen. Het lijkt me noodzakelijk een pauze in te lassen om mijn geest totaal open te stellen, haar moederlijke richtlijnen te ontvangen en eventueel mijn manier van schrijven te vernieuwen om beter haar plannen te kunnen dienen. Ik zal dus geen faxen zenden op 1 en 15 februari en dank u nu reeds voor uw gebed opdat deze retraite veel vruchten zou mogen dragen. Mijn enig verlangen is te dienen en de triomf van het Onbevlekt Hart van Maria te bespoedigen voor het deel dat mij is toevertrouwd. In de nacht van de eerste januari heeft de Gospa ons op de Podbrdo aanbevolen ons toe te wijden aan haar Onbevlekt Hart en aan het Hart van haar Zoon. Laten we daar ernstig aan werken in geest en waarheid, en laten we levend binnentreden in deze dubbele toewijding die ons zal beschermen tegen het kwaad en de Kwade en ons leiden naar de heiligheid. Hier volgen twee gebeden die door de Gospa in 1983 in het Kroatisch werden gedicteerd aan Jelena Vasilj. Ze was toen 13 jaar oud. Gebed tot het Hart van Jezus: O Jezus, we weten dat U zachtmoedig bent. Dat U Uw hart voor ons hebt gegeven. Het is met doornen gekroond door onze zonden. We weten dat U ook vandaag nog voor ons bidt, opdat wij niet verloren gaan. Jezus, denk aan ons als wij in zonde vallen. Maak dat wij allen van elkaar houden door Uw allerheiligste Hart. Maak dat de haat tussen de mensen verdwijnt. Toon ons Uw liefde. Wij houden allemaal van U en wij verlangen dat U ons beschermt met Uw Hart van Goede Herder. Ga ieder hart binnen, Jezus. Klop op de deur van ons hart. Wees geduldig en tegelijk onverzettelijk ten opzichte van ons. Wij zijn nog in onszelf opgesloten omdat wij Uw wil niet hebben begrepen. Klop zonder ophouden, o Jezus. Maak dat ons hart voor U opengaat, vooral dan wanneer wij ons het lijden herinneren dat U voor ons hebt doorstaan. Gebed tot het Onbevlekt Hart van Maria: O, Onbevlekt Hart van Maria, dat van goedheid overvloeit, toon ons Uw liefde voor ons. Moge het vuur van Uw Hart, o Maria, over alle volkeren neerdalen. Wij houden oneindig veel van U. Druk in ons hart een ware liefde. Moge ons hart vurig naar U verlangen. O Maria, zachtmoedig en nederig van hart, denk aan ons wanneer wij zondigen. U weet dat wij, mensen, zondaars zijn. Genees ons van elke geestelijke ziekte door Uw allerheiligste en moederlijk Hart. Stel ons in staat de goedheid van Uw moederlijk Hart te beschouwen. En mogen wij ons zo bekeren door het vuur van Uw Hart. Amen. Lieve Gospa, wij wijden ons vandaag volledig toe aan Uw Onbevlekt Hart en aan het Hart van Uw Zoon! Zr. Emmanuel Februari 2001 - Maart 2011 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Nu O.L.Vrouw in deze dagen naar Medjugorje komt zijn we ons bewust van de mooie werkelijkheid die de Gemeenschap van de Heiligen is. Juist zoals O.L.Vrouw ons gegeven werd als voorspreekster en gids, zo kunnen we ook steunen op de duizenden helpers in de Hemel, die ons zijn voorgegaan. Een van de machtigste is de H.Jozef die door Johannes-Paulus "de vader van het derde millenium" genoemd werd. En daar we ons nog steeds in de novene bevinden van de H.Jozef [10-19 maart] is het voor mij een vreugde met u een wonder te kunnen delen dat onlangs in Medjugorje gebeurd is en dat Zr. Emmanuel me vertelde langs de telefoon: Er is hier een vrouw, Mira, wiens man tijdens de oorlog gewond werd en die werkonbekwaam is. Hij krijgt geen uitkering van de regering en kan dus zijn gezin niet voeden. Mira moet werken om de uitgaven te kunnen betalen en de familie woont armzalig in een hutje op het platteland buiten Medjugorje. Ze hebben een meisje en hopen op nog meer kinderen. Mira werkte in een winkel in Medjugorje gedurende 3 maanden maar ontving geen loon. Uiteindelijk verliet ze de winkel en diep ontgoocheld zocht ze andere werkjes, zoals poetsen in de hotels. Voor een paar dagen vertelde mijn vriendin me dit en ik ergerde mij. Ik vond dat Mira haar loon verdiende. Zij moest dat krijgen ! Ik besloot dus dat geld voor haar te vinden, maar wist niet hoe. Toen ontmoette Betty haar op de eerste dag van de novene van de H.Jozef en zei haar in geloof: 'Mira, we zijn juist aan een novene begonnen voor de H.Jozef. Doe alstublieft mee. Ze zult zien, hij zal je helpen. Je moet hem zelfs geen hulp vragen, juist hem danken voor de hulp die hij reeds voorbereidt.' Welnu, dit gesprek had plaats voor 18 uur. Diezelfde avond was ik in de kerk voor de avonddiensten en toen ik de kerk verliet kwam er een vrouw naar me toe en zei: 'Ik heb wat geld. Ken je iemand die dringend hulp behoeft?" Natuurlijk droeg ik Mira in mijn hart en ik vertelde de vrouw haar verhaal. Ze antwoordde: 'Wel er zal wat hulp voor haar zijn als je vanavond naar de aanbidding komt [Op zaterdagavond is er steeds aanbidding in de kerk van 9 tot 10]. En natuurlijk, toen ik de omslag openmaakte was er genoeg voor een loon van drie maanden!" Dit is kenmerkend voor de H.Jozef. Na de dankzegging van deze arme vrouw kon de H.Jozef niet anders. Hij moest onmiddellijk zorgen voor het volledige loon! Hij had maar 3 uur nodig om te antwoorden. Toen Mira dit hoorde weende ze van vreugde aan de telefoon en simpelweg herhaalde ze voortdurend: 'Wat heb ik gedaan om dit te verdienen, mijn God, wat deed ik om dit te verdienen?' En vol van dankbaarheid geeft ze er zich nu rekenschap van dat ze een grote vriend heeft in de Hemel en, u kan het van mijn aannemen, ze zal hem niet meer werkloos laten ! Is de H.Jozef niet het Hoofd van de Heilige Familie, en de bruidegom van de Koningin van de Vrede?" [Einde van het verhaal van Zr. Emmanuel] Ik was vol vreugde toen ik deze ongelofelijke geïnspireerde woorden over de Vasten te horen die Vicka onlangs zei tot een bedevaarder: "Vaak zien we de Vasten als een tijd waarin we offers brengen en ons oefenen in zelfverloochening door koffie, alcohol, sigaretten, TV, of andere dingen te laten waar we aan gehecht zijn. We moeten echter van deze zaken afstand nemen uit liefde voor Jezus en Maria en er op letten het niet te doen voor onze eigen glorie. Dikwijls verlangen we naar het einde van de 40 dagen enkel om terug te kunnen drinken, TV te kijken, enz... Dit is niet de juiste manier om de Vasten te beleven! Ja, natuurlijk vraagt O.L.Vrouw ons offers, maar dat doet ze altijd, niet alleen in de Vasten. Tijdens de Vasten moeten we God al onze verlangens, onze kruisen, onze ziekten of  onze pijnen opofferen, zo dat we met Jezus kunnen meegaan, met Hem kunnen opklimmen naar Kalvarie. We zouden het ter harte moeten nemen om Hem zijn kruis te helpen dragen want Hij draagt zijn kruis voor ons allemaal en Hem vragen: 'Heer, hoe kan ik U helpen, wat kan ik U geven?' Ik wil niet zeggen dat Hij zijn kruis niet kan dragen, maar als wij ons met gans ons hart met Hem verenigen, dat wordt dat iets heel moois. Ik wend me niet alleen tot Hem als ik Hem nodig heb, maar ga met Hem mee als Hij mij het meest nodig heeft, tijdens Zijn lijden voor ons. Vaak, als wij een kruis te dragen hebben dat we Hem zouden kunnen offeren, bidden we daarentegen: 'Heer, neem alstublieft dit kruis weg van mijn schouders, het is zwaar, ik kan het niet aan. Waarom krijg juist ik dit kruis en niet iemand anders?' Neen, dit is niet de juiste manier om te bidden! O.L.Vrouw zegt dat we eerder zouden moeten zeggen: 'Heer, ik dank U voor dit kruis, ik dank U voor deze grote gave die U me geeft!' Er zijn heel weinig mensen die de grote waarde van het kruis en de grote waarde van onze kruisen begrijpen als deze aan Jezus geofferd worden. We kunnen zoveel leren door deze gave van een kruis ! In deze Vastentijd moeten we begrijpen met het hart hoezeer Jezus van ons houdt en zouden we moeten aan Zijn zijde gaan met veel liefde. We zouden met Hem moeten verenigd zijn in Zijn lijden. Dat is het offer dat van ons verwacht wordt. Laten we deze weg gaan en dan, als de dag van Pasen komt met de Verrijzenis, dan zullen we niet van buitenaf naar de verrijzenis kijken, maar zullen zelf met Jezus verrijzen, want we zullen binnenin vrij geworden zijn, vrij van onszelf en van alles waaraan we gehecht zijn. Is dit niet mooi? We zullen in staat zijn Zijn liefde en Zijn Verrijzenis in onszelf te beleven! Ieder kruis heeft zijn doel. God zendt nooit een kruis zonder reden, een betekenis en Hij weet wanneer Hij dit kruis van ons zal wegnemen. Laten we, in momenten van lijden, Jezus danken voor deze gave en Hem dan ook zeggen: "Als U voor mij nog een gave hebt, wel, ik ben bereid. Maar nu smeek ik om Uw sterkte om de moed te hebben mijn kruis te dragen en met U, Heer, verder te gaan!" Ik herinner me hoe de Gospa me over het lijden sprak toen ze zei: "Moest je de grote waarde van het lijden beseffen! Dit is echt iets zeer groot." En dan hangt het uiteindelijk allemaal van onszelf af of we hiervoor klaar zijn of niet. Het hangt allemaal af van ons "ja" aan Jezus. Het vraagt ons heel ons leven om dit te leren en vooruit te gaan. Elke morgen, als we opstaan, kunnen we onze dag met God beginnen. O.L.Vrouw vraagt ons niet gedurende de ganse dag te bidden maar om het gebed op de eerste plaats te zetten, om God de eerste plaats te geven en dan ons werk aan te vatten en vooruit te gaan in alle aspecten van ons leven, zieken bezoeken, enz... Als we een liefdadig werk doen zonder gebed, heeft dit geen waarde. En eveneens heeft ons gebed geen waarde als we niet liefdevol handelen. Deze twee zaken, gebed en liefdadigheid, werken altijd samen. En dan gaan we stap voor stap vooruit. [Einde van de woorden van Vicka] Als we weten hoeveel Vicka te lijden heeft en hoe mooi ze de pelgrims onderricht als deze naar Medjugorje komen, dan krijgen haar woorden een bijzondere betekenis. Vicka beleeft de kruisweg met Jezus dagelijks. En ze kent de vreugde die dat meebrengt. Welk een goede raad gaf ze ons voor deze Vasten! Haar woorden doen denken aan die van Zr. Faustina: "O, mocht de lijdende ziel toch maar beseffen hoezeer God van haar houdt, ze zou sterven van vreugde en overmaat van geluk ! We zullen op een dag de waarde van het lijden verstaan, maar dan zullen we niet meer in staat zijn om te lijden. Dit huidig ogenblik is het onze!" Lieve moeder, we willen deze Vasten vooruit gaan. Help ons met liefde "ja" te zeggen aan Jezus! Namens Zr. Emmanuel, Cathy Nolan Vanwege Denis en Cathy: Zuster Emmanuel vroeg ons volgende boodschap door te geven, nu ze haar tijd van onderbreking verlengt: "Dierbare lezers, van harte dank ik U voor uw gebeden tijden deze weken van onderbreking en retraite. Diep in gebed heeft de Heer me in feite laten zien dat dit maar een begin was en dat Hij me uitnodigde deze tijd van "retraite" nog gans het jaar 2001 verder te zetten, tot 31 december. Deze tijd van onderbreking geldt alleen voor mijn boeken en nieuwsbrieven, niet mijn getuigenissen voor de bedevaarders hier in Medjugorje. Toen ik dit onlangs aan enkele vrienden meedeelden gaven ze blijk van wat ontgoocheling en zeiden dat ze mijn faxen zouden missen. Integendeel, wees blij omdat door zo te handelen O.L.Vrouw een plan heeft om haar instrument te verbeteren eerder dan om het weg te nemen. Door sommige activiteiten tijdelijk te onderbreken zal ik door God rijker kunnen gemaakt worden door contemplatief gebed en zo beter voorbereid voor mijn apostolische taak tijdens deze "Lentetijd" waarover O.L.Vrouw spreekt in Medjugorje. Ik weet dat ik hiervoor op uw begrip en hulp kan rekenen ! Het is nutteloos u te zeggen dat ik u in mijn gebeden zal meedragen en dat ik steeds gelukkig zal zijn u in Medjugorje te ontmoeten. Mijn dierbare Cathy, de vrouw van Denis, zal verder mijn halfmaandelijkse brieven verzorgen. Velen zeiden me dat ze haar manier om dit te doen graag hadden, dank zij God. Ze zal ons ook helpen dieper in te gaan op de maandelijkse boodschappen. [De voorzitter van het Mariaal Genootschap in Amerika vroeg haar om werkend lid te worden omdat, naar hij zei: "haar artikels een unieke gave verraden: het samengaan van een goed gevormde geest met het hart van een moeder.] En daar ze voortdurend in verbinding is met Medjugorje kan ze van tijd tot tijd ook vertellen wat ze hoort aan de telefoon vanwege ons team of van mezelf, zoals het vandaag het geval was met het verhaal van Mira. Wij allen trachten in ons persoonlijk leven zo goed we kunnen te beantwoorden aan het plan van O.L.Vrouw en ik geloof oprecht dat dit de enige weg is om echt onze broeders en zusters te dienen en geïnspireerd te zijn. Maak u geen zorgen, O.L.Vrouw heeft alles onder controle!" In liefde en vreugdevolle hoop, in Jezus, Maria, Jozef en Slavko! Uw zuster, Emmanuel. April 2001 Dierbare kinderen van Medjugorje, Christus is verrezen! Hij leeft! Dit is het meest indrukwekkende nieuws van vandaag , laten we het samen vieren en ons verheugen! Kathy Jones, 50 jaar en moeder van drie opgroeiende dochters, is voor het ogenblik in Medjugorje en leidt een groep bedevaarders. Toen Zr. Emmanuel haar mooie verhaal van genezing hoorde, vroeg ze haar het als bijzonder Paasgeschenk  met u te delen. Onder tranen van vreugde aanvaardde ze het te doen... "Ik groeide op in een vurig Luthers huisgezin in New-York en heb steeds in God geloofd, maar verwierp van mijn tien jaar af elke vorm van georganiseerde godsdienst. Ik meende dat dit door  mensen en niet door God in het leven geroepen was. Na mijn huwelijk met Ed en na met tegenzin te hebben aanvaard dat onze kinderen Katholiek zouden opgevoed worden zei ik hem: Verwacht maar nooit dat ik Katholiek wordt. Zo moet ge geboren worden en moet wel gek zijn om het vrijwillig te worden! Ik verwierp al wat de Kerk onderwees, menend dat dit door mensen gemaakt was, die meenden dat ze niets beters te doen hadden dan mensen er toe te brengen zich schuldig en armzalig te voelen. Sporadisch vergezelde ik mijn familie naar de kerk, maar vond dit zeer vervelend. In 1987 ontdekte men bij me baarmoederhalskanker en ik onderging en zware operatie waarbij men vaststelde dat de lymfeklieren aangetast waren.  Ik kreeg een intensieve behandeling van chemotherapie en bestalingen maar de toekomst bleef akelig en steeds bleef het herval me boven het hoofd hangen. Tijdens een van mijn talrijke verblijven in het ziekenhuis riep ik tot God: Als Ge echt daar zijt, neem dat alstublieft deze wanhoop van me weg en laat me aanvaarden dat ik zal sterven voor ik mijn kinderen heb zien opgroeien. Ik wachtte maar voelde geen vrede en besloot dan dat er niemand was die echt zorg droeg ... gebed was enkel maar 'wishful thinking.' Om de zaken nog moeilijker te maken verhuisden de werkgevers van Ed tijdens mijn herstel naar Dallas, Texas. Ik was er zeker van dat ik daar aan mijn einde zou komen zonder de steun van mijn familie en bekenden in New-York. Door een eigenaardige samenloop van omstandigheden, die alléén door God kon georchestreerd zijn, bracht ik mijn schoonmoeder naar een gebedsbijeenkomst in januari 1990 en tegen mijn zin kwam ik terecht in een kamer met een paternoster in mijn handen. Wanhopig wilde ik gaan lopen maar bleef beleefd zitten terwijl de groep bad. Tenslotte begon ik samen met hen te bidden. Plots kwam er een diep gevoel van vrede over mij, de vrees verdween en ik werd vervuld met hoop ... mijn ganse leven veranderde die dag door de tussenkomst van Onze Lieve Vrouw van de Hoop ... de Koningin van de Vrede. In oktober van datzelfde jaar gingen Ed en ik naar haar heiligdom in Medjugorje. [Gedurende deze bedevaart werd het duidelijk dat God wenste dat de H. Franciscus een bijzondere voorspreker en gids voor mijn leven zou worden.] We gingen naar Pater Jozo in Tihaljina. Hij zegende me en bad over me met uitgestrekte handen. Het was een sterke ervaring en mijn vrienden zeiden me dat ik een genezing ontvangen had. Tot op heden ben ik vrij van kanker en ik weet nog altijd niet of dit een wonder was ofwel het gevolg van de medische behandeling. De belangrijkste genade die ik echter gekregen heb was een geestelijke genezing. Bij het volgend Paasfeest in 1991 werd deze vroeger sceptische, oneerbiedige vrouw vol vreugde Katholiek. De dagelijkse Eucharistie is sindsdien het hoogtepunt van mijn dag.  Mijn man, Ed, die nu diaken is, herinnert er me aan hoe ik hem plaagde omdat hij elke zondag naar de H. Mis ging en hoe ik een priester weigerde in mijn ziekenhuiskamer te komen, zelfs toen ik diep verdoofd was met Morfine !  Nu is het een deel van mijn apostolaat de Eucharistische Heer te brengen naar mensen die ziek in het hospitaal liggen en samen met hen te bidden. Met God is niets onmogelijk. Nu ervaar ik een diepe vreugde in mij en zou graag iets doen voor de H. Maagd. Het is zulk een vreugde in haar school van liefde te vertoeven. Ik bid de rozenkrans! Luister naar de boodschappen van onze moeder en leef ze na! Ze zegt ons: Moest ge weten hoeveel ik van u hou, ge zoudt wenen van vreugde." In Medjugorje nodigt Onze Lieve Vrouw ons uit: "Wees geestdriftig omwille van de Verrijzenis!" In de jaren '80 onderwees de H. Maagd zelf de jongeren van de gebedsgroep van Jelena. Ze bracht hen ertoe Jezus’ verrijzenis diep in hun hart te beleven. Hier volgen enkele boodschappen die ze hen gaf: "Dierbare kinderen, ik zou willen dat u de Verrijzenis in u zoudt voelen, dat ge allen vrijheid zoudt voelen tegenover de problemen en tegenslagen die u dikwijls gebonden houden.  Lieve kinderen, ge zoudt uw harten wijd open moeten zetten om in staat te zijn God te loven te midden moeilijkheden en om in staat te zijn uw kruisen met liefde te dragen. Jezus droeg zijn kruis voor de ganse wereld, hij was vervuld met vrede en liefde, Hij verrees en steeg op naar de Hemel. Daarom, lieve kinderen, draag ook gij uw kruisen met liefde! Het kruis is verlossing en na het Kruis komt de Verrijzenis." [20 maart 1990] "Ge weet, lieve kinderen, dat wanneer het koud en donker is en de mensen ergens een vuur zien, ze er naartoe gaan om zichzelf op te warmen. Zo is het met de Christen die Jezus volgt.  Als hij echt een vuur wordt, dan wordt hij een dienaar voor de anderen en helpt hen het ware licht te kennen.  Daarom verwacht ik van u, lieve kinderen, dat u deze vlam zoudt worden in de nacht die aan de anderen het ware licht toont." [14 januari 1989] "Als je bedroefd bent, als ge door moeilijkheden heen moet, ga dan naar Jezus. Hij zal u kracht geven. Als ge dankt dat er geen uitweg is, weet dan dat Hij de uitweg is!" [29 april 1989] "Kijk niet naar het gewicht van het kruis, want het is verlossing.  Help de mensen rondom u het kruis te verstaan, niet als een last maar als verlossing. Na het kruis komt de Verrijzenis." [9 november 1989] "God houdt van u en wil elk hoekje in uw hart dat koud gebleven is verwarmen. Lieve kinderen, bemin God boven alle menselijk opzicht en alle beperkingen. Help in het bijzonder allen wiens hart ziek is.  Help hen te genezen door uw liefde." [26 juni 1990] 30 April is de eerste verjaardag van de heiligverklaring van Zuster Faustina. Deze heilige zuster heeft tot in het uiterste de barmhartigheid beoefend.  Zelfs achter de sluier gaat haar buitengewone zending verder, zoals Jezus haar had voorspeld. Door haar voorspraak werden vele zieke harten genezen en verrezen vele levens. Hett volgende getuigenis is een krachtig voorbeeld van de genade van Gods Barmhartigheid, die we langs Zuster Faustina kunnen krijgen! Het gebeurde in Polen en werd verteld door een Poolse zuster aan een Frans echtpaar dat hulpgoederen bracht in de jaren '80. Op een nacht was Ewa, een prostituée, in grote wanhoop in het bos aan het wandelen. Ze was aan het einde van haar krachten en wilde zelfmoord plegen. Op datzelfde moment kwam haar een zuster tegemoet en begon zeer vriendelijk met haar te praten. Ze stelde haar voor naar de nabije stad te wandelen. Ze gaf haar zeer precieze aanduidingen hoe ze daar een huis moest zoeken waar het licht nog brandde en drong er op aan daar naartoe te gaan. Ewa vond alles zoals de zuster haar gezegd had en belde aan. Een oude priester die nog op was, verwelkomde haar. Hij nam haar op en ’s anderendaags vroeg ze hem om het sacrament van de verzoening, dat ze sinds haar jeugd niet meer ontvangen had. Beiden werden ze dan overspoeld met een stortvloed van genaden. Ze besloot haar leven totaal te veranderen en verlicht door de H. Geest vond ze weer hoop en vrede! Toen vroeg de priester, die diep geraakt was, aan Ewa wie haar gezegd had naar zijn huis te komen. Het is dan eerst dat Ewa besefte dat het niet zeer gewoon is een zuster te ontmoeten in het bos midden in de nacht! Ze vertelde echter de waarheid aan de priester. Meer en meer nieuwsgierig vroeg hij Ewa het habijt van de zuster te beschrijven.  Dan toonde hij haar foto’s van zusters die in de kloosters van de omgeving woonden om uit te maken van welke orde deze zuster wel kon afkomstig zijn.  Ze herkende het habijt van de Zusters van Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid.  Met deze inlichting vroeg de priester bij Moeder Overste welke zuster er die nacht in het bos was gaan wandelen.  Natuurlijk was er geen enkele. De priester nam Ewa dan maar mee naar het klooster in de hoop dat ze haar weldoenster zou erkennen. Toen ze de spreekkamer binnenging, bleef Ewa plots staan voor een schilderij die aan de muur hing en zei: "Dat is ze! Het is zij die met mij in het bos wandelde en me uw huis aantoonde!" Het was de schilderij van Zr. Faustina die in feite reeds lang overleden was... Lieve Gospa, hoe wensen ook wij om door God gebruikt te worden tot Barmhartigheid! Neem alstublieft onze hand en leidt ons! Namens Zr. Emmanuel, Cathy Nolan Mei 2001 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijb Jezus en Maria! Eens te meer offert Vicka haar lijden op aan God. Kort geleden liep ze een verwonding op aan haar heup en elke dag gaat ze zich ergens in de omgeving van Medjugorje laten verzorgen. Ze zal, God zij dank, weer genezen. Met vreugde offert ze elke pijn voor de intenties van de Gospa. Laten we allen haar voorbeeld navolgen, in het bijzonder als ons hart deze dagen met een kruis belast wordt. Jezus zei aan Zuster Faustina: "Een hart dat lijdt is het dichtst bij mijn Hart." [Dagboek 1487] We worden heel dicht bij Jezus’ hart gebracht in ons lijden en dit lijden kan onmetelijk veel goed doen als het met liefde aan Hem wordt opgedragen. Vicka heeft ons dit al vaak getoond. Nu we de twintigste verjaardag van de eerste verschijningen in Medjugorje naderen is het goed dit ongelofelijk gebeuren van de komst van Onze Lieve Vrouw naar de zieners eens terug onder ogen te nemen. We wennen immers zo vlug aan het feit dat ze ons elke dag komt bezoeken om ons haar liefde te betuigen door de zieners. Haar komst zelf is echter een ongelofelijke gebeurtenis. Onlangs waren er pelgrims die Mirjana tijdens een verschijning hadden gade geslagen en die ons vertelden: "Mirjana had op 2 april haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. De jongens hadden hun grote groene tent opengesteld voor de menigte en het was zonnig weer. Een interessant feit was dat de zon voor de verschijning recht in de ogen scheen van Mirjana zo dat ze haar ogen niet kon oprichten en voor haar uit kijken. Ze moest naar blik naar beneden blijven richten. Telkens als ze wilde opkijken vertrok haar gezicht omdat het licht te hevig was voor haar ogen. Het was zo voor ieder van ons . Maar plots, toen de Gospa voor haar verscheen, richtte Mirjana het hoofd op en keek met een starende blik en hoewel ze in de richting van de zon keek, bleven haar ogen wijd open gedurende de ganse duur van de verschijning, zonder ook maar eens te knipperen! Dit alleen al was een krachtig getuigenis!" We weten dat wetenschapslui uitgebreide onderzoekingen gedaan hebben tijdens de verschijningen van de Gospa. Prof. Joyeux uit Frankrijk was een van hen. Eind april kwam hij op bedevaart naar Medjugorje en vertelde in een onderhoud over meerdere bijzonderheden die hijzelf had vastgesteld bij de onderzoeken die hij verrichtte op de zieners in de jaren 80. Een van de proeven was dat de onderzoekers gedurende de verschijning een zeer hevig licht plaatsten voor de ogen van de zieners. Deze reageerden niet. Het was alsof ze het niet zagen. Hun zintuigen waren uitgeschakeld. Op dezelfde manier zonden ze zeer hevige geluiden recht in de oren van Ivan tijdens de verschijning en deze reageerde in het geheel niet. Hij hoorde niets. Het is klaar dat er iets zeer indrukwekkends gebeurt tijdens de verschijning.  De zieners zijn gehuld in de tegenwoordigheid van O.L.Vrouw en gans die tijd overstemt haar hemelse werkelijkheid hun wereldse realiteit. Velen van ons, die in Medjugorje waren, getuigen dat ze daar een vrede ervaren hebben die alleen kan verklaard worden door de hemelse aanraking van Maria. Haar dagelijkse komst veroorzaakt een sfeer van vrede en bescherming waarin onze ziel rust kan vinden in God en zich opnieuw kan openstellen voor Zijn genaden. Uiteindelijk kunnen we de goede vruchten zien van deze hemelse bezoeken. Sinds 1981 hebben miljoenen noodlijdende zielen, hongerig naar God, Medjugorje bezocht. En door de zieners en hun getuigenis kregen velen vernieuwing, genezing, vergiffenis en kracht in hun leven.  Daarom lijkt het passend dat, bij deze wonderbare verjaardag, wij allen die in en door Medjugorje gezegend werden ons zouden verenigen in een gebed van dankzegging en solidariteit tegenover de zieners, de parochie en heel in het bijzonder de Gospa. Tot dat doel heeft de parochie van Medjugorje een noveen georganiseerd voor de Koningin van de Vrede. Het kreeg de naam "Een geschenk voor Onze Lieve Vrouw" en behelst negen dagen van intenties en gebed als geschenk voor de twintigste verjaardag op 25 juni 2001! Deze mooie novene zal ons allen verenigen in gebed om de Gospa te eren en haar twintigjarige trouwe aanwezigheid in Medjugorje. Laat ons allen verzamelen voor deze machtige novene. U kan de tekst van deze novene in meerdere talen vinden op de website van de parochie: www.medjugorje.hr Denk er aan om aan te sluiten met uw gebedsgroep, uw parochie, uw familie om dit geschenk te kunnen geven aan de Moeder en Koningin van de Vrede. Een andere noveen is eveneens actueel. De noveen tot de H. Geest. Ze begint op O.L.H.Hemelvaart, 24 mei 2001. Regelmatig legde O.L.Vrouw in haar boodschappen de nadruk op het belang de H. Geest te vragen en te ontvangen. Ze zei: "Begin met elke dag de H. Geest te aanroepen. Het belangrijkste is tot de H. Geest te bidden. Als de H. Geest op de aarde neerdaalt wordt alles klaar en wordt alles omgevormd." [03.06.83] "U bent u niet bewust van de boodschappen die God U langs mij geeft. Hij geeft u grote genaden en u grijpt ze niet. Bid de H. Geest opdat Hij U zou verlichten. Moest ge toch maar de grootheid beseffen van de genaden die God u zonder ophouden geeft." [08.11.84] "Vandaag wil ik u zeggen te beginnen met te werken in uw hart zoals u werkt op het veld. Werk en verander uw hart zo dat de Geest van God in uw hart kan komen." [25.04.85] En tenslotte: "Ik verheug me met u  in deze tijd van genade en nodig u uit tot een geestelijke vernieuwing. Bidt, kindertjes, opdat de H.Geest in zijn volheid in u zou wonen. Dan zal u in vreugde kunnen getuigen aan allen die ver van het geloof zijn. Kindertjes, bidt in het bijzonden om de gaven van de H. Geest opdat u in een geest van liefde elke dag en bij iedere gelegenheid dichter bij uw broeder zou mogen zijn en in wijsheid en liefde elke moeilijkheid zou te boven komen." [25.05.00] Kan het duidelijker? We kunnen de boodschappen van O.L.Vrouw niet beleven tenzij door de kracht van de H. Geest. Ze heeft werkelijk gezegd: "Als u de H. Geest hebt, dan hebt u alles." In de catechese over de H. Geest zoals die werd voorbereid door de Theologische Commissie voor het Jubeljaar 2000 staat er: "De H. Maagd Maria bleef, zelfs na de geboorte van Jezus , onder de kracht van de Boodschap, dit wil zeggen: onder de voortdurende komst van de H. Geest Die haar voortdurend Moeder maakt, niet alleen van Jezus, maar van het Lichaam van Jezus, dat de Kerk is." O.L.Vrouw kent de H. Geest heel intiem en heeft gans haar leven onder Zijn kracht geleefd. Ze weet hoe noodzakelijk is voortdurend open te staan voor de komst van de H. Geest. Laten we daarom onze harten vernieuwen in de H. Geest in deze bijzondere tijd van gebed voor Pinksteren. Hier volgt een aanroeping tot de H. Geest: 3x Eer zij de Vader, de Zoon en de H. Geest. Eeuwige Vader, in de Naam van Jezus, en door de bemiddeling van de Onbevlekte Maagd Maria, zend mij Uw H. Geest. Kom H.Geest, kom in mijn hart en heilig het. Kom, Vader van de armen, en breng mij verlichting. Kom, Maker van alle goeds, en troost me. Kom, Licht van ons verstand, en verlicht me. Kom, Trooster van de zielen, en troost me. Kom, zachte Geest van ons hart, en ga nooit meer van me weg. Kom, echte Rust van mijn leven, en herstel me. Moment van stilte 3x Eer zij de Vader, de Zoon en de H. Geest. H. Geest, eeuwig Leven, Fontein van hemels licht, kom en ontvlam ons hart. Eeuwige Vader, in de Naam van Jezus, en door de bemiddeling van de Onbevlekte Maagd Maria, zend mij Uw H. Geest. Kom, H. Geest, en geef me de gave van wijsheid. Kom, H. Geest, en geef me de gave van begrip. Kom, H. Geest, en geef me de gave van raad. Kom, H. Geest, en geef me de gave van sterkte. Kom, H. Geest, en geef me de gave van kennis. Kom, H. Geest, en geef me de gave van godsvrucht. Kom, H. Geest, en geef me de gave ven de vreze des Heren. Moment van stilte 3x Eer zij de Vader, de Zoon en de H. Geest. H. Geest, eeuwig Leven, Fontein van hemels licht, kom en ontvlam ons hart. Amen. Wij groeten U, o Gospa, in diepe dankbaarheid en één in gebed! Dank U voor Uw dagelijkse komst! Namens Zr. Emmanuel Cathy Nolan, VS Juni 2001 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Morgen beginnen we de novene voor de twintigste verjaardag van de verschijningen. Vergeet de gebeden van deze noveen niet ! O.L.Vrouw heeft ons voor deze gebeurtenis voorbereid met haar laatste boodschap van 25 mei. Op de nationale conferentie over Medjugorje in Notre Dame, Verenigde Staten, gaf Zr. Emmanuel ons een sleutel om de oproep van O.L. Vtouw te verstaan: Op een dag was er een grote menigte verzameld voor het huis van Marija. Haar vriendin en tolk, Kath kon amper een plaats vinden naast haar. Toen Kath haar ogen over de menigte liet rondgaan werd ze getroffen door een gezicht dat duidelijk opviel tussen de anderen. Dit gelaat was zo stralend dat het was zoals de zon die door de mist dringt. Welk een vreugde! Kath was gefascineerd. Van zodra Marija gedaan had ging Kath recht naar deze "zon" die scheen naast het muurtje. Het was feitelijk zeer kleine en tengere priester, zo oud dat hij wel leek uit een andere eeuw te komen! "Verontschuldig me, Eerwaarde, als ik wat nieuwsgierig ben. Ik zou echter zo graag weten wat U zo doet stralen van vreugde. U hebt zeker een geheim?" vroeg Kath hem. Het was een Italiaan. Ze zag de uitdrukking in zijn ogen. Ondanks zijn hoge leeftijd had hij de onschuld van een kind. "Ik zal het u vertellen, mevrouw," antwoordde hij. "Ik ben nu 95 jaar. Toen ik amper 5 was ontdekte ik met droefheid dat de mensen steeds maar klagen. Ze klagen voor kleinigheden en vinden wel 100 redenen om gefrustreerd te zijn. Dat schokte me als kind. Ik voelde ook dat dit Jezus bedroefde. Ik wilde hem oprecht troosten en besloot met Hem een overeenkomst te sluiten. Ik beloofde Hem dat ik de eerste 100 jaren van mijn leven nooit zou klagen. Ik zou Hem integendeel zegenen en danken voor alles, voor het goede en het niet zo goede, maar vooral zou ik steeds de gave van het leven verheerlijken. En weet u, Mevrouw, ik moet zeggen dat ik mijn belofte ben nagekomen! Al deze jaren dat ik het leven heb gevierd, heeft geen kwaad me kunnen treffen, heb ik alle duivels kunnen mijden!" "Ongelofelijk! Maar vermits u 95 bent, eindigt uw overeenkomst binnenkort!" riep Kath lachend uit. "Wel ja, ik heb er ook al aan gedacht. Maar het is in orde. Vóór enkele dagen heb ik aan Jezus gezegd dat ik bereid was het contract te vernieuwen voor de volgende 100 jaar van mijn leven!" Deze wonderbare priester begon te lofprijzen op zijn vijfde jaar. Zoals O.L.Vrouw zei: "Zegen en zoek de wijsheid van de H. Geest." Zijn leven van lofprijzing van God voor alles, het goede en het niet zo goede, gaf hem een bijzondere binding met de H. Geest. Hij leidde een vreugdevol en toegewijd leven als een heilige priester, in de kracht van de H. Geest. We kunnen zoveel leren uit dit verhaal. We kunnen leren God te prijzen en ook gans de schepping. Dan zullen we ons kunnen openstellen voor Gods wil in ons eigen leven wat op zijn beurt het plan van O.L.Vrouw voor haar overwinning ten goede komt. Het prachtige boek "Medjugorje, de jaren 90," is eindelijk uitgegeven in het Kroatisch. Het is een mooie getuigenis voor het Kroatische volk over de grote genaden die door dit kleine dorp, Medjugorje, aan de wereld gegeven werden. Het verschijnt juist voor de verjaardag als een geschenk om de Gospa te danken ! P. Jozo Zovko scheef een bijzonder voorwoord voor de Kroatische uitgave van dit boek van Zr. Emmanuel. Hier volgt er een uittreksel van: "Dierbare lezer, dit boek is geschreven door Zr. Emmanuel. Ze is een uitverkoren vrouw die weet hoe ze aandachtig moet luisteren naar de eenvoudigste ervaringen van anderen. Ze herkent Gods goedheid en barmhartigheid in hen. Ze schreef dit neer en bundelde het tot een boek. Om deze reden is dit boek een mozaïek waarin men het aangezicht kan herkennen van zovele begenadigden. Het is een vernuftige verzameling waarin kleuren, feiten en kostuums op subtiele wijze afwisselen. Dit boek is zo gemakkelijk en eerlijk dat de lezer het steeds terug wil herlezen. Er vloeit een rivier doorheen, klaar, genezend en zinvol. Dit boek was er nodig! De samenstelling er van is verdedigend. Telkens wordt een boodschap bevestigd door een belevenis als een bewijs van haar waarachtigheid, echtheid en vruchtbaarheid. Het stelt de gebeurtenissen die van in het begin met Medjugorje gebonden zijn in een nieuw daglicht. Op een positieve manier verdedigt het Medjugorje door mensen en gebeurtenissen concreet te vermelden. Het is authentiek en origineel en zo is het fascinerend om te lezen. Het feit dat het in 19 talen vertaald werd is een bewijs van zijn waarde. Waarde lezer, de nadruk wordt gelegd op een boodschap die vrucht draagt in het open hart van wie gelooft. Lees dit boek met het hart en u zal er een antwoord in vinden voor vele vragen en een sleutel voor vele oplossingen. We danken Zr. Emmanuel voor haar offers, voor haar apostolaat en haar liefde voor Medjugorje en daardoor voor haar liefde voor het Kroatische volk. Onweerstaanbaar verwijst ze de lezer naar de vraag en de ervaring van de H. Augustinus, die, toen hij zo vele heiligen, toestanden en getuigenissen bestudeerd had, zich de vraag stelde: "Als zovelen hiertoe in staat zijn, waarom dan ook gij niet, Augustinus?" Pater Jozo Zovko, OFM Er was een Franse moslim in Medjugorje. Een pelgrim vroeg hem: "Waarom zijt ge gekomen?" Hij antwoordde: "Als Maria zelf de moeite doet om van de Hemel te komen om ons te ontmoeten, dan was het minste dat ik kon doen eveneens naar hier komen om haar te ontmoeten! Wees niet bang om naar Medjugorje te komen, ondanks negatieve adviezen die u hieromtrent zou kunnen krijgen. Zelfs bisschoppen geven ons het voorbeeld! En ontelbaar veel priesters De laatste drie jaren kwam er minstens één bisschop per maand naar Medjugorje! Onlangs kwamen er 4 bisschoppen uit Libanon. Ze waren vergezeld van enkele belangrijke mensen van de plaatselijke kerk. Onder hen Z.E. Bisschop Roland Abou Jaoude, vicaris van de patriarch en voorzitter van het Katholiek informatiecentrum in Libanon en gans het Midden-Oosten. Hij is in Libanon zeer gerespecteerd en populair. Men beschouwt hem als zeer geestelijk en niet aangetast door het materialisme. Zijn woorden hebben een sterke invloed op de gelovigen die hem erg waarderen. Toen hij zijn positief rapport over zijn bedevaart hoorde, kondigde de Patriarch van Libanon aan dat hij ook naar Medjugorje wilde gaan. Op 11 juni waren beiden in Rome voor de heiligverklaring van de Libanese Zuster Rafqa. Ze hadden een privaat onderhoud met de Paus en Mgr. Abou Jaoude bracht de Paus verslag uit over zijn ervaring in Medjugorje. In feite kon hij zich niet weerhouden om te getuigen over Medjugorje tegenover elke bisschop of kardinaal die hij in Rome ontmoette ongeachte het thema dat op het programma stond. Aan iedereen vertelde hij hoezeer hij onder de indruk was van Medjugorje. Wat het meest indruk op hem had gemaakt was de vurigheid van de mensen in de kerk en de kwaliteit van de vieringen. Ook de 120 bedevaarders die hem naar Medjugorje hadden vergezeld hadden op hem een diepe indruk gemaakt. De meesten van hen kende hij al van vroeger en binnen de drie dagen van hun verblijf in Medjugorge veranderde hun uitdrukking, ze straalden. Zr. Marie-Raymonde, een Libanese zuster van de Gemeenschap der Zaligsprekingen in Medjugorje vertelde ons dat ze op 6 juni voor de groep gesproken had. Ze vertelde over de vruchten van Medjugorje : de bekeringen, biechten en verzoeningen. Z.E. Mgr. Roland Abou Jaoude was er o.a. bij, en ook Bisschop Chouckrallah Harb en Mgr. Helou. De zuster vertelde hoe een Libanees die sinds 35 jaar niet meer gebiecht had na 2 dagen in Medjugorje de drang voelde om te biechten. Ze vertelde ook van over een Fransman die na 47 jaar ging biechten. Toen stond er een man op en zei luid: "Zuster, ik ben in geen 35 jaar nog te biecht geweest en gisteren [de dag na hun aankomst] ben ik gegaan!" Dan zette hij zich terug neer. Toen vroeg de Vicaris een weinig verbaasd aan deze man: "Kan u ons alstublieft zeggen waarom u in Libanon niet bent gaan biechten? Ik hoop dat ik niet te benieuwd ben, maar waarom ging u niet vroeger in Libanon?" De man antwoordde: "Mijn familie is zeer godvruchtig. We zijn overtuigde gelovigen. Mijn dochter was echter slachtoffer van een ongeval en verloor het gezicht. Ik kon dat niet aanvaarden en werd kwaad op God. Ik kon niet verstaan waarom Hij dit verdriet over onze familie had laten komen. Van dan af ging ik niet meer naar de biecht." Toen kreeg de bisschop medelijden en bad, samen met de ganse gemeenschap, voor de dochter van deze man die nadat hij zijn hart had geopend, de genade ontvangen had om zich in Medjugorje na zovele jaren met God te verzoenen. De Libanese Aarsbisschop van Tripoli, Mrg. Georges Riach, kwam eind mei ook naar hier. Hij was vergezeld van de Abbott Nicolas Hakim, Algemeen overste van de Melchitische Basiliaanse Orde van Chueirite. Zoals de reeds vroeger vermelde bisschoppen was hij hier zeer onder de indruk bij het zien van zoveel vrede en liefde in de harten. Hij zei dat hij de "Hemel op aarde" had beleefd in Medjugorje. De meeste ontmoetingen, interviews en bijeenkomsten van dit gezegend bezoek van de Libanese bisschoppen werden door de Libanese TV "Télé Lumière" uitgezonden. Een van de interviews is ook te vinden op de website van de parochie: http://www.medjugorje.hr. Vele bisschoppen vonden nieuwe hoop en vreugde in Medjugorje waar ze getuigen zijn van menige heropleving van het geloof bij vele mensen. O.L.Vrouw vernieuwt ook hen in hun belangrijke pastorale taak, door de bekering van de leken. Ons antwoord op haar oproep kan het verschil maken! Dank U, lieve Gospa voor 20 jaar verschijningen! Mochten we bidden, zoals U gevraagd hebt, en deze tijd van genade verstaan! Namens Zr. Emmanuel Cathy Nolan Met dank aan Dr. Guy CLAES