 |
|
 |
| |
Download PDF
Gods adres
God beschikt over een postbus en een adres. Al wat u hoeft te doen is te schrijven naar "God, Jeruzalem" en de postbode van deze Heilige Stad zal de brief netjes afleveren voor u. Er worden duizenden brieven gericht aan God en velen ervan zijn met zulke mooie zorg afgewerkt dat zelfs de meest vurige correspondenten er zouden van blozen.
De benamingen voor de bestemmeling zijn soms heel inventief: "De Heilige, grote en omvangrijke Tempel", "Eerwaarde", "Aan de Hogepriester", "De Heilige Tempel van God", "Jeruzalem, Heilige Stad van God", "Aan de Almachtige God", "Alpha en Omega", "Heilig Land van Israël," enz...
Terwijl andere onbestelbare brieven onverwijld in de prullenmand belanden, wordt aan deze brieven een tweede leven gegund. Vanaf het ogenblik dat de brief een "herkenbare bestemming" heeft, is de postbode, volgens de internationale wetten, verplicht om de brief af te leveren.
Zo weet het hoofd van het lokaal postkantoor; Avi Yaniv, te zeggen dat hij de plaats kent waar God het dichtst bij de aarde is. Elke keer worden de enveloppen geopend, de brieven netjes gevouwd afgeleverd in de scheuren van de klaagmuur, de meest heilige plaats van Jodendom, de laatste resten van de Tempel van Koning David.
Yaniv: "Als de brieven een afzender bevatten, worden ze netjes terugbezorgd, zoniet belanden ze in de klaagmuur." Verder zegt hij: "Ook zijn er vele brieven gericht aan Jezus Christus, de Maagd Maria en aan Koning David, maar het hoofd van de rabbijnen zegt dat enkel deze die aan God zijn gericht mogen worden afgeleverd. Wanneer de brieven aankomen in het postkantoor worden ze netjes gesorteerd èn er is een aparte sorteerbox voor de brieven gericht aan God en alhoewel 90% van de brieven afkomstig zijn van Christenen, zullen deze nooit worden afgeleverd in de Heilige Grafkerk, het meest vereerde heiligdom van de Christenen, want hun brieven zijn gericht aan God, niet aan de Kerk.
De mensen schrijven van over heel de wereld, maar dit jaar was er een primeur: voor het eerst was er iemand uit de Arabische wereld die een brief gericht had aan de God van Israel. De brief, afkomstig uit Marokko, was gericht aan "Quds", de Arabische naam voor Jeruzalem.
Ongeacht de oorsprong van de brieven, hebben ze meestal één ding gemeen. De meesten verlangen dingen van God. Sommigen schrijven hun adres op de keerzijde, alsof ze een brief terug verwachten. Ooit had er iemand de nummers van de loterij opgezonden, in de hoop dat God hem zou helpen en een man uit Rusland vroeg Gods tussenkomst voor een eventueel huwelijk met een Hollywoodactrice. Alles wordt er gevraagd, maar de voorbije maand was er een brief van iemand die om niets vroeg, integendeel, hij wou enkel God bedanken omwille van zijn goed huwelijk, zijn huis en werk. Anderen zoeken troost. Een verdrietige weduwnaar schreef wanhopig dat hij zijn vrouw zo erg miste en hij vroeg of hij haar in een droom nog eens mocht zien."
|
|
 |
|
 |
