Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2003 [juli-december]

	Download PDF Maandelijkse faxen van Zr. Emmanuel: jaar 2003 [juli-december] Juli 2003 Medjugorje, 15 juli 2003 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! "Ik nodig u uit om, met een nieuwe geestdrift en met vreugde, mijn boodschappen nog meer te laten leven." De belangrijkste boodschap van O.L.Vrouw is haar aanwezigheid in Medjugorje! Ik herinner me hoe, jaren geleden, Sam Benardinella bij mij kwam toen ik juist een toespraak tot een groep beëindigd had over de verschijningen van de H. Maagd in Medjugorje. "Voor u is het gemakkelijk praten ... ik ben een arme haarkapper. Ik verdien amper genoeg om elk jaar mijn belastingen te betalen. Waar haal ik het geld voor een vliegtuigticket naar Medjugorje?" Ik herinner me dat ik antwoordde: "Sam vraag het enkel aan O.L.Vrouw! En als ze het u niet geeft, dan zal Jezus zeker zo onder de indruk zijn van de interesse die iemand toont, dat Hij het u zelf zal geven!" Twee weken later kwam Sam weer bij me met een opgewekte blik. Hij had een brief mee van Mark Bavaro, doelman van de New York Giants [Sam knipte zijn haar toen hij als student aan de Notre- Dame universiteit voetbal speelde.] Mark en zijn vrouw waren van plan om naar Medjugorje te gaan, zo stond er te lezen..., maar zijn vrouw, Suzy, was nu in verwachting en kon niet op reis gaan. Hun twee paternosters staken in de omslag. "Sam, zoudt ge me, alstublieft, dit plezier willen doen? Ik begrijp het moest het u niet passen! Hierbij is een cheque van 2000 dollar. Wilt gij en uw vrouw naar Medjugorje gaan en onze paternosters meenemen opdat de Moeder Gods ze zou zegenen?" Terug van Medjugorje plaatste Sam een beeld van O.L.Vrouw in zijn kappersalon en verbood ongepaste moppen of verhalen. Van dan af behoorde zijn kappersalon toe aan O.L.Vrouw. Sam vertelt dat als hij, voor hij naar Medjugorje ging, op zondag moest kiezen tussen zijn duivensport of naar de H.Mis te gaan, hij zeker zou gekozen hebben voor zijn duiven. Dat veranderde allemaal. Het is nu 15 jaar geleden dat hij naar Medjugorje ging ... en Sam is niet alleen op zondag naar de H. Mis gegaan, maar sinds zijn reis dient hij trouw elke morgen om 6.45 u de H.Mis in zijn parochiekerk! Ik nodig u uit om, met een nieuwe geestdrift en met vreugde, mijn boodschappen nog meer te laten leven." Regina, moeder van drie meisjes, getuigt. Ze had geen contact met de Moeder Gods. Haar vrienden begonnen echter te vertellen over Medjugorje en haar leven veranderde. Ik was echt ziek telkens ik zwanger was: migraine, misselijk, afkeer van voedsel en maagpijn. Toen ik zwanger werd van mijn vierde kind, was dat niet anders. Ik was zo ziek dat ik mijn kinderen soms weken moest toevertrouwen aan familieleden. En als ze thuis waren stuurde ik ze elke dag naar vrienden. Mijn dokter dreigde dat hij me zou doen opnemen in een ziekenhuis als ik verder gewicht verloor. Ik kon enkel in een bed liggen in een donkere kamer. Nutteloos te zeggen dat ik ontmoedigd werd en er aan begon te denken nooit nog zwanger te worden! Gedurende deze ziekteperiode vroeg ik Maria [de Moeder Gods] zich aan mij te tonen. Enkele vrienden hadden me juist verteld over de verschijngen van O.L.Vrouw in Medjugorje. Het idee dat Maria op vandaag aanwezig was ergens in een ver dorp, intrigeerde me, maar nooit had ik met haar in contact geweest. Ik vertelde haar dat ik haar beter wilde leren kennen en er naar verlangde haar te beminnen zoals ik zag dat mijn vrienden haar beminden. Ik begon haar te vragen bij mij te zitten tijdens mijn verschrikkelijke migraineaanvallen. Steeds opnieuw vroeg ik haar eenvoudig bij mij te blijven en vertelde haar dat ik er op vertrouwde dat ze er was. Op een vrijdag zond ik mijn kinderen naar Meghan, een van de vriendinnen die ik kende in verband met Medjugorje. Ik was die dag echt ziek. Die avond ging ik naar bed, zag het niet meer zitten en voelde me vreselijk. De volgende morgen bleef ik in bed en mijn man, Tremayne, bracht van uit de wagen de tas die ik de avond tevoren met mijn dochtertjes meegegeven had naar Meghan. Van zodra de tas in de kamer kwam, voelde ik me beter, zette me recht, voelde dat ik honger had, at iets, kleedde me en begon een normale dag! Het bleek allemaal zo normaal dat ik mezelf zelfs geen rekenschap van gaf van de verandering. Ik had de beste dag van de wereld! Later op de dag keek ik in de tas en vond er een omslag in van Meghan. Er zat een gedroogd rozenblaadje in en een briefje. Meghan schreef dat een bedevaarder dit rozenblaadje naar een verschijning meegenomen had in Medjugorje en dat het door O.L.Vrouw gezegend werd. Meghan stuurde me dus dit rozenblaadje en bad dat het een zegen voor mij mocht meebrengen. Wel, dit rozenblaadje was in mijn kamer gekomen op zaterdag morgen in een tas. Op dat moment was ik genezen. De aanwezigheid van dat blaadje was voldoende geweest om me te genezen, ondanks het feit dat ik tot ’s avonds niet wist dat het er was. Sinds dat ogenblik was ik 100% beter. Ik ging zwemmen met de kinderen, speelde met hen! Ik ben Jezus en Maria zo dankbaar dat ik opnieuw leef! Nu bidden mijn man en ikzelf om naar Medjugorje te kunnen gaan! Welk een mooi teken kregen we van haar aanwezigheid en haar liefde! Toen hij vorige maand het heiligdom in Kibeho [Rwanda] toewijdde aan O.L.Vrouw van Smarten, bad Kardinaal Crescenzio Sepe, prefect van de "Congregatie van de Evangelisatie van de volkeren" voor genezing en voor de mensen om "het droeve verleden te vergeten van broedermoord en oorlog". Kibeho was een van de plaatsen die het meest getroffen werden door de genocide die uitbrak in centraal Afrika in 1994-1995. Ik was bij de zienster Ivanka Elez toen zij op 25 juni 1993, vooraleer deze gebeurtenissen plaats grepen, haar jaarlijkse verschijning kreeg. Tijdens deze verschijning toonde O.L.Vrouw aan Ivanka verschrikkelijke beelden van zwarten die andere zwarten doodden. De Gospa zei dat dit niet hoefde te gebeuren. Het was niet onvermijdelijk. Deze beelden konden vermeden worden als O.L.Vrouw meer respons kreeg op haar oproepen tot gebed en offer. Als zienster was Ivanka trouw in het ontvangen en doorgeven van wat de H.Maagd haar toevertrouwde. Hoe trouw was ikzelf in het beleven en het verspreiden er van? O.L.Vrouw zegt aan ons allemaal: "Gij zijt verantwoordelijk voor de boodschappen!" [8/5/86] Deze herinnering zet me aan om de boodschappen nog meer te laten leven met een nieuwe geestdrift! Lieve moeder, dank u voor uw aanwezigheid bij ons. We willen uw boodschappen nog meer laten leven met nieuwe geestdrift en vreugde! Namens Zr. Emmanuel Denis Nolan © Enfants de Medjugorje 2003 Augustus 2003 Medjugorje, 15 augustus 2003 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! De Franciscanen van Medjugorje behoren tot de Provincie van O.L.Vrouw-Hemelvaart in Herzegovina. Een mooie muurschildering van Maria’s Hemelvaart is te bewonderen in de nieuwe Franciscaanse Kathedraal in Mostar. Dit vierde glorievol geheim heeft een bijkomende betekenis voor ons ... Kinderen van de Gospa van Medjugorje. O.L.Vrouw komt terug uit de Hemel, mèt haar lichaam! We krijgen iets bijzonders, dat nooit voorheen door de Hemel gegeven werd. Deze feestdag is in een zekere zin ook onze feestdag. Ik herinner me een gesprek dat ik jaren geleden had met Francis Gajowniczek, de man wiens plaats door Maximiliaan Kolbe ingenomen werd in de hongerbunker. We verheugden ons beiden over de genaden, die tegenwoordig aan de wereld gegeven worden door Medjugorje en hij herinnerde me aan iets dat de heilige gezegd had: "Ik geloof dat er in ieder land een "Stad van de Onbevlekte" zou moeten ontstaan, die de Onbevlekte de gelegenheid zou geven te handelen met alle middelen, ook de meest moderne, omdat ontdekkingen eerst en voor al zouden moeten gebruikt worden om haar te dienen, zij het in de handel, de industrie, de sport of zelfs de radio en televisie. In één woord, al wat zou kunnen ontdekt worden dat de geesten kan verlichten en de harten ontvlammen!" De tijd is gekomen om de televisie te gebruiken voor de Onbevlekte, voor O.L.Vrouw. Ongelofelijke mogelijkheden dienen zich aan voor de oproep van de H.Maagd om de wereld te bereiken door de televisie. Ik vraag u nu de "Kinderen van Medjugorje" te vervoegen bij dit belangrijk werk en elke dag een tientje van uw Rozenkrans te offeren voor dit werk. Eenvoudig een glimp van Medjugorje kan de genade van bekering brengen in het leven van de mensen. Enkele voorbeelden: Twee dagen geleden vertelde Lola Falana [Medewerkster aan "Rat Pack" met Sammy Davis, Frank Sinatra, Dean Martin ...] me dat ze in 1988 in bed lag met Multipele Sclerose en toen op de TV iets zag over Medjugorje. O.L.Vrouw was iets nieuws voor haar [ze was niet Katholiek] maar ze flapte er uit dat ze God graag al haar roem zou teruggeven in ruil om in staat te zijn naar dat dorp te kunnen gaan en zelf de berg te beklimmen. Ze voelde dat O.L.Vrouw haar zei dat ze wel degelijk naar Medjugorje zou gaan en de Krizevac beklimmen! Lola ging en genas. Ze werd Katholiek en bouwt haar leven sindsdien rond de sacramenten en het bidden van de Rozenkrans! Pater James Wiley schreef volgende indrukwekkende bekeringsgeschiedenis: "Ik keerde God, de Kerk en het priesterschap de rug toe in 1974. Deze beslissing om alles te verlaten wat ik ooit had gewaardeerd kwam niet in één nacht. Het had jaren aangesleept en ik had mij voorgenomen nooit naar de Kerk of het priesterschap terug te keren. De zeventien jaren die op mijn vertrek volgden waren voor mij moeilijk en beproevend. Maar eens ik mijn besluit genomen had, kwam ik daar niet meer op terug. Een vriend, priester, vroeg me eens of ik er nooit aan dacht om terug te keren. Ofschoon ik zijn bekommernis voor mij waardeerde, zei ik hem dat dit onmogelijk was omdat ik niet meer geloofde. Bestond God echt? Was Hij een kracht in het heelal? Was Hij een persoonlijke God? Ik had in het geheel geen zekerheid meer. Geestelijk had ik de bodem bereikt..." In augustus 1988 keek ik naar een programma "Pittsburh Today" [Pittsburg Vandaag]. De namiddaguitzending ging over eigenaardige dingen die gebeurden in een Joegoslavisch dorpje, Medjugorje. Om een onbekende reden besloot ik de uitzending op te nemen om ze later te bekijken. Diezelfde avond speelde ik de opname af, niet eenmaal, niet tweemaal maar driemaal. Ik kon er gewoon niet genoeg van krijgen. Ik wilde meer weten en schreef naar het televisiestation om meer inlichtingen." "Traag maar zeker begon mijn leven te veranderen. Tot op dat ogenblik was de theologie die ik doceerde meestal volledig gekant tegen de leer van de Kerk. Op een punt had ik de sacramenten totaal verworpen, vooral de leer van de Kerk over de Eucharistie. Wat er verder gebeurde is moeilijk uit te leggen omdat het niet in een bepaalde orde verliep. Plots stelde ik vast dat ik terug geloofde. Er waren geen twijfels meer, geen vragen. Ik geloofde. Goddank, ik geloofde! 18 Jaar lang was ik niet meer naar de Biecht geweest en ik voelde de nood om dit aan een priester te vertellen. Ik vond een Franciscaan van de 'Our Lady of the Point' kerk in Pittsburgh. Toen ik de kerk verliet was ik, voor de eerste keer in mijn leven, geestelijk gezuiverd. Gedachten over de terugkeer in het priesterambt kwamen niet bij me op. Ik was gelukkig en voldaan met mijn teruggevonden geloof. Wat kon ik meer wensen? En toen gebeurde het! Op een zaterdag, 24 september 1988, het vroegere feest van O.L.Vrouw van de Vrijkoop der slaven, werk ik wakker om 5.30 uur in de morgen. Het eerste dat door mijn hoofd ging was dat ik moest terugkeren naar het priesterschap. [Ongeveer een jaar later] kreeg ik een oproep van de bisschop. Hij had goed nieuws. Rome had gunstig geantwoord op mijn verzoek en ik keerde terug naar het priesterschap. In juni 1993 ging ik op bedevaart naar Medjugorje om God en O.L.Vrouw te danken voor de vele genaden die ik gekregen heb. Het hoogtepunt van de reis was de beklimming van de Kruisberg, waar ik op mijn knieën dankte. Het concelebreren van de H.Mis in de St. Jacobskerk was een ervaring die ik me voortaan altijd zal herinneren. Welk een geluk. Welk een tranen van vreugde!" Pater Wiley vertelde me gisteren:"Ik verloor mijn geloof in alles. Ik hield op te geloven en verliet het priesterschap in 1974. 17 jaar lang ontkende ik alles van het geloof. En plots, na het zien van een TV programma over Medjugorje, geloofde ik opnieuw. Ik ontwaakte en zei:Ik geloof terug! Ik geloof! Op één nacht kwam ik van ongeloof tot geloof! Ik kreeg de genade van de bekering door het zien van dat ene TV programma!" "ij ging als een atheïst naar bed," zei hij, en ondervond ‘s anderendaags dat hij de gave van het geloof gekregen had. Later vroeg de bisschop hem om te vergezellen naar het Cristus-koning seminarie te New York en te getuigen voor de seminaristen. Hij vertelde me dat hij naar Medjugorje gegaan was Met als enig doel: de berg te beklimmen en te danken aan de voet van het Kruis! Terwijl hij me dit vertelde kon hij zijn tranen niet bedwingen, die, zo zei hij, veroorzaakt werden door de overweldigende ervaring die hij 10 jaar vroeger had beleefd toen hij op zijn knieën dankte aan de voet van het Kruis op de Krizevac! Jim Jennings, door het bestuur van de gevangenis als onverbeterlijk aanzien, heeft het grootste deel van zijn leven achter de tralies doorgebracht. Terwijl hij een straf uitzat voor moord in een staatsgevangenis van New Jersey zag hij op een dag een flits van een TV uitzending over Medjugorje. In zijn hart wist hij dat dit waar was. Hij geloofde onmiddellijk en kreeg op het moment zelf de genade van bekering. En dat vuur van bekering breidde zich uit. Het duurde niet lang of de gevangenen wijdden zelf hun gevangenis toe aan het Onbevlekt Hart van Maria! De laatste 15 jaren zijn voor Jim niet altijd gemakkelijk geweest. De eerste 4 maanden van zijn voorwaardelijke vrijlating sliep hij in onze gebedsruimte in een zetel. Hij is echter verder gegaan op deze weg en nu is het kostbaarste bezit, voor hem en zijn vrouw Kathryn, hun Katholiek geloof! Hoewel ik er nog veel zou kunnen vertellen, zal ik u enkel nog 2 voorbeelden geven: Een lid van het Congres, die niet Christelijk en pro-abortus was, zag in San Francisco op TV een van de programma’s van Zr. Emmanuel. Hij nodigde haar uit naar Washington DC om voor een Commissie voor mensenrechten van het Congres te komen spreken over het belang van de vredesboodschappen die door O.L.Vrouw in Medjugorje aan de wereld gegeven worden. Een Hindoe Eerste Minister hoorde door de radio spreken over Medjugorje, met als gevolg dat hij zijn land [voor 85%] Hindoe toewijdde aan het Onbevlekt Hart van Maria! Het is tijd bepaalde bolwerken van de vijand terug in te nemen. U wordt gevraagd van vandaag af en dan verder elke dag één tientje van uw Rozenkrans te offeren voor het welslagen van ons nieuw TV project om Medjugorje naar de wereld te brengen... Moeder, we willen de gaven die we van u in Medjugorje gekregen hebben met liefde aan de anderen doorgeven, en ze niet voor onszelf houden! [8 mei 1986] Namens Zr. Emmanuel Denis Nolan © Enfants de Medjugorje 2003 September 2003 Medjugore, 15 september 2003 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Hij nam een foto uit zijn tas. "Dat ben ik er voor". Ringen in zijn oren en neus, het haar tot op de schouders. Een gitaar in de handen. "Mijn ganse leven bestond uit drugs, sex en rock en roll!" Ik had me drie dagen eerder aan deze knappe, jonge priester voorgesteld toen we samen in de luchthaven in de rij stonden te wachten voor onze instapkaart. "Dit is mijn eerste reis naar Medjugorje, maar..." zei hij lachend terwijl hij naar zijn Romeinse kraag wees, "Medjugorje is hier verantwoordelijk voor!" Zo vertelde me Pater Donald Calloway, MIC, assistent rector bij het nationaal heiligdom van de Goddelijke Barmhartigheid in Stockbridge, Mass. [USA]: "De foto is van mij in 1992 toen ik 20 jaar was. Mijn leven was een mislukking. Het verdriet dat ik mijn ouders aandeed heeft hen er toe gebracht Katholiek te worden. Dat jaar zag ik op een avond een boek liggen op de koffietafel, "De Koningin van de Vrede komt op bezoek in Medjugorje" van P. Joseph Pelletier. Ik begon er in te lezen en kon niet ophouden! Om 3 uur in de morgen had ik het uitgelezen. Toen wachtte ik tot mijn moeder opstond. Ik wist dat ik een Katholiek priester moest zien. Ik had het moeilijk het woord "priester" uit te spreken toen ik haar vroeg waar ik er een zou kunnen vinden .... ik wilde het woord in mijn mond vormen maar kon amper "priester" zeggen. Ik was zeer trots. Toen ik die morgen een priester vond zei deze dat hij eerst de H.Mis moest lezen en dat hij daarna met mij wilde spreken. En zo zat ik achter in de kerk en was getuige van mijn eerste Mis. Later vertelde ik aan de priester: "Was dat Jezus niet aan het altaar? Het was echt Hij". Gans mijn vorming als Katholiek kreeg ik in één nacht door het boek over Medjugorje te lezen. Het is echt waar, ik kreeg alles! Zo wist ik bij voorbeeld dat de Paus onze vader is, dat hij onze "Papa" is. Ik verloor al mijn vrienden toen ze hoorden dat ik Katholiek geworden was. Naar alle priesterordes van ons bisdom schreef ik om inlichtingen. Ik koos de orde die tweemaal de naam van Maria doeg: "Marians of the Immaculate Conception" [De Marianen van de Onbevlekte Ontvangenis]. Ik was op de middelbare school buiten gezet en dus moest ik 10 jaar studeren om priester te worden! Drie maanden geleden ben ik gewijd. Pater Calloway voegde er aan toe: "Op dit ogenblik hebben we 9 mannen in opleiding in Stockbridge en al deze roepingen komen van Medjugorje! Ook zei hij iets waarin mijn vrouw en ikzelf erg geloven: "Maria heeft een ongelooflijk leger gevormd van kleinen over gans de wereld. Nu zijn ze nog verborgen. Op een dag zal ze haar leger loslaten en op die dag zal alles van de vijand terug worden afgenomen wat hij nu veroverd heeft. Het zal ongelofelijk zijn! Haar leger is er reeds, het ligt enkel te wachten!" Men voelt bij deze jonge priester een sereniteit, een kracht, een voelbare vrede. Met een verlegen glimlach wees hij naar zijn schouder: "Ik heb nog steeds de tatoeages!" Beiden hadden we geboekt op het vliegtuig om op 11 september van Medjugorje terug te keren naar Amerika. Een dag die een dag van schaamte geworden is voor de wereld. Laten we onze inspanningen verdubbelen om de aandacht van de wereld te vestigen op een ander teken: "Medjugorje is een teken voor u allemaal en een oproep tot gebed en om de genadedagen te beleven die God u geeft!" [25.04.1994] De genade van Medjugorje kwam van over de oceaan tot de 20 jaar oude Donald Calloway door een boek, een stukje mediacommunicatie. Vergeet uw tientje niet voor het welslagen van ons plan om de televisie aan te wenden om de oproep van O.L.Vrouw naar de wereld te brengen. [Zie onze vorige faxen]. Toen, 2 weken geleden, de cursussen herbegonnen aan de Notre-Dame universiteit, hernamen mijn vrouw en ikzelf in ons huis op vrijdagavond de Rozenkransbijeenkomst van de "Kinderen van Medjugorje" [voor de studenten] en op zaterdag morgen de Medjugorje-mis in de crypte van de basiliek van het H.Hart. De studenten verzamelen dan om 11 u. rond het beeld van O.L.Vrouw om de Rozenkrans te bidden en haar te verwelkomen op het ogenblik van de verschijning in Medjugorje [11.40 u.]. Daarna vieren we de H. Mis. Daar er later op de dag een belangrijke godsdienstige plechtigheid zou plaats vinden in de basiliek was er geen enkele priester beschikbaar voor onze H. Mis. We annuleerden ze echter niet. We waren er gerust in, de Hemelse Vader zou wel voorzien. Er waren er maar enkelen aanwezig, omdat de school juist begonnen was. Ik voelde echter de dankbaarheid van de Hemel, dat studenten werkelijk hun eigen bezigheden hadden opzij gezet om samen te bidden en O.L.Vrouw in Medjugorje te verwelkomen. De Vader was zeer dankbaar, Hij zou wel voor ons zorgen. Toen het tijd was voor de H. Mis, had een van de studenten gemerkt dat er een oudere man, die alleen achteraan stond, juist in de crypte was binnengekomen. "Ja ik ben priester! Ja, ik ben blij voor u de H. Mis op te dragen." Hij vertelde ons dat hij toen hij juist in Notre-Dame aangekomen was, hij in een boek gelezen had dat Orestes Brownson in de crypte begraven lag. Om een onverklaarbare reden, zei hij, had hij het in zijn hoofd gehaald even te gaan kijken. "Ik kwam om naar een graf te kijken en ik vond de eerste Christenen!" Hij vloeide over van een kinderlijke devotie tot O.L.Vrouw en vertelde verhaal na verhaal over haar moederlijke zorg en hoeveel hij van haar hield. Juist voor de eindzegen zei hij dat in de geschiedenis van de Kerk er soms iemand te voorschijn treedt, zoals hijzelf, als een antwoord op gebed ... en dan weer verdween! "Zo, zei hij, als ik straks langs de deur van de sacristie verdwijn, en niet terugkom, dan weet ge waarom." "In dat geval", antwoordde ik, terwijl ik hem bij de arm nam terwijl hij zich naar de sacristie begaf, "zou ik u dit geschenk best nu geven. Ik heb het meegebracht om te geven aan de priester die O.L.vrouw ons zou zenden". Met vreugde ontving Bisschop Andrew McDonold zijn geschenk: De cassette van Zr. Emmanuel: "De mooiste Mis van mijn leven". In plaats van onmiddellijk na de H. Mis te verdwijnen, nam hij de trappen naar boven om als voorganger deel te nemen aan de grote liturgische plechtigheid die juist ging beginnen in de basiliek. Dat was de reden waarom hij naar Notre-Dame gekomen was. Als antwoord op de oproep van O.L.Vrouw zijn er velen die de eerste Onze Vader en de drie eerste Weesgegroeten van de Rozenkrans elke dag offeren voor de gezondheid van haar "meest geliefde zoon, die veel lijdt en die ik gekozen heb voor deze tijd". [25/08/1994] Onlangs heeft de H .Vader om gebeden vraagt van de gelovigen omdat hij zijn kracht uit dit gebed put, en omdat hij weet dat zijn tijd tussen ons beperkt is. Volgens de "wereldleiders van deze tegenwoordige duisternis" [Ef. 6.12] had het leven van deze Paus van het Geheim van Fatima 22 jaar geleden moeten eindigen! Op 16 oktober [het hoogtepunt van het jaar van de Rozenkrans] vieren we het 25ste jaar van zijn pontificaat dat binnen enkele maanden het derde langste zal zijn uit de geschiedenis. We hebben veel waar we dankbaar voor moeten zijn. Laten we niet verslappen. Vijf jaar voor O.L.Vrouw begon te verschijnen in Medjugorje, zei Johannes Paulus II: " We staan nu voor de grootste historische confrontatie waar de mensheid doorheen moet. Ik denk niet dat brede kringen van de Amerikaanse samenleving en de Christelijke gemeenschap dit ten volle beseffen. We staan voor de eindconfrontatie tussen de Kerk en de anti-kerk, van het Evangelie tegenover het anti-evangelie. Deze confrontatie ligt in het plan van de Goddelijke Voorzienigheid, het is een uitdaging die de ganse Kerk moet aangaan." [Uit de afscheidsrede van Kard. Wojtyla na zijn bezoek aan de USA in 1976, gepubliceerd in de Wall Street Journal, 9 nov.1978] Als we ’s avonds door onze venster keken zagen we het kruis op Krizevac hel verlicht. Een geschenk van de parochie voor het feest van de Kruisverheffing. Gans de dag hoort men bestendig gebed in deze vallei. Er zijn bedevaarders van de ganse wereld. Ook Kroaten van uit het hele land. Het was een ongelofelijk gezicht. Meerdere gelijktijdige vertalingen op FM frequentie en grote TV schermen naast het altaar buiten, maken dat de plechtigheden door iedereen kunnen gevolgd worden. De Franciscanen en de parochieploeg zijn werkelijk verbazingwekkend. Bij ervaring weet ik welk een werk en tijd het neemt om voor meerdere duizenden mensen één keer per jaar een weekend te organiseren terwijl iedereen dezelfde taal spreekt! Toch is de zorg voor de geestelijke noden van duizenden mensen van over de gehele wereld de normale bezigheid van deze parochie! Moeder, dank u voor Medjugorje voor de Franciscanen en voor deze parochie, die uw instrumenten zijn voor deze genadedagen die God ons geeft! Namens Zr. Emmanuel Denis Nolan © Enfants de Medjugorje 2003 Oktober 2003 Medjugore, 15 oktober 2003 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Mirjana Soldo geeft maar zelden een boodschap door van O.L.Vrouw na haar verschijning op de 2de van de maand. Dit gebeurde echter wel op 2 opktober ll. Mirjana zei dat de H.Maagd haar volgende boodschap gaf: [Ze zei dat O.L.Vrouw weende toen ze deze boodschap gaf, hoewel ze tijdens de rest van de verschijning dit niet deed.] "Lieve kinderen, geef me uw hart helemaal. Laat me toe u naar mijn Zoon te brengen, Hij die de echte vrede en het echte geluk is. Laat niet toe dat de valse schittering, die u omringt en u aangeboden wordt, u zou ontgoochelen. Laat niet toe dat satan over u regeert met een valse vrede en geluk. Kom tot mij, ik ben bij u!" [ 2 okt.2003] Mirjana zei me eens dat niemand kan beweren het gezag te hebben om de boodschappen van O.L.Vrouw te interpreteren. Ieder persoon kan enkel zeggen wat deze boodschap voor hem of haar betekent. Mirjana voelt zich ook zo. Daar er velen zijn die over de inhoud van deze boodschap willen speculeren, zal ik u enkel vertellen wat mijn vrouw hier gisteren over schreef. Natuurlijk moet elke boodschap getoetst worden aan de lering van de H.Kerk. "Dit is het verzoek van een moeder, die haar kinderen onder haar beschermende hoede wil verzamelen. Ze verlangt dat we haar met ons ganse wezen zouden vertrouwen. Ze wil dat we ons 100% zouden geven. En dan wil ze ons naar Jezus leiden, die onze ware God is. O.L.Vrouw weet echter dat we omringd worden met valse goden, valse lichten en valse vreugden, die ons van Jezus verwijderen. De Israëlieten bevonden zich in eenzelfde situatie, toen Jozua hen leidde: "Vrees dan Jahwe en dient Hem oprecht en trouw. Doe de goden weg, die uw voorouders aan de overkant van de rivier en in Egypte hebben vereerd, en wees dienaren van Jahwe. Als u Jahwe niet verkiest te dienen, kies dan wie u wel wil dienen: de goden die uw voorouders aan de andere kant van de rivier hebben vereerd, of de goden van de Amorieten, in wiens land u woont. Ik en mijn familie dienen Jahwe."[Joz. 24:14-15] De uitdaging voor de Israëlieten bestond er steeds in of ze trouw zouden blijven aan de Heer of zich afkeren en de goden vereren van de naburige volkeren. Ik voel dat O.L.Vrouw ons oproept tot dezelfde soort keuze. Ze ziet het gevaar van valse goden rondom ons en ze verlangt dat we voor de Heer kiezen. We leven in een heidense wereld, gelijkend op de landen waar de Israëlieten woonden. We worden verblind door de valse lichten van het materialisme, van New Age, van intellectuele trots, van een verwaterd evangelie en zo verder. De gevaren loeren overal. En het erge aan valse lichten en valse vrede is dat ze goed lijken. Ze lijken nuttig. Op het eerste gezicht lijken ze een goed antwoord op onze levensvragen. Maar in feite zijn ze namaaksels. Herinner u dat "Lucifer" betekent "lichtdrager" en satan "engel van het licht". Valse lichten lijken echt maar rieken slecht. We moeten ze buiten werpen. Hoe kunnen we weten wat echt van God komt en wat namaak is? Ik denk dat Ze ons het antwoord geeft. "Kom naar mij, ik ben bij u." O.L.Vrouw komt dagelijks naar Medjugorje om ons de waarheid voor ogen te houden en ons gericht te houden naar Gods plan. Ze is nu een Jozua voor ons. We hebben een sterke leiding nodig om door deze verwarrende en moeilijke tijd te geraken. Het is daarom dat de Vader haar heeft toegelaten zo lang en zo uitdrukkelijk naar Medjugorje te komen. We hebben haar nodig om ons van de valse lichten naar het ware licht en van de valse vrede naar de echte vrede te leiden. Jozua had de geschriften van Mozes [de 10 geboden en de Torah] om hem te helpen het volk in waarheid te leiden toen ze zich vestigden in het beloofde land. O.L.Vrouw geeft ons haar boodschappen om ons te leiden. En deze boodschappen voeren ons recht naar de Kerk, de Schrift, de Sacramenten en het gebed. De weg om een vals licht te onderscheiden is het te toetsen aan wat de Kerk en de Schrift leert en het gebed. We moeten leren te onderscheiden wat van God is en wat niet. Pater Don Calloway had een interessante uitleg over onderscheiding. Hij zei dat, na dat hij kind van Maria geworden was, hij alles begon te lezen wat hij vond over godsdienst. Hij had zulk een honger naar God. Als hij iets las kon hij onmiddellijk zeggen of het waar was of niet. Hij kon zeggen of de schrijver hem de Jezus toonde die O.L.Vrouw hem had getoond of het een valse Jezus was. Ik vind dat zeer interessant. Wie zou de echte Jezus beter kennen dan zijn eigen Moeder. Natuurlijk is dat een gave die aan Pater Calloway gegeven is. De Jezus die de kerkvaders in de eerste Concilies voor ons gedefinieerd hebben was de Jezus, die de Zoon van Maria is. Maria’s moederschap van God was de leidraad bij het begrijpen van de dubbele natuur van Christus als ware God en ware mens. Het was dus door O.L.Vrouw dat de Kerk groeide in het begrijpen wie Jezus eigenlijk is. Waarom zou het niet door O.L.Vrouw zijn dat ook wij groeien in het begrijpen van Jezus in de huidige tijd. O.L.Vrouw wil dat we juist onderscheiden. Ze wil dat we zouden weten wat van God komt en wat van de valse goden van deze tijd. We moeten in staat zijn voor God te kiezen in elke situatie. En zo smeekt ze ons om ons volledig onder haar mantel te bergen. Daar zullen we onszelf volledig onder het gezag van Jezus en zijn Kerk bevinden. En dan zullen we veilig zijn voor de gevaren die ons omringen. Bid om onderscheiding. Bestudeer de leer van de Kerk en wat nog het belangrijkste is, beleef uw toewijding aan O.L.Vrouw. Dit is in deze tijd een kwestie van leven of dood. Morgen viert de Kerk de 25e jaar van het pontificaat van Johannes-Paulus II. "We houden van u". Vergeten, we niet dat O.L.Vrouw ons in een boodschap vroeg te "bidden voor de gezondheid van mijn meest geliefde zoon, die lijdt, en die ik gekozen heb voor deze tijd!" In een van onze TV programma’s zei Daniel Ange dat deze paus, die een heilige is, op een dag als "kerkleraar" zal erkend worden ... "en hij zal een van de grootste zijn." Drie jaar geleden schreef een uitgever dat zijn geslaagde reis naar het H. Land eindelijk de geruchten over zijn nakend terugtreden de kop zou indrukken. Hij stelde ook dat Johannes-Paulus misschien ook de grootste Paus is in de 2000 jaar oude geschiedenis van de Kerk. Vele, door de media veronderstelde opvolgers, zijn intussen al overleden. Johannes-Paulus blijft bij ons voor een lange tijd, zoals O.L.Vrouw in Medjugorje. Zij blijft aan onze zijde ... en hij ook. Laten we hem niet verlaten maar ons terug inspannen om aan haar oproep te beantwoorden en bidden voor zijn gezondheid. Tot op de dag die door de Hemel bepaald is om hem terug te nemen, zal er een hevige strijd woeden rond de persoon van deze Paus van het geheim van Fatima. In een vroegere fax vertelde Zr. Emmanuel over iets dat ze had meegemaakt toen ze op zending was in Polen. Ze kwam in een familie waar man en vrouw medewerkers waren van de Paus toen hij nog bisschop was. De Paus was toen nog vaak met hen in contact door gewone brieven langs de post. Ze toonden haar handgeschreven brieven van de H.Vader die vertelde dat hij in zijn hart elke dag [geestelijk] naar Medjugorje ging en zijn gebeden verenigde met de gebeden van de bedevaarders aldaar! Liefste Moeder, we geven u totaal ons hart! We zijn bij U! Namens Zr. Emmanuel, Denis Nolan © Enfants de Medjugorje 2003 November 2003 Medjugore, 15 november 2003 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Arlene leidt een gebedsgroep voor kinderen in Miami. Zoals vele gelovigen van Medjugorje "wil ze Jezus en Maria helpen opdat zoveel mogelijk zussen en broers de weg naar de heiligheid zouden kennen" [25.10.03]. Ze heeft zoveel wonderen zien gebeuren in familiale toestanden, bij echtscheidingen, onverantwoordelijkheden, enz... Ze vertelt hoe er op een dag een moeder van een van de kinderen bij haar kwam met tranen in de ogen. "Mijn man gedraagt zich zo kleingeestig tegenover mijn dochter. Hij zag dat ze een prentje had van de H. Theresia van Lisieux en heeft haar voor al de aanwezigen belachelijk gemaakt . Hij zei dat zijn dochter nu aan toverij deed!" Ik vroeg hem niet met haar te spotten en haar niet te kwetsen. Hij antwoordde me: "Wel, ik zal niet ophouden met haar te spotten want ik ga dat in mijn huis niet toelaten" Toen begon onze pasgeboren baby te huilen en ik moest in de keuken blijven om hem te voeden, terwijl mijn man ons dochtertje naar bed bracht. Daar de babyfoon opstond kon ik duidelijk hun gesprek horen. Mark kon moeilijk Filiola in haar bedje krijgen en ik hoorde haar zeggen: "Papa, ik ga niet in bed tot we samen gebeden hebben!" "O.K. zei hij, welk gebedje wilt ge dat ik bid?" "Kent ge het Onze Vader?" vroeg ze. "Ja, O.K. geen probleem!" Toen hoorde ik ze samen het Onze Vader, het Weesgegroet en het Glorie zij de Vader bidden. Ik weende, weende, weende. Ik kon het maar niet geloven! Hij had nog maar juist met haar gespot, en veranderde onder mijn ogen..." Welk een mooie toevlucht kunnen de kinderen vinden in het gebed, als de familiale eensgezindheid verbroken is en ze zich zo onveilig, zo verlaten voelen! Men vraagt ons: " Waarom geeft Gospa steeds opnieuw dezelfde boodschappen?" Het antwoord is simpel: het is een andere heel eenvoudige vraag: "Hoe vaak heeft uw mama u gezegd uw tanden te poetsen toen ge nog klein waart?" Heel zeker heeft ze dit steeds herhaald tot op de dag dat ze vaststelde dat ge het uit uw eigen deed, zonder dat ze er hoefde op aan te dringen. We zouden verbaasd zijn als we eens op een CD al de woorden zouden opnemen die een moeder de eerste jaren haar kindje toefluistert! En nochtans ... het zijn deze, steeds herhaalde woorden die, beetje na beetje, de persoonlijkheid van het kind vormen en het ook vertrouwen geven. Het zijn de stem van de moeder en haar eenvoudige woorden die het kind vormen en het bewust maken van het gevoel van een aanwezigheid, van een aandacht, van een hart .... Dat is goud waard voor zijn toekomst! Gospa wil geen diploma halen van literatuur aan de Sorbonne! Nee, de Moeder van het Woord wil enkel haar kinderen vormen om er heiligen van te maken. De weg is dan ook heel anders! Op 25 oktober heeft Ze iets gezegd dat we niet mogen onderschatten, omdat het voor ons van cruciaal belang is: " Opnieuw roep ik u op u toe te wijden aan mijn hart en aan het hart van mijn Zoon Jezus. Kindertjes, ik verlang u allen op de weg van bekering en van heiligheid te leiden..." Toen O.L.Vrouw deze oproep gedaan had in Fatima is de eerste wereldoorlog enkele maanden later geëindigd, hoewel haar oproep maar matig beantwoord werd. Maria weet wel waarom ze deze oproep ook nu herhaalt. Iedere aandachtige ouder weet dat zijn kind op school of elders iemand kan ontmoeten die het, misschien enkel om zich te amuseren, zal uitnodigen zich toe te wijden, maar .... niet aan God! De vijand immers amuseert zich niet, hij is maar al te gretig om te komen als men hem roept, om te kunnen schaden, te kwetsen, te vernietigen. Het toewijden is een diep verlangen van de menselijke ziel, maar men mag zich niet van toewijding vergissen! Gelukkig het kind dat, van in de moederschoot of bij het Doopsel, door zijn ouders wordt toegewijd aan het Hart van God en van de H.Maagd. Het zal een bijzondere genade van bescherming krijgen want God was de eerste uitgenodigde. Het zal meer weerstand hebben tegenover andere voorstellen van toewijding, die de jeugd tegenwoordig steeds meer, onder allerlei vormen, wordt aangeboden. Maria doet hier tot ons een heel ernstige oproep die voor velen een kwestie van leven of dood kan betekenen. November nodigt ons uit om te bezinnen over leven en dood. Laten we deze gelegenheid te baat nemen om de waarachtigheid van onze toewijding te testen. Is ze echt reëel? Vele mensen denken er wel aan hun tijd, hun hart, hun goederen, hun familie, hun werk, enz... aan God toe te wijden. Weinigen denken er echter aan Hem ook hun dood toe te wijden! Daarom nodig ik u uit om van vandaag af tijd te nemen voor stil en diep gebed en aan God de genade te vragen om deze zeer bijzondere stap te zetten, die een bron is van een grote vrede. Daarvoor volstaat het aan de Heer te zeggen dat uw dood Hem volledig toebehoort, dat u ze volledig aan Hem afstaat en dat ge er het volste vertrouwen in hebt dat Hij ze zal laten gebeuren op de beste manier voor uzelf en voor uw eeuwigheid. Om in waarheid in deze toewijding te kunnen groeien zijn er enkele bijzondere stappen, waarvan er hier 4 volgen:a] Dank God op voorhand, in deze akte van vertrouwen en overgave, voor de dag dat Hij u zal komen halen. Deze dag van de grote ontmoeting, die Hijzelf gekozen heeft, en dus de beste is. Morgen?? Binnen 10, binnen 30 jaar? Het is Zijn keuze! En bereid u dan maar in vrede voor op Zijn komst! b] Dank God, met hetzelfde vertrouwen om de manier, die Hij gekozen heeft om u te komen halen. Hij weet waarom deze manier voor u de beste is, en hij verlangt er zo naar dat u Hem die keuze zou laten zonder vrees en zonder spanning. De valstrik is juist dat we onze verbeelding laten gaan en ons reeds een of andere manier voorstellen waarvoor we beven. Dat is nutteloos en de vijand kan er gebruik van maken om ons vrees in te boezemen. Integendeel, zeg bij voorbeeld aan God: "Heer, hoe mooi is het plan dat U reeds hebt om me terug te halen, welk een troost is het voor mij te weten dat dit plan van U komt en niet van een of ander absurd toeval! Op voorhand reeds bied ik u dit gebeuren aan opdat Uw zegen op mij zou kunnen rusten en opdat ik me zonder weerstand zou kunnen laten opnemen in Uw omhelzing." Als ge voor een van deze twee stappen weerstand ondervindt, panikeer dan niet, forceer niets, maar vertel de Heer heel eenvoudig over uw weerstand en vraag Hem om de genade van de overgave. En laat haar dan heel vreedzaam komen op haar tijd. De twee volgende stappen brengen u nog verder in de echte toewijding van het hart. Op het eerste gezicht zijn ze veeleisend, maar eens men ze in diepte heeft beleefd, zijn ze bron van een belangrijke inwendige genezing en van vrede. c] Denk aan twee of drie personen, die u het nauwst aan het hart liggen. Doe dan dezelfde akte van vertrouwen voor hun leven en hun heengaan: "Heer, ik dank u voor de dag dat u XXX zal komen halen, deze dag van Uw ontmoeting met hem, die uzelf hebt gekozen, en dus de beste is. Morgen? Binnen 10 of 30 jaar? Dat is Uw keuze en ik bereid me in vrede voor op deze dag. Heel dikwijls onthult dit gebed een angst, teken dat wij ons eigen inzicht hebben voor deze persoon. We zouden liever zelf beslissen in de plaats van God. We zouden zelf de aankomst en het vertrek willen regelen. Dat is een natuurlijk gevoel. Gospa nodigt ons echter uit van een menselijke liefde voor onze dierbaren over te gaan naar een goddelijke liefde. Van zodra deze echte liefde in ons hart ontstaat, wordt het ons diepste verlangen dat deze beminde persoon ten volle Gods plan realiseert in zijn of haar leven, omdat dit voor hem of haar het grootste geluk betekent. Uit liefde stellen we ons dan ook ten dienste van dit plan, in dienst van de heiligheid van deze persoon, om hem te helpen de volheid van zijn zending op aarde te beleven. We vergeten dan onze eigen wensen en plannen betreffende deze persoon om de volledige controle aan God over te laten. Dat is offerende liefde, die niet wil bezitten maar die zich geeft, zoals de H.Maagd ons als voorbeeld geeft in haar oneindige liefde voor Jezus. Ze werkte mee aan het plan dat de Vader met Hem had, hoewel haar natuur zonder twijfel andere dingen had verlangd voor haar Zoon. d] Dank God ook voor de mensen die u het allerdierbaarst zijn, voor de manier waarop Hij ze zal komen halen, zoals ge het ook gedaan hebt voor uw eigen heengaan uit deze wereld. Vermijd ook hier alle verbeelding en vooruitzien. De genade wordt immers maar op het huidige moment gegeven en angst kan enkel dit moment met onze geliefden bederven. Natuurlijk doet men deze toewijding langs het hart van Maria, en we nodigen haar vurig uit ons zelf op deze mooie dag van onze overgang te komen halen. Elke toewijding is een beetje een dood en een beetje een verrijzenis. We doen afstand van iets [dat doet pijn] opdat het nog alléén aan God zou toebehoren. Dan overweldigt ons de vrede, zoals op de Paasmorgen. Hoeveel angsten en ziekten slepen we inderdaad niet mee, door ons wanhopig vast te klampen aan dingen waar we geen controle over hebben? Echt toegewijde mensen hebben iets te verliezen, ze blijven vrij en vredig te midden de golven omdat ze alles toevertrouwd hebben aan de bank van God. Let op! Gospa is geen vriendelijke dame die ons elke maand vergast op een godsdienstig snoepje om ons plezier te doen! Ze wil apostelen vormen voor wat ze noemt "De nieuwe tijden" en niemand van ons weet wat dit inhoudt. Zij weet het wel! Zonder deze toewijding zullen we niet kunnen volgen, zullen we onze goederen op een verkeerde bank gezet hebben en zullen we vlug geruïneerd zijn. Op 2 oktober heeft Ze geweend toen ze de boodschap gaf omdat ze ziet hoe gemakkelijk wij ons laten verblinden door een valse vrede en het valse licht van de satan. Door zijn Moeder naar Medjugorje te zenden, zegt Jezus ons als het ware: "Doe alles wat zij u zal zeggen!" Lieve Gospa, onze ogen zijn op U gericht. Uw moederhart geeft ons de sleutels om te worden zoals U ,heilig en gelukzalig! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2003 December 2003 Medjugore, 15 december 2003 Dierbare kinderen van Medjugorje, geloofd zijn Jezus en Maria! Voor Gospa is Kerstmis steeds de "Dag van Vreugde" en ze nodigt ons uit om "te bidden opdat Jezus zou geboren worden in alle harten". En inderdaad, welk een droefheid voor Hem en welke leegte voor ons, als Jezus inderdaad met Kerstmis niet geboren wordt in onze harten. Op een dag kwam een Amerikaanse student terug van de universiteit, in gedachten verzonken, zwijgzaam. Zijn temperament was nochtans eerder geneigd tot openheid voor de anderen en tot vreugde. Hij sloot zich dus op in zijn kamer, gesloten voor de anderen. Zijn vader werd ongerust en ging na enkele dagen kloppen aan zijn deur. "Gij zijt dezelfde niet meer. Het is alsof ge zorgen hebt, wat hebt ge?" vroeg hij hem. "Papa, ik denk dat de Heer me roept om priester te worden en missionaris." "Prachtig, antwoordde de vader, dat is een mooie roeping. Waarom u zorgen maken? "Papa, en als ik niet luk? Als ik dat niet waard ben? Ik heb schrik ..." De vader zweeg, stond op, nam de base-bal handschoen van zijn zoon en hing deze aan de muur. Dan nam hij een bal en wierp die naar de handschoen. De bal viel op de grond en de vader riep: "Die handschoen is echt niets waard!" Verwonderd reageerde de zoon: "Stop met die dommigheden, papa, die handschoen is leeg, hij kan de bal niet pakken!" "Dat is het, ge hebt mijn bedoeling goed begrepen! Wij zijn als die handschoen. Als er geen hand komt om hem van binnen uit te bezielen, is hij niets waard, dat is duidelijk! Zoon, het is Jezus die in uw leven woont, het is Hij die u van binnen uit zal bezielen voor uw zending. Uw enige werk is Hem in u te ontvangen en Hem volgzaam te zijn. Hij zal de rest doen!" Het is duidelijk dat wij zonder Jezus niets kunnen. Voor Kerstmis puilen de winkels uit van de meest verfijnde artikelen. Maar van Jezus, die ons komt bevrijden ... niets! Van de gebeurtenis die aan de oorsprong van Kerstmis ligt ... niets! Tegenover deze bedrieglijke materiële overvloed, vraag ik aan Jezus: "Wat hebben we met U gedaan?" Zonder Jezus kunnen we niets. We kunnen wel denken iets te doen door druk bezig te zijn met niets. Nog 9 dagen en onze pasgeboren God zal weer in de kribbe gelegd worden ... En moesten we eens allen samen beslissen Hem die dag de mooiste Kerstmis aan te bieden?" Het is niet zo moeilijk Jezus in ons hart te laten geboren worden. We hebben allemaal eens die bijzondere tijd meegemaakt wanneer er een pasgeboren kindje met zijn moeder uit de kliniek thuis komt. Amper is het in huis of de atmosfeer verandert volledig. Het kind wordt onmiddellijk het middelpunt van de belangstelling van alle huisgenoten. Zonder dat het gevraagd wordt geeft ieder instinctief gans de dag voorrang aan de noden van het kindje. Het centrale thema van de gesprekken wordt de gezondheid van de baby, zijn uurrooster, de kwaliteit van zijn slaap, het feit dat hij de mond heeft van zijn grootmoeder en de ogen van de vader. Gans het programma wordt georganiseerd rond zijn noden van comfort en van overleven. Het is immers het meest afhankelijke en kwetsbare wezen op de wereld. In zijn nabijheid is er geen spraak meer van roken, de deuren toe te slaan, te roepen, de temperatuurschommelingen te verwaarlozen. Geen sprake meer van het leven te organiseren alsof hij er niet was. 24 Uur zonder zorgen zouden hem immers fataal zijn. Het mooiste om te zien is dat zijn stille [hoewel soms relatief stille] aanwezigheid als het ware een magische kracht uitoefent op zijn verwanten, die de meest aandoenlijke tekens van tederheid uit het diepste van hun ziel laten opwellen. De aanwezigheid van het kindje lijkt de hardheid, de barrières, de onverschilligheden van iedereen te doen wegsmelten. Onze onzuiverheden lopen te pletter tegen zijn onschuld. Op de drempel van het derde millennium [Kerstmis 1999] vroeg Gospa ons het pasgeboren kindje Jezus op de eerste plaats te zetten in ons leven. Vanwege de Moeder van God is dit verzoek zowel heel fijn, maar ook zeer realistisch. Ze weet dat iedereen dit zal begrijpen en dat iedereen weet wat een pasgeborene is en hoe hij moet behandeld worden. In feite vraagt ze ons haar pasgeboren Zoon Jezus te introniseren in onze harten, onze geest, ons leven, ons programma, onze families, onze dagelijkse zorgen. Ze verlangt dat we voor Hem als een moeder zouden zijn, die voortdurend op haar kleintje let, zelfs terwijl ze slaapt! Daarmee zegt ze dat Jezus niet weg kan zonder ons, dat Hij ons nodig heeft zoals een pasgeborene zijn ouders nodig heeft, dat Hij van ons aandacht en liefde verwacht, onze actieve waakzaamheid om gedragen te worden, geliefkoosd, gevoed. Jezus in ons hart laten geboren worden veronderstelt Hem bij ons te introniseren als het middelpunt van alles. Er moeten immers een groot aantal mirakels bij ons gebeuren, als we Hem zijn plaats als Koning laten innemen! Zijn eerste wonder, en daar hebben we zulk een nood aan, is eenheid te scheppen in onze families. Op een dag kreeg de Poolse Zuster Faustina bezoek van de Moeder Gods, die haar verscheen met het kindje Jezus op haar arm. Ze zei haar: "Dit is mijn kostbaarste schat," en legde het kindje in de armen van Zuster Faustina. Ze verhaalt in haar klein dagboek dat ze daarbij zulk een uitstorting kreeg van geluk dat ze meende dat haar hart het zou begeven. [§608] Wel, Gospa biedt ons nu hetzelfde geschenk aan. Ze verlangt vurig dat ieder van ons de komst van haar Zoon in zijn hart aanvaardt. Om deze genade te beleven zal ieder van ons in gebed het middel kunnen vinden dat hierbij het best past. Aan hen die er nog nooit aan hebben gedacht Jezus in hun hart te laten geboren worden, stel ik een heel eenvoudige oefening voor gedurende deze noveen die de Advent afsluit en voor de Kersttijd: a] Dat ze eerst heel oprecht en vastberaden beslissen om aan deze oproep van de H.Maagd te beantwoorden. b] Dat ze dan 7 maal per dag hun bezigheden onderbreken om zich even te bezinnen en in hun hart het Kindje Jezus te ontvangen uit de handen van Maria. [Zoals Zuster Faustine en zoveel andere heiligen ...] c] Tenslotte, dat ze hun dagen, zoveel mogelijk, doorbrengen in het besef dat ze in hun hart en in hun armen dragers zijn van Gods Zoon. Zo zullen ze zijn tedere liefde hen laten inspireren, troosten, enthousiast maken. Dat zal zoveel veranderen! De Gospa kondigt ons "Nieuwe Tijden" aan, en ze zoekt bij haar kinderen naar hen die bereid zijn zich door haar te laten voorbereiden. Ze heeft de gebedsgroep van Medjugorje gevormd en miljoenen bedevaarders, die aanvaard hebben te leven volgens haar school. Gelukkig zij die tegen de stroom in roeien in deze "wereld zonder vrede" om liefde, vrede en vreugde te zijn! De "Nieuwe Tijden" komen, en we zullen er ons op moeten voorbereiden, ook na het heengaan van onze dierbare Paus Johannes Paulus II. Misschien beleven we wel de laatste Kerstmis met deze "Tedere Christus op aarde", zoals Katharina van Sienna hem noemde. We zullen ons moeten voeden met wat de H.Geest hem nu ingeeft. Ik bid dan ook met u allen dat deze Kerstmis en het Jaar 2004 zouden mogen de tijd worden waarin we, als nooit tevoren, het Kind Jezus welkom heten en Hem als leider nemen voor de "Nieuwe Tijden" samen met Maria, zijn Moeder. Lieve Moeder, dank u om met Kerstmis in Medjugorje te komen met uw Kindje Jezus in uw armen! Welke vreugde! Ge ziet onze harten en onze armen, open om Hem te ontvangen! Zr. Emmanuel © Enfants de Medjugorje 2003 Toewijding aan het Kindje Jezus Kindje Jezus, God-kind, U zijt voor ons gekomen, zo klein, zo kwetsbaar, zo arm, zo zwak. Ik bied U de angsten aan van mijn zwakheid, mijn kwetsbaarheid, mijn kleinheid, mijn armoede. Alles wat ik ben leg ik in Uw onschuldig en zuiver Hart. Ja, ik wijd me aan U toe, Kindje Jezus. Koning van Liefde, ik wijd me toe aan Uw onschuld, Uw zuiverheid. Ja U bent de echte Liefde, de echte Schoonheid. U zijt degene die geen argwaan kent. De onschuld van Uw blik zal ons redden! Kindje Jezus, red me door Uw onschuld!