Dit kruid bloeit van juni tot september langs velden, wegen en bossen, op heuvels en weiden. De plant groeit van 25 tot 60 cm hoog, heeft meerdere stengels en vertakkingen en bloeit met goudgele bloemen. Men kan dit kruid zeer goed herkennen aan de donkerbruine kleur die het bloempje geeft aan duim en wijsvinger als men het fijnwrijft. Men oogst het bloeiende kruid voor thee en bad. Om St-Jansolie te maken gebruikt men alleen de bloempjes. Oude volksopvattingen brachten het balsemachtige bloedrode sap van dit bloempje in verband met het bloed en de wonden van de verlosser. En werkelijk, St-Jansolie is een uitstekende wondolie, die de pijn vermindert, ontsteking verhindert en de wonden geneest. De naam St-Janskruid komt voort van het feit dat het bloeit ronde de feestdag van de H. Johannes, 24 juni.
 

Sint-Janskruid

Aan te wenden bij:

• Beschadigde zenuwen en zenuwkwalen van verschillende aard
• Gekneusde lichaamsdelen en wonden
• Gevolgen van vertillen en overheffen
• Trigeminuszenuwpijnen [thee en inwrijven met St-Jansolie]
  
  Lichte en middelzware depressies met een duidelijke oorzaak [sterfgeval, werkverlies, overwerk, liefdesverdriet, winterblues]
• Als alternatief voor klassieke antidepressiva, als deze niet goed verdragen worden
• Onrust, agitatie, zenuwachtigheid, prikkelbaarheid, spanning, overspanning, stress

Uitwendig gebruik:

• bij wonden, snijwonden, schaafwonden, zonnebrand, wond- en littekenpijn
• spier- en reumatische gewrichtspijnen, sportblessures en verrekkingen

Te gebruiken als:

• Thee
  
  2 theelepels op ¼ kokend water, 3 minuten laten trekken, 2 à 4 koppen per dag
   
• Olie
  
  De bij zonneschijn geplukte bloemen vult men in een fles tot aan de hals en giet over de bloemen koudgeslagen olijfolie totdat de olie boven het kruid uitstaat. Goed afsluiten en de fles enige weken in de zon of de warmte laten staan. De olie wordt na enige tijd roodbruin. Men filtert ze door een doek en bewaart de olie in donkere flesjes. Voor brandwonden kan men ook lijnolie gebruiken [niet de lijnolie om hout mee in te strijken, maar om te consumeren]

Waarschuwingen:

• Blootstelling aan de zon vermijden bij uitwendig gebruik daar het de huid gevoeliger maakt voor de zon
• Beter niet zonnebaden ook bij inwendig gebruik
• Niet geven aan zwangere en zogende vrouwen bij gebrek aan studies
• Niet geven bij ernstige depressie
• Niet geven aan personen die om therapeutische redenen gebruik maken van U.V. bronnen
• Niet geven bij allergie aan planten van de Clusiaceae-familie
• Mogelijk interacties met volgende medicatie: - bloedverdunners, hartmiddelen afgeleid van digitalis, geneesmiddelen tegen epilepsie, bepaalde medicijnen tegen astma, HIV- medicijnen, geneesmiddelen tegen afstotingsverschijselen na orgaantransplataties, psoriasis en reumatoïde, artritis omdat St-Janskruid de werking versterkt van leverenzym waardoor voornoemde geneesmiddelen vlugger worden afgebroken en dus een verminderde werking kunnen geven
• Mogelijke interacties met ant-migrainemiddelen, kalmeermiddelen, bloeddrukverlagende middelen, anticonceptiepil

In al deze gevallen de arts raadplegen alvorens Hypericum inwendig te gebruiken.

Om wonden te verzorgen is er geen probleem.

Anne Van Der sloten


var addthis_config = {"data_track_clickback":true};

Zoals het hoort onder medewerkers van ons Medjugorje-blog, was ik afgelopen zaterdag, 30 juli, thuis bij Anne, die deze rubriek verzorgt, om kennis te maken met haar echtgenoot en drie kinderen, alsook de verloofde van één van haar kinderen. We deelden zowat onze ervaringen over ons blog, Medjugorje, overige Mariaverschijningen en andere weetjes. Kortom, het was een heel aangename namiddag die ik niet vlug zal vergeten.

Ik heb reeds anderhalf jaar lang last van beten van insecten, waarbij er opvallende littekens en tot zelfs kleine wonden, maar niet wilden verdwijnen. Ik had reeds raad gevraagd aan mijn arts en bij de apotheker, die mij "Flaminal hydro" en ook "Flammazine" aanraadden, middelen tegen brandwonden. Niets hielp. Ondertussen waren mijn onderarmen zowat één groot litteken en kleine wonden aan het worden. Eigenaardig was dat ik er op de rest van mijn lichaam geen last van had.

Ik zei bij mezelf: "Nu dat ik hier op de juiste plaats ben, is dit hét geschikte moment om raad te vragen aan Anne over dit probleem." In één oogopslag had Anne al door welk middel zeker zou helpen: olie, gemaakt van Sint-Janskruid. Ikzelf stond tot zaterdag eerder sceptisch tegenover zo'n "natuurmiddeltjes." Nu, vier dagen later, moet ik toegeven dat ik mijn mening hierover volledig moet veranderen. Op amper vier dagen tijd zijn bijna alle wonden en littekens verdwenen en uiteraard ben ik blij, want mijn onderarmen waren ondertussen echt geen mooi zicht meer geworden.

Wat ik wel heb ondervonden is, dat men de onderarmen beter eerst een tiental minuten in lauw tot warm water, met wat badschuim erbij, laat inweken. Hierdoor dringt de zalf beter door in de huid en is het genezingseffect nog krachtiger. De olie is wel heel vettig, maar als men dat 's avonds doet, zo'n uurtje voordat men gaat slapen, is dat niet zo'n probleem. Nu ben ik uiteraard enorm dankbaar dat Anne mij heeft kunnen verder helpen, want waar de dokter en de apotheker dat niet konden, heeft Anne mijn wonden op zo'n korte tijdspanne laten genezen.

Deze ochtend moest ik bij de apotheker zijn en toonde ik het resultaat van de oliezalf van het Sint-Janskruid. Zij kon haar eigen ogen niet geloven dat deze olie zo'n mooi genezingsresultaat opleverde.

Bedankt, Anne


Chris De Bodt
 

Salie

Tuinsalie is krachtiger dan wilde salie. Zij wordt in tuinen gekweekt en wordt tot 70 cm hoog. Ze moet op een beschermde en zonnige plaats staan en wordt in de winter het beste afgedekt, daar zij anders onder de vorst te lijden heeft.

Een rijmpje uit het jaar 1300 zegt: "Waarom zou een mens nog sterven, als hij in zijn tuintje salie heeft?"

Hoe hoog salie al in vroegere tijden geprezen werd lezen wij in een zeer oud, mooi kruidenboek: "Toen de moeder Gods met het kind Jezus vluchtte voor Herodes, smeekte zij alle bloemen van het veld haar bij te staan, maar geen enkele kon haar helpen. Toen boog zij zich naar de salie en verborg zij zich met haar kind onder saliestruiken, onder de dichte, beschuttende saliebladeren voor de beulen van Herodes. De soldaten trokken voorbij zonder haar te zien." Toen het gevaar geweken was, kwam de moeder Gods naar buiten en zei ze liefdevol tot de salie: "Van nu af tot in de eeuwigheid zult gij de lievelingsbloem zijn van de mensen. Ik geef u de kracht de mensen te genezen van iedere ziekte, red ze van de dood zoals gij mij gedaan hebt." Sindsdien bloeit dit kruid tot heil en genezing van de mensen.

Wanneer men jarenlang ervaring opdoet met geneeskruiden en zich in moeilijke omstandigheden tot hulp en bescherming van onze moeder Gods wendt, dan ervaart men in diep geloof en vertrouwen dat zij haar beschermende handen over al die wonderen van onze geneeskruiden uitstrekt." [Maria Treben in "Gezondheid uit de apotheek van God"]

Aan te wenden bij:

• Voorkomt beroerte en werkt gunstig bij verlamming
• Krampen, ruggemergziektes, klierziektes en bevende ledematen
• Werkt goed bij zieke lever en doet gassen en winden oplossen als de oorzaak een zieke lever is
• Bloedreinigend
• Slijmverdrijvend uit maag en ademhalingsorganen
• Darmstoornissen en diarree
• Te weinig eetlust
• Ontsteking van amandelen, keelontstekingen
• Etterende tanden, bloedende en losse tanden, verweking of verzwering van het tandvlees
• Zwakke zenuwen
• Gynaecologische klachten [af en toe zitbad]
• Menstruatiekrampen, PMS
• Nachtelijk zweten
• Insectenbeten [pletten en opleggen zoals bij weegbree]
• Preventie van griep en verkoudheden

Thee:

1 theelepel kruiden op 250 cl. kokend water, kort laten trekken. 3 à 4 tassen per dag. Bij nachtelijk zweten: 2 koude tassen 2 uur voor het slapengaan. Als gorgelmiddel of mondspoelmiddel: 30 à 40g bladeren op 1 liter kokend water of 1 soeplepel fijngesneden bladeren op 2 tassen kokend water.

Afkooksel:

Voor kompressen op slecht helende wonden, zweren, als voetbad bij zweetvoeten: 100g blaadjes op 1l water.

Zitbad:

Vier handenvol bladeren laat men de hele nacht in koud water trekken. Volgende dag tot het kookpunt brengen en bij het warme badwater gieten.

Anne Van Der Sloten