 |
|
 |
| |
Download PDF
Interview met Ivan Dragicevic
In februari 2003 was Ivan Dragicevic in Australië. Op 9 februari gaf hij het volgende interview weg aan Damir Govorcin:
Damir: Kunt u omschrijven hoe Onze-Lieve-Vrouw er uit ziet?
Ivan: Er zijn niet genoeg woorden om te omschrijven hoe Onze-Lieve-Vrouw er uit ziet. Ik kan u zeggen dat ze een grijs kleed en een witte doek draagt. Ze heeft blauwe ogen, een blos op de wangen en zwart haar. Zij zweeft op een wolk en ze draagt een kroon van sterren. Bij elke verschijning bereid ik me voor door het bidden van de Rozenkrans en wacht ik op Haar komst. Normaal komt Zij rond 18.40 uur, maar zelfs daarvoor voel ik reeds heel goed Haar nabijheid. Het moment dat ik kniel is ook het moment dat Maria komt, en dan zie ik niemand meer, buiten Haar. Meestal is Zij vreugdevol en bij het begin van Haar verschijning groet Zij steeds met: "Geloofd zij Jezus, Mijn lieve kinderen." Soms zijn er engelen bij Haar en na Haar begroeting bidt Zij steeds met uitgestrekte handen over ons en zegent Zij iedereen met Haar Moederlijke Zegen. Zij zegent elk religieus voorwerp dat wordt meegebracht en daarna beveel ik alle aanwezigen, alle zieken en alle meegebrachte intenties bij Haar aan. Daarna praat ik met Haar en als Zij een bijzondere boodschap heeft zal Zij mij dit zeggen: een boodschap voor de wereld, de priesters, de families, de jeugd...maar in hoofdzaak is Haar boodschap steeds voor de wereld. Onmiddellijk na de verschijning schrijf ik de boodschap neer en wordt ze doorgegeven aan de hele wereld. Elke keer verlaat Zij mij in het licht van een kruis met de woorden: "Ga in vrede, Mijn lieve kinderen." Ik zie Onze-Lieve-Vrouw driedimensionaal, wat betekent dat ik Haar kan zien en tot Haar kan spreken zoals met u. Ik kan haar aanraken. Als u mij zou vragen hoe oud Zij is, zou ik zeggen 26-27 jaar.
Damir: U zegt dat u Onze-Lieve-Vrouw kan aanraken?
Ivan: Indien ik dat zou willen, ja, maar Ik doe het niet. Mijn kinderen hebben dit reeds gedaan. Dit was rond Kerstmis toen ik mijn kinderen op mijn armen nam. Het is moeilijk om de uitdrukking te omschrijven op het gelaat van Mijn kinderen als ik dit doe. Mijn kinderen zijn respectievelijk zeven, drie en 16 maanden oud en u kan op hun gelaat hun ervaring lezen, maar ik heb er hen nog nooit naar gevraagd omdat ze nog zo jong zijn. Mijn kinderen zijn blij met deze gave en zijn hier zeer erkentelijk voor.
Damir: De wereld ligt in oorlog met Irak en er wordt heel wat afgevochten op vele plaatsen in de wereld. Wat heeft Onze-Lieve-Vrouw u toevertrouwd over de toekomst van de wereld?
Ivan: Het is tijdens die 21 jaar heel duidelijk geworden wat Maria van ons verlangt. Onze-Lieve-Vrouw zegt: "Lieve kinderen! Ik kom hier omdat Mijn Zoon Mij zendt om u te helpen. Lieve kinderen, vrede, vrede, vrede. Er moet vrede heersen tussen de mensen en God en tussen de mensen onderling. Lieve kinderen; deze wereld, de mensheid stevent op een groot gevaar af en is bezig zichzelf aan het vernietigen." We zien sinds het begin van de verschijningen dat Haar grootste wens de vrede is. De boodschappen van vrede, samen met deze van gebed, zijn het meest frequent. Onze-Lieve-Vrouw roept ons voortdurend op tot vrede tijdens deze 21 jaar, dat we ons zelf zouden openstellen voor de vrede en de Heilige Geest. Naast deze booschappen van vrede en gebed, roept Zij ook op tot bekering, on terug te keren tot God omdat er enkel in God vrede is te vinden.
Damir: Zijn dit de eindtijden?
Ivan: Neen. Wij praten niet over het einde van de wereld of over de tweede komst van Jezus. Onze-Lieve-Vrouw komt niet om ons vrees aan te jagen, Zij komt niet om over duisternis te praten. Zij komt als een Moeder van Hoop. Zij wenst licht te brengen in deze wereld. Zij wil ons vanuit de duisternis naar het licht en een nieuw leven brengen. Zij wenst deze vermoeide wereld, de vermoeide families, de vermoeide jongeren, de vermoeide kerk hogerop te brengen. Zij wenst ons te ondersteunen en ons te versterken. Zij zegt: "Lieve kinderen, als u sterk bent is de Kerk sterk en als u zwak bent is de Kerk zwak. U bent de Levende Kerk. Lieve kinderen, deze wereld, deze mensheid heeft hoop en een toekomst. Maar u moet zich veranderen. U moet terugkeren tot God."
Damir: Door de recente seksuele misbruiken binnen de Kerk, is deze de laatste tijd onder druk komen te staan. Heeft Maria hierover haar gevoelens met u gedeeld?
Ivan: Direct heeft Zij hierover nooit iets gezegd, maar men kan indirect waarnemen dat Zij ons vraagt om in het bijzonder voor deze aangelegenheid te bidden. Onze-Lieve-Vrouw bidt steeds voor Haar kinderen. Zij spreekt niet alleen over de priesters, maar ook over de families, de echtscheidingen, de zwangerschapsonderbrekingen, de thuisloze kinderen...Onze-Lieve-Vrouw bidt voor dit alles. Dat is waarom Zij is gekomen. Zij wil ons leren wat goed is en er ons heen leiden, ons tonen wat we moeten doen en dat is het Evangelie lezen en leven. Zij wenst het gebed terug te brengen in de familiekring. Zij wenst dat wij naar de Heilige Mis gaan, te biechten gaan, dat we binnen de familie de Bijbel lezen, dat we knielen voor het kruis, dat we elkaar vergeven en liefhebben.
Damir: De Kerk heeft een klare kijk op homeseksulatiteit. Heeft Onze-Lieve-Vrouw een standpunt ingenomen dat homeseksualiteit tegen de wil van God is?
Ivan: Onze-Lieve-Vrouw heeft hierover nooit iets concreet gezegd. De Kerk is meer geschikt om hieromtrent regels op te stellen. Onze-Lieve-Vrouw doet niets anders dan bidden.
Damir: Kunt u de Hemel en de hel omschrijven?
Ivan: Onze-Lieve-Vrouw heeft mij de hemel getoond, maar niet de hel. Ze heeft mij de kans gegeven, maar ik wou niet, ik was te angstig. Toen ik de hemel zag, zag ik mensen wandelen, bidden, zingen en ze droegen witte en blauwe kledij. Ze waren allen heel gelukkig. Deze mensen zagen er zo'n 35 à 40 jaar uit. De hemel is een plaats zonder grenzen. Ik heb geen omheiningen gezien. Ik was daar voor zo'n 3 tot 4 minuten. Ik kan de schoonheid niet beschrijven.
Damir: Stelt het u en Maria teleur dat de Kerk haar volle zegen niet geeft aan Medjugorje?
Ivan: Neen, ik ben niet teleurgesteld. De Kerk is steeds voorzichtig. Ik wens te zeggen wat er hierover in het Evangelie staat: "door hun vruchten, zal je hen kennen."
Damir: Tamelijk recent zijn er velen die zeggen dat ze Maria zien en met Haar praten. Heeft Zij ooit over mensen als valse profeten gesproken?
Ivan: Onze-Lieve-Vrouw heeft hierover nooit iets gezegd en ik heb er Haar nooit om gevraagd. Velen komen naar ons toe en zeggen dat ze Onze-Lieve-Vrouw zien. Wat kan ik hierover zeggen als Zij hierover niets zegt. Het enige wat ik hen kan adviseren is naar een priester te gaan.
Damir: Er is ook kritiek op de weelde van de zieners. Wat is uw antwoord hierop?
Ivan: Het enige wat ik hierover kan zeggen is dat ik voor deze mensen bid. Het is spijtig dat er velen zijn die dit denken. Maar dit is niets nieuws, geen verrassing.
Damir: Is AIDS een straf van God?
Ivan: Onze-Lieve-Vrouw heeft hierover nooit iets gezegd. Maar ik zie dat er in Afrika jaarlijks 2,3 miljoen mensen aan sterven en dat is te veel. Het is spijtig omdat de rijken de armen niet genoeg helpen. De mensen weten niet hoe hiermee om te gaan.
Damir: Er zijn mensen die lijden aan een ziekte, zoals kanker, en veel pijn hebben. Is dit een wijze waarop God de mensen test?
Ivan: Ik ontmoet vele mensen en vooral zieken. Dagelijks. Mensen met kanker en andere ziekten komen bij mij. Ik vertel steeds de mensen dat eender welke ziekte we hebben te dragen, we dit moeten aanvaarden en dragen als de wil van God, dat God hierdoor vereerd wordt. God heeft steeds betere bedoelingen.
Damir: Wat moet er gedaan worden om de vrede in de wereld te bereiken?
Ivan: Vrede in de harten van de mensen, van de families en dan komt de vrede vanzelf. Oorlog begint steeds in de harten van de mensen. Elk advies en elke wijsheid buiten deze van God is gedoemd om te falen. God staat in het midden, omdat enkel Hij vrede is. Wie samenwerkt met God bereikt vrede.
Damir: Wat is uw hoop en wat zijn uw gevoelens voor deze reis naar Australië?
Ivan: Ik hoop dat deze acht bijeenkomsten de geesten zullen vernieuwen. Ik hoop dat de genade van de Heilige Geest zich over iedereen verspreidt. Ik hoop dat iedere persoon deze ervaring en gebeden meeneemt naar hun families.
Damir: Welke rol moet Medjugorje volgens u spelen in het leven van de mensen?
Ivan: Ik dank dat Onze-Lieve-Vrouw zovele mensen heeft geraakt omdat ze een moeder is. Velen, niet alleen katholieken, voelen haar nabijheid. Vele protestanten hebben zich bekeerd. Zij geloofden allemaal, maar waren ver weg van hun moeder. Zij voelden plots dat ze een moeder nodig hadden. Deze mensen gaan nu naar de Mis, lezen de Bijbel en bidden de Rozenkrans en zijn werkelijk werktuigen in de handen God en Onze-Lieve-Vrouw geworden. In de wereld van vandaag hebben wij zulke werktuigen nodig. Deze mensen dragen het woord van God uit in de wereld. De wereld van vandaag geeft missionarissen nodig en wij worden verondersteld missionarissen te zijn.
Damir: Vind u dat uw leven gezegend is omdat u Maria ziet?
Ivan: Ik zou nooit in mijn leven gedroomd hebben dat dit mij zou overkomen. Vóór ik 16 was, was ik heel erg in mijzelf gekeerd, eerder beschaamd. Wij gingen naar de kerk en binnen onze familie werd er gebeden. En meestal kon het gebed niet vlug genoeg gedaan zijn. In het begin van de verschijningen was dit een grote schok voor mij en sedertdien vraag ik mij steeds af: "Waarom ik? Is er niemand beter dan ik? Zal ik alles kunnen volbrengen wat U van mij verlangt? Voor mijn leven is dit een grote genade, een grote vreugde, maar tevens een grote verantwoordelijkheid. Ik weet dat God me veel heeft gegeven. Het is niet gemakkelijk, niet eenvoudig om met Onze-Lieve-Vrouw 5 tot 10, soms 30 minuten samen te zijn, want na elke verschijning moet ik terugkeren naar dit gewone aardse leven.
Damir: Medjugorje bleef onaangeroerd tijdens de oorlog in Bosnië. Was dit een goddelijke tussenkomst of zuiver toeval?
Ivan: Ik ben er zeker van dat het God was, absoluut zeker. Meer wens ik hierover niet te zeggen.
Damir: Vertel me over uzelf en uw leven.
Ivan: Ik hou er niet van om over mijzelf te praten, maar kort kan ik u zeggen dat ik gehuwd ben in 1994 en dat mijn vrouw afkomstig is uit Boston, Amerika. We hebben drie kinderen (in de zomer van 2008 kwam er een vierde kindje bij), Christina, Mikaela en Daniël. Zes maanden van het jaar leven wij in Medjugorje en zes maanden in Boston. Tijdens de winter leven we in Amerika omdat de kinderen ginds naar school gaan. Wij leiden het leven dat Onze-Lieve-Vrouw van ons verlangt. Sinds de verschijningen is mijn leven een leerschool van vrede, vreugde en gebed. Alles wat Onze-Lieve-Vrouw ons heeft gebracht wens ik binnen mijn familie te brengen. Ik wens een levend teken te zijn, een werktuig voor de mensen, een drager van Haar boodschappen te zijn.
Damir: Behandelen de mensen u als een beroemdheid?
Ivan: Dit wens ik absoluut niet, maar soms maken de mensen van mij een beroemdheid. Ik wens gewoon de persoon te blijven van toen ik 16 was. We moeten nederig blijven en hieraan moeten we echt werken.
Damir: Vallen er mensen buiten de redding?
Ivan: Iedereen kan worden gered. God is steeds genadig. We krijgen allemaal de kans. We hoeven ze alleen maar te grijpen.
Damir: Heb je een laatste boodschap voor de mensen van Australië?
Ivan: We moeten de boodschap van vrede hoog houden en de vrede nastreven. Velen spreken over bidden, maar weinigen bidden echt. Enkel door een terugkeer naar het gebed en de vrede in onze families kunnen we deze wereld en onze families geestelijk redden. Er is geen andere weg. In deze wereld zijn de mensen geestelijk ziek. Onze-Lieve-Vrouw reikt ons het goddelijke geneesmiddel aan om onze wonden te genezen. Zij is bezorgd om onze redding.
|
|
 |
|
 |
