Het is 2 augustus 1981: vanuit Marija's kamer vraagt Onze Lieve Vrouw aan haar en 40 anderen: "Ga allen naar het veld van Gumno. Een grote strijd is er aan het losbarsten. Een strijd tussen Mijn Zoon en satan. Er staan mensenzielen op het spel."

Ginds aangekomen zei Maria: "Iedereen mag Mij aanraken, zowel de gelovigen als de ongelovigen". Hoe meer het sneeuwwitte kleed van Maria werd aangeraakt hoe meer vlekken er zich op bevonden. De vlekken stonden symbool voor de zonden van de mensen. Ontzet door het zien van zo vele zonden, begrepen de mensen dat iedereen te biechten moest gaan.

Vader Jozo Zovko kon amper zijn ogen geloven toen hij zoveel biechtelingen op hem zag afkomen, want onderweg hadden er zich ook nog talrijke mensen bij de groep aangesloten. De arme man heeft in de omgeving priesters moeten gaan zoeken, om van allen de biecht te kunnen afnemen die nacht.

Op diezelfde dag gebeurde er ook een zonnewonder zoals te Fatima, waarbij de zon ging dansen en ging spinnen en de mensen konden naar de zon kijken, zonder dat hun ogen hier schade van ondervonden. Lichtgevende regenboogstralen waren te zien op de plaats van de verschijningen en de Kerktoren, waarop duidelijk een beeld van Maria te zien was.

Sommige aanwezigen zagen de zon omgeven met voorwerpen in de vorm van een kruis, en zes kleine harten rond één groter hart in de lucht. Een witte wolk daalde vanaf de berg tot de plaats van de verschijningen en veranderde dan van richting naar de zon toe, die opnieuw normaal begon te schijnen.

Twee dagen later zag Pater Umberto Loncar een enorme rode en paarse wolk over het nabijgelegen Cerno, die zich met een enorme snelheid verplaatste richting Kruisberg. Een rode en paarse vrouwelijke figuur verscheen op de Crnica, met een schitterende, witte sjerp die slingerde tot aan Haar voeten.

PS: Dit artikel is in die mate een primeur dat er nergens op het internet een foto te vinden is van de weide van Gumno. We hebben dan ook onze "detectives" ter plaatste navraag laten doen, maar enkel Zr. Emmanuel wist precies waar de weide zich bevindt en deze bevindt zich niet eens zover van de huizen van de zieners.

Chris De Bodt