Alle medische testen waren negatief toen Silvia Busi zich ernstig zoek voelde op haar zestiende. Binnen enkele dagen bevond het anders normale meisje zich in een rolstoel: ze kon haar benen niet meer bewegen. Negen maanden later verdween Silvia’s ziekte even vlug als ze gekomen was en dit tijdens een verschijning van de Madonna aan ziener Ivan Dragicevic te Medjugorje.
Alle medische testen waren negatief toen Silvia Busi zich ernstig zoek voelde op haar zestiende. Binnen enkele dagen bevond het anders normale meisje zich in een rolstoel: ze kon haar benen niet meer bewegen. Negen maanden later verdween Silvia’s ziekte even vlug als ze gekomen was en dit tijdens een verschijning van de Madonna aan ziener Ivan Dragicevic te Medjugorje. "De gave van het geloof is de grootste gave die ik bezit," zegt ze zelf.
Silvia Busi, thans 23, vertelt het verhaal van haar genezing en bekering. Plots ziek en verlamd voor maanden en daarna even plots genezen.
Op haar zestiende en zeventiende onderging het leven van Silvia Busi de meest drastische veranderingen.
Gedurende negen maanden, vanaf oktober 2004, was de studente uit Padua, Italië, volledig afhankelijk van haar rolstoel, onbekwaam om te gaan, zelfs om haar benen te bewegen. Haar periode van invaliditeit eindigde in juni 2005, op de top van de Verschijningsberg, toen ze na een verschijning van Onze Lieve Vrouw aan Ivan Dragicevic plots opstond en Ivan achterna wandelde.
"Tot het begin van oktober 2004, was ik een normaal meisje die school volgde, vrienden en vriendinnen had, danste en zwom. Plots, binnen een tijdspanne van enkele dagen, was dit alles verdwenen, ook al waren alle medische testen negatief," getuigde Silvia Busi tijdens een recente gebedsontmoeting in Italië.
"Toen ik aan mijn rolstoel gekluisterd was, hebben mijn familie en ik harde momenten meegemaakt. In de daaropvolgende maanden begon ik gewicht te verliezen en werden mijn aanvallen slechter, waardoor ik nog meer beperkt werd in mijn dagelijkse leven. Hierop stortte ik emotioneel volledig in elkaar."
Al vlug keerde Silvia’s moeder zich tot het geloof om een oplossing te zoeken voor de toestand van haar dochter. Van thuis uit was men katholiek, maar Silvia zegt dat ze louter uit gewoonte de zondagsmis bijwoonde.
"Mijn moeder was onze sterkte," zegt Silvia Busi over haar negen maanden dat ze aan haar rolstoel was gebonden, terwijl Silvia's moeder zich gesterkt voelde door een gebedsgroep die toegewijd was aan de Maagd Maria.
"Toen we geen antwoord vonden bij de dokters, richtte we ons tot een zeer toegewijde mariale priester. Zo begonnen we ons aan te sluiten bij de groep en baden we aanvankelijk elke vrijdag de Rozenkrans, woonden we de Heilige Mis bij, alsook de Aanbidding van het Heilig Sacrament. Ik volgde mijn ouders, maar enkel omdat ik niet bij machte was om alleen thuis te blijven," vertelt Silvia verder."
"Tijdens de maand mei, de maand toegewijd aan de Madonna, besloot mijn moeder om elke dag naar de gebedsgroep te gaan en niet meer enkel op vrijdag, en tenminste dagelijks de Rozenkrans te bidden en de Heilige Mis bij te wonen. In het begin was het absoluut niet gemakkelijk voor mij, maar na een aantal weken, begon ik de nood aan te voelen om er heen te gaan, omdat ik enkel daar vrede kon vinden. Ik voelde dat de druk verminderde, omdat ik toch niet dezelfde dingen kon doen als mijn vrienden."
Silvia's beslissing om naar Medjugorje te gaan kwam even plots als haar ziekte en haar latere genezing: "Op 20 juni vertelde mijn therapeut me dat ze de week daarop mijn moeder zou vergezellen naar Medjugorje. Ik vroeg of ik met hem kon meegaan en reeds na drie dagen bevond ik mij op de bus naar Medjugorje, samen met mijn vader. We kwamen ginds aan op 24 juni ’s ochtends, de feestdag van de Heilige Johannes de Doper, maar ook de verjaardag van de allereerste verschijning, toen de voltallige groep zieners nog niet was gevormd," vertelde Silvia Busi aan de aanwezigen op de gebedsontmoeting.
Toen Silvia vernam dat de ziener Ivan Dragicevic die avond een voor het publiek toegankelijke verschijning zou hebben, besloot ze onmiddellijk om er heen te gaan, maar besefte ze tegelijkertijd dat ze nooit de top van de Verschijningsberg zou bereiken in haar rolstoel. In plaats hiervan werd ze naar de boven gedragen, waar ze aankwam om acht uur, twee uur voor de verschijning zou plaatsvinden.
De top van de Verschijningsberg. Hier heeft Ivan Dragicevic zijn verschijningen tijdens de zomer. Het is hier waar Silvia Busi, op 24 juni 2005, plots rechtop stond en verder wandelde.
"En toen bad ik voor het eerst mijn gebeden met het hart. De twee uren vlogen voorbij. Mijn groepsleider, die naast mij zat, vertelde mij dat ik mij moest richten tot de Madonna, omdat Zij kort daarop uit de Hemel zou neerdalen om naar ons allen te luisteren. Toen vroeg ik Haar om de kracht om op een serene wijze mijn ziekte te aanvaarden in het vooruitzicht dat ik mijn hele leven lang zou gebonden blijven aan mijn rolstoel, omdat ik pas zeventien jaar oud was en de toekomst mij angst inboezemde."
Tijdens de verschijning van Maria aan Ivan, merkte ik links van mij een licht op: wit, mooi, heel vocaal en luid. Ik kon er naar kijken zonder mezelf te verblinden. Toen ik dit licht zag, werd ik bevreesd en hield ik aanvankelijk mijn ogen naar beneden gericht om het niet te zien, maar het was zo mooi dat ik enkel maar kon toekijken. Zodus keek ik tijdens de hele verschijning naar dit licht langs de hoek van mij mijn oog," getuigde Silvia Busi.
Na de verschijningen moesten Silvia’s dragers haar ongewild loslaten en viel ze op de harde stenen van de heuvel, maar Silvia voelde de rotsen niet. In plaats daarvan vond haar genezing plaats: "Ik herinner het mij alsof ik op een zachte matras viel en niet op die harde en scherpe stenen. Ik herinner me ook een zachte stem die mij aansprak en mij tot rust bracht. Na een aantal minuten opende ik mijn ogen en zag ik mijn vader wenen. Maar voor de eerste keer in negen maanden kreeg ik gevoel in mijn benen en voelde ik dat ik mij rechtop trok aan iets. Toen zei ik tot mijn vader: "Ik ben genezen, ik kan stappen!"
"Een hand strekte zich voor mij uit. Ik grabbelde mij vast aan de hand en dan bevond ik mijzelf recht op mijn benen alsof het de normaalste zaak was. Ik barstte los in tranen: dit alles was machtiger dan mezelf. Ik zou me dit nooit hebben kunnen inbeelden. Daarop begon ik te stappen. Mijn beenderen waren broos en dun, maar ik was er zeker van dat ik niet zou vallen omdat ik een soort onzichtbare touw voelde dat mij rechthield. Dit overtuigde mij dat ik zeker niet zou vallen en gekwetst raken.
De volgende ochtend, tegen vijf uur ’s ochtends, ging Silvia de Kruisberg beklimmen om er, samen met haar groep, de kruisweg te gaan bidden. Toen ze uit Medjugorje terug thuis kwam, kon ze wel stappen, maar waren de aanvallen van haar ziekte nog niet verdwenen. Om deze te doen ophouden was er een andere Medjugorje tussenkomst bij betrokken:
"Ik bleef aanvankelijk aanvallen krijgen, maar dankzij de tussenkomst van God, verdwenen ook deze. Eerst was ik bedeesd en durfde ik niet te getuigen. Ook kreeg ik vele aanvallen tijdens de dag. Toen kwam Vr. Ljubo Kurtovic, een priester uit Medjugorje, naar Turijn voor een gebedsontmoeting en hij vertelde mij om God te bedanken en te eren voor de genade die Hij mij geschonken had," zegt Silvia Busi.
In Medjugorje staat de Franciscaanse priester Vr. Ljubo Kurtovic gekend bij de plaatselijke inwoners en onder de bedevaarders als instrument tussen de zieken en God.
Silvia Busi beschouwt dan ook Vr. Ljubo als de bemiddelaar tussen de God en haar in het laatste gedeelte van haar genezing.
Ze vertrouwde zich op het bidden van de Rozenkrans en gaf haar getuigenis en dacht toen: "Dat was het," maar dat was het niet: "Alvorens ik wegging bad Vr. Ljubo over mij, zegende hij mij en een paar dagen later verdwenen ook alle aanvallen. Na een jaar stopte ik met mijn medicatie en nu voel ik mij goed, dankzij God.
Alhoewel Silvia Busi nu volledig is genezen, overweegt ze deze grote genade die ze heeft gekregen: "de grootste genade die God mij en mijn familie heeft gegeven is de herontdekking van God, het geloof en de bekering. De weg die we nu zijn opgegaan is heel lang en gaat het hele leven door. Er zijn de gebruikelijke moeilijkheden waar niemand immuun voor is, maar met de kracht van het geloof en het gebed is men bekwaam om deze te overwinnen en er mee om te gaan," getuigt ze.
"Met deze bekering is het alsof God een licht in mij heeft aangestoken. Maar, zoals het vuur gevoed wordt door het hout, moet ook het geloof onderhouden worden door het gebed, de Heilige Mis, de Aanbidding van het Heilig Sacrament, de Rozenkrans, het lezen van de Bijbel, het vasten en, minstens maandelijks, de biecht. Met dit alles wordt het vuur niet geblust en wordt het zelfs aangewakkerd door een lichte wind."
"Voor mij is dit nu waarachtig het meest belangrijke en het mooiste in mijn leven. Ik bid met geheel mijn hart opdat ik en ook de anderen elke dag nog meer de immense liefde van God en de Madonna zouden ervaren."
2. Verschijning aan Ivan en zijn gebedsgroep van 30 december
Op de erg koude avound van 30 december 2011 verzamelden er zich duizenden bedevaarders voor de verschijning van Onze Lieve Vrouw op de Podbrdo aan Ivan. Hier volgt Maria’s boodschap van die avond:
"Lieve kinderen, uw moeder zegent u met vreugde. Wees de uitdragers van Mijn boodschappen in deze vermoeide wereld. Verwelkom mijn boodschappen met verantwoordelijkheid. Lieve kinderen, bid samen met mij voor de plannen die moeten worden verwezenlijkt. Vooral deze avond roep ik u op om te bidden voor de eenheid van de Kerk en Mijn priesters. Lieve kinderen, bid, bid, bid. Als Moeder bid ik voor u en kom ik bij Mijn Zoon tussen voor ieder van u. Ook vandaag dank ik u om aan mijn oproep gevolg te hebben gegeven en om mijn boodschappen te aanvaarden en ernaar te leven."
Onze Lieve Vrouw bad een tijd over ieder van ons en zegende ons met Haar bijzondere Moederlijke Zegen. Maria zegende alle religieuze artikelen die hiertoe werden meegebracht. Dan bad Onze Lieve Vrouw in het bijzonder voor u, de aanwezige zieken. Hierop schonk Ivan al onze noden en voornemens aan Haar. Voor beval hij Haar de zieken aan. Daarop spreidde Onze Lieve Vrouw Haar handen en bad over ons, waarop ze ons in het verlichte kruisteken verliet met de woorden: "Ga in vrede, Mijn lieve kinderen."
Vetaling: Chris De Bodt
3. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [Deel 24]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen om Zijn goedheid te laten zien
De eerste boodschappen van de Heilige Moeder
Janice: Wat zijn de oorspronkelijke boodschappen van Onze Lieve Vrouw? Vicka: De eerste boodschappen van Onze Lieve Vrouw zijn gebed, bekering, vasten, boetedoening, en vrede. Ze zet ons aan om elke dag de vier mysteries van de Rozenkrans te bidden: de blijde, de droevige, de glorierijke mysteries en de mysteries van het Licht. Te vasten op water en brood elke vrijdag en, als het mogelijk is, op woensdag ook. De Gezegende Moeder wil dat we ons ontdoen van die dreiging waarvan we het meest houden. Ze zou persoonlijk zeer gelukkig zijn als ieder van ons zou stoppen met het begaan van zonden.
Janice: Ze zegt voortdurend deze dingen al gedurende 25 jaar, nietwaar? Vicka: Ja. De Gezegende Moeder beveelt aan dat de eucharistieviering de eerste plaats in ons leven inneemt. Dat is absoluut het heiligste moment.
Janice: Kunt u verklaren waarom, Vicka? Vicka: Op dat moment komt Jezus op een fysische manier tot ons. Hij is levend. Dit is waarom we ons moeten voorbereiden zodat we Jezus met liefde en op een eerbiedvolle manier kunnen ontvangen. Ook raadt de Gezegende Moeder aan iedereen aan om maandelijks een heilige biecht te doen. Wederom hangt dat van ons af. Ze zegt dat we niet moeten biechten om van onze zonden af te geraken en dan ons zondig leven verder zetten. We moeten onszelf veranderen. We zouden nieuwe mensen in Jezus moeten worden. De Gezegende Moeder beveelt tevens aan iedereen op aarde aan om met een speciale intensiteit te bidden voor de jeugd. Ze bevindt zich in een zeer ernstige en zeer moeilijke situatie. We kunnen onze jeugd slechts helpen met onze liefde en met gebeden die uit ons hart komen.
Vertaling: Henk
4. Aurora Borealis in Noorwegen
Niemand had van deze Auroro Borealis [noorderlicht] gehoord, ook ik niet. Tot de afbeelding verscheen op Spirit Daily. Als Wereldoorlog II, zoals voorspeld door Maria in de verschijningen van Fatima, voorafgegaan werd door een Aurora Borealis die op 25 januari 1938 tot ver binnen Europa reikte, wat moeten we dan van dit noorderlicht denken?
Krantenartikel uit de New York Timesover de Aurora Borealis die voorafging aan Wereldoorlog II
Onderstaande foto van een aurora borealis met de figuur van Maria werd op 16 november 2010 genomen door de Noorse fotograaf OIe Christian Salomonsen, nabij Skittenelv in het Tromsogebied. Het noorderlicht vormt niet alleen een volmaakt mooie figuur van Maria, maar wat eveneens opvalt is dat Maria met Haar linkerhand de tranen van haar gelaat veegt. Onmiskenbaar een hemelse waarschuwing voor vele gelovigen. De foto onmiddellijk daaronder toont een halfverborgen Jezusfiguur met uitgestrekte handen. Deze foto werd een aantal dagen eerder genomen door Thilo Bubek, eveneens in het Noorse Tromsogebied.
Het poollicht is een lichtverschijnsel in de aardatmosfeer dat bij duisternis kan worden waargenomen. Men ziet het vooral op hoge geografische breedtes en dat betekent dat het verschijnsel vooral 's winters zichtbaar is. Andere namen zijn noorderlicht [aurora borealis] en zuiderlicht [aurora australis]. Als het poollicht zich voordoet zien we vaak een lichte gloed of is het licht zichtbaar als bewegende bogen, stralenbundels of gordijnen van licht en heel zelden is het zelfs vlammend. Soms staat aan de noordelijke horizon een boog waaruit de lichtstralen als zoeklichten omhoog schieten.
Het poollicht hangt samen met uitbarstingen [plasmawolken] op de zon, waarbij grote hoeveelheden geladen deeltjes het heelal ingeslingerd worden. Het aardmagnetisch veld zorgt ervoor dat de deeltjesstroom in de omgeving van de aarde wordt afgebogen en in de buurt van de Noord- en Zuidpool met verhoogde snelheid de atmosfeer binnendringt. De van de zon afkomstige deeltjes bevatten veel energie, die in de bovenste kilometers van de atmosfeer door botsingen wordt overgedragen op zuurstof- en stikstofatomen. Die energie komt uiteindelijk weer vrij en wordt op 80 tot 1000 kilometer hoogte uitgestraald in de vorm van het kleurrijke poollicht. Dit werd pas in 1957 ontdekt, tijdens het Internationaal Geofysisch Jaar.
Rond 1840 ontdekte de Ierse sterrenkundige en militair Sir Edward Sabine [1788 - 1883] dat er een relatie bestaat tussen de activiteit van zonnevlekken en het magnetische veld van de aarde. Sabine onderzocht magnetische stormen, die naalden van kompassen deden afwijken. De wisselingen in het aardmagnetisme traden tegelijkertijd op met noorder- en zuiderlicht. Om dit fenomeen verder te onderzoeken kreeg hij de Engelse regering zover dat zij in 1840 een netwerk van meetstations bouwde. Na analyse van zeer veel meetgegevens ontdekte Sabine dat de magnetische stormen een cyclus hadden van tien tot elf jaar.
De Duitse apotheker en sterrenkundige Samuel Schwabe had sinds 1826 dagelijks het aantal zonnevlekken geregistreerd. Ook hij nam een cyclus waar van tien à elf jaar. Sabine legde hun gegevens naast elkaar en kwam tot de conclusie dat er een verband bestaat tussen zonnevlekken en storingen in het aardmagnetisme.
De kans op poollicht is het grootst in jaren met grote activiteit op het oppervlak van de zon. Om de elf jaar maakt de zon zo'n actieve periode door [het laatst in 2011], wat zich uit in een groter aantal zonnevlekken. Wanneer zo'n zonnevlek naar de aarde is gericht kunnen de geladen deeltjes die bij de uitbarsting vrijkomen de aardse atmosfeer bereiken en poollicht veroorzaken. Radiozenders op de kortegolf worden enige uren tevoren ernstig gestoord. In Nederland wordt jaarlijks gemiddeld ongeveer zeven dagen poollicht waargenomen, het vaakst in jaren met veel zonneactiviteit.
De laatste weken van december 2012 werden er nog twee merkwaardige astromische verschijnselen opgemerkt. Hierover meer in de berichtgeving van morgen en overmorgen.
Chris De Bodt
5. Quadrantiden
Terwijl het jaar 2011 is beëindigd, zullen er zich een aantal mensen afvragen welke belangrijke astronomische eigenaardigheden zich zullen voordoen tijdens het jaar 2012. Ze zullen op tijd en stond worden medegedeeld aan onze lezers. Niet al deze gebeurtenissen zullen overal kunnen worden waargenomen, dit is het geval voor eclipsen, maar velen zullen kunnen worden waargenomen vanuit uw eigen tuin. Hopelijk valt het weer mee, worden het heldere nachten, en is er niet teveel lichtvervuiling bij u in de buurt.
De meteorenzwerm Boötiden verschijnt aan de hemel van 1 tot 6 januari. De radiant ligt in het sterrenbeeld Ossenhoeder [Boötes]. Deze zwerm wordt ook wel Quadrantiden genoemd naar het niet langer bestaande sterrenbeeld Quadrans Muralis of Muurkwadrant
De oorsprong van de Boötiden is nog onbekend. Het maximum van de zwerm is zeer scherp en valt op 3 januari. De ZHR van de zwerm kan zeer hoog zijn en ligt rond de 100.
De ZHR [Zenithal Hourly Rate] is een meetschaal van een meteorenzwem. De ZHR geeft het aantal met het blote oog zichtbare meteoren weer, dat per uur kan worden waargenomen tijdens het maximum van een zwerm, onder ideale omstandigheden. Het is het aantal meteoren dat zou worden gezien bij een grensmagnitude van 6,5 indien de radiant die zich in het zenit zou bevinden. Dit maximum wordt in de praktijk zelden bereikt.
In metoerenzwerm Boötiden zal een ZHR-activiteit hebben van 25 tot 50, of van 50 tot 100 per uur, naargelang het gebied waar men zich bevindt.
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 130]
De Oproep tot de verering van het Onbevlekte Hart van Maria
De elfde oproep van de boodschap: Jezus wil in de wereld de verering tot Mijn Onbevlekte Hart instellen.
Het instellen van de verering tot het Onbevlekte Hart in de wereld, betekent de mensen tot een volledige toewijding brengen door bekering, zelftoewijding, persoonlijke waardering, verering en liefde. En zo is het de geest van de toewijding tot bekering dat God wenst in te stellen in de wereld, de verering van het Onbevlekte Hart van Maria.
We weten allen dat een moeders hart de liefde vertegenwoordigt in het hart van de familie. Het is de liefde van de moeder die haar doet buigen over de wieg van haar kind, en er haarzelf voor opoffert, haarzelf geeft en haar doet lopen voor de verdediging van haar kind. Alle kinderen vertrouwen op het hart van hun moeder en we weten allen dat we in haar een plaats vinden voor een bijzondere genegenheid. Hetzelfde is van toepassing op de Heilige Maagd. En aldus zegt de boodschap: "Mijn Onbevlekte Hart zal uw toevlucht zijn en de weg die u zal leiden tot God." Vandaar dat het Hart van Maria een toevlucht is en een weg tot God voor al zijn kinderen.
Vertaling: Chris De Bodt
7. Film: Fray Martin de Porres [1/11]
Martinus van Porres [Lima, 9 december 1579 - 3 november 1639] was een Peruaanse dominicaan en een rooms-katholieke heilige. Martinus was de onechte zoon van de Peruaanse edelman Juan de Porres en Anna Velazquez, een Afro-Peruviaanse vrouw. Hij was derhalve een mulat. Hij groeide op in armoede. Toen hij elf jaar oud was, namen de Dominicanen hem op in hun klooster als bediende. In latere jaren kreeg hij de taken van een aalmoezenier en de zorg over de zieken. Martinus had namelijk veel verstand van de verzorging van wonden en de vervaardiging van medicijnen. Veel mensen kwamen ook naar hem toe voor goede raad. De Dominicanen overwonnen hun aarzeling om een niet-blanke toe te laten tot hun orde en lieten Martinus in 1594 uiteindelijk als broeder intreden. Martinus van Porres zette zich bijzonder in voor de armen. Hij stichtte met steun van zijn zus een weeshuis en een kinderziekenhuis. Hij leidde verder een sober leven. In de kunst wordt hij vaak afgebeeld met een bezem: geen werk was hem te min, ieder werk kon tot heiliging leiden. Martinus was bevriend met Rosa van Lima, die de eerste vrouwelijke heilige van Zuid-Amerika zou worden. Martinus' zaligverklaring door Gregorius XVI vond plaats in 1837. Paus Johannes XXIII verklaarde hem in 1962 heilig. Hij is de beschermheilige van verpleegkundigen en patroon van de sociale gerechtigheid. Zijn feestdag is vastgesteld op 3 november. Deze film uit 2007 is van de hand van regisseur Raymundo Calixto en duurt 101 minuten. Acteurs zijn Pedro Telémaco [Martinus van Porres], Dad Dager [Juana van Porres], Juan Carlos Gardié [Prior de la Vega], Alain Ciangherotti [Pablo Mendoza] en Daniela Spanic [Francisca].
8. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 41]
Hoofdstuk 2: Het leven van deze paus is in gevaar
In werkelijkheid ontkent Lucia totaal de veronderstelling, waarop de "Inleiding " van Monsignor Bertone gebaseerd is en volgens dewelke de profetie reeds gebeurd is met als slot de aanslag van 1981. Volgens de Bertone-Sodano interpretatie behoort alles tot het verleden en sluit de bekendmaking van het geheim "een periode af van de geschiedenis".
De verwijzing van Bertone naar de brief van Lucia om zijn thesis te staven, komt eerlijk gezegd zeer eigenaardig over. Het lijkt een accident, een eigenaardig doelpunt tegen de eigen ploeg. Er is echter meer. Er is een detectiveverhaal. In feite bevat de nota, die van de H. Stoel uitging, een fotokopie van de met de hand geschreven brief van Zr. Lucia. Zoals Pater Kramer doet opmerken kan ieder die de Portugese tekst, door Zuster Lucia met de hand geschreven, leest, ontdekken dat de tekst, zoals hij door Bertone is geciteerd, een explosieve zin weglaat : "dat u vurig verlangt te kennen". In alle versies, door Bertone vrijgegeven en door het Vaticaan gepubliceerd [Engels, Italiaans en Portugees], is de zin, die we hier in cursief geven en die men in de gefotokopieerde handgeschreven tekst kan lezen, weggelaten :
In het Engels : "The third part of the secret, that you are so anxious to know, is a symbolic revelation …"
In het Portugees : "A terceira parte do segredo, que tanto ansiais por conhecer, é uma revelação simbólica …"
In het Italiaans : "La terza parte del segreto, che volete ardiamente conoscere, é una revelazione simbolica"
Waarom liet Monsignore Bertone zonder uitleg [en zelfs zonder de lezer te verwittigen dat er weglatingen konden zijn] deze zin van Lucia weg ? En waarom houdt hij vol dat deze brief een "brief aan de H. Vader" was ? Lucia spreekt van onderzoekers die "zo vurig verlangen het geheim te kennen" in 1982, terwijl Johannes-Paulus II, volgens alle officiële wedersamenstellingen, het op die datum al had gelezen. Bovendien, merkt Pater Kramer op, "kon hij het op elk moment de tekst lezen, die bewaard werd in de Vaticaanse archieven". Hij kon dan ook geen brandende nieuwsgierigheid koesteren.
Vertaling: Dr. Guy Claes
9. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 158]
Hoofdstuk 7. Monseigneur de Genlis [10 jaar bedevaart] [1672-1682]
De ondervraging van Benoîte.
Bij het lezen van die enkele uitreksels ervaren we grote spijt om niet heel dit belangrijk getuigenis van Benoîte te kennen die diepe indruk maakte op de aartsbisschop met haar directe en krachtige antwoorden, daar waar hij niet bereid was alles te geloven. We moeten met deze kruimels tevreden zijn, maar wel met Gaillard de nadruk leggen op het feit dat "ze in haar eenvoud zo oordeelkundig antwoordt met zoveel gezond verstand en zo vastberaden omdat ze de kracht van de heilige Geest bezat."
Peytieu voegt er een opmerkelijk detail bij: "De heer Berger was de eerste die Benoîte in mijn bijzijn een aalmoes voorhield om schoenen aan te schaffen. En doordat ze wist dat het diende om bekoord te worden nam ze die liefdadigheid met een hand aan en gaf ze voor de kapel met de andere hand." Gaillard merkt ironisch op dat Berger in zijn eigen val terecht kwam, want hij wou niets aan de kapel geven, maar slechts de naïviteit van Benoîte uitbuiten om te zeggen dat Laus een verering voor het geld was om Benoîte en de plaatselijke prior te verrijken. Deze Louis Berger, "schildknaap, secretaris en patrimoniumbeheerder van de aartsbisschop," werd op kosten van de prelaat benoemd tot kapiteinmajoor van de stad Embrun in plaats van een calvinist. Hij zal heel zijn leven een onwrikbare vijand van Laus zijn, werd blind rond 1691 en overleed begin van de achttiendeeeuw.
Vertaling: Broeder Jozef
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 188]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
De berg Qarantania
Vasten: eerste en tweede dag
27 oktober. Sabbat. Ik zag Jezus in de spelonk met uitgestrekte armen knielen en zijn hemelse Vader vurig smeken om kracht en troost tegen die berg van lijden die voor Hem oprees. Hij zag zijn gehele lijden voorop [dus nu reeds zoals in de Olijfhof] en Hij bad om de nodige genaden voor iedere pijn. Ik had dit visioen van twee uur tot een kwartier vóór vijf in de morgen. Het was zo rijk aan inhoud en bijzonderheden, het leerde mij zoveel, als had ik er een jaar lang op geschouwd. Ik zag alle kommer, alle lijden van Jezus tot zijn dood toe in beelden weergegeven. Geheel overweldigd smeekte Hij dringend tot Zijn Vader om kracht, en ik zag Hem ook troost, versterking en verdiensten voor elke smart ontvangen.
Ik zag een witte lichtwolk, zo groot als een kerk, over Hem nederdalen en na zijn verschillende gebeden naderden tot Hem meerdere slanke, geestelijke gestalten, die in zijn nabijheid een menselijke gedaante kregen. Deze eerden Hem en brachten Hem een troost of een belofte, een hoopvol vooruitzicht: wat en hoe ik alles zag is mij onuitsprekelijk. Ik zag dat Jezus hier in de woestijn alle troost, alle hulp, alle zegepraal in de bekoringen voor ons verwierf, de verdiensten van onze strijd en zegepraal betaalde, de waarde van onze verstervingen en vasten voorbereidde. Ik zag dat Hij hier al zijn toekomstige arbeid en lijden aan God de Vader opofferde, om de latere arbeid in geest en gebed van allen die in Hem geloven zouden, verdienstelijk te maken. Ik zag zelfs de gehele schat, die Jezus voor zijn Kerk daardoor won en grondvestte en die door de Kerk in de veertigdaagse vasten geopend wordt. Ik zag Jezus gedurende dit zijn gebed bloed zweten en ikzelf bevond mij tijdens dit visioen aan hoofd en borst met bloed overstroomd. De dag brak toen aan.
11. Het sacrament van het Huwelijk [deel 21]
Mgr. Leonard [Uit pastoralia 9, november 2011]
Het sacrament van het huwelijk
De vruchtbaarheid van het Verbond
In deze bijdrage zal ik enkel het delicate probleem van de band tussen de echtelijke liefde en de gave van het leven aanraken, en daarbij ook het verantwoord ouderschap belichten. De meer concrete vragen bewaar ik voor het laatste artikel gewijd aan het huwelijkssacrament.
De liefde, bron van het leven
Het verbond tussen Christus en de Kerk is een bron van leven. Het is immers in hun wederzijdse vereniging dat de Heer en zijn Bruid ons allen in het nieuwe leven van het Rijk roepen. Daarom spreken we van de Kerk als ‘onze Moeder’. Een christelijke echtelijke liefde zal dus maar authentiek zijn als ze ook in de seksuele vereniging van de echtgenoten de huwelijksvruchtbaarheid weerspiegelt tussen Jezus en zijn Kerk, die op het kruis werd bezegeld.
De onderlinge verbondenheid tussen liefde en vruchtbaarheid
Deze diepe band tussen huwelijksvereniging en vruchtbaarheid blijkt niet alleen vanuit een christelijk perspectief dat nadenkt over de ultieme betekenis van de menselijke seksualiteit. Ook een zuiver filosofische of psychologische benadering brengt deze aan het licht. Het is immers veelbetekenend dat de liefde van man en vrouw haar bekroning vindt in een daad [de geslachtsgemeenschap] die door haar eigen logica openstaat voor het verwekken van een nieuw leven en die zelfs structureel hierop gericht is. Moeten we dit niet zien als een heel concreet teken, in ons lichaam zelf geschreven, van een essentiële band tussen de liefde en de openheid naar nieuw leven? Jazeker, zowel vanuit het standpunt van de rede als met de ogen van het geloof is er een onlosmakelijke band tussen seksuele liefde en openheid voor het leven.
Anne Van Der Sloten
12. Profetieën: Monnik Hepadinus [elfde eeuw]
Profetie 1
Van het Noorden tot het Zuiden, zal de wereld gesplitst worden in twee machtige delen. Het Noorden zal het opnemen tegen het Zuiden, de zoon tegen de vader, en ongeluk met zich brengen over de bergen als de nacht op de dag volgt. Een duistere wolk zal verschijnen, waaruit een verschrikkelijke storm zal voortkomen. Het zal van hen die nog in leven zijn, een derde opslorpen, waarbij eveneens een derde van alle gewassen, steden en dorpen zal worden vernietigd en er zal grote ellende en gejammer zijn.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Onze Lieve Vrouw van Anguera
Boodschap 3523 van 9/08/2011
Lieve kinderen, Ik ben uw Moeder en kom uit de Hemel om u tot Mijn Zoon Jezus te leiden. Open uw harten en neem de wil van God voor uw leven aan. Ik bid opdat u Mijn oproep navolgt en u overal probeert te getuigen van uw geloof. Leef niet verwijderd van de genade van de Heer. Kniel neer in gebed en u zult de vrede op aarde zien regeren. God heeft haast. Leef niet verstard in de zonde. Als u zich verwijdert, wordt u het doel van de duivel. De mensheid wordt geestelijk arm omdat de mensen het geschapene meer naar waarde schatten dan de Schepper. Ik treur voor wat op u afkomt. Fakse en Evora zullen om hulp roepen en Mijn arme kinderen zullen een zwaar kruis dragen. Zoek kracht in de eucharistie en in de woorden van Mijn Zoon Jezus. Voorwaarts op de weg die Ik u toon. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
14. Zuster Magdalena van het Kruis: De non die een pact sloot met de duivel [deel 1]
De heilige des duivels gedurende 40 jaar en haar ontsnapping aan een kwaadaardig pact d.m.v. uitzonderlijk berouw
De vervolging op 24 november 2011 van de valse Italiaanse mystica, Moeder Ebe Giorgini, stichtster van de godsdienstbeweging "La Pia Unione di Gesù Misericordioso", maakt nogmaals het belang duidelijk dat we voorzichtig moeten zijn wanneer het gaat over mystici, zieners en dergelijke, en doet ons denken aan het ongelooflijke levensverhaal van de valse mystica Zuster Magdalena van het Kruis [1487-1560].
De befaamde Franciscanernon die een pact sloot met satan
Zuster Magdalena van het Kruis [Magdalena de la Cruz] werd in 1847 geboren in Cordoba, in het Spaanse Andalusië. Ze werd naar de mystica H. Maria Magdalena genaamd, die men zich volgens de Kerkelijke traditie herinnert als de grote "zondares waarbij Jezus zeven duivels had uitgedreven" [Markus 16:9], en die ook gekend was voor haar uitzonderlijk berouw. Magdalena van het Kruis zou op een dag ook een uitzonderlijk mystica worden, en later een berouwvol zondares die ernstige boetedoening deed voor haar zonden. Zelfs de grote H. Theresa van Avila zou tijdens heel haar leven in heel Spanje nooit zo'n prestige verwerven als Zuster Magdalena van het Kruis. Haar [ogenschijnlijk] uitzonderlijke vroomheid en de mirakels die ze deed waren in heel Spanje bekend, en zelfs in een groot deel van Europa. In die mate zelfs dat Keizer Karel V, de heerser van het Romeinse en Spaanse Rijk, een stuk vroeg van de habijt van Magdalena van het Kruis om de toekomstige Prins Filip II bij zijn geboorte in te wikkelen, om zijn koninklijk zoon "vanaf zijn geboorte de bijstand te geven van een levende heilige, en om hem te omhullen met Goddelijke genade". Prins Filip II werd keizer in 1556.
