 |
|
 |
| |
Download PDF
Hoofdstuk 3. Het Vagevuur
Nicky: Vertel ons, wat is het Vagevuur precies?
Maria: Het Vagevuur is een plaats en een omstandigheid die elke ziel ervaart die nog dingen moet goedmaken en herstel voor de zonden moet doen die het heeft begaan tijdens het leven, alvorens het Jezus kan vervoegen in de Hemel. Er wordt vandaag heel weinig over nagedacht en wanneer er weinig wordt over nagedacht heeft dit tot gevolg dat veel meer mensen op eigen initiatief beginnen nieuwsgierig te worden en zonder geestelijke begeleiding kan dit heel gemakkelijk leiden tot het occulte. Gewoonlijk wordt er gezegd dat het Vagevuur enkel een omstandigheid is, maar dit is maar gedeeltelijk juist, want het is eveneens heel zeker een plaats. Het is ook een tijd van wachten terwijl de ziel verlangt naar God. Dit verlangen naar Hem is hun grootste lijden. Alle Arme Zielen ervaren dit, ongeacht op welk niveau van het Vagevuur ze zich bevinden.
Er zijn drie hoofdniveaus in het Vagevuur en ik ervaar de zielen die relatief weinig nodig hebben voor hun bevrijding tot de Hemel. Ik geloof dit om twee redenen.
De eerste is iets wat ik heb ervaren wanneer ik naar iemands huis werd geroepen die maar pas zijn echtgenote was verloren en waar er ’s nachts vreemde dingen gebeurden. Ik stemde er mee in om er de nacht door te brengen om te zien of ik kon helpen. Het duurde niet lang voor een luide slagen en dreunen uit de hal kwamen. Dan vroeg ik zoals gewoonlijk: "Wat kan ik voor u doen?" Maar de geluiden werden alsmaar heviger en luider toen er plots een groot beest verscheen dat ik nog nooit gezien had met daarachter een enorme slang die spoedig het beest volledig opat. Toen verdween het hele tafereel. Ik was wel geschrokken en tegen de tijd dat alles verdwenen was, liep het zweet me van het lichaam. Later beschreef ik dit voorval aan iemand die helemaal op de hoogte is van dergelijke voorvallen en hij beschreef mij het eerste dier. Het was een nijlpaard dat symbool staat voor een onbuigzaam hart. Dit betekent niet dat de vrouw in het Vagevuur de gedaante van het nijlpaard had aangenomen. Het was enkel een wijze van voorstellen om de zaak duidelijker te begrijpen. Daarna heb ik gedurende een lange tijd gesproken met de weduwnaar en het werd mij al gauw duidelijk dat zijn vrouw er gedurende dertig jaar een vijandschap op nahield met een andere vrouw, ook al wou deze laatste niets liever dan vrede sluiten. Deze weigering om te vergeven bracht haar naar het laagste niveau van het Vagevuur, een niveau waaruit ik haar nog niet kon bevrijden.
De tweede reden waarom ik aanneem dat mijn ervaringen eerder met de zielen uit de hogere niveaus zijn, zijn dingen die beschreven staan in een dagboek van een Duitse Prinses uit de jaren ’20. Gedurende jaren had zij ervaringen met zielen uit de laagste niveaus en de beschrijving van haar ervaringen zijn duidelijker meer monsterachtig en veel pijnlijker dat wat ik heb gezien.
Nicky: Zijn er nog verschillen tussen de hogere en de lagere niveaus van het Vagevuur?
Maria: In de laagste niveaus kan satan nog steeds de zielen aanvallen terwijl hij dat niet langer kan in de hogere niveaus. Het is waar dat we getest worden tijdens onze tijd hier op aarde en dit testen stopt bij onze dood. Maar die zielen in het derde en diepste niveau van het Vagevuur moeten hun zonden die ze hebben begaan uitboeten door onze gebeden. Missen en goede daden kunnen heilzaam zijn voor hen. En een gedeelte van hun lijden is dat ze nog steeds worden aangevallen door satan.
De vele lagen van het Vagevuur zijn verschillend zoals de ziekten op aarde verschillend kunnen zijn. Zo kan de ene ervaring er slechts een zijn van een irriterende vingernagel, terwijl de andere het hele lichaam kan verteren als vuur. Dit vuur bestaat enkel in de lagere niveaus, niet in de hogere.
Nicky: Kunnen onze gebeden satan ervan weerhouden om de zielen uit het laagste niveau aan te vallen?
Maria: Ja en vooral wanneer we de tussenkomst vragen van de Aarstengel Michaël en andere engelen.
Nicky: Zijn er tussen deze drie hoofdniveaus nog andere niveaus?
Maria: Ja, er zijn een heel aantal verschillende lagen binnen de niveaus, omdat elke ziel die er binnentreedt anders is. Er is groot lijden en er is minder groot lijden en er is alles wat er tussenvalt. Er zijn waarschijnlijk zoveel lagen als er zielen zijn want elke ziel is anders, geen enkele ziel is gelijk aan elkaar.
Nicky: Wanneer de Arme Zielen lijden, ervaren ze dan op de ene of andere manier vreugde en hoop?
Maria: Ja. Geen enkele ziel wenst naar de aarde terug te keren omdat ze er zich bewust van zijn dat God voor hen veel klaarder is dan voor ons hier op aarde. Zij wensen nooit terug te keren naar de duisternis van de aarde.
Nicky: God plaatst de zielen dus ginds voor het herstel van hun zonden of voor bepaalde dingen die nog moeten worden goedgemaakt?
Maria: Neen. Dit wordt meestal verkeerd gedacht en een valse leer als deze kunnen de mensen gemakkelijk op het verkeerde spoor zetten. God plaatst hen daar niet. Het zijn de zielen zelf die oordelen en zichzelf tot het gepaste niveau aanwijzen. Het zijn zij die wensen zichzelf te zuiveren alvorens ze zich bij God in de Hemel voegen. Het is heel belangrijk dat we ons bewust zijn van deze duidelijke waarheid over Gods liefde.
Nicky: Dus zijn het wij die zelf erkennen dat we nog niet rein zijn en daarvoor dienen gezuiverd te worden in het Vagevuur?
Maria: Ja, zo is het.
Nicky: Komen de zielen nooit in opstand tegen hun toestand? Zijn ze geduldig of wensen sommigen niet in de toestand te verkeren waarin zij zich bevinden?
Maria: Neen, zij zijn geduldig en zij wensen te lijden omdat ze weten dat ze hiermee alles kunnen aflossen. Zij worden gezuiverd om voor God te kunnen verschijnen in een volledig reine toestand. Hoe meer aflossing en boete er is, hoe reiner ze worden.
Nicky: Is het lijden in het Vagevuur groter dan het lijden hier op aarde?
Maria: Al bij al is het lijden groter en soms zelfs veel groter, vooral in het derde niveau, maar hun lijden is meer geestelijk dan ons geestelijk lijden.
Toen ik ooit aan een ziel vroeg waaruit zijn lijden precies bestond, vertelde hij mij dat het een heel persoonlijk lijden was. Zo moet bijvoorbeeld een vader die te lui was om voor zijn familie te werken en zijn familie hieronder leed, ginds een hele tijd werkend doorbrengen. Maar het lijden ginds zal veel groter zijn dan het lichaam te lijden zou hebben gehad door afdoende te werken hier op aarde. Ons lijden hier, ondanks dat het minder sterk is, is zoveel meer de moeite waard om onze zonden weg te zuiveren, dan ginds in het Vagevuur.
Nicky: Als het Vagevuur een plaats is, brengen de Arme Zielen dan hun tijd door op bijzondere plaatsen hier op aarde?
Maria: Ja, het heeft er van weg van ze het meeste verblijven rond het altaar of rond de plaats waar zij overleden zijn. Ik kende ooit een vrouw uit Liechtenstein die hen enkel zag vertoeven rond het altaar en toen ze daar niet langer waren, wist ze dat ze naar de Hemel waren opgestegen.
De zielen komen niet tot ons vanuit het Vagevuur, maar met het Vagevuur. Er zijn ginds zoveel verschillende plaatsen, niet een enkele plaats, en zoveel verschillende toestanden, niet een enkele toestand.
Nicky: Als het Vagevuur bestaat uit vele plaatsen of een ruimte plaats, dan zijn Hemel en hel ook plaatsen?
Maria: Ja, mijn geestelijke begeleider heeft mij deze vraag ooit gesteld en het antwoord was: ... het is verkeerd wat vele theologen vandaag onderwijzen dat Hemel, Vagevuur en hel louter toestanden zijn. Het zijn eveneens plaatsen.
Nicky: Hoe groot is de tijdspanne die de zielen ginds moeten zijn alvorens ze de Hemel kunnen binnengaan?
Maria: O, Dat kan erg verschillen. Soms slechts een half uur en andere voor de rest van hun tijd, tot de laatste dag! De zielen zeggen zelf dat het gemiddelde verblijf ongeveer veertig jaar is.
Nicky: Er zal dus een laatste dag zijn?
Maria: Ja.
Nicky: Kan een Arme Ziel andere zielen er rond zien en er mee in contact treden?
Maria: Ze zijn zich steeds bewust van de aanwezigheid van anderen en weten dat ze niet alleen zijn wanneer meerderen samen hebben gehandeld, maar ze treden slechts zelden in contact met elkaar.
Nicky: Maria, kunnen ze lezen?
Maria: Ja, ze kunnen lezen, maar geestelijk. Ik weet dit omdat, wanneer ze tot mij komen, ik de namen of vragen niet hoef af te lezen die ik voor hen heb opgeschreven. Ze pikken ze er gewoon zelf uit.
Nicky: In hoeverre zijn zij op de hoogte van hun familie?
Maria: Ik zou zeggen, over bijna alles. Zij zien ons de hele tijd, zij horen elk woord dat we spreken over hen en zij kennen ons lijden. Maar zij kennen niet onze gedachten. Ze wonen hun eigen begrafenis bij en kunnen duidelijk het onderscheid maken tussen wie er voor hen bidt en wie er enkel is om te worden gezien.
Nicky: Weten de zielen wat er gaat gebeuren in de wereld?
Maria: Ja, ze weten bepaalde dingen, maar niet alles. Ze weten wanneer er iets erg voor de deur staat. Gedurende vele jaren zeiden ze dat het "voor de deur stond," maar sinds mei 1993 gebruiken ze de uitdrukking "aan de deur." Het is steeds voor de bekering van de mensheid. In mindere mate vertellen ze dingen die verderaf verwijderd zijn. In de zomer van 1954 vertelden ze mij over de overstromingen die veel schade toebrachten in dit gebied. Ze vertelden me ook ooit, na een lawine, dat er zich nog steeds mensen levend onder de sneeuw lagen bevonden en toen bleven de reddingsploegen langer doorwerken dan gewoonlijk. Toen konden ze nog mensen lokaliseren en redden tot twee dagen nadat de lawine had plaatsgevonden. Ik had hen beleefd gevraagd om verder te blijven zoeken.
Nicky: Er wordt gezegd dat "tijd" niet langer bestaat na dit leven, maar u zegt dat het Vagevuur een tijd is van verlangen naar God. Wil u dit duidelijker zeggen?
Maria: Het is juist dat na dit leven de tijd niet langer bestaat, maar als er ons wordt gezegd dat een ziel ginds zo lang moet lijden, wordt dat voor ons naar tijd vertaald. Ze kunnen zeggen of ze meer moeten lijden, dat ze nog niet kunnen worden "afgeleverd" in de Hemel of dat hun lijden is verzacht. Wanneer de tijd is gekomen, of wanneer een aantal Missen is opgedragen voor de zielen, staat dit symbool voor de hevigheid en de grootte van het lijden.
Nicky: Hebben de Arme Zielen een lichaam zoals wij hier hebben op aarde, of hebben zij een ander, geestelijk lichaam?
Maria: Zij zeggen dat zij er geen notie van hebben, maar ze hebben een herschapen lichaam en het kan de vorm aannemen van een genezen en menselijk lichaam.
Nicky: De zielen hebben spijt over de slechte dingen die ze hier hebben gedaan. Hebben zij ook spijt over dingen die zij niet hebben gedaan terwijl zij hier nog op aarde waren?
Maria: Ja, zeer veel. Zij hebben spijt over gemiste kansen om goed te doen voor God en hun medemens en ze zien ook welke vruchten dit eventueel zou hebben opgeleverd. Wanneer we sterven hebben we de kans niet meer om goede daden te verrichten. De Zielen in het Vagevuur kunnen niet langer dingen verdienen, zoals wij dat hier kunnen.
Er wordt ook gezegd dat de engelen ons hiervoor benijden, omdat wij nog goede daden kunnen doen voor God, terwijl zij dat niet langer meer kunnen doen of verdienen.
Nicky: Wat gebeurt er wanneer mensen, die weten dat het Vagevuur bestaat, blijven zondigen en denken dat het uiteindelijk allemaal niet zo slecht zal aflopen?
Maria: Zij zullen hier later veel spijt van hebben! Veel meer dan deze die dezelfde zonde begingen en zich niet bewust waren van het bestaan ervan.
Nicky: Wat is het grootste doel van alles wat u ervaart?
Maria: God heeft dit toegelaten zodat ik door mijn apostolaat anderen duidelijk kan doen begrijpen dat ons leven hier enkel dient tot het verdienen van de Hemel. Ons doel is om goed te zijn voor anderen en aldus God te vervoegen, zowel hier en nu als uiteindelijk in de eeuwigheid. Door dit te doen krijgt het leven een enorme meerwaarde voor iedereen en wordt de absurditeit van wat de grote meerderheid doet veel duidelijker. Het toont ons de immensheid van Gods liefde en de schitterende schoonheid dat het leven kan zijn wanneer we samen met Hem werken. De gave die mij is geschonken kan de anderen een duidelijk en uitgesproken richting in hun leven verlenen zodat zij zelf kunnen wensen om mee te werken aan Gods hemelse wil en de daaruit voortvloeide schoonheid.
Nicky: Kunt u ons in een notendop vertellen wat uzelf heb geleerd uit al deze jaren van buitengewone ervaringen?
Maria: Om God met alle kracht lief te hebben.
Bron: Nicky Eltz
Vertaling: Chris De Bodt
|
|
 |
|
 |
